Πώς ο Ολυμπιακός έστησε την αυτοκρατορία του στο πόλο Γυναικών
Το 2013 η Βουλιαγμένη μετρούσε 11 πρωταθλήματα και ο Ολυμπιακός μόλις τέσσερα. Τώρα οι δύο ομάδες είναι μαζί στην κορυφή των κατακτήσεων και η ομάδα του Πειραιά έχει δύο περισσότερα από καταβολής Α1 στο πόλο των γυναικών. Ο Λευτέρης Ελευθερίου αναλύει την αντιστροφή των δεδομένων.
Μπορεί να μην υπήρχε παρουσία στις κερκίδες και να μην πανηγύρισαν απευθείας με τον κόσμο, παρά μόνο τη νύχτα στον Πειραιά, πάντως τα κορίτσια της ομάδας πόλο Γυναικών του Ολυμπιακού νίκησαν 11-9 στο κολυμβητήριο του Λαιμού τον ΝΟ Βουλιαγμένης την Τετάρτη, 8 Ιουλίου, και πήραν το έβδομο διαδοχικό πρωτάθλημά τους. Το οποίο συνόδευσαν με το Κύπελλο, έπειτα από τη νίκη 9-5 επί της Βουλιαγμένης στον ημιτελικό της Παρασκευής (17/7) και το αναμενόμενο 16-4 επί του Νηρέα στον τελικό. Κάτι απίστευτο, το καλοκαίρι του 2014.
Για εκείνους που το έζησαν στην κεντρική πόρτα του ‘Πέτρος Καπαγέρωφ’, η εικόνα της δακρυσμένης Αλεξάνδρας Ασημάκη μετά τον τέταρτο τελικό του πρωταθλήματος της Α1 το 2014 εντυπώθηκε στη μνήμη. Η διεθνής φουνταριστός συνήθως δεν σουτάρει πέναλτι, εκτός αν είναι άμεση ανάγκη. Εκείνη την πρώτη σεζόν που καταργήθηκε η παράταση και το παιχνίδι των 32 λεπτών πήγε στη διαδικασία, η Ασημάκη έπρεπε να σουτάρει.
Η Χρυσή Διαμαντοπούλου τής έπιασε το πέναλτι. Ήταν το πιο χαρακτηριστικό άστοχο χτύπημα. Το ίδιο έπαθε, σε εκείνο το ματς, και η Σταυρούλα Χυδηριώτη. Ο Ολυμπιακός είχε βρει τον τρόπο να επιστρέψει από το 8-5, στο οποίο ήταν πίσω στο σκορ στις αρχές του τέταρτου οκτάλεπτου. Το έκανε σε περίπου τρία λεπτά, με δύο γκολ της Εύης Τετζαλίδου και ένα της αρχηγού Φιλιώς Μανωλιουδάκη. Ήταν η πιο σημαντική εμφάνιση τους Ουγγαρέζας φουνταριστού, Μπάρμπαρα Μπούικα, λίγο πριν φύγει για την πατρίδα της. Ο Ολυμπιακός πήγε στον Λαιμό λιγότερες από 24 μέρες αργότερα, έφτασε το ματς ξανά στα πέναλτι, με το γκολ της Μαργαρίτας Πλευρίτου και εκεί τα γόνατα των πολιστριών του ΝΟΒ ήταν ήδη κομμένα. Η Χρυσή Διαμαντοπούλου έπιασε δύο πέναλτι, της Αγγελικής Γερόλυμου και της Χριστίνας Τσουκαλά, η Έλενα Ξενάκη έχασε το δικό της, στέλνοντάς το στο δοκάρι. Πέρασαν μερικά δευτερόλεπτα μέχρι να ξεκινήσουν οι πολίστριες του Ολυμπιακού το πανηγύρι, καθώς δεν ήταν ευκρινές ότι η διαδικασία είχε φτάσει στο τέλος της.
Αυτό δεν ήταν το πρώτο πρωτάθλημα. Για την ακρίβεια, ήταν το πέμπτο. Ήταν όμως η αρχή της αυτοκρατορίας. Ήταν το πρώτο της Νέας Εποχής. Ο Ολυμπιακός είχε νικήσει το 1995, με τα υπέροχα κορίτσια του Φώντα Μουδάτσιου, και το 1998. Έπειτα, το καλοκαίρι του 2007, ο Χάρης Παυλίδης και η Αλέκα Καλογερά έπιασαν στασίδι. Η πρώην τερματοφύλακας της Γλυφάδας και πρωταθλήτρια Ευρώπης είχε πείσει το βετεράνο πολίστα (παίκτη της αντρικής ομάδας που πήρε το πρώτο πρωτάθλημα έπειτα από 21 χρόνια), να κάνει ένα πέρασμα από τη Γλυφάδα το 2006, πριν υλοποιήσει το βήμα που ήθελε να κάνει, δηλαδή να γίνει κόουτς μίας ομάδας Ανδρών. Στο πιο κρίσιμο ματς του πρωταθλήματος, ο ΑΝΟΓ απείχε μία σωστή πάσα από το τρόπαιο. Ο Θεσσαλονικιός κόουτς ακόμη θυμάται τη μία φορά που η Μαρία Τσουρή, που είχε πάρει τη θέση της Γεωργίας Ελληνάκη, στην πρώτη αποχώρησή της, στην Εθνική, έκανε λαθεμένο υπολογισμό.
