Τελικά ο Λούκα Ντόντσιτς είναι ο νέος ‘θεός’ του NBA

Στο opening της σειράς των Μαβς με τους Κλίπερς είχες διαβάσει πως ο Λούκα Ντόντσιτς είναι εκπληκτικός, αλλά όχι και Θεός. Μετά το δεύτερο παιχνίδι, θα μου επιτρέψεις να αμφισβητήσω τον εαυτό του -αμφισβητώντας το δεύτερο μισό της πρότασης. Όχι γιατί οι Μάβερικς νίκησαν τους Κλίπερς (127-114), αλλά επειδή ο τύπος αυτός κατάφερε κάτι που δεν έχει κάνει κανείς από την ημέρα που υπάρχει ΝΒΑ , στην πρώτη του συμμετοχή σε playoffs. Η λίστα που πια του ανήκει, είχε έως το ξημέρωμα στην κορυφή τον Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ (με 69 πόντους, ως σούμα σε δυο πρώτους αγώνες σειράς της postseason).

Ένα από τα πράγματα που δεν απολαμβάνουν όσοι πιστεύουν πως τους ανήκει το όποιο ‘παιχνίδι’ (είτε πρόκειται για κυριολεκτικό παιχνίδι, είτε για επιχειρηματικό ή άλλο) είναι να τους νικάει κάποιος άλλος, σε αυτό. Οι Αμερικανοί θεωρούσαν για χρόνια πως δεν υπάρχει καλύτερο έθνος στον πλανήτη, σε επίπεδο μπάσκετ. Ξέρω πως σου ήλθε στο μυαλό η νίκη της Εθνικής επί των ΗΠΑ, στη Σαϊτάμα, που σύντομα έχει και επέτειο, καθώς επετεύχθη την 1η Σεπτεμβρίου του 2006 -βέβαια, εμείς μείναμε σε αυτή ως μπασκετικό έθνος, ενώ οι άλλοι θα έλεγες πως προχώρησαν παρακάτω.

Μόνο που η έκπληξη αυτή ήλθε ως συνέπεια της παραδοχής αυτών που ‘είχαν’ το ‘παιχνίδι’ ότι ‘υπάρχουν και αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια’. Μολονότι υπήρχαν μη Αμερικανοί παίκτες από την αρχή της θεαματικότερης λίγκας μπάσκετ του κόσμου (το 1946 και τους πέντε ξένους της πρώτης σεζόν), η αίσθηση πως οι ξένοι δεν είναι αρκετά καλοί για να ‘χουν μια θέση στο ΝΒΑ κυριάρχησε για τα επόμενα σαράντα χρόνια. Όπως ομολογεί η ίδια η λίγκα (με σχετικό κείμενο στο NBA.com) δύο συμβάντα έμελλε να αλλάξουν τα πάντα. Το πρώτο ήταν το τέλος του Σιδηρούν Παραπετάσματος (η νοητή διαχωριστική γραμμή που χώριζε τη Σοβιετική Ένωση και τα κομμουνιστικά καθεστώτα που είχε υπό την επιρροή της στην ανατολική Ευρώπη, με τα κράτη του Νατοϊκού συνασπισμού).

Το δεύτερο ήταν το τέλος της Γιουγκοσλαβίας, όπως την ξέραμε μέχρι το ’90. Η αλήθεια είναι πως υπήρξε και τρίτο συμβάν: η ανάγκη για ψηλά κορμιά, που πια έχει εξελιχθεί σε ανάγκη για αυτούς που έχουν την πλέον πολυδιάστατατη προσφορά.Ξαφνικά το ΝΒΑ ήλθε αντιμέτωπο με την πραγματικότητα, ότι υπάρχει ταλέντο παντού στον κόσμο και σιγά σιγά άρχισε τη σχετική επεκτατική πολιτική του (πια αφορά όλες τις ηπείρους), με τους 21 ξένους της σεζόν 1996-97 να γίνονται 113 το 2017, αριθμός που παραμένει ρεκόρ -μέχρι το επόμενο. Θα στο δώσω και σε ποσοστό, για να καταλάβεις καλύτερα: τη σεζόν 2016-17 το 25.1% των NBAers ήταν μη Αμερικανοί. Φέτος είναι 108.

Όσο και αν άλλαξαν τα δεδομένα, όσο και αν παίκτες όπως οι Πέτροβιτς, Ντίβατς, Κούκοτς, Ολάζουον, Σρεμπφ, Στογιάκοβιτς, Μουτόμπο, Νας, Πάρκερ, Τζινόμπιλι και Νοβίτσκι εξελίσσονταν σε superstars της αμερικανικής λίγκας, το alpha dog παρέμενε Αμερικανός. Δηλαδή, ο καλύτερος όλων ήταν δικός τους. Ώσπου αμφισβητήθηκε και αυτό, με τον Νοβίτσκι να παίζει το μεγαλύτερο ρόλο ως προς αυτό, ως ο πρώτος μη Αμερικανός franchise player οργανισμού του ΝΒΑ. Είχαν προηγηθεί τα δυο πρωταθλήματα και ισάριθμοι τίτλοι MVP του -Νιγηριανού- Ολάζουον, το βραβείο του Σρεμπφ ως ‘καλύτερου έκτου παίκτη’ δυο σερί σεζόν, ο τίτλος της λίγκας και του MVP των τελικών του Πάρκερ και μετά ήλθε ο Γερμανός να τα σαρώσει όλα.

