Πόποβιτς – Κερ ξεγυμνώνουν την αήθη πολιτική του Τραμπ σε ένα μάθημα ιστορίας

Είναι η Αμερική η χώρα του Τραμπ, της ασύδοτης αστυνομικής βίας και των δολοφονιών όπως αυτή του Τζορτζ Φλόιντ, που εξόργισε όλο τον πλανήτη; Δεν είναι ταινία επιστημονικής φαντασίας, αλλά ενώ οι διαδηλώσεις μαίνονται, το πεντάγωνο στέλνει στρατιωτικές δυνάμεις στην Ουάσιγκτον. Ο Λευκός Οίκος συσκοτίζεται και ο τιτάνας Πρόεδρος φυγαδεύεται στο καταφύγιο. Δυο-τρεις μέρες μετά εμφανίζεται το ίδιο αγέρωχος, προστάζοντας τη σύζυγο Μελάνια να χαμογελάσει μπροστά από τις κάμερες.

Όχι, βέβαια. Αν δεν υπήρχαν οι χιλιάδες διαδηλωτές σε όλες τις πόλεις, αν η φωνή ‘black lives matter’ δεν συγκλόνιζε λευκούς, μαύρους, κίτρινους, ο Ντόναλντ Τραμπ δεν θα είχε κανένα λόγο να λοιδορεί τους κυβερνήτες που δεν συμφωνούν μαζί του και να απειλεί σχεδόν με επιβολή στρατιωτικού νόμου στην επικράτεια των ΗΠΑ.

Τα πλάνα της δολοφονίας του Φλόιντ, με τον αστυνομικό Ντέρεκ Σόβιν σαδιστικά να του πατάει τον λαιμό, μοιάζουν με μια απλή επανάληψη της αμερικάνικης ιστορίας. Ο ρατσισμός δεν έχει φύγει ποτέ κι ας έχει περάσει μισός αιώνας από τότε που ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ έκανε τις μεγάλες πορείες.

Οι άνθρωποι του αθλητισμού μετέχουν ενεργά στο οργισμένο κίνημα διαμαρτυρίας. Μια άλλη Αμερική, που ψάχνει απαντήσεις, που κάνει την αυτοκριτική της και επιτίθεται. Δεν μασάει τα λόγια της. Τα social media έχουν πάρει φωτιά με tweet, σαν αυτό του Στιβ Κερ, που σφάζει με το βαμβάκι τον Ντόναλντ Τραμπ, αμφιβάλλοντας για το αν ο Πρόεδρος έχει διαβάσει είτε τη Βίβλο, είτε το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών

Ο Γκρεγκ Πόποβιτς προχώρησε ένα βήμα περισσότερο, δηλώνοντας ότι το πρόβλημα είναι η ηγεσία της χώρας κι όποιος δεν το καταλάβει, τίποτε δεν θα αλλάξει

Παρεμπιπτόντως ο Στιβ Κερ που ήταν παίκτης του Γκρεγκ Πόποβιτς στους Σαν Αντόνιο Σπερς, κάνει ένα podcast μαζί τον Πιρ Κάρολ (προπονητής και αντιπρόεδρος των Σιάτλ Σιχοκς, μεγάλη μορφή στο NFL) ονόματι Flying Coach. Ένα σπουδαίο δίδυμο συνομιλητών, που προσκάλεσαν τον κόουτς Ποπ, να συζητήσουν για όσα συμβαίνουν αυτές τις μέρες στην πατρίδα τους. Τρεις προνομιούχοι λευκοί, όπως είπε ο προπονητής των Σπερς, με κοφτερό πνεύμα και σπουδαίες τοποθετήσεις.

Σταχυολογήσαμε τις καλύτερες, που αξίζει να τις διαβάσετε. Ίσως καταλάβετε καλύτερα τι ακριβώς συμβαίνει αυτή την στιγμή στην Αμερική…

Γκρεγκ Πόποβιτς: “Εμείς είμαστε το πρόβλημα”

…Ναι, να σκεφτούμε τι έγινε, τι δεν κάναμε πώς φτάσαμε να έχουμε μια ακόμη δολοφονία. Βαθιά λύπη, αγανάκτηση, αυτό που με ντρόπιασε περισσότερο, ήταν η έκφραση του προσώπου του αστυνομικού, με το χέρι στην τσέπη και το γόνατο πάνω στο λαιμό. Ξαφνικά έχασα κάθε ελπίδα. Πέρασαν από το μυαλό μου όλα τα γεγονότα των 60’s¨με τα σκυλιά να πέφτουν πάνω στους διαδηλωτές, τα σπίτια των μαύρων να καίγονται. Βλέπαμε ξανά ένα δημόσιο λιντσάρισμα.

