Ο κομβικός Σαντ Ρος του Παναθηναϊκού, η υπερηχητική Αρμάνι και ο MVP Καμπάτσο

Επιτέλους, έπειτα από 6 μήνες είδαμε ξανά μπάσκετ Ευρωλίγκας, έστω και σε επίπεδο φιλικών προετοιμασίας που ως γνωστόν τα συμπεράσματα δεν είναι τελεσίδικα, καθώς οι προπονητές δοκιμάζουν τα πάντα. Δεν έχουν μείνει, βέβαια, πολλές μέρες για την έναρξη της σεζόν (μόλις δυο εβδομάδες), οπότε μια εικόνα για το πού βρίσκονται όσες ομάδες αγωνίστηκαν την πήραμε. Και προφανώς, τα εδώ μάτια στράφηκαν στον ‘νέο’ Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ, ενδεχομένως την ομάδα με τις μεγαλύτερες ‘αλλαγές’ απ’ όλες της Ευρωλίγκας.

Είδαμε επίσης μια άλλη Ολίμπια Μιλάνο, η οποία μπαίνει με το ‘καλημέρα’ στο γκρουπ των διεκδικητών θέσης Final Four (έστω κι αν κάτι τέτοιο ειπώθηκε και πέρσι, έκανε καλό ξεκίνημα και μετά καταρρακώθηκε), είδαμε την πρώτη φετινή μονομαχία Ρεάλ–Μπαρτσελόνα στο Supercopa της Ισπανία, γενικά παίχθηκε πολύ μπάσκετ το Σαββατοκύριακο και θα παιχθεί ακόμη περισσότερο τις επόμενες μέρες, με τα τουρνουά να συνεχίζονται.

Θα ξεκινήσουμε από τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ, ωστόσο. Οι ‘πράσινοι’ έχουν μπει σε μια άλλη εποχή. Περισσότερο… ταπεινή από τις προηγούμενες, με έναν νεαρό κόουτς στο ‘τιμόνι’ (και όχι κάποιο μεγάλο ευρωπαϊκό όνομα ή τον Αργύρη Πεδουλάκη και τον Ρικ Πιτίνο, όπως συνέβη τα προηγούμενα χρόνια), χωρίς κάποιον παίκτη-σταρ, όπως ήταν ο Νικ Καλάθης. Και μην ξεχνάτε ότι στη θεωρία απέχει και ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ, Δημήτρης Γιαννακόπουλος, που έχει πει ότι “η ομάδα πωλείται“.

Με το μπάτζετ περιορισμένο, οι επιλογές των ανθρώπων που τρέχουν το ‘πράσινο’ μπάσκετ δεν ήταν απεριόριστες. Είχαν συγκεκριμένο πλαίσιο όπου έπρεπε να κινηθούν. Η ομάδα που θα παρουσιάσει ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ του χρόνου δεν μπορεί να εκτοξεύσει τις προσδοκίες του κόσμου του στα ύψη. Θα προσπαθήσει να είναι όσο το δυνατόν πιο ευπρόσωπος και να διεκδικήσει, όσο μπορεί περισσότερο, την είσοδό του στην οκτάδα των πλέι-οφ. Θα του είναι δύσκολο, ωστόσο θα δώσει μάχη.

Πολύ σημαντικός ο Σαντ Ρος

Στο Κάουνας, όπου έδωσε τα δυο πρώτα σημαντικά τεστ, ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ ηττήθηκε από τη Ζαλγκίρις και νίκησε στην παράταση την Άλμπα. Μέχρι αποδείξεως του εναντίου κι οι δυο ομάδες που αντιμετώπισε είναι χειρότερες από πέρσι, όμως αυτό μπορεί να μην σημαίνει και τίποτε. Σίγουρα δεν βρίσκονται (όπως και ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ, φυσικά) στο επίπεδο της Αρμάνι, η οποία πήρε με άνεση το τουρνουά και προφανώς ανήκει πλέον στην ελίτ της Ευρωλίγκας.