Και μετά εμφανίστηκε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο στην εικόνα, με την αγωνία των Αμερικανών -να ψάξουν παντού για να βρουν το δικό τους ξεχωριστό προϊόν, για να το βαπτίσουν ως τον επόμενο θρύλο- να φτάνει στο αποκορύφωμα. Αυτό μπορείς να το καταλάβεις και μόνο αν διαβάσεις πώς διαχειρίζονται το ‘φαινόμενο’ Ζάιον Ουίλιαμσον, ακόμα και μετά τον τραυματισμό που ουσιαστικά, τον έκανε αιχμάλωτο της ρούκι σεζόν. Ενόσω λοιπόν, ψάχνουν παντού για τις εναλλακτικές, στα παρκέ κυκλοφορεί ένας τύπος που τους εξηγεί πως όσο και αν ψάξουν, σαν και αυτόν δεν θα βρουν: αυτός είναι ο Λούκα Ντόντσιτς, που όπως έχει εξηγήσει στο Contra ρεπόρτερ που τον ξέρει από όταν ήταν παιδί, εδώ και χρόνια έλεγε πως θέλει να γίνει ο καλύτερος. Αλλά δεν του έδιναν πολλοί σημασία.

Δεν ξέρω αν θυμάσαι, όταν όμως, δήλωσε συμμετοχή στο ΝΒΑ Draft, το 2018, ως εκ των καλύτερων παικτών της Ευρώπης μολονότι για τους Αμερικανούς ήταν ακόμα ανήλικος, οι αναφορές των media στις ΗΠΑ επικέντρωναν στο ότι δεν είναι γρήγορος, δεν είναι σταθερός σουτέρ και δεν είναι καλός στην άμυνα. Δυο χρόνια μετά, ο 21χρονος Σλοβένος εξηγεί, με όποιον τρόπο διαθέτει πως είναι αυτός που νίκησε τους Αμερικανούς στο ‘παιχνίδι’ τους. Τώρα, θα ήθελα να σου διηγηθώ μια ιστορία.

Το 2013, όταν εμφανίστηκε ο Αντετοκούνμπο στις επιλογές που ‘χαν οι ομάδες για το NBA Draft, ο GM των Μάβερικς, Ντόνι Νέλσον μόνο φωτεινή επιγραφή δεν είχε βάλει δίπλα στο όνομα του διεθνούς Έλληνα, στην αναφορά που έδωσε στον Μαρκ Κιούμπαν.

Eν πάση περιπτώσει, πίσω στο 2013, ο Κιούμπαν αποφάσισε να μην ακούσει τον GΜ του, καθώς είχε ως προτεραιότητα να χρησιμοποιήσει τα χρήματα που ‘χε στη διάθεση του, για να πάρει τους free agents που άξιζαν στον star του (ναι, τον Νοβίτσκι). Ως εκ τούτου, το Ντάλας επέλεξε τον Κέλι Όλινουν στο Νο13, μετά τον έδωσε στους Σέλτικς για τον Λούκους Νογκουέιρα και πριν τελειώσει το βράδυ έστειλε τον Βραζιλιάνο στους Χοκς, για τον Σέιν Λάρκιν. Nαι, αυτόν που έκανε την Αναντολού Εφές διεκδικήτρια της Euroleague.

Μετά ο Κιούμπαν τραβούσε τα μαλλιά του. Όπως όμως, διευκρινίζει το Sports Casting “δεν αύξησε την περιουσία του, με το να είναι τόσο πεισματάρης που να κάνει δυο φορές το ίδιο λάθος”. Όταν ήλθε λοιπόν, η ώρα για το 2018 NBA Draft και είδε πως ο καθ’ ύλην αρμόδιος του είχε υπογραμμίσει τον όνομα ‘Λούκα Ντόντσιτς’ έδωσε την εντολή να επιλεγεί ο Σλοβένος. Το μόνο πρόβλημα ήταν πως οι Μαβς διάλεγαν στο Νο5 και ενδεχομένως να προλάβαινε άλλος το παιδί. Αυτό και έγινε, καθώς τον κάλεσε η Ατλάντα στο Νο3. Στο Νο5 οι Μάβερικς πήραν τον Τρε Γιανγκ και αμέσως τον πρότειναν στους Χοκς, μαζί με μια επιλογή πρώτου γύρου του 2019. Το deal ‘έκλεισε’ σε δευτερόλεπτα και τη συνέχεια την απολαμβάνει το Ντάλας, που ξεκάθαρα έχει βρει τον επόμενο franchise player.