Ωστόσο, η παρουσία του ΑΝΟΓ μόνο αμελητέα δεν ήταν. Ο Ολυμπιακός, που έφτιαχνε τις ακαδημίες του, ήθελε να ενισχύσει το τμήμα των Γυναικών. Μαζί με την Καλογερά, ο Χάρης πήρε μαζί του τις διεθνείς Φιλιώ Μανωλιουδάκη και Σταυρούλα Αντωνάκου και, με μία χρονοκαθυστέρηση, την Άλκηστη Αβραμίδου, η οποία πάλευε να μείνει ελεύθερη από τον ΠΑΟΚ. Την Τετάρτη, με τη νίκη στο κολυμβητήριο του Λαιμού και το 2-0 στη σειρά των… λειψών τελικών, η Θεσσαλονικιά σήκωσε το πρώτο τρόπαιό της ως αρχηγού του Ολυμπιακού.
Πίσω στο 2014. Το χτύπημα της Ασημάκη ήταν σημαντικό για έναν παραπάνω λόγο: επειδή η διεθνής φουνταριστή είχε αποφασίσει να φύγει από τη Βουλιαγμένη ήδη από το Final 4 της Ευρωλίγκας τον Απρίλη. Μπορεί ο Ολυμπιακός, ο οποίος ήταν πια ο κάτοχος του LEN Trophy, να μην ήταν η ομάδα που ήταν βέβαιο πως θα πάει (ένα τρελό όνειρό της ήταν να φορέσει το σκουφάκι της Κίνεφ Κίρισι, της ρωσικής ομάδας που παραδοσιακά είναι ξένες) , αν και ήταν δεδομένο το ενδιαφέρον, όμως αυτό που δεν επιθυμούσε σίγουρα ήταν ένα χαμένο πέναλτι ως τελευταία ανάμνηση. Ένα χρόνο πριν, το 2013, η Ασημάκη είδε τις Χυδηριώτη και Ξενάκη να σκοράρουν στη σειρά και τη Βουλιαγμένη να κατακτά το δεύτερο διαδοχικό πρωτάθλημά της.
Το 2012, ένα χρόνο μετά την κατάκτηση του τέταρτου πρωταθλήματός του, με το διπλό στον Λαιμό στον πρώτο τελικό και τα θαύματα της Ολλανδής Ίφκε φαν Μπέλκουμ στα δύο παιχνίδια του Πειραιά, και την κατάκτηση του τέταρτου πρωταθλήματός του, ο Ολυμπιακός έμοιαζε με μία ομάδα στα πρόθυρα της διάλυσης. Το καλοκαίρι του ’11 αποφάσισε να μετάσχει στο LEN Trophy, μία διοργάνωση στην οποία έχασε σε διπλούς ημιτελικούς, σχεδόν δικούς του, από τη Χάντι Μανζίσκ. Η επιλογή της Μπλάνκα Χιλ, της πιο σημαντικής Ισπανίδας της εποχής, δεν στέφθηκε με επιτυχία. Στην αρχή της σεζόν η Τσουρή αποσύρθηκε της ενεργού δράσης λόγω εγκυμοσύνης και μαζί της, για λόγους που ακόμη δεν έχουν εξηγηθεί, έφυγε ακόμα ένα από τα κορίτσια που μετακόμισαν από τη Γλυφάδα στον Πειραιά, η γλυκιά αμυντικός Ηλέκτρα Ψούνη.
Το ’12 ο Ολυμπιακός, που αντιμετώπιζε αληθινά οικονομικά προβλήματα και προσπαθούσε να σταθεί στα πόδια του, δεν ήταν ανταγωνιστικός στους τελικούς με τη Βουλιαγμένη. Το μόνο παράδοξο σε μία σειρά που ηττήθηκε τρεις φορές με πάνω από 5 γκολ διαφορά, ήταν ο τρίτος τελικός στον Λαιμό, που έκανε το αναπάντεχο ‘διπλό’ και οδήγησε τη σειρά σε τέταρτο ματς. Αλλά η χρονιά δεν σωζόταν. Το σημαντικότερο, έπρεπε οπωσδήποτε, και υπό την έννοια του προϋπολογισμού, να γίνουν αλλαγές.
