Ο Ολυμπιακός θέλει να είναι πρώτος στο Ιωβηλαίο του

Δεν είναι η πρώτη φορά που ξαφνικά κάποιος μαθαίνει ότι ο Ολυμπιακός κατέκτησε το πρωτάθλημα στο πόλο Ανδρών. Από το 1992 έχει χάσει μόνο 5 φορές τον τίτλο. Το 1994 και το 2006, που τον πήρε ο Εθνικός, το 1997, το 1998 και το 2012, που τον κατέκτησε ο ΝΟ Βουλιαγμένης. Από το 1992, που επέστρεψε στην κορυφή για πρώτη φορά ύστερα από το 1971, έχει κατακτήσει 24 πρωταθλήματα. Το τελευταίο ήρθε την Τετάρτη 1 Ιουλίου, με τη νίκη 20-6 επί του Εθνικού στο ‘Πέτρος Καπαγέρωφ’.

Από το 2013, δηλαδή τη σειρά των τελικών που κρίθηκε στο 4ο ματς στο κολυμβητήριο του Λαιμού, όταν ο Ολυμπιακός ‘απέδρασε’ με το διπλό και το πρωτάθλημα παρά το γεγονός ότι έπαιξε για όλο το 2ο ημίχρονο με αποβλημένο τον Μπλάι Μάλιαρακ, δεν τίθεται καν σημαντικό ερώτημα για το αν θα πάρει το τρόπαιο. Είτε απέναντί του ήταν η Βουλιαγμένη είτε ο Παναθηναϊκός, ο Ολυμπιακός δεν έχανε ματς. Αρχής γενομένης από τη σειρά των τελικών του 2014 και μέχρι και τον περυσινό 1ο τελικό, ‘έτρεχε’ ένα σερί 16-0 σε τέτοια παιχνίδια. Αυτό ανέκοψε ο ΝΟΒ με την επικράτηση στον 2ο τελικό, στα πέναλτι.

Πέρυσι, λοιπόν, στον Πειραιά πανηγύριζαν το 33ο πρωτάθλημα της ομάδας. Ουδείς θα μπορούσε να φανταστεί 15 χρόνια πριν, ότι η διαφορά από τον Εθνικό, με τα 37 τρόπαια, θα ήταν στα 4 πρωταθλήματα. Ούτε, όμως, κι η Κολυμβητική Ομοσπονδία, η οποία στο περυσινό δελτίο Τύπου, έπειτα από τον 4ο τελικό με τον ΝΟΒ, ανέφερε χαρακτηριστικά ότι το πρωτάθλημα ήταν το “31ο συνολικά, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΚΟΕ“. Φέτος, όμως, η συνολική καταμέτρηση δεν υπήρξε, αρκούσης της αναφοράς πως “ο Ολυμπιακός κατέκτησε το 24ο πρωτάθλημά του από καταβολής Α1“.

Σε ό,τι αφορά τον συνολικό αριθμό των πρωταθλημάτων, η λογομαχία για το πόσα έχει πάρει ο Ολυμπιακός δεν είναι άγνωστη κατάσταση στους μυημένους. Ο Εθνικός, από τη μεριά του, που έτυχε να είναι ο αντίπαλος στο παιχνίδι που οι ‘ερυθρόλευκοι’ σήκωσαν και αυτό το τρόπαιο, κάνοντας το 17ο νταμπλ (με πρώτο κύπελλο το… 1992!), επίσης εγείρει αξιώσεις στο ότι ο αριθμός δεν είναι αυτός που λέγεται. Η ΚΟΕ δεν έχει καταγράψει τους νικητές των πρωταθλημάτων που έγιναν υπό την αιγίδα του ΣΕΓΑΣ, δηλαδή το πρωτάθλημα του 1927, ενώ στη ‘Χρυσή Βίβλο’ δίνεται νικητής του 1936 η ΚΟ Πειραιά, αν και στη σελίδα 4 της εφημερίδας ‘Αθλητισμός’, με ημερομηνία 16 Σεπτεμβρίου 1936, αναφέρεται ότι ο Ολυμπιακός νίκησε 5-1 την ΚΟ.

