ΓΝΩΜΕΣ

Αν δεν αλλάξει ο Ολυμπιακός, πάλι θα δει πλάτη!

Η διοίκηση του Ολυμπιακού πρέπει να δει (και) τα δικά της λάθη. Η ομάδα του Πειραιά χρειάζεται ποδοσφαιρικό σχέδιο και όχι εφήμερους προπονητές. Ο Τσάρλυ, αφού αποχώρησε και ο Όσκαρ Γκαρθία, γράφει για την ανάγκη αναπροσαρμογής της λογικής στον καλοκαιρινό σχεδιασμό.

Αν δεν αλλάξει ο Ολυμπιακός, πάλι θα δει πλάτη!
Όσκαρ Γκαρθία Βαγγέλης Μαρινάκης eurokinissi

Η επίσκεψη του Βαγγέλη Μαρινάκη άγγιξε το θυμικό των φίλων του Ολυμπιακού. Είναι ανθρώπινο ο οπαδός να λειτουργεί με συναίσθημα, άλλωστε τους ποδοσφαιριστές παρακολουθεί να μην παίζουν καλά, με αυτούς τα έχει. Στην πράξη, όμως, μοιάζει με μία κίνηση περισσότερο επικοινωνιακή, η οποία, όμως, δεν έχει ουσία.

ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ ΝΙΚΗ

Τα social media μπορεί να γέμισαν με ποσταρίσματα επιβράβευσης για τα όσα είπε στους ποδοσφαιριστές ο πρόεδρος της ομάδας, στην λογική “λειτούργησε σαν να είναι ένας από εμάς”, όμως, αυτό που χρειάζεται ο Ολυμπιακός είναι νέο πλάνο και όχι εσωτερικές -επικοινωνιακές- νίκες. Φυσικά και όλα είναι στο τραπέζι, όμως, το ζητούμενο για τον Ολυμπιακό είναι η κεντρική κατεύθυνση, οι προτεραιότητες που έχει η ομάδα. Κατεύθυνση και προτεραιότητες που ήταν λανθασμένες και στην πραγματικότητα οδήγησαν τον Ολυμπιακό σ’ αυτήν την εικόνα.

ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΔΕΝ ΙΔΡΩΝΟΥΝ

Αρκετά από όσα ακούστηκαν και γράφηκαν για τους καλοπληρωμένους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού δεν έχουν καμία επαφή με την πραγματικότητα. Το κάνουν αυτό το λάθος αρκετοί, ακόμα και συνάδελφοι, στον ποδοσφαιριστή δεν γίνεται καμία χάρη. Ειδικά σε μία ομάδα όπως ο Ολυμπιακός που οι ποδοσφαιριστές του είναι στην πλειοψηφία τους από το εξωτερικό και στο σύνολο τους, μπορούν να απευθυνθούν σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα για να εργαστούν.

Το επιχείρημα “ο Ολυμπιακός σας τα παρέχει όλα και δεν αποδίδεται” δεν μπορεί να στέκει σαν απειλή, γιατί γι’ αυτούς είναι δεδομένο πως θα βρίσκονται σε μία ομάδα που θα τους τα παρέχει όλα! Θα μπορούσε να στέκει στο ποδόσφαιρο της δεκαετίας του ’80, την εποχή πριν τον νόμο του Μποσμάν, όταν και οι θέσεις των ξένων στα πρωταθλήματα ήταν περιορισμένες κατά συνέπεια και η αγορά. Τώρα, δεν έχει καμία λογική το συγκεκριμένο επιχείρημα. Ο ποδοσφαιριστής είναι επαγγελματίας και ανάλογα με την αξία του διαπραγματεύεται και κλείνει τις συμφωνίες και τις αποδοχές του. Οι σύλλογοι δεν αποτελούν σωσίβιο για κανέναν ποδοσφαιριστή, ούτε μπορούν να ιδρώσουν με απειλές.

Οι ανεπιθύμητοι το καλοκαίρι θα υπογράψουν σε άλλη ομάδα ένα πλούσιο συμβόλαιο, το οποίο θα γνωρίζουν πως θα τηρείται κανονικά. Βλέπουμε και στην περίπτωση του Παναθηναϊκού ότι δεν υπάρχουν και πολλά περιθώρια στις ομάδες για να μην πληρώνουν. Τα γράφω αυτά, γιατί πρέπει να γίνει κατανοητό, πως ο Ολυμπιακός οφείλει να ασχοληθεί περισσότερο με τα ουσιαστικά ζητήματα που είναι αναγκαίο να αλλάξουν για να φτάσει ξανά στο επίπεδο που τον είχαν συνηθίσει οι οπαδοί του τα τελευταία χρόνια.

