Παναθηναϊκός: Η απάντηση στο ‘αν κάνει ή όχι’ ο Κασελάκης
Ο Παναθηναϊκός τελειώνει την υπόθεση του Λεωνίδα Κασελάκη και εμείς ζητήσαμε τη γνώμη ενός ανθρώπου που διαπίστωσε την εξέλιξή του δουλεύοντας μαζί του σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Ο κόουτς Παπάζογλου θα ήθελε να τον είχε δει νωρίτερα στο υψηλότερο επίπεδο.
Στην εβδομάδα που μεσολάβησε από την –δια στόματος Δημήτρη Γιαννακόπουλου την προηγούμενη Τρίτη 9/6- αναγγελία πώληση της ΚΑΕ Παναθηναϊκός έναντι 25 εκατομμυρίων ευρώ έγινε ξεκάθαρη με κάθε τρόπο και προς πάσα κατεύθυνση η απόφαση:
- αποχώρησης από τη Euroleague, διότι “η συγκεκριμένη διοργάνωση με αποκλειστική ευθύνη του κ. Μπερτομέου έχει φτάσει στο σημείο μηδέν” και
- ‘γενναίας’ μείωσης του ετήσιου μπάτζετ, σε σημείο που τα έξοδα δεν θα υπερβαίνουν τα έσοδα – τουλάχιστον έως ότου παρουσιαστεί αγοραστής-επενδυτής.
Δύο αλληλοεξαρτώμενοι άξονες, δύο συγκοινωνούντα δοχεία της αλλαγής πλεύσης που επιχειρείται αυτό το καλοκαίρι από την ελληνική ομάδα. Άλλωστε, μια πιθανή μετάβαση στο FIBA Champions League εικάζεται πως αφενός θ’ ανταμείψει τους ‘πράσινους’, όπως ήδη έχει πράξει με άλλες ομάδες, αφετέρου θα τους επιτρέψει να περικόψουν πολύ τις δαπάνες για συμβόλαια, καθώς σκοπεύουν να συμμετάσχουν σε μια διοργάνωση με αντιπάλους χαμηλότερης δυναμικής, στην οποία η διάκριση δεν απαιτεί πακτωλό χρημάτων.
Όχι πως δεν υπήρχε η δυνατότητα ο Παναθηναϊκός να δει Final Four με χαμηλό μπάτζετ, έχοντας μια βάση 4 εκατομμυρίων. Αρκεί να επένδυε στο σχέδιο και στο χρόνο που θα δούλευε υπέρ του. Ένας φρέσκος Παρτιζάνος. Σε πρώτη φάση ωστόσο φαίνεται πως επιλέγει να τραβήξει και να κόψει τον ‘ομφάλιο λώρο’ με την Euroleague και με ψαλιδισμένο προϋπολογισμό να ψάξει αλλού τη χαρά που δεν έβρισκε από το 2012. Γεμίζοντας παράλληλα το ρόστερ του με παίκτες (Έλληνες σε πρώτο επίπεδο) που -αποδεδειγμένα- θα καλύψουν τις φρέσκες ανάγκες και θ’ ανταποκριθούν στις διαφοροποιημένες συνθήκες. Με (ή χωρίς) Διαμαντίδη.
Κασελάκης, ο πρώτος
Ο Λεωνίδας Κασελάκης, στα 30 του πλέον από την 1η του Ιούνη, είναι μια τέτοια περίπτωση. Η πρώτη τελειωμένη, προτού ξεκαθαριστεί, αν θα προχωρήσει μέχρι τέλους εκείνη της επιστροφής του Λευτέρη Μποχωρίδη. Ο Αθηναίος φόργουορντ είχε μεν συμβόλαιο σε ισχύ με τον Προμηθέα Πάτρας, αλλά η συμφωνία για τη λύση του απλούστευσε τις διαδικασίες για την ένταξή του στο ‘τριφύλλι’.
Στην απορία ‘γιατί τον Κασελάκη από τον Προμηθέα;’, απαντούμε ευθέως ‘προκειμένου να μην πληρώνει συμβόλαια τύπου Τζόνσον’ για μια λύση 15 λεπτών που προσφέρει (στην Ευρώπη) όλους κι όλους 3.3 πόντους (με 26% στο τρίποντο). Ομολογουμένως το Eurocup είναι μια μιας δεύτερης ταχύτητας διοργάνωση, αλλά συγκριτικά με τους 8.1 πόντοι με 42% στο τρίποντο ανά 21 λεπτά αγώνα υπάρχει μια εμφανής απόσταση.