Πολλά από τα πράγματα που περιμέναμε να δούμε, εμφανίστηκαν στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ, όμως η εικόνα δεν είναι πλήρης για έναν σημαντικό λόγο. Ο Χάουαρντ Σαντ Ρος στο πρώτο παιχνίδι εμφανίστηκε με μια-δυο μέρες προπόνησης στα πόδια του και στο δεύτερο δεν έπαιξε καθόλου. Ο Κουβανός είναι ένας κομβικός παίκτης για τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ της επόμενης σεζόν. Όχι τόσο γιατί καλύπτει ενίοτε τη θέση του πόιντ-γκαρντ (κατά τη γνώμη μας μπορεί να υποστηρίξει τον ρόλο, όμως όχι όσο πιστεύουν οι “πράσινοι”), αλλά επειδή πρόκειται για τον αμυντικό καταλύτη της περιφέρειας.

Η ικανότητά του στο προσωπικό μαρκάρισμα, οι βοήθειες που δίνει στην άμυνα, τα ριμπάουντ και τα deflections -που έλεγε κι ο Πιτίνο- είναι ενδεχομένως μοναδικά χαρίσματα, ειδικά σε αυτήν την άκρως επιθετική περιφέρεια που μας παρουσιάζει ο φετινός Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ. Ο άλλος γκαρντ που έχει τέτοια χαρακτηριστικά είναι ο Λευτέρης Μποχωρίδης, ο οποίος όμως θα παίζει λίγο και θα χρειαστεί να “ξεψαρώσει”, ειδικά όταν επιτίθεται.

Ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ παρουσιάστηκε ιδιαίτερα ευάλωτος στην περιφερειακή άμυνά του, είτε στα πικ εν ρολ των αντιπάλων είτε στα ποσταρίσματα που επιχειρούσαν, σημαδεύοντας κυρίως τον βραχύσωμο Πιερ Τζάκσον, αλλά και τον Νεμάνια Νέντοβιτς. Είναι ένας τομέας που θα πρέπει να δουλέψει ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ, ώστε να μην αποτελεί ανοιχτό βιβλίο στην άμυνά του. Και προφανώς, σε αυτό το κομμάτι έχει μεγάλη σημασία η παρουσία του Σαντ Ρος. Ακόμη και ανέτοιμος, ο Κουβανός γκαρντ-φόργουορντ έδειξε τι σημαίνει να παίζεις καλή άμυνα, σε μια φάση εναντίον της Ζαλγκίρις όταν διάβασε την επίθεση των Λιθουανών και έκοψε τον Ζοφρέ Λοβέρν.

Από την άλλη, η ‘πράσινη’ περιφέρεια μπορεί να πετάξει… φωτιές στην επίθεση, όπως φάνηκε στο Κάουνας. Ο Νέντοβιτς είναι ένας κατεξοχήν σκόρερ, που ξέρει καλά να χρησιμοποιεί το κορμί του, έχει ποικιλία στο παιχνίδι του και σίγουρα θα πάρει πολλά σουτ, ιδιαίτερα τα κρίσιμα. Είναι μια από τις προσωπικότητες που έχει ο φετινός Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ, με ηγετικά χαρίσματα. Αν παραμείνει υγιής, η ομάδα θα στηριχθεί πολύ στο “καυτό” χέρι του.

Ο Μάρκους Φόστερ ‘πυροβόλησε’ ανελέητα την Άλμπα με 7/9 τρίποντα (στο ματς με τη Ζαλγκίρις δεν έπαιξε πολύ, καθώς χρεώθηκε με φάουλ), δείχνοντας αυτό που ξέρει να κάνει καλά: να σουτάρει! Ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ του προσφέρει την ευκαιρία να γίνει παίκτης επιπέδου Ευρωλίγκας και εφόσον είναι έστω στοιχειωδώς συνεπής στα αμυντικά καθήκοντα, έχει μπροστά του μια μεγάλη ευκαιρία.