Στα γραφεία του συλλόγου στο Μικρολίμανο, βεβαίως, μετρούν κανονικά και το πρωτάθλημα του ΣΕΓΑΣ, αν και ο Εθνικός το δικό του, το 1923, που έχει καταγραφεί στη σελίδα 37 του βιβλίου ‘Αθλητικός Σύλλογος Άρης’, δεν το προσμετρά. Στη Wikipedia, η οποία δεν αποτελεί την επιτομή της έγκυρης δημοσιογραφικής έρευνας, αποδίδονται 38 στον Εθνικό. Οπότε, κυρίως το πρωτάθλημα του ’36 απασχολεί. Πάντως, αυτήν τη στιγμή είναι σχεδόν αποδεκτό από τη συντριπτική πλειονότητα ότι ο Ολυμπιακός έχει 34 πρωταθλήματα.

Η αλήθεια, βεβαίως, είναι δυσεύρετη, όμως αυτήν τη στιγμή η απόσταση με τις υπόλοιπες ομάδες είναι τόσο μεγάλη, που μόνο με… παλιγγενεσία θα απειληθεί η πρωτιά του Ολυμπιακού, που μπόρεσε να έχει στο ρόστερ του δύο από τους κορυφαίους Ευρωπαίους παίκτες, τον Στέφαν Μίτροβιτς και τον Μάρο Γιόκοβιτς, αποδεσμεύοντας μόνο τον Ιβάν Μπουλιούμπασιτς, γι’ αυτά τα παιχνίδια που απλώς ‘σφράγισαν’ ακόμα μία κατάκτηση και παρά το γεγονός ότι το Champions League αναβλήθηκε. Ο στόχος, βεβαίως, είναι να περάσει όσο πιο γρήγορα μπορεί πρώτος στη Χρυσή Βίβλο, δηλαδή τις συνολικές κατακτήσεις. Οι παίκτες του Θοδωρή Βλάχου, ο οποίος πανηγύρισε το 17ο (!) δικό του πρωτάθλημα ως παίκτης (1992, 1993, 1995, 1996), δεύτερος προπονητής (2001, 2002, 2003, 2004, 2005) και πρώτος προπονητής (2013-2020), είναι ακόμα πολύ νέοι, ο Ολυμπιακός είναι η μόνη ομάδα στην ελληνική υδατοσφαίριση που αυτήν τη στιγμή μπορεί να αντέξει να πληρώνει τους καλύτερους Έλληνες και κορυφαίους ξένους πολίστες δίχως να πραγματοποιεί επενδύσεις που κινδυνεύουν να τινάξουν την οικονομική ισορροπία του, οπότε η κατάσταση δεν πρόκειται να αλλάξει σύντομα.

Η συνολική σπέκουλα για το πόσα πρωταθλήματα έχουν κατακτήσει οι ‘ερυθρόλευκοι’ είναι πρωτίστως θέμα ιστορικού εγωισμού. Ο Εθνικός έχει κάνει τα δικά του τεράστια σερί, από το 1953 έως το 1970 (!), με την εξαίρεση του 1969, που ήταν συμπρωταθλητής με τον Ολυμπιακό, ο οποίος δεν κατέβηκε να παίξει στον τελικό εξαιτίας του θανάτου του προέδρου του, Κωνσταντίνου Μπουζάκη, σε αυτοκινητικό δυστύχημα, και από το 1972 έως το 1985, ωστόσο τότε το πρωτάθλημα εκτεινόταν στο χρονικό διάνυσμα μίας εβδομάδας, στο κολυμβητήριο του Ζαππείου.

Δευτερευόντως, ο Ολυμπιακός έχει το βλέμμα του στο Ιωβηλαίο του, δηλαδή το 2025, όταν και συμπληρώνεται ένας αιώνας από την ίδρυση του συλλόγου. Με τα 34 τώρα και τις 5 σεζόν που απομένουν, θα μπορούσε από το 2024 να ισοφαρίσει τον Εθνικό (αν από τη μεριά του αποδεχθεί ένα πρωτάθλημα που δεν πήρε μέρος, διότι ακόμη δεν υπήρχε) ή να τον προσπεράσει και το 2025 να γιορτάσει το 39ο πρωτάθλημά του, ως πολυνίκης και με διαφορά από τον 2ο, που το παρατσούκλι του (‘Αυτοκράτορας’) θα έχει χάσει την αίγλη του, μαζί με την πρωτιά στη λίστα.