Ο Χακίμ Ολάζουον ήταν ο μοναδικός που φοβόταν ο Μάικλ Τζόρνταν

Κάθε λέξη έχει ένα νόημα. Και ένα ‘βάρος’. Το Olajuwon για παράδειγμα, σημαίνει ‘πάντα να είσαι στην κορυφή’. Δεν πρέπει να ήταν πολύ εύκολο για τον Χακίμ να ‘κουβαλάει’ αυτήν την ‘υποχρέωση’ από μωρό. Και έκανε λάθη. Όπως και παραστράτησε. Στο τέλος, όμως τίμησε το όνομα του. Ας προχωρήσουμε κάπως έτσι, στη σημερινή ‘παραγγελιά’, του φίλου Μάνου.

Ο Hakeem Abdul Olajuwon ήταν το τρίτο από τα έξι παιδιά του Σαλάμ (ιδιοκτήτης επιχείρησης με μπετόν) και της Αμπίκε. Γεννήθηκε στις 21/1 του 1963, στο Λάγος της Νιγηρίας και έχει πει πως μεταξύ αυτών που του έμαθε το σπίτι του ήταν να δουλεύει σκληρά, να ‘χει πειθαρχία και να σέβεται τη ζωή. “Ήμασταν οικογένεια Μουσουλμάνων στη Νιγηρία. Τα αδέλφια μου και εγώ μεγαλώσαμε σε ισλαμικό περιβάλλον. Οι γονείς μου μας έμαθαν να είμαστε ειλικρινής, να μοχθούμε για ό,τι επιθυμούμε, να σεβόμαστε τους μεγαλύτερους και να πιστεύουμε στον εαυτό μας“, είχε ενημερώσει μέσω του NBA.com. Στο σεβασμό προς όλους βοήθησε και το μέρος όπου γεννήθηκε, καθώς στο Λάγος συμβίωναν πολλές φυλές ‘και στο σχολείο που πήγαινα υπήρχαν πολλοί διαφορετικοί τύποι ανθρώπων‘.

Ο άνθρωπος που μπορεί να συνεννοηθεί στα αγγλικά, τα γαλλικά, τα αραβικά (και στις γλώσσες των φυλών Yoruba και Ekiti) έπαιζε ποδόσφαιρο με τους φίλους του. “To ποδόσφαιρο στη Νιγηρία είναι ό,τι το μπάσκετ στην Αμερική“, είχε εξηγήσει. Και προφανώς τον έβαζαν στο τέρμα. Εκείνος λέει πως μέσω αυτού που για άλλους είναι αγγαρεία ‘δούλεψα το footwork και την ικανότητα της ισορροπίας του σώματος μου, δεδομένου του μεγέθους μου. Πράγματα που με βοήθησαν αργότερα στο μπάσκετ. Μέσω όσων ‘κέρδισα’ από το ποδόσφαιρο, έγινα καλός και στα κοψίματα’. Πέραν του τέρματος, έκανε θραύση και στο χάντμπολ. Στα 15 ήταν 2.05. Στα 15 άλλαξε σχολείο (Moslem Teacher College) και είπε να δοκιμάσει και το μπάσκετ.

Ο αστικός μύθος θέλει έναν προπονητή να του ζήτησε να καρφώσει, δείχνοντας του τι έπρεπε να κάνει ενώ είχε ανέβει σε μια καρέκλα. Το αυτό επιχείρησε να κάνει και ο Ολάζουον. Αλλά του πήραν την καρέκλα. Και δεν κατάφερε να καρφώσει.

Έτσι ξεκινούσε το άρθρο που δημοσίευσε η Houston Chronicle, στις 4/4 του 1983, με τίτλο ‘Ολάζουον: δεν είναι ο καλύτερος -ακόμα’. Τότε αναφερόταν στις ΗΠΑ ως Akeem. Έτσι ήταν γραμμένο το όνομα του και στα αρχεία του University of Houston -από όπου, παρεμπιπτόντως, έφυγε με πτυχίο γυμναστή.

