Όταν όλα πάνε λάθος γίνε σαν τον Τζακ Γκρίλις

Θα έλεγες πως δεν υπήρχε κάτι περισσότερο που να μπορούσε να κάνει τη σεζόν 2019-20, για να φύγει (από την Άστον Βίλα), να πάει αλλού. Κάπου καλύτερα. Να πάρει μια θέση στα ‘τρία λιοντάρια’. Όχι μια κλήση. Μια θέση. Μεταξύ πολλών άλλων, ο Τζακ Γκρίλις ήταν ο κορυφαίος της λίστας με τις ευκαιρίες που δημιούργησαν όσοι Άγγλοι αγωνίστηκαν στην Premier League. Είχε 91. Σούμα που του έδωσε το Νο2 στο σύνολο. Εκείνη την κορυφή την ‘έπιασε’ ο Κέβιν Ντε Μπρόιν (136). Ο Γκρίλις κράτησε το Νο1 στη λίστα με τους παίκτες που δέχθηκαν τα περισσότερα φάουλ -τη στιγμή που η Άστον Βίλα είχε από τα μικρότερα ποσοστά κατοχών.

Η μετοχή του Γκρίλις έφτασε φέτος στην υψηλότερη τιμή της, με τον 24χρονο να ‘σώζει’ την ομάδα του από τον υποβιβασμό (βλ. το γκολ εναντίον της Γουέστ Χαμ, στην τελευταία αγωνιστική), αποδεικνύοντας πως όχι μόνο ‘αντέχει’ να υπάρχει μεταξύ της ελίτ, αλλά μπορεί και να ξεχωρίζει. Εξ ου και οι απανωτές ‘ενοχλήσεις’ ομάδων της Αγγλίας σε αυτήν που έχει τα δικαιώματα του. Η Βίλα δεν ήταν έτοιμη να απαντήσει στο πόσο κοστολογεί τον αρχηγό της.

Η Βίλα βέβαια, είναι απόλυτα εξαρτώμενη από εκείνον, με τον Πολ Μέρσον (ίνδαλμα του Γκρίλις, από όταν ήταν παιδί) να λέει στη Daily Star πως “εκεί όπου είναι τώρα, παίζει σαν να είναι αρχηγός σε σχολική ομάδα. Παίρνει τα πάντα πάνω του. Δεν νομίζω ότι εμπιστεύεται τους συμπαίκτες του και αυτό πιθανόν να ‘πληγώνει’ τις πιθανότητες που ‘χει να γίνει διεθνής. Ο Σάουθγκεϊτ τον κοιτά και σκέφτεται αν είναι αρκετά πειθαρχημένος και αν μπορεί να ‘ταιριάξει’ σε μια διαφορετική κατάσταση -όπως είναι η εθνική. Ή θα προσπαθήσει και εκεί να κάνει πάρα πολλά. Αν πήγαινε σε μια μεγαλύτερη ομάδα, θα είχε προσαρμοστεί. Θα είχε βρει μια θέση και θα είχε ‘ταιριάξει’ σε ένα σύστημα. Θα είχε μάθει και να εμπιστεύεται τους συμπαίκτες του, γιατί θα ήταν όλοι στο ίδιο μήκος κύματος. Θεωρώ πως είναι 10αρι, αλλά σε λίγα χρόνια μπορεί να γίνει κάτι άλλο. Η εθνική δεν παίζει με ‘δεκάρια’, οπότε καταλαβαίνετε γιατί δεν τον προτιμά ο Σάουθγκεϊτ. Ξεκάθαρα όμως, είναι αρκετά καλός. Δημιουργεί τόσες ευκαιρίες για τη Βίλα. Όσο περισσότερο όμως, μένει εκεί, τόσο περισσότερο θα κάνει τον αρχηγό του σχολείου και θα προσπαθεί να κάνει πάρα πολλά. Και θα αγχώνεται, σε μια ομάδα που παλεύει για την παραμονή στην κατηγορία”. Ο Μέρσον θα του έδινε μια συμμετοχή στα ‘τρία λιοντάρια’ αν ήταν ομοσπονδιακός κόουτς. “Είμαι σίγουρος πως θα πάρει χρόνο. Μένει να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία”, που είναι τώρα, καθώς έχει κληθεί στη θέση του τραυματία Μάρκους Ράσφορντ. Σημείωσε αν θες, και ότι είχε να επιλέξει μεταξύ της Αγγλίας ή της Ιρλανδίας, σε φανέλα με εθνόσημο. Επέλεξε αυτό της Αγγλίας, το 2015 -κάνοντας την αλλαγή στην U21.

