Οι ΝΒΑers τελειώνουν την εποχή του ‘je suis’ και ξεμπροστιάζουν την υποκρισία

Το 2020 εξελίσσεται -για όλον τον πλανήτη- σε μια από τις πιο απαιτητικές χρονιές, με τις προκλήσεις που πρέπει να τακτοποιηθούν να διαδέχονται η μία την άλλη. Νon stop. Ενώ ακόμα οι επιστήμονες μάχονται να βρουν πώς θα αντιμετωπιστεί o Covid-19, οι ΗΠΑ ‘καίγονται’ με την υποκρισία να έφτασε στο πικ και τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ να έχει προκαλέσει ξεσηκωμό.

Για αρχή, θα σου πω ότι η ομάδα που έδιωξε τον Κόλιν Κάπερνικ το 2016, όταν επέλεξε να διαμαρτυρηθεί για τις δολοφονίες μαύρων από αλόγιστη χρήση βίας αστυνομικών, γονατίζοντας στην ανάκρουση του εθνικού ύμνου πριν τα ματς (έκτοτε δεν βρήκε δουλειά πουθενά), έβαλε τη μαύρη φωτογραφία και το hashtag BlackoutTuesday -ως μήνυμα αλληλεγγύης στο κίνημα Black Lives Matter.

Το NFL χρειάστηκε κάποιες μέρες για να εκδώσει ανακοίνωση. Το έκανε στις 31/5 και δήλωσε θλίψη για τα τραγικά γεγονότα ‘σε όλη τη χώρα. Οι αντιδράσεις των διαδηλωτών σε αυτά, αντανακλούν τον πόνο, το θυμό και τη σύγχυση που νιώθουν πολλοί από εμάς. Συλλυπητήρια στην οικογένεια του Τζορτζ Φλόιντ και σε όσους έχουν χάσει αγαπημένους, συμπεριλαμβανομένων των οικογενειών των Μπριόνα Τέιλορ και Αχμάντ Άρμπερι, εξαδέλφου του Τρέιλι Ουόκερ -των Ντιτρόιτ Λάιονς’.

Το NFL, του οποίου το 70% των παικτών είναι μαύροι, είχε την ευκαιρία να αλλάξει τον κόσμο το 2016. Τελικά, επέλεξε να κάνει αποδιοπομπαίο τράγο τον Κάπερνικ.

Στα του ΝΒΑ, από τις 12/3, όταν παύθηκαν οι εργασίες, λόγω Covid-19 έως και την 28η του Μάη, οι της καλύτερης λίγκας του πλανήτη είχαν ως βασικό άγχος του πώς θα ολοκληρωθεί η σεζόν 2019-20 τον κορονοϊό. Από τις 28/5 και τη δολοφονία του Φλόιντ από τον αστυνομικό Ντέρικ Σόβιν, της Μινεάπολης το μείζον θέμα που συζητούν οι οργανισμοί είναι ο θυμός -και η ανησυχία- που εκφράζουν πολίτες σε όλον τον πλανήτη -και δη στις ΗΠΑ- για την ανθρωποκτονία.

Η Πέμπτη 4/6 είχε προσδιοριστεί ως η ημέρα που τα αφεντικά των οργανισμών θα αποφάσιζαν για το restart, βάσει του ενδελεχούς πλάνου που ‘χει εκπονήσει ο κομισάριος Άνταμ Σίλβερ, λαμβάνοντας υπ’ όψιν όλα τα δεδομένα και σε άμεση συνεργασία με τις υγειονομικές αρχές και το σύνδεσμο των παικτών. O Γιάννης Ζωιτός σε ενημέρωσε από την Τετάρτη 5/6 για όσα αναμένεται να συμφωνήσουν σήμερα τα ‘κεφάλια’.