Το πείραμα με το κάρφωμα πέτυχε τη δεύτερη και μετά δεκάδες προσπάθειες. Διαπίστωσε πως του άρεσε, γιατί δεν ήταν εύκολο. Η διαδικασία της κατάκτησης. “Το μπάσκετ είναι τόσο μοναδικό. Μόλις άρχισα να μαθαίνω τα βασικά, αντιλήφθηκα πως αυτή είναι η ζωή για εμένα. Δεν ξανασχολήθηκα με άλλο άθλημα“.

Το 1980 αποφάσισε να αφήσει τη χώρα του και να πάει στις ΗΠΑ. Θα ήθελα να ‘χεις πρόχειρη την πληροφορία πως τότε δεν υπήρχε άνεση στην πρόσβαση των prospects που υπήρχαν σε όλον τον κόσμο. Δεν είχε ‘ανοίξει’ το πράγμα. Και δεν είχε εξελιχθεί τόσο η τεχνολογία. Όταν είπε στους γονείς του ‘φεύγω’ του είπαν “για να σπουδάσεις, αφού οι σπουδές είναι για τους Νιγηριανούς ο μόνος τρόπος για να πετύχεις κάτι σε αυτήν τη ζωή. Οι γονείς μου θεωρούσαν το μπάσκετ χάσιμο χρόνου“. Η τάση τότε ήταν η μετανάστευση από την Αφρική στις ΗΠΑ για σπουδές, οπότε ο Ολάζουον μπήκε στη σχετική λίστα -των σπουδαστών. Εκεί τον πρότεινε κάποιος που ήταν στο μόνο τουρνουά που ‘χε μετάσχει ο Ολάζουον στην Αγκόλα και τον είχε προτείνει σε έναν γνωστό του: τον κόουτς Γκάι Λιούις του University of Houston.

Όταν έφτασε στις ΗΠΑ, δεν τον περίμενε κανείς στο αεροδρόμιο. Πήρε στο πανεπιστήμιο. Του είπαν να πάρει ταξί και να πάει στο κάμπους. Την πρώτη χρονιά, λόγω γραφειοκρατίας έμεινε εκτός. Τη σεζόν 1981-92 οι Cougars αποκλείστηκαν από το μετέπειτα πρωταθλητή (το North Carolina των Μάικλ Τζόρνταν και Τζέιμς Ουόρθι). Ο Ολάζουον είχε συμμετοχή σε 18 ματς και 8.3 πόντους, 6.2 ριμπάουντ και 2.5 τάπες.

Το αντάμωμα με τον Μόουζες Μαλόουν

Ρώτησε πώς θα μπορούσε να κερδίσει περισσότερα λεπτά συμμετοχής. Του πρότειναν να δουλέψει με έναν κάτοικο της περιοχής -τον πολλάκις MVP Μόουζες Μαλόουν. Ήταν ο τύπος που εμφανιζόταν στην αφίσα που ‘χε κρεμάσει ο κόουτς του στο Λάγος, πίσω από το γραφείο του. Δούλευαν μαζί από τη Δευτέρα έως την Πέμπτη, κάθε εβδομάδα -πέραν των προπονήσεων που έκανε ο Dream με την ομάδα του. “Μια φορά προσπάθησα να καρφώσω μπροστά του και με έσπρωξε. Ήξερα πως αν καταφέρω να παίξω εναντίον του, θα μπορώ να αντιμετωπίσω τους πάντες, αφού ήταν ο καλύτερος“.

Η συμβουλή που του είχε δώσει ο Μαλόουν ήταν να μείνει στο σχολείο έως το τέλος των σπουδών του. “Μου είχε πει πως θα με πλησιάσουν πολλοί για να με εκμεταλλευτούν και να μην υπογράψω τίποτα“. Τον Απρίλιο του 1983 ο Ντρέξλερ είχε προειδοποιήσει πως “ο Ακίμ θα γίνει από τους καλύτερους σέντερ στην ιστορία του ΝΒΑ. Καλύτερος των Ράσελ και Τσάμπερλεϊν. Τον βλέπω να γίνεται εκατομμυριούχος στο μέλλον“. Έγινε. Στα 18 χρόνια καριέρας εκτιμάται πως ‘έβγαλε’ περισσότερα από 107 εκατομμύρια δολάρια -από μισθούς.

