Tour de France 2020, fight for yellow!

Αρχίζει σήμερα (29/8) ο 107ος ποδηλατικός Γύρος της Γαλλίας, ο σημαντικότερος αγώνας της επαγγελματικής ποδηλασίας δρόμου, αλλά και το μεγαλύτερο ετήσιο αθλητικό γεγονός στον κόσμο. Μέσα σε πρωτόγνωρες συνθήκες λόγω της πανδημίας και αφού πρώτα χρειάστηκε να μετατεθεί χρονικά κατά δυο μήνες και δυο ημέρες (ήταν να ξεκινήσει κανονικά στις 27 Ιουνίου), το Tour είναι έτοιμο να δώσει το “παρών” σε μια προσπάθεια να σωθούν – κυριολεκτικά – όχι μόνο η σεζόν αλλά και το άμεσο μέλλον της επαγγελματικής ποδηλασίας, αφού όλοι, ομάδες, αθλητές, χορηγοί, διοργανωτές, εξαρτώνται σε τεράστιο βαθμό από την επιτυχή και μέχρι τέλους διεξαγωγή του συγκεκριμένου αγώνα.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο φετινός θα είναι ένας τελείως διαφορετικός Γύρος Γαλλίας, με αυστηρά υγειονομικά πρωτόκολλα και τον κίνδυνο μιας οριστικής διακοπής να απειλεί συνεχώς το πελοτόν στις 23 ημέρες της διάρκειάς του. Αυτό λοιπόν είναι το πρώτο και μεγαλύτερο στοίχημα όλων των εμπλεκόμενων, να κρατήσουν μακριά από τη “φούσκα” της διοργάνωσης – και τις μικρότερες “φούσκες” των ομάδων – τον κορονοϊό, έτσι ώστε να μην προκύψουν δυσάρεστα απρόοπτα που θα επηρεάσουν σε διάφορα επίπεδα την εξέλιξη του αγώνα. Αρκεί μόνο να αναφέρουμε έναν από τους κανονισμούς του υγειονομικού πρωτόκολλου, για να καταλάβετε πόσο σοβαρά είναι τα πράγματα.

Αν στη διάρκεια του Tour, δυο ή περισσότεροι αθλητές μιας ομάδας (αρχικά ο κανονισμός αφορούσε όλα τα μέλη των αποστολών, αλλά περιορίστηκε στους ποδηλάτες, μετά από διαμαρτυρία των ομάδων) παρουσιάσουν ύποπτα συμπτώματα ή βρεθούν θετικοί στον COVID-19 μέσα σε χρονικό πλαίσιο επτά ημερών, τότε αυτόματα η συγκεκριμένη ομάδα αποβάλλεται από τον αγώνα! Συνολικά, το υγειονομικό πρωτόκολλο του Tour αποτελείται από 18 (!) σελίδες και όλοι ανεξαιρέτως θα κληθούν να το ακολουθήσουν πιστά από τη στιγμή που θα μπουν στη “φούσκα” του Γύρου. Ο φόβος είναι τόσο μεγάλος, που τις προηγούμενες ημέρες είδαμε ομάδες να μην παίρνουν μέρος σε αγώνες (πληρώνοντας χρηματικά πρόστιμα για αυτή τους την επιλογή), ακριβώς για να μην πάρουν το παραμικρό ρίσκο πριν το Tour.

Το γεγονός ότι για πρώτη φορά στα χρονικά κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί την ασφαλή διεξαγωγή – και ολοκλήρωση – του αγώνα, είναι το πρώτο ξεχωριστό χαρακτηριστικό της φετινής διοργάνωσης. Το δεύτερο στοιχείο που χαρακτηρίζει το 107ο Tour, είναι το πώς φτάνουν στη Νίκαια, πόλη εκκίνησης, οι ομάδες και οι αθλητές τους. Η σεζόν, που διακόπηκε από τον περασμένο Μάρτιο, όταν ακυρώθηκε το τελευταίο ετάπ του Παρίσι-Νίκαια και ξανάρχισε πριν ένα μήνα με τον Γύρο του Μπούργος, έχει αναγκαστικά στριμωχτεί μέσα σε τρεις μήνες. Έτσι λοιπόν, για πρώτη φορά κανείς δεν μπορεί να “αξιολογήσει” με τα μέχρι πέρυσι γνωστά δεδομένα τους αθλητές, αφού όλα φέτος είναι διαφορετικά.

Η προετοιμασία, μεγάλο μέρος της οποίας έγινε στη διάρκεια του lockdown, η ψυχολογική φθορά από την αναμονή, η πίεση για άμεσα αποτελέσματα, αφού πλέον δεν υπάρχουν περιθώρια για “διορθωτικές” κινήσεις, το peak της φόρμας και ο σωστός προγραμματισμός του, η αναγκαστική επιλογή συγκεκριμένων αγώνων (και ο αποκλεισμός άλλων), αφού δεν υπάρχει η “πολυτέλεια” του βάθους χρόνου στην αγωνιστική περίοδο, το συσσωρευμένο άγχος για να μην έρθει η “στραβή”, η υπακοή στα πρωτόκολλα, ο φόβος για το απρόοπτο, αφού αυτό σε μεγάλο βαθμό μπορεί να σημαίνει οριστικό τέλος στη σεζόν (Γιάκομπσεν, Έβενεπουλ), όλα αυτά και πολλά ακόμη, είναι η νέα πραγματικότητα της μη κανονικότητας.

Από την άλλη, όλη αυτή η αποχή από τους αγώνες, φέρνει στη Γαλλία ένα πελοτόν ξεκούραστο, φρέσκο και διψασμένο για δράση, κάτι που είναι μια σημαντική υποθήκη για το θέαμα που θα παρακολουθήσουμε. Το ίδιο σημαντικός είναι και ο μεγάλος αριθμός μεγάλων ονομάτων που θα συγκεντρωθούν στην εκκίνηση της Νίκαιας για να διεκδικήσουν την κίτρινη φανέλα, το βάθρο και την πρώτη δεκάδα. Μπροστά στο φόβο της εξάπλωσης της δεύτερης φάσης της πανδημίας στην Ιταλία και την Ισπανία (τις δυο ευρωπαϊκές χώρες με τα περισσότερα κρούσματα και θύματα στην πρώτη φάση), άρα και την πιθανότητα της ακύρωσης του Giro ή/και της Vuelta, η πλειοψηφία των κορυφαίων αθλητών έχει δώσει ραντεβού στο Tour. Πριν όμως περάσουμε στα φαβορί και τους διεκδικητές, ας ρίξουμε πρώτα μια ματιά στη διαδρομή.

Ο ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ

Όπως βλέπουμε στο χάρτη της διαδρομής, σχεδόν ολόκληρος ο αγώνας θα διεξαχθεί στην κεντρική και νότια Γαλλία, με εξαίρεση τα δυο τελευταία ετάπ, δηλαδή το χρονόμετρο και την παρέλαση στο Παρίσι. Κάτι που σημαίνει ότι η παρουσία των βουνών είναι αυτή που χαρακτηρίζει τη φετινή διοργάνωση. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, ότι μόλις για δεύτερη φορά μετά το 1992 (η πρώτη ήταν το 2017), το Tour του 2020 περνάει και από τις πέντε οροσειρές της χώρας, δηλαδή – κατά σειρά – από τις Άλπεις, το Μασίφ Σεντράλ, τα Πυρηναία, ξανά από το Μασίφ Σεντράλ, τον Ιούρα, για δεύτερη φορά από τις Άλπεις και τέλος τα Βόσγια όρη. Πρόκειται για έναν αρκετά αντισυμβατικό σχεδιασμό από την ASO, η οποία εκτός από τα αρκετά – μικρά και μεγάλα – βουνά που έχει “σπείρει” μέσα στη διαδρομή, αφαίρεσε τελείως το ομαδικό χρονόμετρο, ενώ στο μοναδικό ατομικό χρονόμετρο του αγώνα, πρόσθεσε μια χρονοανάβαση στο Λα Πλανς ντε Μπελ Φιγ, για να κάνει ακόμα πιο αβέβαιο το τελικό αποτέλεσμα (αν υποθέσουμε ότι δε θα έχει κριθεί μέχρι το 20ο ετάπ ο τελικός νικητής).

Επίσης λείπουν τα παβέ, καθώς και τα ανηφορικά ετάπ με λίγα χιλιόμετρα που υπήρχαν στις τρεις προηγούμενες διοργανώσεις. Ένα άλλο χαρακτηριστικό του φετινού Tour, είναι η πλήρης απουσία των παραδοσιακών “κολοσσών”, όπως το Τουρμαλέ, το Αλπ ντ’Ουέζ, το Μον Βαντού ή το Γκαλιμπιέ. Η διαδρομή όμως είναι γεμάτη από πολλές ανηφόρες, όχι μόνο στους τερματισμούς, αλλά παντού μέσα στα ετάπ, κάτι που θα πρέπει να κάνει όλες τις ομάδες – και τους αρχηγούς τους – πολύ προσεκτικές από την αρχή μέχρι το τέλος. Δεν υπάρχει και η παραδοσιακή πρώτη εβδομάδα αποκλειστικά “αφιερωμένη” στους σπρίντερ, αφού τα δύσκολα ξεκινούν από την αρχή, ενώ ο πρώτος τερματισμός σε ανηφόρα έρχεται μόλις στο 4ο ετάπ, με έναν ακόμα να ακολουθεί στο 6ο.