… Πώς στο διάολο αυτή η σκηνή θα φύγει από το μυαλό μας; Και πώς θα μπορέσουν να την ξεπεράσουν οι οικογένειες των μαύρων σε όλη τη χώρα.

… Δεν είμαστε ένοχοι, αλλά συμμέτοχοι, αν δεν αντιδράσουμε. Δεν κάναμε τίποτε να απαλλαγούμε από το παρελθόν μας, δεν μάθαμε κιόλας. Πρέπει να αλλάξουμε την κουλτούρα μας. Όπως έγινε με το αλκοόλ και την οδήγηση. Αυτός που οδηγεί μεθυσμένος είναι πλέον ένας παρίας. Κάπως έτσι πρέπει να αντιδράσει και εδώ η κοινωνία μας. Να βάλει τους ρατσιστές στο περιθώριο, να είναι πάντα ενεργητική, να έχει φωνή σε κάθε τέτοιο φαινόμενο… Οι μαύροι προσπάθησαν τόσα χρόνια, χωρίς αποτέλεσμα. Εμείς είμαστε το πρόβλημα… Η εκπαίδευση πρέπει να είναι διαρκής.

… Η εγγονή μου είδε την σκηνή της δολοφονίας στην τηλεόραση και με ρώτησε: “Τι κάνει αυτός ο άνθρωπος στον άλλο” Έκλεισα την tv, άλλαξα κανάλι, δεν θυμάμαι. Μπερδεύτηκα κι εγώ, γιατί δεν ήξερα αν πρέπει ή όχι να της μιλήσω. Πρέπει να αναγνωρίσουμε γενναία το παρελθόν μας, να ξεκαθαρίσουμε τι συνέβη όπως έγινε στη Γερμανία! Αυτοί βέβαια είχαν τους κατάλληλους ηγέτες να εκπαιδεύσουν την κοινωνία πρώτα να αποδεχθεί και στη συνέχεια να απορρίψει το έγκλημα του ολοκαυτώματος. Η δική μας ηγεσία είναι ανίκανη. Ακόμη κι αυτοί που ψήφισαν τον Τραμπ έχουν βαρεθεί να ακούνε τις αηδίες του…

… Η ευθύνη για όσους έχουν ένα βήμα, είναι συνολική. Πρέπει να ενώσουμε τη φωνή μας. Να ακούγεται παντού. Θα πω και κάτι άλλο. Η δική μας κοινωνία άλλαξε στα σίξτις, όταν άνθρωποι είδαν να καίγονται σπίτια στην τηλεόραση, όπως έγινε και με τον πόλεμο του Βιετνάμ. Αν δεν νιώσουμε τον πόνο, αν δεν ξεβολευτούμε δε γίνεται τίποτε.

… Η δολοφονία Φλόιντ εξόργισε εκατομμύρια κόσμο. Διαφορετικούς πολίτες. Έγιναν βανδαλισμοί, ναι. Μήπως όμως να καταλάβουμε την απελπισία, την φτώχεια, την αίσθηση της αδικίας. Αυτό που έχει εξαπλωθεί σε όλες τις πόλεις των ΗΠΑ και η αστυνομία μοιάζει με στράτευμα κατοχής; Λες και μπαίνουν οι … Σοβιετκοί στην Ουγγαρία! Εκπαίδευση αστυνομικών ανύπαρκτη, το όποιο σχέδιο υπήρχε επί Ομπάμα, πήγε στον κάλαθο των αχρήστων όταν εμφανίστηκε ο Τραμπ.