Έως το δεύτερο χρόνο του στο NCAA ο πατέρας του πίστευε πως διαβάζει για να αναλάβει την οικογενειακή επιχείρηση. Δεν χαλούσε χατίρια ‘αφού χρειαζόμουν τα χρήματα που μου έστελναν για να ζήσω και να μείνω στο σχολείο’.

Το κάρφωμα είχε γίνει ήδη, ο αγαπημένος του τρόπος για να σκοράρει. “Ό,τι μου άρεσε πιο πολύ. Τα περισσότερα κερδίζουν το παιχνίδι”. Ο ‘δάσκαλος’ του έμαθε ό,τι αφορούσε τα ριμπάουντ και τις τάπες “όπως και να βάζω την μπάλα στο παρκέ“. Το κάρφωμα του έδωσε το Dream για παρατσούκλι, καθώς το έκανε με τέτοια άνεση που ο προπονητής του είχε πει “μοιάζει σαν όνειρο“.

Όταν γύρισε από τις καλοκαιρινές διακοπές, ήταν άλλος παίκτης. Μαζί με τον Κλάιντ Ντέξλερ συνέθεσαν τη ‘βάση’ των Phi Slama Jama, οι Cougars πήγαν ξανά στο Final Four και έχασαν το τρόπαιο από το North Carolina State στο τελευταίο δευτερόλεπτο. Κράτα πως ο -Hall of Famer- κόουτς Γκάι Λιούις είχε δει επιτέλους, τους παίκτες του (γνωστοί και ως college dunking fraternity) να ‘γεμίζουν’ το παρκέ με την ταχύτητα, την εκρηκτικότητα και τα καρφώματα τους. “Κάθε φορά που πατούσαμε το πόδι μας στο γήπεδο, πιστεύαμε ότι μπορούμε να νικήσουμε. Το να παίζεις σε τέτοιο περιβάλλον είναι μοναδικό. Ο κόουτς απαιτούσε το καλύτερο από εμάς. Ο καθένας μας έπρεπε να δίνει το καλύτερο, σε κάθε ματς“. Κράτα και ότι όσα έγιναν σε αυτόν τον τελικό, οδήγησαν τα κανάλια να δώσουν στο μπάσκετ του NCAA συμβόλαια ανάλογα με εκείνα του football -αφού το ενδιαφέρον, η τηλεθέαση και τα έσοδα έκαναν ρεκόρ.

Το 1984 ο Ντρέξλερ είχε φύγει, ο Μαλόουν έγινε το επίκεντρο της πορείας έως το Final Four όπου αυτήν τη φορά το τρόπαιο χάθηκε από το δάχτυλο (tip in) του Πάτρικ Γιούιν, που έδωσε το στέμμα στο Georgetown. Το καλοκαίρι που ακολούθησε ο Ολάζουον σκεφτόταν αν θα έπρεπε να φύγει ή όχι για το ΝΒΑ. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε NBA Draft Lottery. Το πρώτο pick δινόταν σε όποιον κέρδιζε στο ‘κορώνα ή γράμματα’. “Για κάποιο λόγο, ήμουν βέβαιος πως θα κερδίσει το Χιούστον και ήθελα πραγματικά να παίξω εκεί, οπότε έφυγα από το κολέγιο“. Όντως τα πράγματα έγιναν όπως τα ‘χε αισθανθεί. Και επιλέχθηκε στο Νο1 από τους Ρόκετς. Μη τα ξαναλέμε. Ναι, είναι το NBA Draft που οι Μπλέιζερς διάλεξαν τον Σαμ Μπούι στο Νο2 (είχαν σκεφτεί πως ο Ντρέξλερ είναι παίκτης τύπου Τζόρνταν και ότι ήταν καλυμμένοι), για να πάρουν οι Μπουλς τον Τζόρνταν στο Νο3.

Ο Ολάζουον ήταν το πρώτο όνομα που είπε ο Ντέιβιντ Στερν, ως κομισάριος του ΝΒΑ. Το 2013, στο τελευταίο NBA Draft του Στερν ο Dream παραβρέθηκε στην παράδοση παραλαβή του Στερν στον Άνταμ Σίλβερ.