Aυτό -το να δείξει τι αξίζει εντός των τεσσάρων γραμμών- είναι το εύκολο μέρος της δουλειάς που έχει ο Γκρίλις. Το δύσκολο είναι να σταματήσει να διαλύει ό,τι χτίζει, όταν είναι εκτός των τεσσάρων γραμμών. Από ό,τι έχει αποδειχθεί, αρκεί και μια αφορμή για να τον ‘ακυρώσουν’. Αν οι ίδιοι άνθρωποι αφιέρωναν το μισό χρόνο στο πώς μεγάλωσε αυτός ο τύπος, μάλλον δεν θα είχε μείνει κάποιο ‘αλλά’ να τους εξυπηρετεί.

✎ Όταν ήταν 4 χρόνων (τον Απρίλιο του 2000), ο αδελφός του (Κίλαν Ντάνιελ) πέθανε από το σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου. Ήταν εννέα μηνών. Ένα τέτοιο σοκ δεν το ξεπερνά ποτέ μια οικογένεια. Στην καλύτερη, μαθαίνει πώς να το προσπερνά. Στα 8 κέρδισε το πρώτο του τρόπαιο. Το χάρισε στο σχολείο του και το αφιέρωσε στη μνήμη του αδελφού του. Έκτοτε το Keelan Daniel Grealish Memorial Cup είναι event που διεξάγεται κάθε χρόνο στο Our Lady of Compassion Catholic Primary School, του Σόλιχαλ. Στον Κίλαν αφιέρωσε και το πρώτο του γκολ στην Premier League, όταν ήταν 18.

✎ Η μικρότερη αδελφή του, Χόλι έχει εγκεφαλική παράλυση. Όταν η μητέρα τους, Κάρεν πήγαινε να πάρει τον Τζακ από τις προπονήσεις που ‘χε ως παιδί, εκείνος το πρώτο πράγμα που έκανε όταν πατούσε εκτός γηπέδου, ήταν να τρέξει στην αδελφή του και να την αγκαλιάσει. Το έκανε και το 2015, στον ημιτελικό του FA Cup εναντίον της Λίβερπουλ, στο Γουέμπλεϊ, αφότου αναδείχθηκε ‘man of the match’. Διάβασε σε παρακαλώ τι έχει πει ο Μάικλ Ουότς, πρώην υπεύθυνος απόδοσης της Βίλα.

“Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούν να δημιουργήσουν αντιστάσεις. Συνήθως είναι οι δυσκολίες. Μια δυσκολία στην προσωπική ζωή ή σε ένα σπορ. Κάποια στιγμή, η δυσκολία δημιουργεί αντίσταση μέσα σου και δύναμη στο μυαλό. Δίχως αμφιβολία, ο Τζακ τα ‘χει και τα δύο. Έχει αυτό που σε ωθεί να θες να πετύχεις. Το κίνητρο του δεν είναι τα χρήματα, αλλά η αγάπη του για το ποδόσφαιρο και η οικογένεια του”.

✎ Ήταν 6 χρόνων, όταν πήγε στην ομάδα που αγαπούσαν όλοι στην οικογένεια του -ήταν η Άστον Βίλα. Έως τα 15 είχε γίνει ‘αυτός που θα κάνει σίγουρα, καριέρα’. Δεν έδειξε ποτέ να άγχεται για το πόσα ζευγάρια μάτια είναι πάνω του, στα διάφορα τεστ που του έβαζαν. Το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν να κάνει αυτό που ήθελε και μπορούσε. Επίσης, δεν τον ενδιέφερε τι έλεγαν οι πρεσβύτεροι του, οι παίκτης της ανδρικής ομάδας της Βίλα. Δεδομένα ένιωθε ευγνώμων για τα καλά σχόλια, αλλά δεν τα εξέλαβε ποτέ ως τεκμήρια πως έχει καταφέρει κάτι. Γιατί ακόμα δεν είχε καταφέρει τίποτα.

✎ Με το τέλος της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, έκανε μια συμφωνία με τους γονείς του. Η δευτεροβάθμια θα ήταν και η τελευταία με την οποία θα ασχολείτο. Μετά θα αφοσιωνόταν στο ποδόσφαιρο.