Ο Κασελάκης ήταν μέλος της ‘χρυσής’ γενιάς των 90άρηδων, ως ο βασικός πάουερ φόργουορντ δίπλα σε Σλούκα, Μάντζαρη, Παππά, Πανικολάου και Γιάνκοβιτς. Στο Ευρωμπάσκετ U18 του 2008 σε Αμαλιάδα-Πύργο λειτούργησε ως ο τρίτος επιθετικός πόλος και ο δεύτερος ριμπάουντερ της Εθνικής που κατέκτησε το χρυσό, ενώ στο Παγκόσμιο U19 στη Νέα Ζηλανδία ένα χρόνο αργότερα κατεγράφη στη στατιστική ως ο δεύτερος σκόρερ και ο δεύτερος ριμπάουντερ μέχρι τον χαμένο τελικό (88-80) από τους πιτσιρικάδες Αμερικανούς, παρόντων του Σεθ Κάρι, του Γκόρντον Χέιγουορντ και του Τρέι Τόμπκινς (τον οποίο μάρκαρε).
Επαγγελματικά ξεκίνησε από τον Ηλυσιακό, συνέχισε για μια διετία στον ΠΑΟΚ, έπαιξε από μια σεζόν σε ΑΕΚ και Νέα Κηφισιά (11.6 πόντοι, 5.3 ριμπάουντ), προτού δοκιμάσει την εμπειρία του εξωτερικού (11.3 πόντοι, 4.4 ριμπάουντ στη VTB League), επιστρέφοντας το καλοκαίρι του 2018 για τον ανερχόμενο Προμηθέα, αποτελώντας για τον Γιατρά ένα ενεργό κομμάτι του ροτέισον. Με την Εθνική ομάδα έπαιξε στα παράθυρα των προκριματικών.
Το ‘μολών λαβέ’ του Λεωνίδα
Προκειμένου να σχηματοποιήσουμε μια πιο σφαιρική άποψη για το μπασκετικό ‘ποιόν’ του 30χρονου φόργουορντ, αναζητήσαμε τον Κώστα Παπάζογλου. Ο Θεσσαλονικιός κόουτς, επί σειρά ετών βοηθός του Κώστα Φλεβαράκη, πρωτοσυνάντησε τον Κασελάκη στον Ηλυσιακό το 2010 και ξαναβρέθηκαν μαζί στην Αστάνα το 2017. Γι’ αυτό που ο 36χρονος προπονητής βάζει το χέρι του στη φωτιά είναι ότι “ο Κασέλ ζει για το μπάσκετ 100%. Από εκείνα τα χρόνια στον Ηλυσιακό φαινόταν. Ακόμη κι εκτός παρκέ, μονάχα το μπάσκετ σκεφτόταν“.
Το πολύ ενδιαφέρον, όπως θυμήθηκε ο κόουτς, ήταν πως “όταν πήγαμε το καλοκαίρι για την προετοιμασία δεν τον αναγνωρίσαμε. Ο Φλεβαράκης νόμιζε ότι είναι κάποιος άλλος. Είχε δουλέψει πάρα πολύ ατομικά και είχε στεγνώσει προκειμένου να παίζει περισσότερο στο ‘3’. Σωματικά ήταν ένα διαφορετικό παιδί που είχε κάνει πολλή προσπάθεια όσο έλειπε για να φτάσει το σώμα του στο επίπεδο που θα έπρεπε για να κατέβει μία θέση“.
Ο Κασελάκης δεν παραπονέθηκε ποτέ του για τη δουλειά, αντιθέτως την κυνηγούσε. Είναι το παράδειγμα του ‘πάντα πρώτου στο παρκέ που φεύγει τελευταίος’. Ο Κώστας Παπάζογλου εκτίμησε πως “είναι πιθανό, τώρα που το σκέφτομαι και συνδυάζω τα γεγονότα, να εμπνεύστηκε από τον Νίκο Χατζή, ο οποίος στα 36 του εκτελούσε κάθε άσκηση με λεπτομέρεια. Χωρίς να κλέβει ποτέ του. Βλέπω στον Κασελάκη πολλά απ’ όσα έκανε ο Χατζής στα τελειώματα του“.