Το παραστράτημα και η θρησκεία

Μόνος του, σε μια ξένη χώρα, προφανώς και ήλθε αντιμέτωπος με πολλές προκλήσεις. Όπως έχει ομολογήσει, στα πρώτα χρόνια και του κολεγίου και του ΝΒΑ ‘συχνά δεν είχα πειθαρχία, αντιμιλούσα στους διαιτητές και έμπλεκα σε καβγάδες με άλλους παίκτες’. Ώσπου βαρέθηκε και έκρινε ότι είχε έλθει η ώρα να βρει τη φάση του. Κατέληξε στο ότι ήθελε να δουλέψει το πνεύμα του και έγινε αφοσιωμένος Μουσουλμάνος. Στις 9/3 του 1993 άλλαξε το όνομα του από Akeem σε Hakeem (“δεν αλλάζω τα γράμματα, τα διορθώνω”) και άρχισε να διαβάζει καθημερινά το Κοράνι, όπου και αν βρισκόταν. “Μάθαινα για την πίστη μου, μάθαινα νέες έννοιες σε κάθε σελίδα που γύριζα. Αφιέρωσα τη ζωή μου στον ισλαμισμό” είπε ο ίδιος, με τον Ντρέξλερ να προσθέτει “η θρησκεία του κυριάρχησε στη ζωή του“. Με τα λόγια του Ολάζουον, η θρησκεία του υποστήριξε τη θέληση του να κάνει μεγάλη καριέρα.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’90 “οι δυο κόσμοι, αυτός του ΝΒΑ και εκείνος των Μουσουλμάνων συγκρούστηκαν στη μορφή του Hall of Famer, Χακίμ Ολάζουον’, έγραψε το Undefeated, στο κείμενο που προσπαθούσε να εξηγήσει ότι τότε οι Μουσουλμάνοι που ζούσαν στις ΗΠΑ ήταν όσο παρεξηγημένοι είναι ακόμα -θεωρούνταν τρομοκράτες και όχι πολίτες. “Τότε ήταν που ο Ολάζουον προκάλεσε τον εαυτό του να ακολουθήσει τις επιταγές του Ραμαζανιού. Κατάφερε να ενημερώσει το λαό για το τι σημαίνει να είσαι Μουσουλμάνος, τελικά. Δεν ήταν μόνο ‘Το Όνειρο’. Ήταν η επιτομή του αμερικανικού ονείρου“.

Για να είμαστε όλοι συντονισμένοι στην ίδια συχνότητα, το Ραμαζάνι είναι μουσουλμανική εορτή νηστείας -σαν τη χριστιανική Σαρακοστή. Η λέξη προκύπτει από την ονομασία του ένατου μήνα του μουσουλμανικού έτους, όταν κατά την παράδοση, δόθηκε το Κοράνι στους ανθρώπους -ώστε να γίνει ο οδηγός της ζωής τους.

Το ‘Ramadan’ είναι ένα από τους ‘πέντε πυλώνες’ του Ισλάμ (Σαχάντα: Πίστη, Σαλάτ: Προσευχή, Ζακάτ: Φιλανθρωπία, Σάουμ: Νηστεία και Χατζ: Προσκύνημα στη Μέκκα) και έχει την έννοια της ‘επιβεβλημένης φτώχειας’, ώστε να θεσπίσει την ισότητα μεταξύ των ανθρώπων -μέσω της αποχής από το φαγητό, το ποτό και τις σωματικές απολαύσεις.

Οι συμπαίκτες του Ολάζουον είχαν εκφράσει τον θαυμασμό τους για τον τύπο που ήταν αποτελεσματικός, μολονότι δεν μπορούσε να φάει ή έστω να πιει μια γουλιά νερό, μέχρι τη δύση του ηλίου. Η Houston Chronicle είχε γράψει ότι η ουσιαστική γνωριμία του παίκτη με το Ραμαζάνι είχε γίνει ενώ ήταν NBAer.

