Απασφάλισε ο Νιόπλιας στο Contra.gr: “Μ@λ@κίες τα περί Όσιμ και Ρότσα”

Κάποτε στο ένδοξο περιοδικό του μπάσκετ “Τρίποντο” υπήρχε η στήλη “δίχως μαλλιά στη γλώσσα”. Την υπέγραφε ο αείμνηστος Φίλιππος Συρίγος ο οποίος μία φορά την εβδομάδα απασφάλιζε και… όποιον πάρει ο χάρος.

Με την τόλμη που έγραφε ο Συρίγος μίλησε στο Contra.gr για όλους και για όλα ο Νίκος Νιόπλιας. Άνθρωπος ακομπλεξάριστος, της παλιάς σχολής που δεν χαμπαριάζει από επικοινωνιακά κόλπα, λέει αυτό που πιστεύει. Και σε όποιον αρέσει!

Σ’ αυτήν τη συνέντευξη ο Κοζανίτης (που βέβαια έχει γίνει Κρητικός) βγάζει το απωθημένο του για το τέλος της συνεργασίας του με τον αγαπημένο του ΟΦΗ, αναφέρεται με τόλμη στην εποχή της πολυμετοχικότητας στον Παναθηναϊκό, κάνει την αυτοκριτική του για τη φυγή του από τον Ατρόμητο και δεν μασάει τα λόγια του όταν μιλάει για το φιάσκο της Εθνικής ομάδας το 1994. Δεν θα σας κουράσουμε άλλο. Απολαύστε τον!

-Κόουτς, γιατί έφυγες από τον ΟΦΗ;

“Ήταν επιλογή μου. Όπως ήταν επιλογή μου να πάω. Πήγα στον ΟΦΗ στη Γ’ Εθνική σε μια δύσκολη περίοδο που ήταν 12 βαθμούς πίσω, ήθελα να τον βοηθήσω και πίστευα πως θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι. Και πραγματικά, αφού κάναμε κάποια πράγματα και οργανωθήκαμε, καταφέραμε να πετύχουμε το στόχο μας. Η κατάκτηση του τίτλου ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει, επιβαλλόταν για την ιστορία του συλλόγου. Άλλο να είσαι στη Γ’ κατηγορία κι άλλο στη Β’ Εθνική. Κι άλλο να είσαι στη μεγάλη κατηγορία.

Για να ανέβεις όμως στη Super League χρειάζονται πάρα πολλά πράγματα, που ο ΟΦΗ τα έχει χάσει τα τελευταία χρόνια. Το μεγαλύτερό του πρόβλημα είναι το οργανωτικό. Χρειάζεται μεγαλύτερη φροντίδα και καλύτερο στήσιμο. Υπάρχει πρόβλημα στο διοικητικό, χρειάζεται ένα άτομο να διοικεί. Θέλει κάποιον που να “δαγκώσει τη λαμαρίνα”. Δεν μπορεί ο καθένας να λέει το μακρύ και το κοντό του.

Στη μεγάλη κατηγορία λέμε ότι το ποδόσφαιρο είναι προεδρικό, δείξε μου τον πρόεδρό σου να σου πω τι ομάδα είσαι. Φανταστείτε στη Β’ Εθνική. Πρέπει να υπάρχει ένας άνθρωπος που θα έχει εμπειρία από αυτή την κατηγορία, θα είναι οργανωτικός και θα πληρώνει. Αυτά είναι πράγματα που και ο Απόλλων και η Λαμία τα είχαν. Και δικαίως ανέβηκαν και μπράβο τους. Ήταν οι πιο δυνατές ομάδες από κάθε άποψη.

Ο ΟΦΗ είναι μεγάλη ομάδα και στη Β’ Εθνική είναι ακόμα μεγαλύτερη. Το μόνο, όμως, που έχει μείνει είναι η φανέλα, το σήμα και ο κόσμος της. Γουστάρεις να είσαι παίκτης και προπονητής σε αυτή την ομάδα, αλλά δεν φτάνουν. Φανταστείτε ότι το καλοκαίρι ξεκινήσαμε και δεν ήμασταν ΠΑΕ. Δεν πήγαμε προετοιμασία και για να κάνουμε μεταγραφές έπρεπε να δίνουμε προκαταβολές. Εμείς, λοιπόν, δεν είχαμε και πολλοί παίκτες δεν ήθελαν να έρθουν. Το ταβάνι το οικονομικό ήταν γύρω στα 500 με 600 χιλιάρικα. Φτιάξαμε μια καλή ομάδα και φάνηκε ότι ήταν καλή όταν παίξαμε στο Κύπελλο με ομάδες της μεγάλης κατηγορίας”.