Την προηγούμενη χρονιά ο Ολυμπιακός πήρε 3 πρωταθλήτριες Ευρώπης Νεανίδων, στη διοργάνωση που έγινε στα τέλη Αυγούστου στη Μαδρίτη: τη Χρυσή Διαμαντοπούλου, τη Χριστίνα Κότσια και τη Μαργαρίτα Πλευρίτου. Μαζί στον Πειραιά πήγαν οι αδελφές της τελευταίας, Ελευθερία και Βάσω. Η Χρυσή, μετά την πρόωρη αποχώρηση της Τσουρή πριν από ένα ντέρμπι με τον ΝΟ Βουλιαγμένης (ένα 8-9, στο οποίο η Γερόλυμου σούταρε και σκόραρε 4 πέναλτι), έπρεπε να σηκώσει το βάρος της εστίας. Στον τελευταίο τελικό με τον ΝΟΒ, ο Παυλίδης είχε σταθεί στην παρουσία της Ελευθερίας και έμοιαζε με φυλακισμένο που κοιτάζει τη μία και μοναδική ηλιαχτίδα που μπαίνει από το παράθυρο. Αλλά ήξερε κάτι περισσότερο. Εκείνο το καλοκαίρι, του 2012, έφυγαν η Σταυρούλα Αντωνάκου και η Βάσω Μαυρέλου και αμέσως μίκρυνε ο μέσος όρος ηλικίας. Η ομάδα ήταν νεότατη και γεμάτη ταλέντο, αλλά ήθελε πολλή δουλειά. Ο Θεσσαλονικιός τεχνικός δήλωνε, πάντως, ότι “για πρώτη φορά έπειτα από καιρό, είμαι ευχαριστημένος που πηγαίνω στην προπόνηση“.
Στους τελικούς του ’13 ο Ολυμπιακός ήταν ανταγωνιστικός και μπορεί να μην πήρε παιχνίδι στη σειρά με τη Βουλιαγμένη, αλλά πήρε ψήφο εμπιστοσύνης. Η Αντιγόνη Ρουμπέση δεν μπορούσε να φανταστεί ότι αυτό θα ήταν το τελευταίο πρωτάθλημά της και το ίδιο ισχύει για όλο τον οργανισμό του ΝΟΒ. Μετά τη λήξη των τελικών, ο Παυλίδης δήλωσε ότι “είτε είμαι εγώ εδώ ή όχι, αυτά τα κορίτσια θα πάρουν το πρωτάθλημα και το Κύπελλο Πρωταθλητριών“. Σε μία διετία, με την κατάκτηση της Ευρωλίγκας τον Απρίλιο του 2015 επί της Σαμπαντέλ στον Πειραιά, συμπυκνώθηκε αυτή η κουβέντα. Πίσω στο 2010. Αρχές της σεζόν και στο Καραϊσκάκη, η Αβραμίδου μπαίνει στο μουσείο με τα τρόπαια. Δείχνει το τρόπαιο του πρωταθλητή το 2009. “Αυτή η κούπα θέλει παρέα“, λέει.
Το ’09, ο Ολυμπιακός νικάει στον Λαιμό με το δικό της γκολ, στον πέμπτο τελικό, και παίρνει το πρώτο πρωτάθλημά του από καταβολής Α1 πόλο Γυναικών. Εκείνη τη στιγμή, η Βουλιαγμένη έχει 9 πρωταθλήματα και ο Ολυμπιακός 3. Το καλοκαίρι του 2013, η Βουλιαγμένη έχει φτάσει τα 11 και ο Ολυμπιακός τα τέσσερα. Τώρα, οι δύο ομάδες είναι μαζί στην κορυφή των κατακτήσεων και ο Ολυμπιακός έχει δύο περισσότερα από καταβολής Α1. Από το 2009 παίζουν πάντα στους τελικούς, το μακρύτερο χρονικό διάστημα που τα έχει καταφέρει ένα ζευγάρι σε ομαδικό σπορ. Τώρα οι ‘ερυθρόλευκες’, που προ διετίας απέκτησαν και τη Χριστίνα Τσουκαλά από τη Βουλιαγμένη, έχουν την ευκαιρία να περάσουν μπροστά και να μείνουν μόνες πρώτες. Έξι χρόνια από εκείνους τους δύο διαδοχικούς τελικούς στα πέναλτι, το πολυτελές όχημα που συντηρεί αυτό που είναι η πιο ισχυρή αυτοκρατορία στις τάξεις του πόλο Γυναικών, μοιάζει να έχει ακόμη πολλή βενζίνη στο ρεζερβουάρ του.