Tώρα, σε ό,τι αφορά το δεύτερο παιχνίδι της σειράς των Μαβς με τους Κλίπερς (δηλαδή, την πρώτη νίκη του Ντάλας στην posteseason, μετά το 2016), ο Ντόντσιτς έπαιξε μόλις 9 λεπτά στο δεύτερο ημίχρονο, γιατί ήταν φορτωμένος με φάουλ -μεταξύ όλων όσων έκανε ήταν και να ‘πέσει’ πάνω στον Λέοναρντ. Δηλαδή, στο δεύτερο μισό περιορίστηκε στο ρόλο του cheerleader της ομάδας του, από τον πάγκο. Η αλλαγή του, ο Τρέι Μπερκ είχε 16 πόντους με 7/11 σουτ. Ο Ρέτζι Τζάκσον που αντικατέστησε τον Πάτρικ Μπέβερλι (έχει πρόβλημα στον καρπό), o Λου Ουίλιαμς και ο Λάντρι Σάμετ δεν θα έλεγες ότι έκαναν την καλύτερη δουλειά, στην άμυνα στον άσο.

Έκανε τέσσερα τα φάουλ πριν συμπληρωθεί το πρώτο λεπτό της τρίτης περιόδου, ενημέρωσε τον πάγκο πως θα ήθελε να μείνει στο παρκέ, αυτό και έγινε, με την παρέα του να ‘τρέχει’ επί μέρους 14-4 έως το 98-85 πριν την εκκίνηση της τελευταίας πράξης. Μόλις ξεκίνησε αυτή, ο Σλοβένος έκανε το πέμπτο φάουλ και έπρεπε να βγει. Οι συμπαίκτες του έφτασαν τη διαφορά έως και το +18. Θα ήθελα να ξέρεις πως ο Ντόντσιτς έκανε μόνο ένα λάθος, μετά τα 11 της πρεμιέρας -όταν και είπε πως ‘πρέπει να βελτιωθώ’.

Το πρώτο ματς είχε πέντε λάθη του Ντόντσιτς για αρχή και το 15-2 των Κλίπερς. Το δεύτερο είχε τον Ντόντσιτς να σκοράρει τους περισσότερους πόντους και να δίνει 3 ασίστ, έως το 15-2. Ο Σλοβένος έχει το μεγαλύτερο usage% στα φετινά playoffs: το 39.9% των επιθέσεων κρίνεται από τα χέρια του. Ακολουθεί ο Αντετοκούνμπο με 37.8% και τρίτος είναι ο Ντόνοβαν Μίτσελ, με 36.9%.

“Ο πάγκος τους νίκησε το δικό μας και τους starters μας” εξήγησε μετά το τέλος, ο Ντοκ Ρίβερς. Ο Πολ Τζορτζ τελείωσε με 14 πόντους (4/17 σουτ), ο Λέοναρντ είχε 35 πόντους (με 10/21 σουτ) και ο Λου Ουίλιαμς 23 πόντους (8/13 σουτ). Συνολικά, οι Κλίπερς μέτρησαν 10/34 τρίποντα. Οι Μαβς είχαν 13/29.

Στη συνέντευξη που έδωσε μετά το 1-1 στο ΤΝΤ ο 21χρονος, θέλησε να πει κάτι σε όσους δεν υπολόγιζαν το Ντάλας πριν την έναρξη των playoffs, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων του ΤΝΤ. “Θα έπρεπε να λένε πως έχουμε μια πιθανότητα. Πολλοί δεν μας υπολόγισαν. Ξέρω όμως, ότι θα έπρεπε να λένε πως έχουμε μια πιθανότητα”.

Στα άλλα παιχνίδια της ημέρας, οι Σέλτικς νίκησαν 128-101 τους Σίξερς και έκαναν το 2-0, με τον Τζέισον Τέιτουμ να κάνει ρεκόρ καριέρας στην postseason με 32 πόντους. Είχε και 13 ριμπάουντ. Ο Τζέιλεν Μπράουν σκόραρε τους 15 από τους 29 πόντους του, στην τέταρτη περίοδο, ενώ ο Κέμπα Ουόκερ πρόσθεσε 19 (τους 11 στο τελευταίο δωδεκάλεπτο). Για τη Φιλαδέλφεια, ο Τζόελ Εμπιίντ είχε 26 πόντους και 16 ριμπάουντ, με τους Ρίτσαρντσον και Μπερκς να δίνουν από 18. Ο Μπεν Σίμονς θα μείνει εκτός έως το τέλος, μετά την επέμβαση που έκανε στο αριστερό γόνατο.

Oι πρωταθλητές Ράπτορς έκαναν το 2-0 επί των αποδεκατισμένων Νετς (104-99) και οι Τζαζ το 1-1 με τους Νάγκετς (124-105).