Έφτασα στον αμήν! Μεγάλη ομάδα ο ΟΦΗ, αλλά με οργάνωση τοπικού

– Για να γίνουμε, όμως, οι δικηγόροι του διαβόλου, γιατί δεν κάθισες μέχρι το τέλος της σεζόν;

“Έφτασα τρεις φορές κοντά στο να φύγω. Μπορούσα να είχα φύγει νωρίτερα. Θα μπορούσα να αφήσω την ομάδα το περασμένο καλοκαίρι, αλλά δεν το έκανα. Ήθελα να συνεχίσω, να στηρίξω αυτή την προσπάθεια. Δεν ήθελα να φύγω και να λένε διάφορα. Για να καταλάβετε, προκριθήκαμε στο Κύπελλο και υπήρχε γκρίνια από κάποιους εδώ στην Κρήτη γιατί πέρασε και ο Παναθηναϊκός. Ρε π@ύστη μου, τέσσερις φορές έχω παίξει κόντρα στον Παναθηναϊκό σαν προπονητής και τρεις τον έχω κερδίσει. Αλλά κρατιόμουν. Έλεγα “άσε τους να στη λένε”, ήξερα ότι θα μου την πουν ό,τι και να κάνω. Πάντα κάτι έβρισκαν. Έφτασαν να λένε ότι έπαιρνα υπερβολικά λεφτά. Και τα ακούω, ενώ ζω εδώ και τρελαίνομαι! Είναι δυνατόν; Αυτό που πραγματικά με στενοχώρησε είναι που βγήκε μια μέρα ο πρόεδρος στην τηλεόραση και για να δικαιολογηθεί είπε πως δεν κάναμε καλό σχεδιασμό το καλοκαίρι. Αυτό με ενόχλησε”.

– Η εφετινή Β’ Εθνική ήταν ένα… περίεργο πρωτάθλημα, έτσι δεν είναι;

“Κοιτάξτε, ήταν τελείως διαφορετική η κατάσταση στον ΟΦΗ του πρώτου γύρου με το δεύτερο. Είναι διαφορετικά κομμάτια. Ήταν ομάδες που στο δεύτερο γύρο δεν υπήρχαν. Το οξύμωρο είναι πως όταν έφυγα από τον ΟΦΗ ήταν 7 βαθμούς πίσω και τώρα είναι 11 με μόλις μία ήττα (σσ η συνέντευξη δόθηκε στις 7 Ιουνίου)! Ξέρετε γιατί; Οι άλλοι δεν χάνουν βαθμούς. Είναι περίεργο πρωτάθλημα η Β’ Εθνική. Παίζεις με μία ομάδα στον πρώτο γύρο κι έρχεται στο δεύτερο και είναι τελείως διαφορετική από αυτό που θυμόσουν!”

– Όσο ήσουν στον πάγκο του ΟΦΗ αισθάνθηκες ποτέ ότι το πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής είναι, αυτό που λέμε, σημαδεμένη τράπουλα;

“Κοίτα, σε μια ομάδα μετράει ο πρόεδρος. Το θέμα είναι πως αντιλαμβάνεσαι αυτό το πρωτάθλημα, αν το ξέρεις, αν έχεις εμπειρία. Εμείς δεν είχαμε. Εξάλλου, αντιμετωπίζαμε προβλήματα καθημερινότητας. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Πάμε να παίξουμε στην Ξάνθη για το Κύπελλο και με παίρνει τηλέφωνο ο Κασναφέρης για να με ρωτήσει αν θα έρθουμε. Του λέω “κάτσε ρε Γιώργο, εμένα παίρνεις τηλέφωνο; Είναι σαν να παίρνω εγώ τον Λουτσέσκου!” Μου λέει “Μα δεν βρίσκω κανένα να μιλήσω. Τι ομάδα είστε εσείς;” Και πήρα μόνος μου την ευθύνη να μην πάμε και επιστρέψαμε πίσω με τέσσερα γκρουπ.