Το Μάρτιο του 1992, κατά τη διάρκεια του Ramadan, ο Ολάζουον ήταν εκτός γιατί είχε διαφωνίες με τους Ρόκετς. Τα πράγματα έφτασαν έως το σημείο που ο star ζήτησε να γίνει ανταλλαγή. Έως τότε δεν έκανε νηστεία όταν είχε παιχνίδια -το ασθενείς και οδοιπόροι ισχύει και για τους Μουσουλμάνους. Με αφορμή το γεγονός ότι είχε τιμωρηθεί δοκίμασε να κάνει όλο το διάστημα νηστεία. Πήρε την απόφαση, έπειτα από μια συζήτηση που είχε με τον Μαχμούντ Αμπντούλ Ραούφ -του τύπου που το 1996 κατέβασε το κεφάλι στην ανάκρουση του ύμνου, αρνούμενος να ακολουθήσει τη σημαία με το βλέμμα του ‘γιατί είναι σύμβολο καταπίεσης‘.

Αρχής γενομένης λοιπόν, από το Φλεβάρη του 1995 έκανε νηστεία και όταν είχε υποχρεώσεις. Σημείωσε ότι μετά την πρώτη δοκιμή αναδείχθηκε MVP του μήνα. Μετά ενημέρωσε πως δεν ένιωθε πόνο στη μέση, ενώ αισθανόταν πιο ελαφρύς. “Αν ήξεραν στο ΝΒΑ πόσο ευεργετική είναι η νηστεία, θα την έκαναν όλοι“. Σημείωσε και κάτι ακόμα: ενόσω δεν έτρωγε είχε να αντιμετωπίσει τύπους όπως ο Μάικλ Τζόρνταν, ο Πάτρικ Γιούιν και ο Τσαρλς Μπάρκλεϊ με τον Ντέιβιντ Ρόμπινσον.

Ο Τζόρνταν τον θεωρεί τον καλύτερο ψηλό της ιστορίας

Το καλύτερο παιχνίδι του, σε περίοδο Ραμαζανιού, το ‘χε κάνει εναντίον του MJ, στις 19/1 του 1997. Στη δεύτερη μέρα της διαδικασίας, το 1997 οι Ρόκετς είχαν επισκεφτεί το Σικάγο -που ήταν η πρωταθλήτρια ομάδα. Σε 39 λεπτά συμμετοχής είχε 32 πόντους, 16 ριμπάουντ, 4 ασίστ, 4 κλεψίματα και 5 τάπες, στο 102-86 της παρέας τους.

Ο MJ είχε πει το 2005 στο Cigar Aficionado πως “αν είχα να επιλέξω έναν σέντερ ως τον καλύτερο όλων των εποχών, θα έλεγα τον Χακίμ. Αφήνω εκτός τους Σακίλ, Γιούιν και Τσάμπερλεϊν. Αφήνω πολλούς εκτός. Ο λόγος που προτιμώ τον Ολάζουον είναι απλός: κάνει πολλά διαφορετικά πράγματα. Δεν αρκείται στο να σκοράρει ή να παίρνει ριμπάουντ ή να ‘κόβει’. Ο κόσμος δεν καταλαβαίνει πως ήταν ο έβδομος της ιστορίας, σε τάπες. Πάντα έπαιρνε τις αποφάσεις του στο γήπεδο. Για όλες τις πτυχές του παιχνιδιού λοιπόν, επιλέγω αυτόν“.

O Ρόμπερτ Χόρι, ο οποίος είχε κερδίσει τα δύο πρώτα πρωταθλήματα της καριέρας του ως ‘Ρουκέτα’, έχει πει ότι “οι Μπουλς δεν είχαν απάντηση για τον Χακίμ. Αν ρωτήσετε τον MJ ποιον φοβόταν, θα ομολογήσει πως ο μόνος που τον έκανε να ανησυχεί ήταν ο Νιγηριανός εφιάλτης“. Πριν τη φάση του μπέιζμπολ που πέρασε ο Air, το ρεκόρ του Χιούστον στα ματς με το Σικάγο, σε έξι ματς από το 1991 έως το 1993 ήταν 5-1. Αλλά να σου πω τι είχε να καταθέσει και ο Ρούντι Τομιάνοβιτς επί του θέματος. “Ο Τζόρνταν μου ‘χει πει πως το Χιούστον ήταν η ομάδα που δημιούργησε στους Μπουλς τα μεγαλύτερα προβλήματα. Δεν ένιωθε πως έχουν την απάντηση για τον Χακίμ“, ο οποίος ηγήθηκε των τίτλων του Χιούστον μεταξύ των three peat των Μπουλς.