✎ Στα 17, ήταν ακόμα στην αρχή της πορείας του, όταν έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην κατάκτηση του NextGen Series (όνομα που ‘χε το UEFA Youth League, πριν γίνει UEFA Youth League) της σεζόν 2012-13. Τότε συνήθιζε να προπονείται (και) σε κλειστό γήπεδο, στο οποίο εκτελούσε την μπάλα σε ένα καλάθι, από απόσταση 15 μέτρων. Δεν επαναπαύτηκε ποτέ στο ταλέντο που ξεκάθαρα είχε. Δούλευε περισσότερο από όλους, γιατί είχε όνειρα που ήθελε να πραγματοποιήσει. Και ήξερα πως ό,τι θες το διεκδικείς. Δεν σου χαρίζεται.

✎ Συμπαίκτες του, από εκείνη την εποχή λένε στο BBC πως δεν υπήρχε μια μέρα που να μην είναι καλός στις προπονήσεις. Πάντα ήταν ανταγωνιστικός και πάντα έκανε ό,τι χρειαζόταν, για να νικήσει η ομάδα του. Δεν δημιούργησε ποτέ το παραμικρό πρόβλημα και ήξερε ότι έπρεπε να δουλέψει πολύ. Όλα αυτά αντιλαμβάνεσαι πως δεν είναι πολύ απλά, όταν είσαι έφηβος. Δηλαδή, να ‘χεις πάρει μια απόφαση και να την τιμάς στο έπακρο, στερούμενος ό,τι κάνουν οι συνομήλικοι σου.

✎ Στα 16 (τον Μάρτιο του 2012) η Άστον Βίλα τον δήλωσε στους αναπληρωματικούς για το παιχνίδι με την Τσέλσι -για την Premier League. Ήταν ο τρόπος που ‘χε ο σύλλογος να κρατήσει μακριά τον ανταγωνισμό που ήταν ήδη στο κατόπι. Το 2013 η Βίλα τον έδωσε δανεικό στη Νοτς Κάουντι. Όταν έφτασε εκεί, οι συμπαίκτες του εξεπλάγησαν με τη σωματική δομή (“είχε ‘χτιστεί’ για κορυφαίος αθλητής”), του σοβαρού νεαρού που είχε εξαιρετική ντρίμπλα, ‘μάτι’ για πάσα και εξαιρετική τεχνική στα σουτ. Στην τρίτη τη τάξει κατηγορία, η πλειοψηφία των παικτών ήταν μεγαλύτεροι του. Και δεν απολάμβαναν ιδιαίτερα το γεγονός ότι δεν μπορούσαν να πάρουν την μπάλα, από ένα παιδί. Για αυτό και τον τάραξαν στα φάουλ. Παρ’ ότι τον χτυπούσαν αλύπητα, συνέχισε να ζητά την μπάλα.

✎ Δεν ήξεραν πως αυτό το παιδί κάνει τα πρώτα μαθήματα στο ποδόσφαιρο, στην Gaelic εκδοχή του -καθότι Ιρλανδός από τη μεριά της μητέρας του. Δεχόταν πολλά χτυπήματα, αφού ποτέ δεν σταμάτησε να θέλει την μπάλα. Μολονότι δεν ήταν ψηλός ή ογκώδης όπως οι άλλοι, ήταν δυνατός. Και άντεχε. Να πέσει το video, για να δούμε και τι είναι το Gaelic football.

✎ Στην Άστον Βίλα επέστρεψε το Μάιο του 2014, αφού κράτησε την Νοτς Κάουντι στην κατηγορία. Όσοι ήταν στο ‘καλώς επέστρεψες’ διαπίστωσαν πως είχε φύγει παιδί και είχε γυρίσει άνδρας. Είχε αλλάξει το μενταλιτέ του και ο τρόπος που έπαιζε πια το σπορ. Είχε αποφασίσει πως στο εξής θα έπαιζε μόνο μεταξύ των καλύτερων. Είχε καταλάβει ότι για να γίνει αυτό, θα έπρεπε να επιβιώσει μεταξύ ανδρών, που χτυπούν και κάνουν ό,τι άλλο χρειάζεται, γιατί αρνούνται να χάσουν.