Να σας δώσω άλλο παράδειγμα. Παίζαμε στον Αχαρναϊκό. Πήγαμε με αεροπλάνο και εν συνεχεία καθίσαμε 5 μέρες στην Αθήνα γιατί μετά θα παίζαμε με τον Απόλλωνα. Πάμε να φάμε και βλέπω ένα μενού χωρίς κρέας. Τους λέω τι είναι αυτό; Μου λένε ότι έπρεπε να κάνουν κάποιες περικοπές γιατί είμαστε τόσες μέρες εδώ και το άλλο μενού ήταν πιο ακριβό. Μπούρδες! Τους ρωτάω μετά τι ώρα πετάμε πίσω στην Κρήτη μετά το ματς με τον Απόλλωνα; Μετά παίζαμε το ντέρμπι της χρονιάς με τη Λαμία. Α, μου λένε, με το καράβι γυρίζουμε! Τι λέτε, ρε! Ποιο καράβι; Δηλαδή θα φτάσουμε Πέμπτη ξημερώματα με το καράβι και το Σάββατο θα παίξουμε με τη Λαμία;

Εκεί ήταν που έφτασα στο αμήν! Εκεί ήταν που αποφάσισα πως δεν πάει άλλο. Δεν θα πεθάνω από την ανοργανωσιά τους. Έπαθα πλάκα! Είναι μεγάλη ομάδα ο ΟΦΗ αλλά με οργάνωση τοπικού! Τους έλεγα πέρυσι πως πήγατε να χάσετε το πρωτάθλημα από τον Φωστήρα που δεν έχουν νερό να πιουν. Αν δεν οργανωθείτε θα έχετε πρόβλημα στη Β’ Εθνική. Πώς να κοντράρεις τη Λαμία και τον Απόλλωνα που έχουν λεφτά; Με τη νοοτροπία του “είμαστε ΟΦΗ”; Θα μου πείτε εμένα για τον ΟΦΗ; Εγώ ήμουν 16 χρόνια σε αυτή την ομάδα!

Το καλοκαίρι δεν πήγαμε προετοιμασία και μείναμε εδώ, στο λιοπύρι! Και πήγε προετοιμασία ο Εργοτέλης που ήταν Γ’ Εθνική! Το καταλαβαίνετε αυτό; Καταλαβαίνετε τι σας λέω; Παίζαμε Κυριακή-Τετάρτη συνέχεια και το πρωτάθλημα έγινε μια κούρσα 4-5 ομάδων. Είναι απίστευτο να έχει μία ήττα ο ΟΦΗ και να μην έχει καλύψει τη διαφορά από τους από πάνω!”

– Βέβαια, ο ΟΦΗ δεν είχε και την καλύτερη αντιμετώπιση από τη διαιτησία…

“Σε αυτή την κατηγορία είναι όποιος προλάβει. Υπήρχαν οργανωμένες ομάδες που είχαν εμπειρία, ήξεραν”.

– Ο ΟΦΗ γιατί δεν βρίσκει έναν καλό επενδυτή; Μαγαζί-γωνία είναι…

“Δεν το ξέρω αυτό. Εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι στον ΟΦΗ χαίρεσαι να βρίσκεσαι είτε ως παίκτης είτε ως προπονητής. Είτε ως ιδιοκτήτης ακόμα. Σας το ξαναλέω, το πρόβλημα είναι το οργανωτικό και το διοικητικό. Όταν μια ομάδα δεν διοικείται, δεν μπορείς να πετύχεις τους στόχους. Πόσο να βοηθήσει το βάρος της φανέλας; Ναι, η φανέλα του ΟΦΗ είναι βαριά και θα πάρεις κάποια παιχνίδια, αλλά πόσα;

Μπορεί να σου γυρίσει μπούμερανγκ γιατί ακριβώς επειδή είναι βαριά φανέλα δεν μπορείς να τη σηκώσεις στα δύσκολα. Μπορεί να χάσεις από την πίεση της φανέλας. Εμείς είχαμε μικρό μπάτζετ και αποφασίσαμε με τον Σταύρο Λαμπράκη να πάρουμε παίκτες που θα μπορούν να αγωνίζονται σε πολλές θέσεις για να βγάλουμε το δύσκολο πρόγραμμα με συνεχόμενα παιχνίδια Τετάρτη-Κυριακή”.

Ο ΟΦΗ ήταν πάντα ανεξάρτητος!