Για τον Τζάκσον, το ύψος είναι ένα χάντικαπ που πρέπει να καλύψει με πολλή ενέργεια. Τη βγάζει ο Αμερικανός, που είναι ιδιαίτερα απρόβλεπτος με την μπάλα στα χέρια, ωστόσο και θα τον σημαδεύουν οι αντίπαλοι και δεν υπάρχει, προς το παρόν, άλλος παίκτης να καλύψει το ‘1’ με ανάλογη επάρκεια. Η Άλμπα εξέθεσε ουκ ολίγες φορές με πίεση και παγίδες είτε τον Νέντοβιτς είτε τον Φόστερ, αναδεικνύοντας μια έξτρα αδυναμία του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ, την οποία σίγουρα θα σημείωσε ο Γιώργος Βόβορας.

Ηγέτης ο Παπαπέτρου

Κατά τα λοιπά, ο Ιωάννης Παπαπέτρου αναλαμβάνει, πλέον, ηγετικό ρόλο στην ομάδα. Χρίστηκε και αρχηγός, θα παίζει περισσότερο από ποτέ, γεγονός που θα του αυξήσει ακόμη περισσότερο την αυτοπεποίθηση. Μαζί με τον (υγιή) Νέντοβιτς, θα ‘ναι οι δυο “πόλοι” του νέου Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ. Από την άμυνά του, αλλά και τις επιθέσεις του περιμένει πολλά ο Βόβορας.

Ηγέτης του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ ο Ιωάννης Παπαπέτρου Eurokinissi Sports

Επιβεβαιώθηκε επίσης ότι:

• Ο Ντίνος Μήτογλου θα παίζει περισσότερο στο ‘5’.
• Ο Γιώργος Παπαγιάννης έχει χάσει αρκετά κιλά, όμως δεν παύει να είναι “στόχος” της αντίπαλης επίθεσης, όταν βγαίνει μακριά να μαρκάρει. Αντίθετα, μέσα στο ζωγραφιστό δύσκολα μπορεί κανείς να τον αντιμετωπίσει. Είναι απορίας άξιο πώς ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ (και ο ίδιος) δεν δουλεύει περισσότερο σε κινήσεις στο ποστ, ώστε να εκμεταλλευτεί πλήρως τα 220 εκατοστά του και όχι μόνο στις άλεϊ ουπ πάσες των γκαρντ.
• Ο Ζακ Όγκαστ είναι ερώτημα. Εξακολουθεί να έχει προβλήματα προσαρμογής και κατανόησης του αμυντικού παιχνιδιού, μπορεί να δώσει λύσεις μπροστά. Προς το παρόν, είναι 3ος σέντερ, πίσω από Παπαγιάννη και Μήτογλου.
• Εκτός φόρμας ο Άαρον Γουάιτ, είτε σαν “3” είτε σαν “4” μοιάζει να θέλει τον περισσότερο χρόνο απ’ όλους. Κι αυτός είναι σημαντικός παίκτης. Προφανώς, δεν γίνεται να περνάει απαρατήρητος, όπως συνέβη στο Κάουνας.
• Θα δοθεί χρόνος στον Μπεν Μπέντιλ, αλλά το ερώτημα είναι πόσο ποιοτικά θα είναι αυτά τα 5-10 λεπτά που θα βρίσκεται στο παρκέ
• Και ο Μποχωρίδης και ο Λεωνίδας Κασελάκης υπολογίζονται από τον προπονητή, προφανώς για συγκεκριμένους ρόλους. Είναι διαφορετικό να παίζεις σε Άρη και Προμηθέα, από τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ της Ευρωλίγκας. Και για τους δυο, η χρονιά μπορεί να τους βοηθήσει στην καριέρα τους, αρκεί φυσικά να είναι έτοιμοι να βοηθήσουν σε ό,τι τους ζητηθεί. Μας άρεσε και ο Γιώργος Καλαϊτζάκης, όσο έπαιξε με την Άλμπα. Έχει τεράστια προσόντα, δεν θα πρέπει να φοβάται αλλά ούτε και ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ (ο Βόβορας, δηλαδή) πρέπει να φοβάται να τον χρησιμοποιήσει.