Κάτι πολύ σημαντικό είναι η απουσία των μεγάλων υψομέτρων, αφού μόνο στο 17ο ετάπ, οι ποδηλάτες θα φτάσουν τα 2.000 μέτρα (Κολ ντε λα Μαντλέν) ή θα τα ξεπεράσουν (Κολ ντε λα Λοζ, 2.304 μ.), πράγμα που σημαίνει ότι οι Κολομβιανοί δε θα έχουν το συγκεκριμένο πλεονέκτημα απέναντι στους άλλους διεκδικητές. Να πούμε ότι συνολικά υπάρχουν 65 σπριντ ανάβασης, εκ των οποίων τα 29 είναι HC, 1ης και 2ης κατηγορίας, μοιρασμένα ως εξής: 13 στις Άλπεις, 7 στο Μασίφ Σεντράλ, 5 στα Πυρηναία, 3 στον Ιούρα και 1 στα Βόσγια όρη. Σε αντίθεση με πέρυσι (13ο ετάπ), το φετινό χρονόμετρο “επιστρέφει” στη συνηθισμένη του θέση, δηλαδή στο 20ο ετάπ, όμως, επειδή δεν πρόκειται για μια αμιγώς επίπεδη διαδρομή, αλλά έχει ενσωματωμένη στο τέλος του την ανάβαση στο Λα Πλανς ντε Μπελ Φιγ (6 χλμ στο 8.5%), δεν μπορεί να θεωρηθεί 100% δεδομένο μαξιλαράκι ασφαλείας για τους all-rounders, οι οποίοι πάντως θα έχουν υπέρ τους αυτό το – έστω και πιο περιορισμένο – πλεονέκτημα στην περίπτωση που χρειαστούν μια ανατροπή της τελευταίας στιγμής για να διεκδικήσουν είτε την κίτρινη φανέλα, είτε μια θέση στο τελικό βάθρο.

Υπάρχουν συνολικά επτά τερματισμοί σε ανηφόρα, αν συνυπολογίσουμε τόσο τον τερματισμό του χρονομέτρου όσο και τον τερματισμό του 6ου ετάπ στο Μον Ιγκουάλ, το οποίο ναι μεν δεν είναι βαθμολογούμενη ανηφόρα, αλλά πρόκειται για ανάβαση 8.3 χλμ στο 4%. Η μοναδική από τις πέντε οροσειρές που δεν έχει ανηφορικό τερματισμό, είναι τα Πυρηναία. Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι υπάρχουν πολλά βουνά, το ερώτημα είναι κατά πόσον οι ανηφορίστες θα κλέψουν εκεί αρκετό χρόνο από τους all-rounders, ώστε να τους προβληματίσουν. Επίσης υπάρχουν πολλά ετάπ, τα οποία προσφέρονται για συνεχείς επιθέσεις και παγίδες, περιορίζοντας έτσι τη δυνατότητα ελέγχου από τις ομάδες που θα θέλουν να επιβάλλουν τα δικά τους “θέλω” στο πελοτόν. Τέλος, τεράστια έκπληξη από τους διοργανωτές, με μόλις ένα ετάπ να ξεπερνάει τα 200 χιλιόμετρα (12ο, 218 χλμ), κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ ξανά στην ιστορία!

Βίντεο: Τρισδιάστατη ψηφιακή αναπαράσταση της διαδρομής του φετινού Γύρου Γαλλίας.

Ο αγώνας θα εκκινήσει από τη Νίκαια, σε μια διαδρομή που θα μας θυμίσει το τελευταίο ετάπ του Παρίσι-Νίκαια και θα συνεχιστεί στις Παράκτιες Άλπεις, όπου θα έχουμε τον πρώτο ανηφορικό τερματισμό (4ο ετάπ) στο Ορσιέρ-Μερλέτ (7 χλμ στο 6.7%). Στη συνέχεια θα αλλάξει πορεία και θα κατευθυνθεί προς τα δυτικά, περνώντας από το νότιο μέρος του Μασίφ Σεντράλ, με τον δεύτερο ανηφορικό τερματισμό (6ο ετάπ) στο Μον Ιγκουάλ (8.3 χλμ στο 4%). Μετά από ένα  μεταβατικό ετάπ, οι αθλητές θα φτάσουν στα Πυρηναία με δυο ετάπ χωρίς ανηφορικό τερματισμό, αλλά αμφότερα πολύ δύσκολα και επικίνδυνα για τα φαβορί. Ακολουθεί η πρώτη ημέρα ξεκούρασης (7/9), στη διάρκεια της οποίας το “καραβάνι” του Tour θα μεταφερθεί στις δυτικές ακτές του Ατλαντικού, για να συνεχιστεί ο αγώνας με κατεύθυνση πλέον προς τα ανατολικά.

Μετά από δυο επίπεδα ετάπ που λογικά θα διεκδικήσουν οι σπρίντερ και ένα τρίτο που προσφέρεται για τα ξεκολλήματα, το πελοτόν θα επιστρέψει στο Μασίφ Σεντράλ, αυτή τη φορά από τη βόρεια πλευρά του, για να τερματίσει στο Πουί Μαρί (5.4 χλμ στο 8.1%). Μετά από ένα ετάπ μέσης δυσκολίας και εκ νέου πορεία προς τα ανατολικά, έρχεται το πρώτο πολύ μεγάλο τεστ για τα φαβορί στην οροσειρά του Ιούρα (15ο ετάπ), με δυο ανηφόρες 1ης κατηγορίας, πριν την ανάβαση στο εκτός κατηγορίας Γκραν Κολομπιέ (17.4 χλμ στο 7.1%), εκεί όπου λίγες εβδομάδες νωρίτερα, ο Ρόγκλιτς κέρδισε τον Μπερνάλ στο Tour de l’Ain. Στη συνέχεια έχουμε τη δεύτερη ημέρα ξεκούρασης και αμέσως μετά μπαίνουμε στην τρίτη, πιο δύσκολη και κρίσιμη εβδομάδα του αγώνα, με τις Άλπεις να κάνουν την εμφάνισή τους.

Στο 16ο ετάπ υπάρχει ο τερματισμός στο Βιλάρ ντε Λανς (2.2.χλμ στο 6.5%) και ακολουθεί το 17ο με τις δυο εκτός κατηγορίας ανηφόρες, πρώτα το Κολ ντε λα Μαντλέν (17 χλμ στο 8.4%) και αμέσως μετά το Κολ ντε λα Λοζ (21.5 χλμ στο 7.8%), που είναι και το υψηλότερο σημείο του φετινού Γύρου (2.304 μ.). Το τρίτο και τελευταίο αλπικό ετάπ (18ο) δεν έχει τερματισμό σε ανηφόρα, αλλά υπάρχουν σε αυτό δυο αναβάσεις 1ης και μια εκτός κατηγορίας, το Κολ ντε Γκλιέρ (6 χλμ στο 11.2%). Στη συνέχεια το πελοτόν θα κατευθυνθεί βόρεια και μετά από ένα ακόμα μεταβατικό ετάπ, θα φτάσει στα Βόσγια όρη, εκεί όπου θα δοθεί η τελευταία μάχη ανάμεσα στα φαβορί, με το ατομικό χρονόμετρο των 36 χιλιομέτρων, το οποίο είναι επίπεδο σε γενικές γραμμές για τα πρώτα 30 χλμ, με την ανηφόρα τερματισμού στο Λα Πλανς ντε Μπελ Φιγ (6 χλμ στο 8.5%).

Στο τέλος της ημέρας θα γνωρίζουμε τον νικητή του 107ου Tour de France και θα απομένει το 21ο ετάπ στο Παρίσι με την παρέλαση των αθλητών και το φεστιβάλ των σπρίντερ στα Ηλύσια Πεδία. Αν αναρωτιέστε ποιο είναι το βασιλικό ετάπ της φετινής διοργάνωσης, πρόκειται για το 17ο, με το 15ο να ακολουθεί σε βαθμό δυσκολίας. Η φορά της διαδρομής είναι σε γενικές γραμμές σύμφωνη με αυτή του ρολογιού, δηλαδή δεξιόστροφη. Οι αθλητές θα ξεκινήσουν από νοτιοανατολικά, θα διασχίσουν το εσωτερικό της νότιας Γαλλίας από το νοτιοανατολικό άκρο προς τα δυτικά, μέχρι τα Πυρηναία και στη συνέχεια, αφού μεταφερθούν στη δυτική ακτή στον Ατλαντικό, θα κάνουν την ανάποδη πορεία από την κεντρική ενδοχώρα με κατεύθυνση τα ανατολικά και τις Άλπεις. Στο τέλος θα ανέβουν βορειοανατολικά για το χρονόμετρο και μετά βορειοδυτικά για το Παρίσι.