– Έχεις παίξει στον ΟΦΗ που βγήκε Ευρώπη και πήρε Κύπελλο, έχεις παίξει στο μεγάλο ΟΦΗ. Αλλά τότε όλοι έλεγαν πως ήθελαν μία ομάδα ανεξάρτητη και όχι μία ομάδα της οικογένειας Βαρδινογιάννη…

“Ο ΟΦΗ ήταν ανεξάρτητος! Πάντα! Απλά η οικογένεια είχε και μία άλλη ομάδα. Ήταν, όμως, στα φανερά. Και τώρα γίνεται αυτό, αλλά από πίσω. Στα κρυφά! Πόσες ομάδες υποστηρίζονται από μέτωπα; Κοροϊδευόμαστε; Ο ΟΦΗ τότε ήταν μια ομάδα μεγάλη, με οργάνωση. Ξέραμε πότε θα αρχίσει η προετοιμασία, που θα πάμε, τι φιλικά θα δώσουμε, πότε θα πληρωθούμε. Τι να λέμε τώρα. Το θέμα είναι ότι, πλέον, πρόκειται για μια στάσιμη ομάδα. Εγώ ήθελα και πήγα και μπορεί να πάω ξανά στο μέλλον, αν με καλέσουν. Αλλά χρειάζεται οργάνωση.

Θα το λέω ξανά και ξανά. Δες για παράδειγμα τον Ατρόμητο. Τον κρατάει εδώ και χρόνια ένας άνθρωπος, ο Σπανός, και έχει συνεργάτες που γνωρίζουν και ασχολείται ο καθένας με τον τομέα του. Πέρασα από εκεί και ξέρω. Ο ΟΦΗ είναι τεράστια ομάδα, αλλά δεν έχει έναν τέτοιο άνθρωπο. Να ζει και να αναπνέει για τον ΟΦΗ, να ασχολείται καθημερινά”.

– Τότε που πήγες στον Παναθηναϊκό από τον ΟΦΗ πολλά είχαν ακουστεί…

“Δεν υπήρχε τίποτα ύποπτο. Ήμουν ένας καλός παίκτης και με ήθελε ο Παναθηναϊκός. Λογικό δεν είναι; Δηλαδή εσένα αν σε ήθελε μια μεγάλη ομάδα δεν θα πήγαινες;”

– Σε υποχρέωσαν να πας στον Παναθηναϊκό;

“Φυσικά και όχι! Εμένα με ήθελε πολλά χρόνια ο Παναθηναϊκός, αλλά θεωρούσα πως δεν είμαι έτοιμος. Σχεδόν κάθε χρόνο με ήθελε. Όταν ωρίμασα, απέκτησα εμπειρίες και έγινα βασικός στην Εθνική ομάδα, τότε αποφάσισα να κάνω το βήμα. Τότε θεώρησα πως είμαι έτοιμος για τις μεγάλες ομάδες. Ήθελα να πάρω ένα πρωτάθλημα, γι’ αυτό πήγα. Εγώ πάνω απ’ όλα αγαπώ το ποδόσφαιρο και μου αρέσει να εργάζομαι όπου κολλάνε τα χνώτα μου. Και τώρα σαν προπονητής και παλαιότερα σαν ποδοσφαιριστής”.

– Επειδή είπες πριν για τον Ατρόμητο, εκεί που περιμέναμε το 2015 να υπογράψεις νέο συμβόλαιο σηκώθηκες κι έφυγες…

“Λάθος μου! Τώρα που γυρίζω το χρόνο πίσω, έκανα μ@λακία. Με στενοχώρησαν κάποια πράγματα και δεν το χειρίστηκα καλά το θέμα. Η ομάδα ήταν μια χαρά, απλά με πείραξαν 1-2 πράγματα και πάνω στην πίκρα μου πήρα αυτή την απόφαση. Με τον Σπανό έχω καλές σχέσεις και μιλάμε ακόμα. Εγώ πέρασα ωραία στον Ατρόμητο, αλλά τότε στα πλέι οφ με ξέσκισαν κάποιες εφημερίδες.

Έγραφαν ότι έβαλα τα δεύτερα κόντρα στον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο. Μα εγώ ήθελα να χτυπήσω το επόμενο ματς, αυτό με τον Αστέρα Τρίπολης για να αποφύγουμε να ξεκινήσουμε από νωρίς την Ευρώπη. Λογικό δεν είναι; Θα πάω να χτυπήσω το ματς με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο; Και τότε έλεγαν ότι ο Νιόπλιας έκατσε και έχασε στη Λεωφόρο”.