Χωρίς να αεροβατεί

Ένα χαρακτηριστικό του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ στο Κάουνας και προφανώς εν όψει της νέας σεζόν ήταν η καλή κυκλοφορία της μπάλας στο σετ παιχνίδι. Βγήκαν αρκετά ελεύθερα σουτ, γεγονός που δείχνει τις ικανότητες της ομάδας σε αυτόν τον τομέα. Από την άλλη, οι δυο πανομοιότυπες φάσεις που δέχθηκε ενώ προσπαθούσε να πιέσει με ψηλό σχήμα, ανέδειξαν ίσως και μια ευάλωτη πτυχή του σε τέτοιες καταστάσεις. Η Ζαλγκίρις έσπασε με χαρακτηριστική άνεση το foul court press, καταλήγοντας σε κάρφωμα του Λοβέρν από πάσα του Τόμας Γουόλκαπ. Δείτε τα χαρακτηριστικά στιγμιότυπα στο 8:55 του βίντεο:

Αυτό που ξέρουν σίγουρα στον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ είναι ότι υπάρχει μια δύσκολη χρονιά μπροστά τους. Ότι κάθε ματς στην Ευρωλίγκα θα είναι και μια ξεχωριστή μάχη, όπως φάνηκε στο Κάουνας. Το πιο θετικό γεγονός για τους “πράσινους” είναι ότι υπάρχει επίγνωση των δυσκολιών και της πραγματικότητας. Ύστερα από καιρό, κανείς δεν αεροβατεί, βάζοντας στόχους πιο πάνω από τις ικανότητες της ομάδας, κανείς δεν παραμυθιάζεται με μεταγραφές τύπου Τζίμερ Φριντέτ ή δεν πετάει πομφόλυγες του στυλ Πιτίνο (“μετά τον Μάτζικ, καλύτερος πασέρ ο Καλάθης”). Κι όταν έχεις το μυαλό στο κεφάλι σου, μπορεί στο τέλος η σούμα να βγάζει θετικό πρόσημο.

Σε άλλη ταχύτητα η Αρμάνι

Την ίδια ώρα, η Αρμάνι Μιλάνου έδειξε ότι βρίσκεται σε άλλη ταχύτητα. Το τελείως διαφορετικό ρόστερ της αλλά και ο βαθμός ετοιμότητάς της (έχει δώσει περισσότερα παιχνίδια) φανέρωσαν μια εντελώς διαφορετική δυναμική. Ο Έτορε Μεσίνα έχει φτιάξει μια ομάδα η οποία παίζει πολύ καλή άμυνα κι έχει ένα σωρό επιλογές στην επίθεση. Αρκεί να πούμε ότι ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ έρχεται συνήθως από τον πάγκο. Θα ‘ναι η Αρμάνι η ομάδα που ο Κέβιν Πάντερ θα μετεξελιχθεί σε παίκτη πρώτου μεγέθους στην Ευρωλίγκα; Αυτό θα μας το απαντήσει η… υπηρεσία, δηλαδή η κανονική περίοδος της Ευρωλίγκας. Προς το παρόν, ο για λίγο γκαρντ του Ολυμπιακού και πρώην Κυπελλούχος Ελλάδας με την ΑΕΚ, μοιάζει έτοιμος για την υπέρβασή του.

Οι Ιταλοί είναι πολύ δυνατοί. Ο Κάιλ Χάινς έχει ξανανιώσει, δίνει στην ομάδα αμυντική υπόσταση (και δύναμη στην επίθεση), ο Μεσίνα δοκιμάζει σαν παρτενέρ του τον Ζακ Λεντέι (στον Ολυμπιακό το 2018-2019), αφήνοντας για αρκετή ώρα εκτός κάδρου τον ψηλό της ομάδας του (Κέιλεμπ Ταρζέφσκι). Γενικά, η ομάδα από το Μιλάνο φιλοδοξεί να παρουσιαστεί πιο σκληρή κι έτοιμη να διεκδικήσει με αξιώσεις την είσοδό της στο Final Four.