Ανακεφαλαιώνοντας, ο 107ος Γύρος Γαλλίας δείχνει έξυπνα σχεδιασμένος, με μια αρκετά ενδιαφέρουσα διαδρομή, που στη θεωρία τουλάχιστον, δίνει ένα σαφές περιθώριο δράσης στους ανηφορίστες ώστε να προβληματίσουν τους all-rounders, αν και αυτό θα πρέπει να φανεί στην πράξη. Εξελίξεις μπορούν να εμφανιστούν σε οποιοδήποτε ετάπ, αν θα έπρεπε όμως να διαλέξω τα πιο κρίσιμα, αυτά θα ήταν τα εξής έξι:

• 4ο ετάπ, με τον πρώτο τερματισμό σε ανηφόρα
• 8ο ετάπ, το πρώτο στα Πυρηναία
• 13ο ετάπ, στο Μασίφ Σεντράλ και το Πουί Μαρί
• 15ο ετάπ, στον Ιούρα με το Γκραν Κολομπιέ
• 17ο ετάπ, το “βασιλικό” και μοναδικό πάνω από τα 2000 μέτρα
• 20ο ετάπ, με το ατομικό χρονόμετρο

Υπάρχουν και κάποια ετάπ ακόμη, στα οποία παραμονεύουν παγίδες που θα μπορούσαν να φέρουν ανακατατάξεις ή ανατροπές στην εξέλιξη του αγώνα. Πρόκειται, κατά τη γνώμη μου, για τα εξής πέντε:

• 2ο ετάπ, πρώτο “ραντεβού” με τα βουνά
• 7ο ετάπ, με δυνατούς ανέμους που αλλάζουν συνεχώς κατεύθυνση
• 10ο ετάπ, με δυνατούς πλάγιους ανέμους από τον Ατλαντικό
• 13ο ετάπ, διασχίζοντας το Μασίφ Σεντράλ με επτά σπριντ ανάβασης
• 18ο ετάπ, το τελευταίο αλπικό με το Κολ ντε Γκλιέρ

* Ας δούμε τώρα τον φετινό Γύρο Γαλλίας συγκεντρωτικά με αριθμούς.

– 3.484 χιλιόμετρα, μοιρασμένα σε 21 ετάπ.

– 8 επίπεδα ετάπ (1, 3, 5, 7, 10, 11, 19 & 21).

– 4 ετάπ μέσης δυσκολίας (4, 6, 12 & 14).

– 8 ετάπ βουνών (2, 8, 9, 13, 15, 16, 17 & 18).

– 1 ετάπ χρονομέτρου, ατομική χρονομέτρηση με χρονοανάβαση στο τέλος (20).

– 36.2 χλμ χρονομέτρου (20ο ετάπ).

– 65 συνολικά σπριντ ανάβασης (5 HC, 16 πρώτης, 8 δεύτερης, 21 τρίτης & 15 τέταρτης κατηγορίας).

– 29 σπριντ ανάβασης 2ης, 1ης και HC κατηγορίας, τοποθετημένα ως εξής: 13 στις Άλπεις, 7 στο Μασίφ Σεντράλ, 5 στα Πυρηναία, 3 στον Ιούρα και 1 στα Βόσγια όρη.

– 7 τερματισμοί σε ανηφόρα  (4, 6, 13, 15, 16, 17 & 20)

– 20 ενδιάμεσα σπριντ (ένα σε κάθε ετάπ, εκτός του χρονομέτρου).

– Μπόνους δευτερόλεπτα (10″, 6″ & 4″ στους τρεις πρώτους κάθε ετάπ, εκτός του χρονομέτρου).

– 8 Bonus Points (όλα τοποθετημένα σε σπριντ ανάβασης) που δίνουν 8″, 5″ & 2″ στους τρεις πρώτους (2, 6, 8, 9, 12, 13, 16 & 18).

– 1 χώρα στην οποία θα κινηθεί το Tour (αποκλειστικά στη Γαλλία).

– 35 σημεία εκκίνησης και τερματισμού εκ των οποίων τα 12 τα επισκέπτεται το Tour για πρώτη φορά.

– Ο κανονισμός των τριών τελευταίων χιλιομέτρων ισχύει για όλα τα ετάπ, εκτός από τα 4, 6, 13, 15, 16, 17 & 20.

– Τρία δευτερόλεπτα (αντί για ένα μέχρι τώρα) θα είναι ο χρόνος που θα υπολογίζεται στον τερματισμό για να μετρηθεί χρονική διαφορά ανάμεσα σε διαφορετικά γκρουπ, (καινούργιος) κανονισμός που θα ισχύσει για τα ετάπ 1, 3, 5, 7, 10, 11, 14, 19 & 21.

* Περνάμε τώρα στην ανάλυση των φαβορί και των αουτσάιντερ του φετινού Γύρου Γαλλίας, μαζί με κάποια συμπεράσματα από τις συμμετοχές και τις απουσίες.

ΠΛΗΡΗΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΤΟΥ ’80

Εκτός από τον περσινό νικητή, Έγαν Μπερνάλ (Ineos), το “παρών” φέτος στο Tour θα δώσουν οι Πρίμος Ρόγκλιτς και Τομ Ντιμουλάν (Jumbo Visma), ο Τιμπό Πινό (FDJ), ο Νάιρο Κιντάνα (Arkéa Samsic), ο Μίκελ Λάντα (Bahrain), οι Ταντέι Πογκάτσαρ και Φάμπιο Άρου (UAE), ο Ζουλιάν Αλαφιλίπ (Deceuninck Quickstep), ο Ρομέν Μπαρντέ (Ag2r), ο Μιγκέλ Άνχελ Λόπες (Astana), οι Ριγκομπέρτο Ουράν, Σέρχιο Ιγκίτα και Ντανιέλ Μαρτίνες (EF), ο Εμάνουελ Μπούχμαν (Bora Hansgrohe), ο Νταν Μάρτιν (Israel), ο Ρίτσι Καραπάς (Ineos), οι Αλεχάνδρο Βαλβέρδε, Ενρίκ Μας και Μαρκ Σολέρ (Movistar), οι Άνταμ Γέιτς και Εστέμπαν Τσάβες (Mitchelton Scott), ο Γκιγιόμ Μαρτάν (Cofidis) και οι Μπάουκε Μόλεμα και Ρίτσι Πορτ (Trek Segafredo).

Βλέποντας τη “σύνθεση” των φαβορί και διεκδικητών, το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό μας είναι η πλήρης “εξαφάνιση” από το κάδρο, της γενιάς των 80s, αυτών δηλαδή που αν εξαιρέσουμε τον περσινό Γύρο Γαλλίας, κατέκτησαν τα προηγούμενα έξι Tour de France. Μέχρι πέρυσι μιλούσαμε για τη μεγάλη μάχη ανάμεσα σε εκείνη τη γενιά και τους νεώτερους που ανέβαιναν συνεχώς επίπεδο, διεκδικώντας τη διαδοχή. Φέτος βρισκόμαστε μπροστά σε μια τελείως καινούργια πραγματικότητα. Η πολυνίκης “σειρά” των 35άρηδων δείχνει ότι αποσύρεται από το προσκήνιο. Ο Φρουμ και ο Τόμας δεν επελέγησαν από την Ineos, ενώ ο Νίμπαλι προτίμησε την πιο “προσιτή” προοπτική του Giro.

ΤΡΕΙΣ ΗΛΙΚΙΑΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ, ΜΙΑ ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ

Οι μοναδικοί εκπρόσωποι εκείνης της γενιάς, είναι ο Ρίτσι Πορτ, ο Μπάουκε Μόλεμα, ο Νταν Μάρτιν και ο Ριγκομπέρτο Ουράν, κανείς τους όμως δεν είναι φαβορί για την κίτρινη φανέλα, μάλλον ούτε καν για το βάθρο. Αντίθετα, το καινούργιο “δίπολο” που σχηματίζεται, είναι εκείνο των 30άρηδων απέναντι στους “πιτσιρικάδες”, που σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ξεπετάχτηκαν και απειλούν να πάρουν τα πρωτεία από εκείνους που μέχρι πέρυσι προσπαθούσαν να τα πάρουν από τους 35άρηδες! Έτσι λοιπόν, η γενιά του ’90 (Ρόγκλιτς, Ντιμουλάν, Πινό, Κιντάνα, Μπαρντέ, Λάντα, Γέιτς, Άρου, Τσάβες, Αλαφιλίπ) μόλις φάνηκε να ξεμπερδεύει με τους “παλιούς”, έχει τώρα να αντιμετωπίσει έναν καινούργιο, γεμάτο ταλέντο “πονοκέφαλο”.

