Βάλαμε στη σειρά τις 11 ομάδες χωρίς τίτλο στο ΝΒΑ

Το Last Dance έφυγε και άφησε πίσω του συντρίμμια. ‘Αρρωστημένους’ (για ακόμη περισσότερο μπάσκετ των 90s) και ‘αγρίμια’ (σαν τον Χόρας Γκραντ, τον Γκρεγκ Χότζες ή τον Βέρνον Μάξουελ). Αναντίρρητα πάντως και πέρα από τις όποιες ενστάσεις για το αν και κατά πόσο ήταν σκηνοθετικά στημένο πάνω στον Μάικλ Τζόρνταν, το ντοκιμαντέρ του ESPN απέκτησε μια δεδομένη ιστορικότητα που θα κληροδοτηθεί στις μεταγενέστερες γενιές προς μελέτη και αξιολόγηση. Διότι παράλληλα με την πορεία των Σικάγο Μπουλς προς την ηδονή της κορυφής, πριν από την πλήρη διάλυσή τους, η οποία έφερε τη διακοπή της ηγεμονίας τους στο ΝΒΑ, εκτυλίσσονται οι ιστορίες ομάδων που ενίσχυσαν το μύθο των ‘ταύρων’, ακόμη και του ίδιου του MJ. Ομάδες που δεν κατέκτησαν τίτλο, αλλά σίγουρα απέσπασαν το χειροκρότημα.

Μέχρι τις μέρες μας είναι μια ντουζίνα αυτές που δεν φόρεσαν ακόμη το δαχτυλίδι της επισημοποίησης μιας σχέσης με τον τίτλο. Άλλες εξαιτίας των Μπουλς και άλλες όχι. Τις τοποθετήσαμε κατά σειρά (υποκειμενικής) αξίας.

Γιούτα Τζαζ

Για 20 συναπτά έτη το ‘καμάρι’ του Σολτ Λέικ, με προπονητή τον Τζέρι Σλόαν (που έφυγε προ ημερών από τη ζωή) και ηγετικές μορφές τους Καρλ Μαλόουν – Τζον Στόκτον είχε αγοράσει εισιτήριο διαρκείας για τα playoffs. Ήταν μακράν της δεύτερης αυτή με τη συνεπέστερη παρουσία στο πρωτάθλημα, μετρώντας τουλάχιστον 50 νίκες σε 11 περιπτώσεις και μετά από ένα μεταβατικό διάλειμμα τριών ετών γύρισε το ίδιο πειστικά μαζεύοντας από 48 ως 54 νίκες για 4 σεζόν. Το πλήρωμα του χρόνου, ωστόσο, δεν ήρθε ποτέ.

Φτάνοντας στην πηγή: Το 1998 έμοιαζε πιο πιθανό να εκδικηθεί τους Μπουλς για ό,τι είχε στερηθεί ένα χρόνο πριν, διότι είχε εξασφαλίσει το αβαντάζ της έδρας. Ένα όπλο βέβαια που έχασε στον δεύτερο τελικό και συνδυαστικά με το -42 του τρίτου στριμώχτηκε στα σχοινιά. Υπό πιεστικές συνθήκες, μείωσε σε 3-2 με διπλό στο Σικάγο και επρόκειτο να ισοφαρίσει σε 3-3, αν ο – δήμιος των ονείρων – Μάικλ Τζόρνταν δεν έστελνε τον Ράσελ ν’ ατενίζει τις σόλες των sneakers του όταν σημάδευε για τη δεύτερη εκδοχή του ‘shot’, για το 87-86 στο ‘Delta Center’, εκτελώντας την τελευταία φιγούρα του Last Dance.

Φίνιξ Σανς

Ο ήλιος στην Αριζόνα δεν ανέτειλε ποτέ. Ή, από την ανάποδη, έδυσε νωρίτερα του προκαθορισμένου. Κάθε φορά που το Φίνιξ άγγιξε το τρόπαιο μ’ έναν μαγικό τρόπο αυτό εξαφανίστηκε κι υποχρέωνε παίκτες-προπονητές-φιλάθλους να ονειρεύονται πως την επόμενη φορά το τέλος θα είναι διαφορετικό – δεν ήταν.

Φτάνοντας στην πηγή: Η απώλεια του τίτλου το 1976 ανήκει στη λίθινη εποχή του μπάσκετ, οπότε ας ασχοληθούμε με ό,τι απέτυχαν να κάνουν οι Σανς το 1993. Διέθεταν το καλύτερο ρεκόρ της λίγκας, τον MVP της σεζόν (Τσαρλς Μπάρκλεϊ), έναν πόιντ γκαρντ που ισοδυναμούσε με σούπερ σταρ (Κέβιν Τζόνσον) και προσωπικότητες όπως ο Έιντζ και ο Τσέιμπερς, που θα μπορούσαν να φέρουν εις πέρας την αποστολή τους. Τι συνέβη; Ενώ κέρδισαν στο πέμπτο ματς του Σικάγο, μειώνοντας την τελική με τους Μπουλς σε 3-2 έχασαν το έκτο με τρίποντο του Τζον Πάξον και τάπα του Χόρας Γκραντ. Ούτε από τον Τζόρνταν ούτε από τον Πίπεν. Είχαν ήδη παίξει και αποκλειστεί 4 φορές σε τελικούς περιφέρειας και αντίστοιχα συνέβη άλλες τρεις μελλοντικά.