Οι New York Times αποκάλυψαν ότι στην ιδιωτική συζήτηση που ‘χε το ΝΒΑ με τις ομάδες του τη Δευτέρα 1/6, αποκαλύφθηκε πως ‘πολλά μέλη που δουλεύουν για το ΝΒΑ νιώθουν απομόνωση, σύγχυση και βιώνουν ψυχολογικό τραύμα‘, ως συνέπεια των διαδηλώσεων και της ταραχής που επικρατεί σε όλο το έθνος. Βασικά, σε όλον τον κόσμο, καθώς η δολοφονία του Φλόιντ αποκάλυψε πως ενώ είμαστε στο 2020, η ισότητα και η δικαιοσύνη παραμένουν άγνωστες λέξεις σε ό,τι αφορά το σύνολο του πληθυσμού.

Ο Σίλβερ ήταν από τους πρώτους ηγέτες επαγγελματικών λιγκών που εκφράστηκαν, γράφοντας σε υπόμνημα που έστειλε σε όλους την Κυριακή 31/5 πως ‘αυτή η στιγμή απαιτεί μεγαλύτερη ενδοσκόπηση από όσους εξ ημών δεν έχουν εμπειρία από τον πόνο και το φόβο που βιώνουν πολλοί συνάδελφοι μας και παίκτες μας’. Πλήθος NBAers μετέχουν ενεργά στον ξεσηκωμό και δείχνουν να είναι η προτεραιότητα τους αυτό που συμβαίνει τώρα -αντί εκείνης που είχαν για μήνες και αφορούσε το αν και πότε θα επιστρέψουν στα παρκέ.

Μέσα σε όλα, υπάρχει και ο Τζέιμς Ντόλαν, ο οποίος αποφάσισε να μην εκδώσει κάποια ανακοίνωση, σχετική με τη δολοφονία του Φλόιντ και κάπως έτσι ‘κατάφερε’ να βρει το ναδίρ της θητείας τους ως αφεντικό των Νικς.

Σε επιστολή που έστειλε στους εργαζομένους του Madison Square Garden, έγραψε πως ‘ένας αθλητικός οργανισμός δεν έχει περισσότερα προσόντα, από οποιονδήποτε άλλον, για να εκφράζει απόψεις επί κοινωνικών θεμάτων‘. Και κάπως έτσι, απέφυγε την κριτική στον φίλο του, Ντόναλντ Τραμπ. Με την επιλογή του να στηρίξει τον πλανητάρχη, έκανε τους Νικς τον μόνο οργανισμό που δεν εξέδωσε έστω ένα ‘καταδικάζουμε’. Προφανώς και προέκυψαν αντιδράσεις και τότε ήταν που ο ιδιοκτήτης δήλωσε τη συμμετοχή του οργανισμού στην προώθηση όσων πρεσβεύει το κίνημα Black Lives Matter.

Ευτυχώς για όλους μας, είχαν εκφραστεί οι Γκρεγκ Πόποβιτς και Στιβ Κερ, με τον Γιάννη Φιλέρη να ακούει και να μεταφέρει όσα είπαν σε podcast. Θα ήθελα να ‘επαναλάβω’ κάτι από όσα είχε να καταθέσει ο ‘Ποπ’.

“Να σκεφτούμε τι έγινε, τι δεν κάναμε πώς φτάσαμε να έχουμε μια ακόμη δολοφονία. Βαθιά λύπη, αγανάκτηση, αυτό που με ντρόπιασε περισσότερο, ήταν η έκφραση του προσώπου του αστυνομικού, με το χέρι στην τσέπη και το γόνατο πάνω στο λαιμό. Ξαφνικά έχασα κάθε ελπίδα. Πέρασαν από το μυαλό μου όλα τα γεγονότα των 60’s¨με τα σκυλιά να πέφτουν πάνω στους διαδηλωτές, τα σπίτια των μαύρων να καίγονται. Βλέπαμε ξανά ένα δημόσιο λιντσάρισμα. Πώς στο διάολο αυτή η σκηνή θα φύγει από το μυαλό μας; Και πώς θα μπορέσουν να την ξεπεράσουν οι οικογένειες των μαύρων σε όλη τη χώρα; Δεν είμαστε ένοχοι, αλλά συμμέτοχοι, αν δεν αντιδράσουμε. Δεν κάναμε τίποτα να απαλλαγούμε από το παρελθόν. Και δεν μάθαμε από αυτό”.