– Ξεχνάνε πάντως πολλοί πως είσαι ένας προπονητής που έχει πάρει πρωτάθλημα στη Super League…

“Όχι μόνο αυτό. Είμαι ένας προπονητής που σταμάτησε το ποδόσφαιρο στα 40 και μετράω 12 χρόνια στους πάγκους. Και σε αυτά τα 12 χρόνια έχω κάνει πολλά. Πήγα στην Εθνική Νέων και κάναμε τρεις νίκες στο Elite Round, πήγαμε στα τελικά του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, προκριθήκαμε στο Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά δεν παίξαμε γιατί δεν είχε λόγω μονής χρονιάς. Το 2007 πήγαμε στον τελικό του Ευρωπαϊκού που χάσαμε από την Ισπανία. Το 2009 ανέλαβα την Εθνική Ελπίδων και μετά πήγα στον Παναθηναϊκό όπου πήραμε το νταμπλ. Αυτά δεν τα ξέρουν πολλοί, δεν τα διαφημίζω, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να ειπωθούν. Ήμουν σε μια Ελπίδων που ο Σάντος μετά πήρε πέντε παίκτες. Φετφατζίδη, Νίνη, Μήτρογλου, Παπασταθόπουλο και Παπαδόπουλο.

Μετά τον Παναθηναϊκό πάω στην Εθνική Κύπρου η οποία είχε φτάσει το ταβάνι της μετά τη θητεία του Άγγελου Αναστασιάδη γιατί είχε μεγάλους, ηλικιακά, ποδοσφαιριστές. Τους λέω θα γυρίζουμε όλη την Κύπρο, σε όλα τα ματς της Ελπίδων και θα φτιάξουμε μια νέα και ταλαντούχα ομάδα. Μου λένε “μα, από τα χωριά θα πάρουμε παίκτες”; Εκεί θεωρούν υποτιμητικό να παίζουν στην Εθνική άλλοι παίκτες εκτός των μεγάλων ομάδων ΑΠΟΕΛ, Ομόνοια κτλ. Και φτιάξαμε μια ομάδα με μέλλον. Πήρα 6 βαθμούς στον όμιλο χωρίς ομάδες όπως το Γιβραλτάρ, για παράδειγμα. Μετά πάω στον Ατρόμητο που είχε 21 γκολ σε 23 ματς και με μένα έκανε 23 γκολ σε 11 ματς. Μπήκαμε πλέι οφ, βγήκαμε στην Ευρώπη. Πέρασα από όλες τις βαθμίδες προπονητικά. Αλλά εγώ είμαι και λίγο τρελός, κουβαλάω μια τρέλα”.

Ο Παναθηναϊκός μπορούσε τελικό στο Κυπελλούχων το 1995

– Το θέμα, όμως, είναι γιατί δεν έχτισες την καριέρα σου πάνω στο πρωτάθλημα που πήρες το 2010;

“Είχα προτάσεις. Είχα μιλήσει με τον συγχωρεμένο τον Ψωμιάδη για την Καβάλα και με τον Τσακίρη για τον Πανιώνιο. Αλλά πήγα στην Κύπρο. Ήθελα λίγο να ξεκουραστώ, αλλά μετά από 3 μήνες που ήρθε η πρόταση από την κυπριακή ομοσπονδία”.

– Έχεις ζήσει πολλά σαν προπονητής, αλλά και σαν παίκτης…

“Εννοείται. Και Μουντιάλ πήγα, και πρωταθλήματα πήρα και Κύπελλα και Σούπερ Καπ και Ευρώπη έπαιξα με τον ΟΦΗ και τον Παναθηναϊκό και στα ημιτελικά του Champions League πήγα. Εδώ, όμως, να σας πω κάτι. Πολλοί λένε για το ’96 και τη χαμένη ευκαιρία του Παναθηναϊκού κόντρα στον Αγιαξ για να πάει τελικό. Εγώ θεωρώ μεγάλη ευκαιρία της προηγούμενης σεζόν. Το ’95 που ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε από την Μπριζ. Είχαμε πολύ καλή και δυνατή ομάδα και θα μπορούσαμε να πάμε στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων”.