Από τη μια έχουμε τους “μικρούς”, μια πραγματικά φοβερή φουρνιά που την αποτελούν ποδηλάτες όπως ο Μπερνάλ (23), ο Πογκάτσαρ (22), ο Ιγκίτα (23) και ο Μαρτίνες (24) και από την άλλη, έχουμε εκείνους που ηλικιακά βρίσκονται ανάμεσα, όπως ο Καραπάς (27), ο Μπούχμαν (27), ο Μας (25), ο Μαρτάν (27), ο Λόπες (26) και ο Σολέρ (26). Όπως χαρακτηριστικά είπε πριν λίγες μέρες ο Μίκελ Λάντα, “αν δεν προλάβουμε να κερδίσουμε κάτι αμέσως, σε λίγο καιρό οι πιτσιρικάδες δε θα μας αφήσουν τίποτα”. Με όλους αυτούς λοιπόν παρόντες στο Tour, προβλέπεται τεράστια μάχη, όχι μόνο για την ατομική διάκριση, αλλά και για “ξεκαθάρισμα λογαριασμών” ανάμεσα στις ηλικιακές ομάδες που πλέον θα συγκρουστούν “μετωπικά”. 

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΠΟΝΤΕΣ ΤΟΥ ΦΕΤΙΝΟΥ TOUR

Από τον περασμένο Αύγουστο, όταν έγινε γνωστή η μετακίνηση του Τομ Ντιμουλάν από τη Sunweb στη Jumbo Visma, όλοι οι φίλοι της ποδηλασίας είδαν ότι πλέον θα μπορούσε να υπάρχει μέσα στο πελοτόν μια ομάδα-αντίπαλο δέος στην Ineos. Η παρουσία τριών μεγάλων ονομάτων στην Jumbo (Ρόγκλιτς, Ντιμουλάν & Κράισβαϊκ), “ισοφάριζε” την αντίστοιχη τριάδα της βρετανικής ομάδας (Φρουμ, Τόμας & Μπερνάλ). Τον περασμένο Δεκέμβριο, όταν η Jumbo αποφάσισε να δημοσιοποιήσει τη σύνθεσή της για τον φετινό Γύρο Γαλλίας, όλοι συνειδητοποιήσαμε ότι θα είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε μια πραγματική σύγκρουση γιγάντων και αυτό επειδή οι Ολλανδοί είχαν τοποθετήσει στην οκτάδα τους και τους τρεις αρχηγούς τους, σημάδι ότι ήταν αποφασισμένοι να τα δώσουν όλα για την κατάκτηση της κίτρινης φανέλας.

Θεωρήσαμε όλοι ως το πιθανότερο σενάριο ότι και η Ineos θα απαντούσε με τον ίδιο τρόπο, θα έβαζε δηλαδή στη δική της οκτάδα τους δικούς της τρεις αρχηγούς, κάτι που όσο περνούσε ο καιρός, μετατράπηκε σε απόλυτη βεβαιότητα. Στην ουσία υπήρχε μόνο ένα ερωτηματικό, το αν ο Κρις Φρουμ θα προλάβαινε να ανακτήσει τη φόρμα του και την ιδανική αγωνιστική κατάσταση, ώστε να μπορέσει να διεκδικήσει το όνειρο ενός πέμπτου Tour. Ο ίδιος, όσο περνούσαν οι μήνες, καθησύχαζε τους πάντες, λέγοντας ότι όλα πήγαιναν καλά, ενώ και η αναβολή του αγώνα για δυο μήνες ήταν προφανές ότι λειτουργούσε υπέρ του, αφού θα είχε ακόμα περισσότερο χρόνο στη διάθεσή του για να επανέλθει.

Με το που μπήκε το καλοκαίρι, ξεκίνησαν τα mind games ανάμεσα στους αρχηγούς της Ineos, ή μάλλον, πιο σωστά, ανάμεσα στον Φρουμ και τον Μπερνάλ, αφού ο Τόμας έμεινε αμέτοχος σε αυτό το “παιχνίδι”. Ο Φρουμ ήθελε τα γαλόνια του μοναδικού αρχηγού, ο Μπερνάλ ξεκαθάρισε ότι δε θα δούλευε για κανέναν άλλο αν ο ίδιος ένιωθε καλά και κάπου εκεί προέκυψε το ζήτημα της αποχώρησης του Βρετανού από την ομάδα. Οι φήμες έγιναν βεβαιότητα όταν στις 9 Ιουλίου η Ineos έκανε γνωστό ότι δε θα του ανανέωνε το συμβόλαιο, ενώ λίγες ώρες αργότερα, η Israel Start-Up Nation ανακοίνωσε την απόκτησή του από την επόμενη σεζόν. Από εκείνο το σημείο και μετά, το μεγάλο ερώτημα ήταν πλέον, αν ο Μπρέιλσφορντ θα έπαιρνε τον Φρουμ στην ομάδα του Tour ή όχι.

Τελικά ήταν οι αγώνες εκείνοι που έδωσαν την απάντηση, όχι μόνο για τον Φρουμ, αλλά και για τον Τόμας. Αρχικά, στο Tour de l’Ain, φάνηκε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τους δυο Βρετανούς, που ολοκλήρωσαν τον γύρο, ο μεν Τόμας 34ος στα 21 λεπτά από τον νικητή Ρόγκλιτς, ο δε Φρουμ 41ος στα 27 λεπτά. Ακολούθησε το μεγάλο τεστ του Dauphiné με τα πέντε ετάπ βουνών και την πρώτη αναμέτρηση ανάμεσα στις δυο ηγετικές τριάδες της Ineos και της Jumbo Visma. Εκεί πλέον έγινε σαφές ότι και οι δυο, Φρουμ και Τόμας, βρίσκονταν πολύ μακριά από τον καλό τους εαυτό. Αμφότεροι έχαναν επαφή στις ανηφόρες και τερμάτιζαν πολλά λεπτά πίσω, ανίκανοι να ακολουθήσουν τον ρυθμό της Jumbo, αλλά και χωρίς να μπορούν να προσφέρουν μια μικρή έστω βοήθεια στον Μπερνάλ.

Τα τελικά τους πλασαρίσματα μιλάνε, νομίζω, από μόνα τους. Ο Τόμας 37ος στα 53 λεπτά από τον Μαρτίνες, ο Φρουμ 71ος στη μια ώρα και 26 λεπτά! Κανείς από τους δυο δεν άφησε το παραμικρό περιθώριο στον Μπρέιλσφορντ, που βλέποντας την κακή αγωνιστική τους κατάσταση, δε δίστασε να αλλάξει τον σχεδιασμό, αφήνοντας αμφότερους εκτός Tour και στέλνοντας στη Νίκαια στη θέση τους, τους Καραπάς και Αμαδόρ. Ήταν σίγουρα ένα σοκ και για τους δυο Βρετανούς, όμως ήταν φανερό πως ήταν τελείως ανέτοιμοι. Έτσι λοιπόν, η Ineos, από τρεις αρχηγούς, κατέληξε με έναν. Όμως και το άλλο στρατόπεδο είχε τη δική του απώλεια. Ο τρίτος του περσινού Tour, Στέιβεν Κράισβαϊκ, είχε μια άσχημη πτώση στο 4ο ετάπ του Dauphiné.

Ο Ολλανδός εγκατέλειψε και οι εξετάσεις στις οποίες υποβλήθηκε, έδειξαν ράγισμα στην ωμοπλάτη, με αποτέλεσμα να χάσει και αυτός τη συμμετοχή του στη φετινή διοργάνωση, αφήνοντας τη Jumbo χωρίς ένα από τα σημαντικότερα όπλα της. Έτσι λοιπόν, αντί για τρεις εναντίον τριών, η αναμέτρηση περιορίστηκε στο ένας (Μπερνάλ) εναντίον δυο (Ρόγκλιτς & Ντιμουλάν). Αυτό δε σημαίνει ότι οι δυο “γίγαντες” του πελοτόν δε θα δώσουν μια τεράστια μάχη, απλά χάσαμε την ευκαιρία να δούμε και τους έξι μαζί στον σημαντικότερο αγώνα της χρονιάς. Με την ελπίδα οι δυο Βρετανοί να συνέλθουν αγωνιστικά και να πρωταγωνιστήσουν σε Giro (Τόμας) και Vuelta (Φρουμ), αλλά και την ευχή ο Κράισβαϊκ να αναρρώσει σύντομα, πάμε να δούμε τώρα τα φαβορί του φετινού Γύρου Γαλλίας.

ΤΑ ΦΑΒΟΡΙ ΤΟΥ ΦΕΤΙΝΟΥ TOUR DE FRANCE

Είδαμε πιο πάνω μια λίστα από 25 αθλητές, που αποτελούν τα σημαντικότερα ονόματα του φετινού Tour, σε ό,τι αφορά στη γενική κατάταξη. Είναι προφανές ότι όλοι αυτοί δεν παίρνουν αυτόματα και τον τίτλο του φαβορί, αντίθετα, είναι ποδηλάτες που είτε θα δώσουν μάχη για την κίτρινη φανέλα, είτε για την είσοδό τους στο βάθρο, είτε για το πλασάρισμά τους στην πρώτη δεκάδα. Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, κάποιοι από αυτούς θα αποτύχουν τελείως, κάποιοι θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν, κάποιοι θα κάνουν την έκπληξη φτάνοντας ψηλότερα από ό,τι περιμέναμε και κάποιοι θα επιβεβαιώσουν τα προγνωστικά, πρωταγωνιστώντας σε αυτές τις τρεις εβδομάδες. Όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό, με τις συνθήκες που διαμορφώθηκαν φέτος λόγω κορονοϊού, είναι ακόμα πιο δύσκολη η επιλογή των φαβορί.