Οι ποδοσφαιριστές που κάθισαν όρθιοι να ακούσουν τον Μαρινάκη, στην πραγματικότητα δεν ίδρωσαν και τα λεφτά τους θα πάρουν και θα συνεχίσουν να κάνουν υψηλά συμβόλαια. Το πρόβλημα είναι ο τρόπος δουλειάς και αφορά τον σύλλογο.

Είναι επικίνδυνο αν πιστέψουν στον Ολυμπιακό πως για όλα φταίνε οι ποδοσφαιριστές. Είναι επικίνδυνη η λογική ότι πήγε ο ιδιοκτήτης στην προπόνηση, τους μάλωσε, έδιωξε δύο, θα διώξει στην συνέχεια και τους μισούς, θα φέρει άλλους και του χρόνου θα πάνε όλα καλά. Αν επικρατήσει, πολύ φοβάμαι πως και του χρόνου, ο Ολυμπιακός θα βλέπει την πλάτη της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ. Η εικόνα του γηπέδου, άλλωστε, αποδεικνύει πως δουλεύουν αυτές οι δύο ομάδες καλύτερα.

Το αντιλαμβάνεσαι αν πάρεις το ρόστερ των τριών ομάδων και σκεφτείς τι κρίσεις και συζητήσεις γίνονταν για την ποιότητα και τις λύσεις που υπήρχαν το περασμένο καλοκαίρι και τι εικόνα βλέπουμε σήμερα. Η καθημερινή δουλειά, έφερε το έμψυχο δυναμικό των δύο αντιπάλων του σε καλύτερο επίπεδο. Το γεγονός πως ο Ολυμπιακός δούλεψε λανθασμένα και επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό η αξία των ποδοσφαιριστών του, δεν μπορεί να αφορά και να δημιουργεί ευθύνες σε κανέναν άλλον από τον ίδιο τον σύλλογο.

ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΕΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ

Δεν μπορεί να είναι ευθύνη του ποδοσφαιριστή το γεγονός πως στο ξεκίνημα της σεζόν και ενώ ο Ολυμπιακός είχε χρόνο, επέλεξε ως αυτοσκοπό την πρόκριση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Έγιναν λανθασμένες εκτιμήσεις συνολικά. Δεν εκτιμήθηκε σωστά η κατάρρευση που ήρθε πέρυσι στο δεύτερο γύρο. Η φετινή χρονιά δεν είναι μια μεμονωμένη παρένθεση, αλλά αποτελεί συνέχεια τις περσινής κατάρρευσης.

Ο Ολυμπιακός πέρυσι στο δεύτερο γύρο, μέσα σε διάστημα 40 ημερών, έπαιξε με ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκό, έχασε χωρίς να κάνει επίθεση και τα τρία ντέρμπι για το πρωτάθλημα και αποκλείστηκε και από την ΑΕΚ στο κύπελλο. Φάνηκε πως κάτι δεν πηγαίνει καλά, δεν εκτιμήθηκε όμως στο βαθμό που έπρεπε η κατάσταση.

ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ

Είναι κατανοητό, όταν έχεις μάθει να παίρνεις μόνιμα το πρωτάθλημα, δεν είναι και εύκολο να δεις καθαρά τα δεδομένα. Στον Ολυμπιακό υπερεκτίμησαν το δικό τους ρόστερ και υποτίμησαν τα νέα δεδομένα που προέκυψαν στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Αν είχαν πάρει το μήνυμα όπως έπρεπε από πέρυσι, δεν θ’ αρχιζαν τη σεζόν με προπονητή μίας χρήσης. Γιατί από τις δηλώσεις που έκανε ο Μπέσνικ Χάσι έγινε ξεκάθαρο πως πήρε την δουλειά με αυτοσκοπό να μπει ο Ολυμπιακός στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.

Δηλαδή μία ομάδα που δεν λειτουργούσε καλά πέρυσι, ήταν σε άθλια κατάσταση για μισό τουλάχιστον γύρο, χρειάστηκε πέντε προπονητές για να βγάλει την προηγούμενη σεζόν, αποφάσισε να αρχίσει την καινούρια με ένα κοντόφθαλμο σχέδιο και προπονητή μίας χρήσης.

Ρωτάω εγώ τώρα, φταίνε οι ποδοσφαιριστές; Είναι άραγε εύκολο για έναν επαγγελματία αθλητή που έχει αγωνιστεί τα τελευταία δύο χρόνια στον Ολυμπιακό, να μείνει σε καλό αγωνιστικό επίπεδο έχοντας δουλέψει συνολικά με 7 προπονητές, με τον Λεμονή να προσλαμβάνεται και να απολύεται δύο φορές; Εδώ το πράγμα ξέφυγε, έφτασε στο σημείο να αποτελεί αιτία απόλυσης για έναν προπονητή που έτρεχε σερί νικών, το γεγονός πως τσακώθηκαν στην προπόνηση μεταξύ τους ποδοσφαιριστές και υπήρχαν κρούσματα απειθαρχίας.