Η Ζαλγκίρις ψάχνει φυσικά να βρει ταυτότητα μετά τη φυγή του εξουσιαστικού Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. Σίγουρα της λείπουν εργαλεία όπως ο Εντγκάρας Ουλανόβας, παρόλα αυτά θα ‘ναι εξίσου μαχητική, αλλά μάλλον ένα σκαλί πιο κάτω απ’ ό,τι την είχαμε συνηθίσει. Μην υποτιμάτε την Άλμπα. Οι Γερμανοί μαζεύτηκαν όλοι μαζί τις παραμονές του τουρνουά, είχαν πολλά προβλήματα τραυματισμών και σίγουρα θα ‘ναι πολύ καλύτεροι στη συνέχεια.

Ξύλο και… Καμπάτσο για τη Ρεάλ

Ο πρώτος τελικός στην Ισπανία τελείωσε με νίκη της Ρεάλ και του Φακούντο Καμπάτσο, που πέτυχε το καθοριστικό καλάθι στο τέλος με ένα σόλο απέναντι στην άμυνα της Μπαρτσελόνα. Ο Αργεντινός αναδείχθηκε και MVP του Supercopa, αν και ο αφανής ήρωας της ομάδας του Πάμπλο Λάσο μέχρι το τελικό 70-67 ήταν άλλος.

Εντάξει, ο Καμπάτσο τα έκανε όλα στο τέλος, παίρνοντας το ρίσκο των επιθέσεων (και χάνοντας 3 βολές), όμως οι άμυνες του Ρούντι Φερνάντεθ (ειδικά αυτή στην τελευταία επίθεση της Μπάρτσα, με τον Άνταμ Χάνγκα) ήταν καταλυτικές. Ο 35χρονος άσος έπαιζε σαν να ήταν ο πρώτος τελικός του. Είναι πολύ σημαντικό ένας παίκτης αυτής της ηλικίας να μεταμορφώνεται σιγά-σιγά από πρωταγωνιστή σε ρολίστα και μάλιστα αποστολών στην άμυνα! Ο Ρούντι έχει και τα κότσια και τη διάθεση να κερδίζει τίτλους με τη Ρεάλ, όπως έδειξε και στο twitter αμέσως μετά τον τελικό.

Για τον Καλάθη και τον Γιασικεβίτσιους το ξεκίνημα στις επίσημες διοργανώσεις δεν ήταν αυτό που ήθελαν. Η Μπαρτσελόνα έχει πολλή διάθεση να παίξει άμυνα με αυτοθυσία, ο Καλάθης έγινε με το “καλημέρα” βασικός καθοδηγητής της (αν και ο Γιασικεβίτσιους εξέπληξε που τον ξεκίνησε μαζί με τον Τομά Ερτέλ), όμως υπάρχουν δυο ερωτήματα. Πρώτο, αν μπορούν όλοι οι παίκτες της συγκεκριμένης ομάδας να ακολουθήσουν το στυλ Γιασικεβίτσιους (δύσκολο) και δεύτερο αν ο Καλάθης μπορεί να λύσει το πρόβλημα του μακρινού σουτ (πιο δύσκολο), αφού χθες η Ρεάλ τον προκάλεσε, όπως ακριβώς έκανε εναντίον του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ τα προηγούμενα χρόνια.

Και οι δυο ισπανικοί κολοσσοί έδειξαν ότι ακόμη βρίσκονται σε περίοδο προετοιμασίας, ενώ για τους Μαδριλένιους παραμένει αναπάντητο το ερώτημα τι θα συμβεί αν και εφόσον, εκεί προς το τέλος της χρονιάς, ο Καμπάτσο αναχωρήσει για το ΝΒΑ.