Στιβ Κερ: “Ο Ιγκουοντάλα μου έμαθε … ιστορία”

… Η ευθύνη μας είναι να καταλάβουμε το παρελθόν μας. Να καταλάβουμε τη χώρα μας… Ευτυχώς που στις ομάδες μου έχω παίκτες οι οποίοι ενδιαφέρονται για τέτοια θέματα, μιλάνε, ενημερώνονται, διαβάζουν. Μια μέρα ο Αντρέ Ιγκουοντάλα μου μίλησε για την σφαγή στην Τούλσα (το 1921, μια από τις μεγαλύτερες ρατσιστικές επιθέσεις όλων των εποχών). Ντρέπομαι που θα το πω, αλλά δεν ήξερα τίποτε. Δεν είχαμε διδαχθεί τίποτε στα σχολεία και ομολογώ ότι έχω παρακολουθήσει αρκετά μαθήματα ιστορίας και στο γυμνάσιο και στο Κολέγιο… Αν δεν τα διδασκόμαστε, αν δεν μοιραζόμαστε την ιστορία μας, πως θα αντιμετωπίσουμε τον ρατσισμό;

… Ελπίδα είναι η νέα γενιά, πολύ πιο ανεκτική. Είδαμε και στις διαδηλώσεις τη διαφορετικότητα των νέων… που όπως μεγαλώνουν, είναι έτοιμοι για αλλαγή.

… Ήμασταν μάρτυρες μιας δολοφονίας. Όχι της πρώτης. Συμβαίνει εδώ και 400 χρόνια. Όταν ο Κόλιν Καπέρνικ ξεκίνησε αυτή την ειρηνική διαμαρτυρία, ο Τραμπ έστειλε τον αντιπρόεδρο Mάικ Πενς, στο επόμενο παιχνίδι που γινόταν στη Μινεάπολις. Την στιγμή που Καπέρνικ γονάτισε την στιγμή του Εθνικού Ύμνου, ο Πενς σηκώθηκε και έδωσε το δικό του σόου. Τραγική ειρωνία. Την προηγούμενη εβδομάδα ο Πενς τουίταρε ότι υποστηρίζει τις ειρηνικές διαδηλώσεις. Όχι, δεν τις υποστηρίζεις! Και ο Τραμπ τότε αποκάλεσε τον Κάπερνικ και όσους έκαναν το ίδιο, “πουτάνας γιους” λέγοντας ότι “αυτοί που δεν σέβονται την σημαία και τον εθνικό ύμνο, πρέπει να φύγουν από την Αμερική”. Ναι, δεν έχουμε την ηγεσία, να υποστηρίξει ανθρώπους όπως ο Κάπερνικ. Και ήταν πολύ “φτωχή” η αντίδραση του NFL. Περίμενα κάτι καλύτερο από τον Ρότζερ Γκούντελ.

Πιτ Κάρολ: “Ο ρατσισμός παλεύεται κάθε μέρα”

… Έχουμε πολλούς Αφροαμερικανούς στις ομάδες μας. Καταλαβαίνουμε πολλά. Δεν γίνεται να βλέπουμε ξανά και ξανά δολοφονίες. Πρέπει να να συζητάμε, να καταλαβαίνουμε. Δεν γίνεται να συνεχίσουμε να ζούμε έτσι, πρέπει να προχωρήσουμε… Πρέπει να γίνουμε αντι-ρατσιστές. Να συμμετέχουμε, να μιλάμε, να απαντάμε. Θέλει εκπαίδευση, γνώση και κυρίως κουβέντα απ΄όλους μας. Αν δεν οδηγηθούμε σε μια πιο προοδευτική κοινωνία, δεν πρόκειται να αλλάξουμε

… Αν δεν αναγνωρίσουμε την ιστορία μας, πώς θα συνεννοηθούμε; Τι να καταλάβουμε; Πρέπει να δούμε την αλήθεια κατάματα και να την συζητήσουμε με τα παιδιά, αλλά και τους εαυτούς μας. Πρέπει να ξεκινήσουμε. Με τα βιβλία. Να μάθουμε στα δικά μας εγγόνια πως θα συμβιώσουν με τα μαύρα παιδιά, σε μια σχέση ισοτιμία και δικαιοσύνης.

… Χρειάζεται να μάθουμε απ’ όλα αυτά. Η αντίδρασή μας μετράει και τη βλέπουμε ήδη στους δρόμους. Το ότι η ηγεσία μας δεν καταλαβαίνει τίποτε είναι λογικό. Δεν έχει την παραμικρή σύνδεση με την κοινωνία και δεν έχει καμιά σχέση με αυτό που συμβαίνει…