Αν είναι, επίσης, εύκολο με αυτή την πίεση ένας προπονητής να δουλέψει σωστά και να εφαρμόσει μακροχρόνιο πλάνο, όταν ξέρει πως μπορεί το παραμικρό άσχημο αποτέλεσμα, είναι αιτία απόλυσης. Πως γίνεται να περιμένεις από έναν προπονητή που δουλεύει σε αυτές τις συνθήκες να κοιτάξει πιο μακριά από το επόμενο παιχνίδι; Δημιουργείς για τον προπονητή ένα ασφυχτικό πλαίσιο και δεν του δίνεις το δικαίωμα να κοιτάξει την εξέλιξη κάποιου παιδιού, να ψάξει για ταλέντο στην ακαδημία, να ασχοληθεί με την εξέλιξη του και να δουλέψει σε ένα πιο μακροχρόνιο πλάνο.

Δεν είναι τυχαίο, αλλά αποτέλεσμα της λογικής που δουλεύει ο Ολυμπιακός το γεγονός πως το μεγάλο πρόβλημα της ομάδας είναι η φυσική κατάσταση. Όταν έχεις αποδεχθεί πως υπάρχει πρόβλημα φυσικής κατάστασης, δεν γίνεται να φέρει ευθύνη ο ποδοσφαιριστής, αλλά ο συνολικός τρόπος δουλειάς της ομάδας. Το πρόβλημα που θα πρέπει να απασχολήσει σοβαρά τους ανθρώπους του Ολυμπιακού, είναι οι λόγοι που μία ομάδα, που έχει ένα υπερσύγχρονο αθλητικό κέντρο παρουσίασε πρόβλημα φυσικής κατάστασης. Ποια ήταν τα λάθη που έγιναν, τι θα πρέπει να αλλάξει την επόμενη σεζόν για να μην επαναληφθούν.

Ο Ολυμπιακός παραμένει ο ισχυρός το ελληνικού ποδοσφαίρου, αυτό το έχει χτίσει με πολλούς τίτλους, με απόλυτη κυριαρχία και με την ευρωπαϊκή του παρουσία εδώ και δύο δεκαετίες.

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΛΑΝΟ

Τα τελευταία χρόνια, χάθηκε ο έλεγχος με την αλλαγή προπονητών, κάτι που δεν είχε συμβεί τα πρώτα χρόνια Μαρινάκη. Σε συνδυασμό με τις πολλές και συχνές αλλαγές στο ρόστερ και με την προτεραιότητα που εφέτος μπήκε στην επιστροφή στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ δημιουργήθηκε μία προβληματική, χαοτική κατάσταση.

Άλλαξαν και τα δεδομένα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ο Ολυμπιακός δεν παίζει μόνος, έχουν αποκτήσει σημαντικό μερίδιο στην πίτα και ο ΠΑΟΚ με την ΑΕΚ, οπότε χρειάζεται και μία μεγαλύτερη προσοχή και ένα πιο ποδοσφαιρικό πλάνο. Πιστεύω πως στον Ολυμπιακό πρέπει να κοιτάξουν ξανά το ποδόσφαιρο.

Να δουν το μοντέλο που θέλουν να ακολουθήσουν και να αποφασίσουν ποιος προπονητής ταιριάζει σε αυτό. Να βάλουν ένα πλάνο και ένα χρονοδιάγραμμα στο οποίο θα κριθεί η δουλειά του, δεν λέω να πάμε σε υπερβολές αλλά δεν γίνεται να παίρνεις προπονητή και να τον κρίνεις από το αν θα σε βάλει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Την απάντηση στη δίνει το ίδιο το ποδόσφαιρο, ο Μπέσνικ Χάσι σε έβαλε, ο Βαλβέρδε δεν τα είχε καταφέρει. Ο Χάσι δημιούργησε το χάος, ο Βαλβερδε μία ομάδα που έμεινε αξέχαστη στον κόσμο του Ολυμπιακού.

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης πήρε το χειροκρότημα, μίλησε στο θυμικό του κόσμου, με την σκληρή ομιλία του στο Ρέντη, αλλά στην πραγματικότητα αυτή ήταν μια κίνηση εντυπώσεων, όχι ουσίας, από το αν έχουν γίνει κατανοητά τα λάθη και οι πραγματικές αιτίες που έφεραν αυτήν την κατάσταση θα εξαρτηθεί και το μέλλον του Ολυμπιακού…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