– Θεωρείς ότι για την προπονητική καριέρα σου ήταν πισωγύρισμα που πήγες στον ΟΦΗ της Γ’ Εθνικής;

“Κάνω ό,τι θέλω. Τη ζωή τη ζω όπως θέλω εγώ. Όπως πήγα έτσι έφυγα. Ας λένε ό,τι θέλουν”.

– Είχες προτάσεις από τη Super League πριν αναλάβεις πέρυσι τον ΟΦΗ;

“Είχα 2-3 τηλέφωνα, δεν μπορώ να πω πως ήταν κάτι επίσημο. Πιο πολύ διερευνητικές επαφές. Δεν είναι εύκολο να βρεις δουλειά στη μεγάλη κατηγορία. Υπάρχουν πολλοί προπονητές. Κι άλλοι έχουν πάρει πρωτάθλημα, δεν είμαι μόνο εγώ”.

– Βέβαια, εσύ όπως και άλλοι προπονητές, έχετε χρωματιστεί και δεν μπορείτε να πάτε σε άλλες ομάδες. Για παράδειγμα, δεν μπορείς να δουλέψεις στον Ολυμπιακό. Ή ο Δώνης στον Ολυμπιακό. Ή ο Λεμονής στον Παναθηναϊκό.

“Ναι, αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα. Αλλά πάντα έτσι θα είναι. Επειδή ανέφερες τον Τάκη τον Λεμονή, που πιστεύεις ότι μπορεί να δουλέψει στη Super League; Είναι απίστευτο να μπορεί να προπονεί τον Ντομίνγκες και τον Καμπιάσο και να μην κάνει για τους άλλους “μεγάλους”. Αλλά είναι αυτό που λες. Έχει χρωματιστεί. Όπως λένε για μένα επειδή ήμουν στον Παναθηναϊκό. Άσε που έναν Έλληνα προπονητή τον βλέπουν αλλιώς. Έλα μωρέ, λένε, που τα ξέρει αυτά; Τον υποτιμούν”.

Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι γίνεται στη Β’ Εθνική!

– Όταν ήσουν στον Παναθηναϊκό υπήρχαν κάποιοι που έλεγαν πως με αυτούς τους παικταράδες η ομάδα έπαιρνε πρωτάθλημα και χωρίς προπονητή…

“Αφού είχαν προπονητή πριν αναλάβω. Γιατί δεν τον κράτησαν και πήραν εμένα; Όταν πήγα στον Παναθηναϊκό ήταν 4 βαθμούς πίσω από τον Ολυμπιακό που ήταν καβάλα στ’ άλογο.

Λένε ότι το πήρε ο Πατέρας. Παλιά έλεγαν για τον Κόκκαλη, τώρα λένε για τον Μαρινάκη. Μα αυτό δεν σας λέω τόση ώρα; Αν στην Ελλάδα δεν έχεις δυνατό πρόεδρο δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Ο Σαββίδης, για παράδειγμα, τώρα που ασχολείται κάνει λιγότερα λάθη. Τα πρώτα χρόνια πετούσε τα λεφτά του. Σφαλιάρες έτρωγε. Τώρα, όμως, είναι εκεί. Δίπλα στον ΠΑΟΚ. Ασχολείται ακόμα και με την ΕΠΟ! Αυτά μόνο στο ελληνικό ποδόσφαιρο γίνονται.

Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι γίνεται σε Β’ και Γ’ Εθνική. Ακούω πολλούς που λένε ότι τα παιχνίδια στη Super League είναι στημένα. Τουλάχιστον έχουν εικόνα, βλέπουν τα παιχνίδια, μπορούν να κρίνουν. Στις μικρότερες κατηγορίες, που δεν τα δείχνει η τηλεόραση, δεν υπάρχουν αυτά που γίνονται. Να μη σας αξιώσει ο Θεός!

Στη μεγάλη κατηγορία δεν γίνεται ούτε το 1% από αυτά που γίνονται στις άλλες. Για να επιστρέψω, λοιπόν, σε αυτό που έλεγα, μιλάνε για τον Μαρινάκη και το πως παίρνει τα πρωταθλήματα. Ρε φίλε, έχει στην ομάδα Μιραλάς, Καμπιάσο, Ντομίνγκες, Μέλμπεργκ. Έχει παικταράδες. Πως, λοιπόν, να μην το πάρει και ο Παναθηναϊκός το 2010; Είχε 12 παίκτες στο Παγκόσμιο Κύπελλο, είχε ομαδάρα”.