Αυτό που ‘χει γίνει ξεκάθαρο είναι πως πλέον τα ‘je suis’ η τάδε χώρα που πλήττεται από τραγικό συμβάν και τα ‘σκεφτόμαστε και προσευχόμαστε’ για αυτή δεν είναι αποδεκτές προσεγγίσεις, για όσους έχουν την ‘πλατφόρμα’ να αλλάξουν τα δεδομένα.

Σε αυτά που επιτρέπουν την ελπίδα είναι η συμμετοχή πολλών NBAers σε ειρηνικές διαμαρτυρίες. Ο Τζέιλεν Μπράουν οδήγησε 15 ώρες, από τη Βοστόνη στην Ατλάντα, για να ηγηθεί της πορείας που έγινε το Σάββατο 30/5 στην πόλη. Μαζί με τον Μάλκολμ Μπρόγκντον, της Ιντιάνα. Δυο μέρες μετά, εμφανίστηκε και ο Τρε Γιανγκ. Την Κυριακή 31/5 εμφανίστηκαν οι Ντουάιτ Πάουελ, Τζέιλεν Μπράνσον, Τζάστιν Τζάκσον και Μάξι Κλέμπερ, σε διαδήλωση έξω από τα αρχηγεία της αστυνομίας, στο Ντάλας. Δίπλα τους ήταν το αφεντικό τους, ο Μαρκ Κιούμπαν.

Στο Όκλαντ πήγε ο Στεφ Κάρι, με τη σύζυγο του και τη μεγαλύτερη κόρη τους, στην Καλιφόρνια βγήκε στους δρόμους ο Λόνζο Μπολ, στη Φιλαδέλφεια ο Τομπάιας Χάρις και στη Μινεσότα ο Καρλ Άντονι-Τάουνς. Συν τα διαδοχικά posts των superstars στα social network, το ΝΒΑ έγινε η πιο προοδευτική αθλητική λίγκα του κόσμου. Εδώ θέλω να σου θυμίσω ότι η γενική κατεύθυνση των πλουσιότερων λιγκών προς τα μέλη είναι να αποφεύγουν σχόλια επί κοινωνικών και πολιτικών θεμάτων. Το ΝΒΑ είναι το ακριβώς αντίθετο. Και αυτό οφείλεται σε τύπους όπως ο ΛεΜπρον Τζέιμς, ο Καρμέλο Άντονι και ο Ντουέιν Ουέιντ, οι οποίοι βέβαια, ‘πάτησαν’ στο δρόμο που είχαν ‘ανοίξει’ άλλοι –και σε ακόμα πιο δύσκολες εποχές. Όπως ο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ.

Θα ήθελα να ολοκληρώσω με το ‘θα την συνοδεύσω εγώ στο γάμο της’ του Στέφεν Τζάκσον, φίλου του Φλόιντ, αναφορικά με την 6χρονη κόρη του δολοφονημένου, Τζιάνα, με τον πρώην NBAer να δεσμεύεται να είναι δίπλα της. Δεν θα φέρει πίσω στη ζωή τον άνδρα, με το οποίον μεγάλωσαν στην ίδια γειτονιά. Θα βοηθήσει ωστόσο, το κορίτσι του να διατηρήσει  ‘ζωντανή΄και ‘ζωηρή’ την ανάμνηση του, μέσω εικόνων και ιστοριών ενός ανθρώπου που τον ήξερε πραγματικά. Και που θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για τη δικαιοσύνη της μνήμης του φίλου του.