Επειδή θέλει να είναι αντικειμενικός δεν θα σου πει πως “είναι ο γρηγορότερος φόργουορντ που υπάρχει εκεί έξω” ή ότι “το σώμα του είναι ιδανικό” για να ταυτιστεί με τα στοιχεία ενός σύγχρονου ‘τριαριού’. Ωστόσο κατά τον έμπειρο προπονητή, “ο Κασέλ έχει υψηλό μπασκετικό IQ και μια αντίληψη που τον βοηθάει πάρα πολύ. Καταλαβαίνει όλες τις οδηγίες, διαβάζει το παιχνίδι, είναι μονίμως συγκεντρωμένος και δεν χάνει το μυαλό του. Βλέπει γήπεδο και τρέχει με την μπάλα ή χωρίς αυτήν. Φροντίζει να καλύπτει με τη γρήγορη σκέψη του τα πιο αργά πόδια του και να κρύβει τις αδυναμίες του. Δεν μιλάμε για τη δυνατότητα να βγαίνει μετά τις αλλαγές στα σκριν και να κυνηγά κοντύτερους παίκτες“.
Έχει, δηλαδή, επίγνωση του τι πρέπει να κάνει κάθε στιγμή στο παρκέ, όντας “η κλασική περίπτωση του όπου τον βάλεις θα παίξει“. Δεν θα φέρει αντίρρηση στον προπονητή και θα προσπαθήσει ν’ ανταποκριθεί σε κάθε αποστολή του, ακόμη κι αν δεν του ταιριάζει. Διότι “έχει προετοιμαστεί πολύ πνευματικά και σωματικά για κάθε αγώνα, έχει σκανάρει αντιπάλους και ξέρει πού να σταθεί κάθε φορά μέσα στο παιχνίδι για να είναι ωφέλιμος για το υπόλοιπο σύνολο“.
Όλ’ αυτά οφείλονται εν πολλοίς “στην επίμονη δουλειά του. Στην Αστάνα τις ελεύθερες Κυριακές που είχαμε πήγαινε για πισίνα και φρόντιζε να ξεκουράζει το κορμί του. Ναι, δεν είχε το ταλέντο του Σλούκα ή του Παππά που φαίνονταν περισσότερο τότε γιατί είχαν την μπάλα στα χέρια, αλλά για μένα έχει ήδη ξεπεράσει το ταβάνι του, έχει ξεπεράσει τον εαυτό του. Παίζει στο post ή στην περιφέρεια, έχει εξαιρετικό χειρισμό της μπάλας και έχει βελτιώσει πολύ το μακρινό σουτ του“.
“Ούτε θα πω ότι κάνει δέκα πράγματα τέλεια ούτε πως υστερεί κάπου τόσο πολύ που να χρειάζεται βελτίωση“, ισχυρίστηκε κατόπιν ο Κώστας Παπάζογλου, επιμένοντας ότι “θα έπρεπε να είχε πάρει νωρίτερα μια ευκαιρία σε μία από τις δύο μεγάλες ομάδες της χώρας. Είναι παίκτης τέτοιου επιπέδου, διότι σε 15-20 λεπτά μπορεί να δώσει πράγματα που άλλος χρειάζεται πολύ περισσότερο χρόνο. Αν του πεις να δώσει σκριν, θα σκρινάρει τρεις παίκτες όχι μόνο έναν. Θα μαρκάρει ακόμη και ελαφρύ 5άρι. Ακούει και εκτελεί, κάτι πολύ σημαντικό για μια μεγάλη ομάδα που έχει ανάγκη από παίκτες-εργαλεία και όχι από 12 σκόρερς. Είναι τρομερό εργαλείο και δεν συζητάμε για το επίπεδο του Champions League. Θα πω είναι ‘βατό’, για να μην χρησιμοποιήσω κάποια άλλη λέξη. Εγώ πιστεύω ότι ακόμη και στην Euroleague θα μπορούσε να σταθεί“.
Αξιολογώντας όσα μάθαμε από την κουβέντα μας με τον κόουτς, ο τρόπος που θα χρησιμοποιηθεί και οι απαιτήσεις που θα έχουν απ’ αυτόν στον Παναθηναϊκό, θα κρίνουν την επιτυχία της κίνησης αυτής.