– Αυτό το πρότζεκτ της πολυμετοχικότητας, όμως, δεν πήγε καλά…

“Πουθενά δεν πάει καλά. Υπήρχαν πολλά λεφτά, αλλά όταν δεν παίρνεις δεν μπορείς να βάζεις συνέχεια. Δεν είναι εύκολο να καλύψεις τα χρήματα που βάζεις. Για παράδειγμα, στην ΑΕΚ του Ντέμη θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα, αν έπαιρνε ένα πρωτάθλημα και έπαιζε στο Champions League”.

– Το καλοκαίρι του 2010 τι πήγε λάθος στον Παναθηναϊκό;

“Η γκρίνια. Μια χαρά ήταν η ομάδα, αλλά υπήρχε γκρίνια. Άρχισαν και έλεγαν ότι πήγαμε στην Αμερική για τα φιλικά και άλλα τέτοια. Πάντα υπήρχαν εσωτερικά προβλήματα στην ομάδα. Οι απ’ έξω κατηγορούσαν τους από μέσα. Όταν ήμουν προπονητής θυμάμαι μια εφημερίδα που έγραφε “Πάρτε το πρωτάθλημα και φύγετε”.

Η πολυμετοχικότητα δεν βοήθησε τον Παναθηναϊκό. Ένα χρόνο που έμεινα είναι άθλος. Οι μεγάλες ομάδες έχουν δικό τους Τύπο. Αν θέλουν να σε μειώσουν, το κάνουν. Σε στιγματίζουν. Δεν προωθούν τα καλά, αλλά μόνο τα κακά. Τα παρουσιάζουν όλα χάλια. Έλεγαν για τον Βαλβέρδε και κοιτάξτε τώρα που είναι ο άνθρωπος. Προπονητής στην Μπαρτσελόνα! Έχω δει πολλά πράγματα στον Παναθηναϊκό και έχω άλλη εμπειρία. Δεν έχω σχέση με τον Νιόπλια του 2010. Έχω δει άλλες εικόνες, έχω ζήσει άλλα πράγματα”.

Μ@λακίες τα περί Ρότσα και Οσιμ

– Να σε γυρίσουμε λίγο στα χρόνια που ήσουν ποδοσφαιριστής στον Παναθηναϊκό. Υπάρχει ένα θέμα που απασχολεί ακόμα και σήμερα τους φιλάθλους. Εκείνη η ομάδα που έφτασε στους “4” του Τσάμπιονς Λιγκ ήταν του Ρότσα ή του Οσιμ;

“Αυτά είναι βλακείες. Στην Ελλάδα ο καθένας θα πει μια μ@λακία! Τα φτιάχνουν για να έχουν να λένε. Ο προπονητής που είναι στην ομάδα έχει και την ευθύνη. Τέλος. Έτσι είναι πάντα”.

– Ο Οσιμ γιατί δεν στέριωσε; Είχε έρθει στον Παναθηναϊκό σαν μεγάλο όνομα.

“Εντάξει, δεν ήταν τεράστιο όνομα, δεν ήταν το τοπ. Δεν είχε έρθει από κάποιο κορυφαίο πρωτάθλημα. Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα έχουν έρθει μεγαλύτερα ονόματα προπονητών. Απλά τα παλιά τα χρόνια τα έβλεπες πιο ρομαντικά, τα μεγαλοποιούσες λίγο. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως ο Οσιμ δεν ήταν καλός προπονητής”.

– Αυτή η επιτυχία του ’96 πώς έγινε; Φτάσατε μία ανάσα από τον τελικό του Champions League…

“Είχαμε καλή ομάδα. Έπαιζαν Έλληνες και είχαμε τρεις πολύ καλούς ξένους. Ήμασταν ομάδα. Έπαιξαν φέτος ο Παναθηναϊκός με τον Ολυμπιακό και δεν υπήρχε Έλληνας στην ενδεκάδα. Ένας ή δύο ήταν. Τότε ήταν διαφορετικά. Δείτε τι έγινε το 2004 με την Εθνική ομάδα. Ακριβώς το ίδιο. Ήταν ομάδα με όλη τη σημασία της λέξεως. Έτσι και ο Παναθηναϊκός του ’96”.

– Από αυτή την ομάδα εσύ, ο Δώνης, ο Ουζουνίδης, ο Γεωργιάδης, ο Κολιτσιδάκης γίνατε προπονητές. Άρα έβγαλε μια φουρνιά ο Παναθηναϊκός του ’96.