Το Dream Shake ήταν επιστήμη

Ο Σακίλ Ο Νιλ έχει ενημερώσει πως “ο Χακίμ είχε 5 κινήσεις και μετά 4 αντικινήσεις για κάθε μια κίνηση: δηλαδή έχει 20 κινήσεις”. Αυτό ήταν το Dream Shake “το οποίο απέκτησα στο ποδόσφαιρο και μετά το πέρασα στο μπάσκετ. Ο στόχος ήταν τριπλός. Πρώτον, να στείλω αλλού τον αντίπαλο, δεύτερο να τον κάνω να ‘παγώσει’ και τρίτον να τον ταρακουνήσω, ώστε να μη του δώσω την παραμικρή ευκαιρία να αμφισβητήσει το σουτ μου“.

Έμεινε στο Χιούστον για δουλειά, όπου από νωρίς δραστηριοποιήθηκε και στα κτηματομεσιτικά (γενικά, επένδυε -δεν έτρωγε- και έφτιαξε πορτφόλιο εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων) από το 1984 έως το 2001. Έγινε πρωταθλητής το 1994 και το 1995 (παρέα με τον φίλο του, τον Κλάιντ και στην… πλάτη του Πάτρικ Γιούιν που του ‘χε πάρει το στέμμα στο κολέγιο) και ισάριθμες φορές αναδείχθηκε MVP των τελικών. Το 2001, όταν οι Ρόκετς περνούσαν στην επόμενη εποχή, πήγε στο Τορόντο. Αποσύρθηκε ως Ράπτορ το 2002, με τους τραυματισμούς να ‘χουν μαζευτεί πολλοί.

Όταν ‘έκλεισε’ την καριέρα του, ήταν ο πρώτος σκόρερ, ριμπάουντερ, ‘κλέφτης’ και ‘κόφτης’ στην ιστορία των Ρόκετς (ήταν ο μόνος NBAer που ήταν στο ΤΟΡ10 όλων αυτών των κατηγοριών, στο ‘αντίο). Είδε τη φανέλα του να υψώνεται στην οροφή του γηπέδου του οργανισμού, στις 2/9 του 2009. Έγινε και άγαλμα. Ο δώδεκα φορές All Star, τρεις πρώτος μπλοκέρ, δυο πρώτος ριμπάουντερ, κάτοχος και δυο βραβείων καλύτερου αμυντικού πίστευε πως το μπάσκετ ως επιστήμη.

Είναι ο μόνος στην ιστορία του ΝΒΑ που ‘χει μετρήσει περισσότερες από 200 τάπες και 200 κλεψίματα, την ίδια σεζόν. Είναι ο μόνος σέντερ που ‘υπάρχει’ μεταξύ των 10 κορυφαίων όλων των εποχών, στα κλεψίματα. Είναι ο πρώτος στην ιστορία που σε μια σεζόν αναδείχθηκε MVP της κανονικής περιόδου (κέρδισε τον Ντέιβιντ Ρόμπινσον), καλύτερος αμυντικός και MVP των τελικών. Όλα αυτά τα έκανε το 1994. Α, παραμένει και ένας από τους μόλις 4 NBAers που ‘χουν κάνει quadruple-double. Η λίστα είναι η εξής:

✔ Νέιτ The Great Τάρμοντ (22π., 14 ριμπ., 13 ασίστ, 12 τάπες σε 45′), στις 18/10 του 1974, στο ματς των Μπουλς με τους Χοκς.

✔ Άλβιν Ρόμπερτσον (20π., 11 ριμπάουντ, 11 ασίστ και 10 κλεψίματα), στις 18/2 του 1986 στο ματς των Σπερς με τους Σανς

✔ Χακίμ Ολάζουον (18 π, 16 ριμπάουντ, 10 ασίστ και 11 τάπες), στις 29/3 του 1990 εναντίον των Μπακς.

✔ Ντέιβιντ Ρόμπινσον (34 π., 10 ριμπάουντ, 10 ασίστ και 10 τάπες), στις 17/2 του 1994, στο ματς των Σπερς με τους Πίστονς.

Το προφίλ του δεν θα μπορούσε να είναι ολοκληρωμένο, χωρίς αυτά που ακολουθούν.