Για να δώσουμε αυτόν τον “τίτλο”, θα εξετάσουμε ποιοι από αυτούς τους 25, σε θεωρητικό επίπεδο τουλάχιστον, έχουν τις ικανότητες να φορέσουν την κίτρινη φανέλα στα Ηλύσια Πεδία. Από εκεί και μετά, θα είναι ο ίδιος ο αγώνας, μαζί με τις ιδιαίτερες συνθήκες της πανδημίας, που θα “αποφασίσουν” ποιοι θα προχωρήσουν μέχρι το τέλος, διεκδικώντας την τελική νίκη. Να πούμε ότι δεν υπάρχουν “σημεία αναφοράς” στο φετινό Tour, εκτός του Μπερνάλ, που είναι και ο μοναδικός νικητής του αγώνα που θα βρεθεί στην εκκίνηση της Νίκαιας. Αυτό μπορεί να κάνει ακόμα πιο αβέβαιο το τελικό αποτέλεσμα, όμως θεωρώ πως εκείνοι που συνδυάζουν όλα τα απαραίτητα στοιχεία για να διεκδικήσουν την κίτρινη φανέλα, είναι μόλις πέντε. Ας τους δούμε.

– PRIMOZ ROGLIC (JUMBO VISMA): Ο Σλοβένος έδειξε μετά την επανεκκίνηση της σεζόν ότι είναι ο αθλητής που βρίσκεται – με διαφορά από τους υπόλοιπους – στην καλύτερη αγωνιστική κατάσταση. Πρωταγωνίστησε τόσο στο Tour de l’Ain όσο και στο Dauphiné, παίρνοντας νίκες σε ετάπ και δείχνοντας ότι έχει βελτιωθεί ακόμα περισσότερο από πέρυσι στα βουνά. Αν δεν υπήρχε η πτώση στο 4ο ετάπ του Dauphiné, τότε θα λέγαμε ότι είναι το αδιαφιλονίκητο φαβορί, όμως δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πόσο θα τον επηρεάσει στο Tour. Έχει στη διάθεσή του μια φοβερή ομάδα, αν και η απώλεια του Κράισβαϊκ είναι σημαντική για τα ανηφορικά ετάπ. Ο Ρόγκλιτς είναι ο αθλητής που κέρδισε τον τελευταίο μεγάλο γύρο (Vuelta 2019), ενώ πέρυσι έπαθε και έμαθε. Ξεπέρασε με επιτυχία τις ατυχίες του αλλά και την απειρία του στο Giro, με αποτέλεσμα να παρουσιαστεί στη Vuelta ως ο απόλυτος κυρίαρχος. Πρόκειται για τον κορυφαίο all-rounder αυτή τη στιγμή στο πελοτόν και αν μείνει μακριά από απρόοπτα, τότε θα βρεθεί πολύ κοντά στην πρώτη του κίτρινη φανέλα. Η διαδρομή τού ταιριάζει, το ίδιο και το χρονόμετρο, δείχνει ψύχραιμος και αποφασισμένος, είναι εντυπωσιακός σε όλα τα τερέν, οπότε είναι η πρώτη μου επιλογή για τη νίκη στο φετινό Tour.

– EGAN BERNAL (INEOS GRENADIERS): Ο Κολομβιανός έμεινε τελικά ως μοναδικός αρχηγός της Ineos μετά τον αποκλεισμό των Φρουμ και Τόμας. Αυτό όχι μόνο ισχυροποίησε τη θέση του, αλλά και την ίδια τη σύνθεση της ομάδας, η οποία πλέον είναι 100% αφοσιωμένη σε αυτόν. Η Ineos κατεβαίνει στο Tour με μια πολύ ισχυρή οκτάδα, όμως ένα από τα ερωτηματικά είναι πώς θα διαχειριστεί ο Μπερνάλ το γεγονός ότι για πρώτη φορά θα είναι τελείως “εκτεθειμένος” απέναντι στους αντιπάλους του, αφού πλέον δε θα έχει δίπλα του κάποιον συναρχηγό. Επίσης, σε αντίθεση με πέρυσι, φέτος έχει να αντιμετωπίσει όλη την αφρόκρεμα. Η διαδρομή τον βολεύει, τα βουνά του ταιριάζουν κι ας λείπουν τα μεγάλα υψόμετρα, θα πρέπει όμως να προσέξει τα πρώτα 30 χλμ του χρονομέτρου, εκεί όπου μπορεί να χάσει πολύτιμο χρόνο. Από την επανεκκίνηση της σεζόν και μετά, έδειξε να βρίσκεται ένα σκαλοπάτι κάτω από την περσινή του φόρμα, δεν μπόρεσε σε καμία φάση να ακολουθήσει τον Ρόγκλιτς, χωρίς όμως να χάσει πολύ χρόνο. Προβληματίζουν οι ενοχλήσεις στην πλάτη που τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει το Dauphiné, αν τις έχει ξεπεράσει, θα είναι και αυτός από τα πολύ μεγάλα φαβορί για την κίτρινη φανέλα. Πρόκειται σαφώς για τη δεύτερη επιλογή μου.

– THIBAUT PINOT (GROUPAMA FDJ): Ο Γάλλος ήταν ο μοναδικός που προβλημάτισε πέρυσι τον Μπερνάλ, ξεπερνώντας τον μάλιστα στα ετάπ των Πυρηναίων. Περιμέναμε ανάλογη μάχη στις Άλπεις, αλλά ένας τραυματισμός στο γόνατο, τον ανάγκασε να εγκαταλείψει. Φέτος ο Πινό έδειξε ότι βρίσκεται σε καλή κατάσταση, τερματίζοντας δεύτερος στο Dauphiné, όπου ήταν ο καλύτερος μετά τον Ρόγκλιτς στους ανηφορικούς τερματισμούς του 2ου και του 3ου ετάπ. Μπορεί να μην τα κατάφερε την τελευταία ημέρα, όμως το προσπάθησε μέχρι το τέλος, δίνοντας ό,τι είχε και δεν είχε. Η διαδρομή τού ταιριάζει, είναι μια τεράστια ευκαιρία για τον ίδιο και δείχνει αποφασισμένος να διεκδικήσει από τον αγώνα, ό,τι δεν κατάφερε πέρυσι. Αν συνεχίσει να ανεβάζει τη φόρμα του, μείνει μακριά από ατυχίες και απρόοπτα και καταφέρει να βρει τη σταθερότητα στο βάθος των τριών εβδομάδων, τότε μπορεί να ανέβει στο τελικό βάθρο, ακόμα και στο ψηλότερο σκαλί, 35 χρόνια μετά την τελευταία γαλλική νίκη του Μπερνάρ Ινό το μακρινό 1985. Περισσότερο ώριμος από ποτέ και με μια καλή ομάδα στη διάθεσή του, είναι η τρίτη επιλογή μου για την κίτρινη φανέλα.

– NAIRO QUINTANA (ARKÉA SAMSIC): Μετά από οκτώ χρόνια στη Movistar, με την τελευταία τριετία του στους Ισπανούς να είναι άκρως προβληματική, ο Κολομβιανός πήρε πέρυσι τη μεγάλη απόφαση να αλλάξει ομάδα και έγινε ο αρχηγός της Arkéa Samsic, εκεί όπου γνωρίζει πολύ καλά ότι θα είναι ο μοναδικός με τα γαλόνια, χωρίς να τον απασχολούν άλλοι συναρχηγοί. Στο ξεκίνημα της σεζόν έδειξε μεταμορφωμένος προς το καλύτερο, σαρώνοντας τους πάντες και τα πάντα σε όλες τις ανηφόρες. Στην προετοιμασία του το καλοκαίρι είχε το ατύχημα με το αυτοκίνητο, που τον πήγε πίσω και τον ανάγκασε να εγκαταλείψει το Dauphiné, στο οποίο είχε καλή παρουσία, αν και φάνηκε ότι του έλειπε το κάτι παραπάνω για να μείνει μαζί με τους Ρόγκλιτς και Πινό. Αν στις μέρες που μεσολάβησαν, κατάφερε να ξεπεράσει τις ενοχλήσεις στο γόνατο και να προπονηθεί σωστά, τότε σίγουρα μπορεί να πρωταγωνιστήσει. Η ομάδα του είναι πολύ καλή για επίπεδο Pro-Continental, έτσι κι αλλιώς όμως ο ίδιος έχει δηλώσει ότι ο στόχος θα είναι να ακολουθεί τον ρυθμό των κορυφαίων. Είναι έμπειρος, ώριμος και απελευθερωμένος για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια. Πρόκειται για την τέταρτη επιλογή μου.