“Το θέμα είναι να βγουν από την ομάδα του 2004. Μακάρι. Τις εμπειρίες, για παράδειγμα, που έχει ο Δέλλας λίγοι τις έχουν. Αλλά το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει τα κολλήματά του. Μπορεί, ας πούμε, ο Δέλλας να δουλέψει στον ΠΑΟΚ; Θα τον πουν Αρειανό. Ο Βαλβέρδε είδατε τι έκανε; Πήγε στην Εσπανιόλ, ήρθε στον Ολυμπιακό, μετά στη Βιγιαρεάλ, στην Μπιλμπάο και τώρα στην Μπαρτσελόνα. Τα έκανε όλα βήμα-βήμα. Μπορεί να το κάνει αυτό Έλληνας προπονητής;”

– Μια χαρά εμπειρίες, όμως, είχε και η δική σου γενιά. Εσύ, για παράδειγμα, δεν έζησες και λίγα.

“Ναι, συμφωνώ. Γι’ αυτό και προσπαθώ να μεταφέρω τις εμπειρίες μου. Δεν υπάρχει ποδοσφαιριστής σαν κι εμένα. Εννοώ με αυτά που έχω ζήσει. Εγώ και ο Καραγκούνης”.

– Δεν έζησες, όμως, την εμπειρία του εξωτερικού…

“Είχε έρθει η Οσέρ του Γκι Ρου και με ήθελε. Τότε που είχαμε παίξει με τον ΟΦΗ. Αλλά ήμουν μεγάλος, ήδη 31 ετών. Μπορούσα να πάω στην Οσέρ, αλλά δεν το επεδίωξα. Έχω ζήσει πολλά πράγματα, έχω δει μεγάλους παίκτες. Θα σου πω κάτι, η Γερμανία του 2014 είχε 7 παίκτες που τους είχα βρει αντιπάλους. Ξέρεις πόσους παίκτες έχω δει στην πορεία μου;

Μπορεί να μην αγωνίστηκα στο εξωτερικό, αλλά έχουν δει πολλά τα μάτια μου. Έχω πάει σε τόσους τελικούς Champions League. Από την τσέπη μου, για την αγάπη μου για το ποδόσφαιρο. Έζησα προπονήσεις με τον Αγιαξ και τη Ρεάλ. Με Ιμπραχίμοβιτς, με Σνάιντερ, με Καπέλο. Πήγαινα μόνος μου. Μου αρέσει το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, γι’ αυτό και ανέλαβα την Εθνική. Μου αρέσει να παίζω αγώνες στο εξωτερικό”.

-Τελευταία ερώτηση: Στο περίφημο Παγκόσμιο Κύπελλο του ’94 τι έγινε και πατώσαμε;

“Ήμασταν ένα πολύ καλό γκρουπ ποδοσφαιριστών, αλλά ήμασταν ανοργάνωτοι. Το κατάλαβα όταν έγινα προπονητής. Τότε συνειδητοποίησα πόσο μετράει η οργάνωση. Γι’ αυτό το 2007 πήγαμε με την Εθνική Νέων στον τελικό. Γιατί είχα την εμπειρία από το 1994. Από αυτά που είδα. Πηγαίναμε για προπόνηση 45 λεπτά μακριά με το πούλμαν! Και κάναμε μπάνιο όταν επιστρέφαμε στο ξενοδοχείο. Απίστευτα πράγματα!

Είχαμε παικταράδες, Μανωλάς, Τσιαντάκης, Σαραβάκος, Αποστολάκης, Μητρόπουλος. Αλλά ήμασταν ανοργάνωτοι. Και υπήρχε και το άλλο που γίνεται σχεδόν πάντα στις Εθνικές. Οι παρέες. Οι Ολυμπιακοί με τους Ολυμπιακούς και οι Παναθηναϊκοί με τους Παναθηναϊκούς. Εγώ ήμουν από τον ΟΦΗ, οκ. Μια φορά κλήθηκα στην Εθνική από τον ΟΦΗ, ήμουν πιτσιρικάς και κατέβηκα στο φαγητό και βλέπω από τη μια πλευρά του τραπεζιού ένα γκρουπ παικτών του Ολυμπιακού και από την άλλη πλευρά ένα γκρουπ παικτών του Παναθηναϊκού (γέλια)”.

Photo Credits: Κώστας Μεταξάκης, Eurokinissi