✎ Τον Απρίλιο του 2015, το προϊόν της ακαδημίας του συλλόγου, ήταν 19 και στην πρώτη του σεζόν στην Premier League κατάφερε να κάνει το όνομα του γνωστό στην Αγγλία, ως “αυτός που ‘έσωσε’ τη Βίλα”. Πριν τελειώσει η αγωνιστική περίοδος, εμφανίστηκε σε πρωτοσέλιδο να εισπνέει ‘αέριο γέλιου’ (υποξείδιο του αζώτου), ως καλεσμένος σε πάρτι.. Ουσία που επιλέγουν οι φαν του natural high.

Ο τότε προπονητής του, Τιμ Σέργουντ είχε ενημερώσει πως είχε μιλήσει με τον παίκτη “και του εξήγησα ότι τέτοιες συμπεριφορές δεν είναι αποδεκτές. Ως επαγγελματίας παίκτης, έχει πια ευθύνες και πρέπει να βεβαιωθεί πως δεν θα ξανασυμβεί κάτι αντίστοιχο. Μου υποσχέθηκε ότι θα προσέχει”. Αργότερα αποδείχθηκε ότι το ντοκουμέντο είχε συμβεί έξι μήνες νωρίτερα -της ημερομηνίας πυο δημοσιεύτηκε. Υγεία να υπάρχει.

✎ Δυο μήνες αργότερα (τον Ιούνιο του 2015) στο λογαριασμό της Μπριόνι Κινγκ στο Twitter, δημοσιεύτηκε φωτογραφία ενός νεαρού αγοριού να είναι φαρδύς πλατύς, ξαπλωμένος σε δρόμο της Τενερίφης -εμφανώς μεθυσμένος. Ο νεαρός ήταν ο Γκρίλις, ο οποίος σε πρώτη φάση αρνήθηκε κάθε ανάμειξη, με σχετικό ‘τιτίβισμα’ που δεν θα βρεις πια, γιατί το ‘χει διαγράψει. Η Βίλα εξήγησε πως είναι ενήμερη και θα πράξει τα δέοντα -έχοντας πάντα υπ’ όψιν πως ο παίκτης ήταν σε διακοπές.

✎ Για τα επόμενα χρόνια απέφυγε καταστάσεις που θα έβαζαν εμπόδια στην καριέρα του. Toν Μάρτιο του 2019 εν τω μεταξύ, είχε δείξει θαυμαστή ψυχραιμία όταν δέχθηκε επίθεση από οπαδό, εντός του γηπέδου. O ανεγκέφαλος συνελήφθη και φυλακίστηκε -για 14 εβδομάδες. Ο Γκρίλις έβαλε το γκολ της νίκης. Μετά δήλωσε ότι στάθηκε τυχερός -γιατί δεν ήθελε καν, να σκεφτεί τι θα γινόταν αν ο οπαδός είχε όπλο.

✎ Τον περασμένο Απρίλιο, στις 28 του μήνα συνέστησε στους Άγγλους να σεβαστούν τα μέτρα που ‘χε πάρει η κυβέρνηση για τον περιορισμό του Covid-19 και στις 29/4 συνελήφθη, καθώς έπεσε με το αυτοκίνητο του σε σταθμευμένα αυτοκίνητα περιοχής που δεν ήταν η γειτονιά του. Αργότερα αποκαλύφθηκε πως είχε πάει σε πάρτι. Και είχε πιει. Ο Γκρίλις ήταν εξαφανισμένος για τις ώρες που ακολούθησαν. Εμφανίστηκε στις 30/4 στο Twitter, για να απολογηθεί.

Το κακό όμως, είχε γίνει. Είχε αμφισβητηθεί ξανά, ο βαθμός της ωριμότητας και της ετοιμότητας να αναλάβει μεγαλύτερες ευθύνες. Αν θέλεις ωστόσο, να είσαι ειλικρινής, θα παραδεχθείς πως δεν είναι εξόχως εύκολο να ωριμάζεις και ως άνθρωπος, όταν από όταν θυμάσαι τον εαυτό σου είσαι αφοσιωμένος στο ένα πράγμα που σου προσφέρει χαρά (το ποδόσφαιρο) και στο πώς να κάνεις την καριέρα που ‘χεις ονειρευτεί -ό,τι και αν χρειαστεί να θυσιάσεις σε αυτόν το βωμό. Πολύ περισσότερο όταν η ζωή έχει φροντίσει να σε ‘χαράξει’ πριν καν μάθεις να ‘στέκεσαι’ στα πόδια σου.