✍ Ήταν και η εξαίρεση ενός κανονισμού, ώστε να μπορεί να πάει με την Dream Team στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα. Πριν πάει στις ΗΠΑ, είχε αγωνιστεί με την εθνική Νιγηρίας σε Παναφρικανικούς Αγώνες. Βάσει των τότε κανονισμών, δεν μπορούσε να αλλάξει εθνόσημο, πριν το πέρας τριετίας από την απόκτηση νέας υπηκοότητας. Ο Ολάζουον έγινε Αμερικανός στις 2/4 του 1993. Για να φορέσει το χρυσό στην Ατλάντα, πήρε εξαίρεση από την παγκόσμια ομοσπονδία.

✍ Toν Αύγουστο του 1996 (στα 33) παντρεύτηκε τη 18χρονη Ντάλια. Ήταν προξενιό. Τήρησαν όλα τα έθιμα του παραδοσιακού ισλαμικού προκαθορισμένου γάμου. Δηλαδή, δεν είχε δει τη νύφη πριν την ημέρα της τελετής. Μαζί απέκτησαν δυο κορίτσια (Ράμα και Αϊσα) και δυο γιους, τον Αμπντούλ Ελάιζα και τον Αμπντουλάχ. Γεννήθηκαν στην Ιορδανία, όπου και έζησαν τα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Μετά πήγαν στη Μεγάλη Βρετανία. Δεν ήθελαν να παίξουν μπάσκετ. Όταν όμως, το γνώρισαν το σπορ -όπως και ο πατέρας τους- το αγάπησαν. Και πήγαν στις ΗΠΑ για να το μελετήσουν. Ο Χακίμ έχει άλλη μια κόρη, την Αμπίσολα, από τη σχέση του με την Λίτα Σπένσερ στο κολέγιο. Η πρωτότοκη έγινε WNBAer.

✍ Ό,τι έκανε ο Μόουζες Μαλόουν για εκείνον, το έκανε αυτός για τους Κόμπι Μπράιαντ, Ντουάιτ Χάουαρντ, ΛεΜπρον Τζέιμς, Γιάο Μινγκ, Eμεκα Οκαφόρ, Αμαρ’ε Στάνταμαϊρ, Ομέρ Ασίκ, Ντονάτας Μοτιεγιούνας, Καρμέλο Άντονι, ΤζαΒέιλ ΜακΓκι και Κένεθ Φαρίντ: δούλευε μαζί τους τα καλοκαίρια, για να τους βοηθήσει να γίνουν οι παίκτες που ήθελαν να γίνουν. Εξειδικευόταν στο footwork στο ποστ.

✍ Στην αρχή της καριέρας του είχε υπογράψει συμβόλαιο με την LA Gear (μετά έγινε Spalding) για τα παπούτσια του. Η συνεργασία είχε ως αντικείμενο τη δημιουργία sneakers που θα ήταν προσιτά σε όλους. Ήταν το μυαλό πίσω από το ζευγάρι των 34.99 δολαρίων. Έγινε ένας από τους πολύ λίγους stars που δεν έγιναν συνεργάτες των κορυφαίων εταιριών, γιατί ‘πώς μπορεί μια εργαζόμενη μητέρα με τρία αγόρια, να αγοράσει Nikes ή Reeboks που κοστίζουν 120 δολάρια το κάθε ζευγάρι; Δεν μπορεί. Και έτσι τα παιδιά κλέψουν αυτά τα παπούτσια από τα μαγαζιά ή από άλλα παιδιά. Κάποιες φορές σκοτώνουν για αυτά”, γεγονός που τότε όντως, συνέβαινε.

✍ Η θρησκεία του δεν επιτρέπει την πληρωμή τόκων. Και για αυτό πάντα στη ζωή του πληρώνει το πλήρες ποσό -ό,τι και αν αγοράζει. Ζει σε ράντσο στο Χιούστον και ταξιδεύει συχνά στην Ιορδανία, για μελέτη επί του ισλαμισμού. Η θρησκεία του δεν επιτρέπει στους άνδρες να φορούν χρυσό και για αυτό είχε πουλήσει το πρώτο δαχτυλίδι πρωταθλητή (1994). Το δεύτερο (1995) το έφτιαξαν οι Ρόκετς -για εκείνον- από πλατίνα.