– TOM DUMOULIN (JUMBO VISMA): Ο Ολλανδός έχει να τρέξει μεγάλο γύρο από το Tour του 2018 ( δεν υπολογίζουμε τα 4 ετάπ στο περσινό Giro), πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της περσινής σεζόν εκτός αγωνιστικής δράσης με το πρόβλημα στο γόνατό του και μετακινήθηκε από τη Sunweb στη Jumbo Visma. Στην επανεμφάνισή του στο Dauphiné, έδειξε ότι μέρα με τη μέρα βελτιώνεται και βρίσκει τη φόρμα του, αν και εκεί δούλεψε κυρίως για τον Ρόγκλιτς. Πιθανότατα αυτός θα είναι ο ρόλος του και στο Tour, του “βοηθού υπερπολυτελείας” δηλαδή του Σλοβένου, όμως αν έχει πλησιάσει στο 100% της αγωνιστικής του κατάστασης, δεν είναι καθόλου απίθανο να φορέσει τα γαλόνια του συναρχηγού και να αποτελέσει πολύτιμη μονάδα στις σύνθετες στρατηγικές της ομάδας. Είναι έμπειρος, ώριμος, ικανότατος σε όλα τα τερέν και ένας από τους κορυφαίους all-rounders του πελοτόν, από τους λίγους που μπορούν πραγματικά να κερδίσουν την κίτρινη φανέλα. Παρά το γεγονός ότι ίσως χρειαστεί να θυσιάσει τις προσωπικές του φιλοδοξίες για τον Ρόγκλιτς, ο Ντιμουλάν παραμένει ένα από τα μεγάλα φαβορί σε όποιο μεγάλο γύρο και αν παίρνει μέρος, οπότε αποτελεί την πέμπτη επιλογή μου.

ΟΙ ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΕΣ ΤΗΣ “ΔΕΥΤΕΡΗΣ” ΓΡΑΜΜΗΣ

Η λογική λέει ότι νικητής του φετινού Γύρου Γαλλίας θα είναι ένας από τους πέντε της παραπάνω ενότητας των φαβορί, όπως επίσης ότι τον νικητή θα πλαισιώσουν στο βάθρο δυο ακόμα από αυτή την πεντάδα. Όμως το παρελθόν μας έχει διδάξει ότι η εξέλιξη του αγώνα μπορεί ανά πάσα στιγμή να φέρει τα πάνω κάτω, όχι μόνο με απρόοπτα που μπορεί να προκύψουν, αλλά και με την παρουσία κάποιων αθλητών που μπορεί να ξεπεράσουν τον εαυτό τους, να εντυπωσιάσουν, να πρωταγωνιστήσουν και τελικά να μπουν σφήνα ανάμεσα στην πεντάδα των μεγάλων φαβορί. “Υποψήφιοι” για κάτι τέτοιο υπάρχουν αρκετοί, θα επιλέξουμε λοιπόν μια δεύτερη πεντάδα που θα μπορούσε να παίξει αυτό τον ρόλο, πέντε αθλητές που θα τους ονομάσουμε “διεκδικητές δεύτερης γραμμής”. Ας τους δούμε.

– TADEJ POGACAR (UAE): Ο 22χρονος Σλοβένος θεωρείται ήδη – και είναι – ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της νέας γενιάς. Η τρίτη θέση στην περσινή Vuelta, μαζί με τις τρεις νίκες σε ετάπ, στον πρώτο μεγάλο γύρο της καριέρας του, ήταν το πρώτο δείγμα για το τί μπορεί να καταφέρει. Φέτος κέρδισε τη Volta στη Βαλένθια (συν δυο ετάπ), ενώ ήταν τέταρτος στη γενική του Dauphiné, αποδεικνύοντας ότι παρά την παρουσία του Άρου στην ομάδα, θα είναι αυτός ο αρχηγός. Μεγάλο όπλο του ο νεανικός ενθουσιασμός του και η ικανότητά του να διακρίνεται σε όλα τα τερέν, μεγάλο μείον η απειρία και το γεγονός ότι αυτή είναι η πρώτη συμμετοχή του στο Tour. Ικανός να κάνει τον αγώνα άνω-κάτω στα βουνά, σίγουρα θα προσφέρει θέαμα.

– MIGUEL ÁNGEL LÓPEZ (ASTANA): Ο Κολομβιανός ετοιμάζεται για το ντεμπούτο του στο Γύρο Γαλλίας, δείχνοντας ότι βρίσκεται σε καλή κατάσταση και σε ανοδική πορεία. Τερμάτισε 5ος στη γενική του Dauphiné, ήταν σχεδόν σε όλα τα ετάπ μαζί με τους καλύτερους και είναι αποφασισμένος να παλέψει για να συμπληρώσει τα βάθρα στους μεγάλους γύρους (3ος σε Giro και Vuelta το 2018). Η διαδρομή ταιριάζει στα χαρακτηριστικά του, είναι επιθετικός αθλητής από τη φύση του, πάντα όμως μέχρι τώρα, του λείπει αυτό το κάτι παραπάνω για να ανέβει επίπεδο. Αν μπορέσει να αποφύγει τις ατυχίες που τον κατατρέχουν τα τελευταία χρόνια και φτάσει έτοιμος στα Πυρηναία, θα είναι ικανός να προβληματίσει αρκετά φαβορί με τις επιθέσεις του.

– MIKEL LANDA (BAHRAIN MCLAREN): Μετά από τρεις συνεχόμενες διετίες, στην Astana ως βοηθός του Άρου (2014-15), στη Sky ως βοηθός του Φρουμ (2016-17) και στη Movistar ως συναρχηγός των Κιντάνα και Βαλβέρδε (2018-19), έφτασε η ώρα να δούμε επιτέλους το #freeLanda στην πλήρη του εφαρμογή. Μετά την περσινή του αναχώρηση από την ομάδα του Ουνθουέ, ο Βάσκος υπέγραψε στην Bahrain και φέτος στο Tour θα είναι ο μοναδικός αρχηγός της ομάδας. Με υψηλά πλασαρίσματα την τελευταία τριετία στη Γαλλία (4ος το 2017, 7ος το 2018 και 6ος πέρυσι), ο Λάντα είναι ικανός για το βήμα παραπάνω. Ήταν καλός και σταθερός στο Dauphiné, παρά τις ενοχλήσεις στην πλάτη του, του ταιριάζουν τα βουνά και απλά περιμένουμε να τον απολαύσουμε σε δράση.

– DANIEL MARTÍNEZ (EF): Ένα ακόμα μεγάλο ταλέντο από την Κολομβία, ο Μαρτίνες ήταν ο μεγάλος νικητής του φετινού Dauphiné, πραγματοποιώντας μια εξαιρετική όσο και πανέξυπνη εμφάνιση στο 5ο και τελευταίο ετάπ, εκεί όπου πέτυχε την πλήρη ανατροπή και πήρε την κίτρινη φανέλα. Το μείον του είναι ότι τρέχει για πρώτη φορά σε μεγάλο γύρο με στόχο τη γενική, αλλά και το ότι μοιράζεται τα γαλόνια του αρχηγού με δυο ακόμα, τον Ουράν και τον Ιγκίτα. Είναι εκρηκτικός στις ανηφόρες και πολύ καλός στο χρονόμετρο, ενώ, παρά τα μόλις 24 χρόνια του, διακρίνεται για την ψυχραιμία του και το καθαρό μυαλό στη διάρκεια του αγώνα. Ο Κολομβιανός θα παλέψει για ένα καλό πλασάρισμα και θα διεκδικήσει και τη λευκή φανέλα.

– GUILLAUME MARTIN (COFIDIS): Ο 27χρονος Γάλλος ανέβηκε επίπεδο, φεύγοντας από την Wanty Gobert και πηγαίνοντας στην Cofidis. Έχει μπει στη φάση της ωριμότητας, γίνεται όλο και καλύτερος και έδειξε ότι βρίσκεται σε καλή κατάσταση ενόψει Tour, με την 3η θέση που πήρε στο Challenge του Μον Βαντού, αλλά και την 3η θέση της γενικής στο Dauphiné, όπου όλες τις μέρες ήταν μαζί με τους καλύτερους. Στη διάρκεια της καριέρας του έχει τρέξει τρία Tour και συνεχώς βελτιώνει τα πλασαρίσματά του (23ος το 2017, 21ος το 2018 και 12ος πέρυσι), του ταιριάζει η διαδρομή και περιμένουμε να τον δούμε να δίνει μάχες στα βουνά και να διεκδικεί είσοδο στην πρώτη δεκάδα, με στόχο να τερματίσει όσο πιο ψηλά γίνεται.

Αυτά λοιπόν και με τους διεκδικητές της “δεύτερης γραμμής”. Από εκεί και μετά, θα περιμένουμε να δούμε τί θα κάνει η καινούργια “τριανδρία” της Movistar με τον “αιωνόβιο” Βαλβέρδε και τους νεαρούς Μας και Σολέρ, τί θα καταφέρουν οι “γερόλυκοι” Πορτ, Μόλεμα, Ουράν και Μάρτιν, πόσο θα μπορέσει να ανταποκριθεί ο Καραπάς σε πιθανό ρόλο δεύτερου αρχηγού αν ο Μπερνάλ δεν τα πάει καλά, πόσο έτοιμος είναι ο Μπούχμαν για να μπει για τα καλά στη μάχη της γενικής, τί θα κάνει ο Μπαρντέ στο τελευταίο του Tour με την Ag2r, πόσα από τα περσινά του “τρελά” θα επαναλάβει ο Αλαφιλίπ και τί θα καταφέρει το δίδυμο της Mitchelton με τους Τσάβες και Άνταμ Γέιτς. Με την ευχή να ξεκινήσει και να ολοκληρωθεί ο αγώνας χωρίς απρόοπτα – κυρίως με τον κορονοϊό – και λοιπά προβλήματα, κλείνουμε και την ενότητα των μεγάλων ονομάτων, περιμένοντας πλέον τη δράση στους δρόμους της Γαλλίας.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ TOUR DE FRANCE 2019

– ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΑΤΑΞΗ (ΚΙΤΡΙΝΗ ΦΑΝΕΛΑ)

01.  Egan Bernal (Ineos)  82:57:00″

02.  Geraint Thomas (Ineos)  +1:11″

03.  Steven Kruijswijk (Jumbo Visma)  +1:31″

04.  Emanuel Buchmann (Bira Hansgrohe)  +1:56″

05.  Julian Alaphilippe (Deceuninck Quickstep)  +4:05″

06.  Mikel Landa (Movistar)  +4:23″

07.  Rigoberto Urán (EF Education First)  +5:15″

08.  Nairo Quintana (Movistar)  +5:30″

09.  Alejandro Valverde (Movistar)  +6:12″

10.  Warren Barguil (Arkéa Samsic)  +7:32″

– ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΠΟΝΤΩΝ (ΠΡΑΣΙΝΗ ΦΑΝΕΛΑ): Peter Sagan (Bora Hansgrohe) 

– ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΒΟΥΝΩΝ (ΠΟΥΑ ΦΑΝΕΛΑ): Romain Bardet (Ag2r)

– ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΝΕΟΣ ΑΘΛΗΤΗΣ (ΛΕΥΚΗ ΦΑΝΕΛΑ): Egan Bernal (Ineos)

– ΤΕΛΙΚΗ ΟΜΑΔΙΚΗ ΚΑΤΑΤΑΞΗ: Movistar

ΟΙ 22 ΟΜΑΔΕΣ ΤΟΥ ΦΕΤΙΝΟΥ ΓΥΡΟΥ ΓΑΛΛΙΑΣ

Η οργανωτική επιτροπή του Γύρου της Γαλλίας έχει προσκαλέσει 22 ομάδες για να συμμετάσχουν στον φετινό αγώνα. Θα είναι παρούσες και οι 19 επαγγελματικές ομάδες του UCI World Tour, ενώ την 22άδα συμπληρώνουν 3 Professional Continental Teams (Arkéa Samsic, B&B Hotels-Vital Concept & Total Direct Energie). Η κάθε ομάδα αποτελείται από 8 αθλητές, άρα στην εκκίνηση του αγώνα θα βρεθούν 176 ποδηλάτες. Τη μερίδα του λέοντος στις συμμετοχές έχει η Γαλλία (6 ομάδες) και ακολουθούν το Βέλγιο, οι ΗΠΑ και η Γερμανία με δυο ομάδες η καθεμία. Τέλος, το Καζακστάν, η Ολλανδία, η Αυστραλία, η Μεγάλη Βρετανία, η Ισπανία, το Ισραήλ, η Πολωνία, η Νότια Αφρική, το Μπαχρέιν και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έχουν μονή εκπροσώπηση. Αναλυτικά οι 22 ομάδες (με αστερίσκο οι Professional Continental):

01. Ag2r La Mondiale (Γαλλία)

02. Arkéa Samsic (Γαλλία) *

03. Astana (Καζακστάν)

04. Bahrain McLaren (Μπαχρέιν)

05. B&B Hotels Vital Concept (Γαλλία) *

06. Bora Hansgrohe (Γερμανία)

07. CCC (Πολωνία)

08. Cofidis (Γαλλία) 

09. Deceuninck Quickstep (Βέλγιο)

10. EF Education First (ΗΠΑ)

11. Groupama FDJ (Γαλλία)

12. Ineos Grenadiers (Μεγάλη Βρετανία)

13. Israel Start Up Nation (Ισραήλ)

14. Jumbo Visma (Ολλανδία)

15. Lotto Soudal (Βέλγιο)

16. Mitchelton Scott (Αυστραλία)

17. Movistar (Ισπανία)

18. NTT (Νότια Αφρική)

19. Sunweb (Γερμανία)

20. Total Direct Energie (Γαλλία) *

21. Trek Segafredo (ΗΠΑ)

22. UAE Team Emirates (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα)

ΟΙ 4 ΦΑΝΕΛΕΣ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥΣ

Στο Γύρο Γαλλίας, εκτός από τη γενική κατάταξη, υπάρχουν και άλλες κατατάξεις, είτε με χρόνο, είτε με πόντους. Ο αθλητής που προηγείται κάθε μέρα σε κάθε μια από αυτές, φοράει μια χαρακτηριστική φανέλα για να ξεχωρίζει. Την κίτρινη ο πρωτοπόρος της γενικής, την πράσινη ο πρωτοπόρος στη βαθμολογία των πόντων, την πουά ο πρωτοπόρος στη βαθμολογία των αναβάσεων και τη λευκή ο καλύτερος νέος αθλητής. Ας δούμε λίγο πιο αναλυτικά αυτές τις τέσσερις κατηγορίες, μαζί με δυο άλλες, μικρότερης σημασίας.

– ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΑΤΑΞΗ (ΚΙΤΡΙΝΗ ΦΑΝΕΛΑ)

Πρόκειται φυσικά για τη σημαντικότερη κατάταξη στον αγώνα. Στο τέλος του πρώτου ετάπ βγαίνει η πρώτη γενική κατάταξη. Από κει και μετά προστίθεται σε κάθε αθλητή ο χρόνος του ετάπ κάθε ημέρας και βγαίνει η ανάλογη προσωρινή γενική κατάταξη. Ο αθλητής που βρίσκεται στην πρώτη θέση, φοράει στη διάρκεια του αγώνα την κίτρινη φανέλα για να μπορούν να τον ξεχωρίζουν οι υπόλοιποι, αλλά και οι θεατές. Την τελευταία μέρα του Γύρου, ο ποδηλάτης που θα έχει τον μικρότερο συνολικό χρόνο στα 21 ετάπ είναι και ο μεγάλος νικητής.

Η φανέλα είναι κίτρινη γιατί οι σελίδες του αθλητικού γαλλικού περιοδικού “L’Auto” (προγόνου της “L’Equipe”), ο διευθυντής του οποίου, Ανρί Ντεγκράνζ, είχε την ιδέα για την διοργάνωση του πρώτου Tour de France το 1903, ήταν επίσης κίτρινου χρώματος. Η κίτρινη φανέλα πρωτοφορέθηκε στο Γύρο του 1919, πέρυσι γιόρτασε τα 100 χρόνια της και το ρεκόρ κατακτήσεων μοιράζονται τέσσερις ποδηλάτες με 5 νίκες ο καθένας στο ενεργητικό του. Πρόκειται για τον Γάλλο Ζακ Ανκετίλ (1957, 1961, 1962, 1963 & 1964), τον Βέλγο Έντι Μερξ (1969, 1970, 1971, 1972 & 1974), τον Γάλλο Μπερνάρ Ινό (1978, 1979, 1981, 1982 & 1985) και τον Ισπανό Μιγκέλ Ιντουράιν (1991, 1992, 1993, 1994 & 1995).

– ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΠΟΝΤΩΝ (ΠΡΑΣΙΝΗ ΦΑΝΕΛΑ)

Αυτή η βαθμολογία έχει να κάνει με τους πόντους που κερδίζουν οι αθλητές στο ενδιάμεσο σπριντ ευθείας (ένα σε κάθε ετάπ) και στον τερματισμό. Οι διοργανωτές άλλαξαν από το 2015 τους βαθμούς, δίνοντας μεγαλύτερο πλεονέκτημα στους νικητές των επίπεδων ετάπ και αφαιρώντας το παράλληλα από τους αθλητές που διακρίνονται σε τερέν μέσης δυσκολίας, όπως για παράδειγμα ο Πέτερ Σάγκαν. Στο ενδιάμεσο σπριντ ευθείας βαθμολογούνται οι 15 πρώτοι (20, 17, 15, 13, 11, 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2 & 1 βαθμοί αντίστοιχα). Στον τερματισμό βαθμολογούνται επίσης οι 15 πρώτοι, αλλά τα 21 ετάπ είναι χωρισμένα σε 4 κατηγορίες, οι οποίες δίνουν διαφορετική βαθμολογία. Έτσι, στο ατομικό χρονόμετρο (20) και στα ετάπ βουνών (8, 9, 13, 15, 17 & 18), η βαθμολογία είναι ίδια με εκείνη των ενδιάμεσων σπριντ ευθείας, δηλαδή 20, 17, 15, 13, 11, 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2 & 1 βαθμοί.

Στα ετάπ μέσης δυσκολίας (2, 4, 6, 12 & 16) οι 15 πρώτοι βαθμολογούνται ως εξής: 30, 25, 22, 19, 17, 15, 13, 11, 9, 7, 6, 5, 4, 3 & 2. Τέλος, στα ετάπ χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία (1, 3, 5, 7, 10, 11, 14, 19 & 21) οι βαθμοί στους 15 πρώτους έχουν ως εξής: 50, 30, 20, 18, 16, 14, 12, 10, 8, 7, 6, 5, 4, 3 & 2. Οι διοργανωτές, όπως παρατηρούμε στην κατηγορία των επίπεδων ετάπ, πριμοδοτούν με 50 βαθμούς τη νίκη, πράγμα που σημαίνει ότι δεν τους ικανοποίησε η “ισορροπία” που υπήρχε μέχρι το 2014 στις 4 διαφορετικές κατηγορίες και γίνεται φανερό πως προτιμούν να πάρει την πράσινη φανέλα ένας αθλητής που θα κερδίσει για παράδειγμα τρία ή τέσσερα σπριντ, παρά ένας άλλος που θα παίρνει υψηλά πλασαρίσματα σε όλο τον αγώνα, όπως είναι εδώ και χρόνια η περίπτωση του Σάγκαν. Όποιος αθλητής έχει συγκεντρώσει τους περισσότερους πόντους στο τέλος του Γύρου, κερδίζει την πρωτιά στη συγκεκριμένη βαθμολογία. Η πράσινη φανέλα πρωτοφορέθηκε στο Γύρο του 1953 και το ρεκόρ με 7 κερδισμένες βαθμολογίες πόντων ανήκει στον Σλοβάκο Πέτερ Σάγκαν (2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2018 & 2019), ο οποίος φέτος θα προσπαθήσει να φτάσει σε μια όγδοη κατάκτηση.

– ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΑΝΑΒΑΣΕΩΝ (ΠΟΥΑ ΦΑΝΕΛΑ)

Για να βγει ο “βασιλιάς των βουνών” υπολογίζονται οι πόντοι που δίνονται στους ποδηλάτες μόλις περάσουν την κορυφή ενός βουνού, το λεγόμενο σπριντ ανάβασης. Οι πόντοι ποικίλλουν ανάλογα με τη δυσκολία της ανηφόρας. Έτσι τα βουνά χωρίζονται σε πέντε τέτοιες κατηγορίες. Αρχίζοντας από τα πιο εύκολα και αυξάνοντας τον βαθμό δυσκολίας, έχουμε τα βουνά της τέταρτης κατηγορίας, αυτά της τρίτης, της δεύτερης, της πρώτης και τέλος τα εκτός κατηγορίας. Στον φετινό Γύρο Γαλλίας υπάρχουν συνολικά 65 σπριντ ανάβασης, τα οποία μοιράζονται ως εξής: 5 ανηφόρες HC (εκτός κατηγορίας), 13 ανηφόρες 1ης κατηγορίας, 12 ανηφόρες 2ης κατηγορίας, 21 ανηφόρες 3ης κατηγορίας και 14 ανηφόρες 4ης κατηγορίας.

Στα σπριντ ανάβασης εκτός κατηγορίας (HC) βαθμολογούνται οι 8 πρώτοι αθλητές (20, 15, 12, 10, 8, 6, 4 & 2). Στα σπριντ ανάβασης πρώτης κατηγορίας βαθμολογούνται οι 6 πρώτοι (10, 8, 6, 4, 2, & 1). Σε αυτά της δεύτερης κατηγορίας οι 4 πρώτοι (5, 3, 2 & 1), της τρίτης κατηγορίας οι 2 πρώτοι (2 & 1), ενώ σε αυτά της τέταρτης κατηγορίας μόνο ο πρώτος (1). Οι πόντοι διπλασιάζονται στην ανηφόρα τερματισμού του 17ου ετάπ, δηλαδή στο εκτός κατηγορίας Col de la Loze (40, 30, 24, 20, 16, 12, 8 & 4), που είναι το υψηλότερο σημείο του φετινού Tour (2.304 μ.). Και εδώ, όποιος αθλητής στο τέλος του Tour έχει τους περισσότερους πόντους, κερδίζει το “maillot a pois rouges” και αναδεικνύεται ως ο κορυφαίος αναβάτης της διοργάνωσης. Η πουά φανέλα που φέτος συμπληρώνει τα 45 της χρόνια, πρωτοφορέθηκε το 1975 και ο Γάλλος Ρισάρ Βιράνκ κατέχει το ρεκόρ στη συγκεκριμένη βαθμολογία με επτά νίκες (1994, 1995, 1996, 1997, 1999, 2003 & 2004).

– ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΝΕΟΥ ΑΘΛΗΤΗ (ΛΕΥΚΗ ΦΑΝΕΛΑ)

Πρόκειται για τη γενική κατάταξη που λαμβάνει υπόψη της μόνο τους χρόνους από όσους ποδηλάτες είναι κάτω των 25 ετών την 1η Ιανουαρίου της χρονιάς που διεξάγεται ο Γύρος (δηλαδή γεννημένοι μετά την 1η Ιανουαρίου του 1995). Όπως και στην κατάταξη της κίτρινης φανέλας, έτσι και εδώ, στο τέλος του πρώτου ετάπ βγαίνει η πρώτη κατάταξη, με τον καλύτερο νέο αθλητή, αυτόν δηλαδή που έχει τον μικρότερο χρόνο, να φοράει τη λευκή φανέλα. Την τελευταία μέρα του Γύρου, ο ποδηλάτης που θα έχει τον μικρότερο συνολικό χρόνο στα 21 ετάπ είναι και ο νικητής στη συγκεκριμένη κατηγορία.

Η λευκή φανέλα πρωτοφορέθηκε το 1975 (εκτός από τις διοργανώσεις 1989-1999). Δυο είναι οι ποδηλάτες που την έχουν κερδίσει περισσότερες φορές, από τρεις ο καθένας τους. Ο Γερμανός Γιάν Ούλριχ (1996, 1997 & 1998) και ο Λουξεμβούργιος Άντι Σλεκ (2008, 2009 & 2010). Στο παρελθόν την έχουν κερδίσει μεγάλα ονόματα στο ξεκίνημα της καριέρας τους, όπως ο Λοράν Φινιόν (Γαλλία, 1983), ο Γκρεγκ Λεμόντ (ΗΠΑ, 1984) και ο Μάρκο Παντάνι (Ιταλία, 1994 & 1995). Στα τελευταία χρόνια την έχουν κερδίσει ο Αλμπέρτο Κονταδόρ (2007), ο Νάιρο Κιντάνα (2013 & 2015), ο Τιμπό Πινό (2014), τα αδέρφια Γέιτς (ο Άνταμ το 2016 και ο Σάιμον το 2017) και βέβαια ο Έγαν Μπερνάλ πέρυσι (2019).

Υπάρχουν ακόμα μια κατάταξη και μια κατηγορία μικρότερης σημασίας:

– Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΟΜΑΔΑ: Αυτή η κατάταξη βγαίνει προσθέτοντας κάθε μέρα τους χρόνους των τριών καλύτερων αθλητών κάθε ομάδας. Το χαρακτηριστικό γνώρισμα της καλύτερης ομάδας είναι οι αριθμοί των αθλητών της που είναι μαύροι πάνω σε κίτρινο φόντο και όχι σε λευκό όπως όλοι οι άλλοι.

– Ο ΠΙΟ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΗΣ: Πρόκειται για τους ποδηλάτες που επιχειρούν να αποσπαστούν από το πελοτόν εξαπολύοντας επιθέσεις και διανύοντας δεκάδες δεκάδων χιλιομέτρων είτε μόνοι τους είτε σε μικρά γκρουπ. Ο πρώτος σε αυτή την κατηγορία δε φοράει κάποια ειδική φανέλα. Ξεχωρίζει όμως, επειδή το νούμερό του είναι λευκό σε κόκκινο φόντο αντίθετα με όλα τα υπόλοιπα που είναι μαύρα σε λευκό φόντο.

* Την τηλεοπτική κάλυψη του 107ου Tour de France έχει αναλάβει για μια ακόμη χρονιά το κανάλι του Eurosport (NOVA), το οποίο με καθημερινές συνδέσεις θα σας προσφέρει σε ζωντανή μετάδοση τις προσπάθειες των 176 ποδηλατών στα 21 ετάπ.