Ορλάντο Μάτζικ

Σε διάστημα μικρότερο των 5 ετών από τη ‘γέννησή’ τους οι Μάτζικ του Ορλάντο μεταβλήθηκαν σε μια από τις ισχυρές δυνάμεις του πρωταθλήματος και πλέον στα 31 χρόνια της ύπαρξής τους έχουν αφήσει το σημάδι τους σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Ο Σακίλ Ο’Νιλ εξάπλωσε τη φήμη τους, συμπαίκτες και διάδοχοι συντήρησαν τα κεκτημένα.

Φτάνοντας στην πηγή: Ούτε την πρώτη ούτε τη δεύτερη φορά που η ομάδα της Φλόριντα διεκδίκησε τα πρωτεία στο ΝΒΑ εμφανίστηκε ανταγωνιστική. Παρθένα η γη που είχε να σπείρει ο Μπράιαν Χιλ το 1995, αποδείχθηκε αδύνατο να κόψει το δρόμο στους Ρόκετς του Χακίμ και του Ντρέξλερ προς το 4-0. Το 2009, υπό τον Σταν Βαν Γκάντι και τον Ντουάιτ Χάουαρντ για σέντερ, οι αντοχές ήταν πιο ανεπτυγμένες και οι αντιστάσεις πιο ισχυρές, αλλά το 99-91 των Λέικερς στην παράταση του τέταρτου τελικού αποτέλεσε την αρχή του τέλους για το 4-1.

Μπρούκλιν Νετς

Η αγορά της Νέας Υόρκης είναι τόσο πλατιά που δεν στέρησε από τους Νετς το χώρο που αναζητούσαν απ’ όταν το 1976 εισήλθαν στο κλαμπ του ΝΒΑ και μετατράπηκαν αυτομάτως στον αντίθετο πόλο των Νικς στην ευρύτερη περιοχή. Μεταξύ μας, τούς ξεπέρασαν σε επιτυχημένες χρονιές, είτε είχαν τη βάση τους στο Νιου Τζέρσεϊ είτε από το 2012 στο Μπρούκλιν. Απλώς τους λείπει ο τίτλος που έχουν αυτοί.

Φτάνοντας στην πηγή: Στις αρχές της νέας χιλιετίας ήταν η κορυφαία ομάδα στην Ανατολή παίζοντας διαδοχικές σεζόν στους Τελικούς (2002, 2003). Μ’ έναν Τζέισον Κιντ βέβαια δεν ήρθε ποτέ η άνοιξη κι όταν έφτασε ο Βινς Κάρτερ είχαν ανατραπεί σε μεγάλο βαθμό οι ισορροπίες. Αν καταφέρει με το δίδυμο Ίρβινγκ-Ντουράντ ν’ αλλάξει τη μοίρα της, ο χρόνος θα το δείξει.

Ιντιάνα Πέισερς

Αφαιρώντας από την εξίσωση την πρώτη δεκαετία τους στο ΝΒΑ, οι Πέισερς έχουν να υπερασπίζονται σε μόνιμη βάση τον τίτλο της πιο συνεπέστερης δεύτερης ομάδας. Αυτής που ο αποκλεισμός της χαρίζει τη δόξα στον νικητή, καθώς λίγο πριν από την πηγή σκοντάφτουν και πέφτουν. Είτε συναντούν τους Μπουλς είτε όχι. Είναι, σε μια αντιπαραβολή, οι Σανς της Ανατολής. Τι να τους κάνεις τους τίτλους στην ΑΒΑ.

Φτάνοντας στην πηγή: Οκτώ φορές σε τελικούς Περιφέρειας, μόνο τη μία βρήκαν ανοικτή πόρτα προς το τελευταίο stage πρωταθλητισμού. Απλώς οι Λέικερς των Ο’Νιλ και Μπράιαντ ήταν ανώτεροι σ’ εκείνη τη σειρά του 2000 και το 4-2 ήρθε αναπόφευκτα, από τη στιγμή που στο τέταρτο παιχνίδι ο Ρέτζι Μίλερ έχασε το τρίποντο στην εκπνοή της παράτασης και δεν ήρθε το 2-2, αλλά το καταδικαστικό 1-3.

Ντένβερ Νάγκετς

Βγάζοντας εκτός τα χρόνια που πρωταγωνιστούσαν στην ABA League, οι ‘σβόλοι’ είναι παραδοσιακά μία από τις πιο σταθερές δυνάμεις ομάδες στις 46 σεζόν που λειτουργούν ως ισότιμο μέλος του ΝΒΑ. Μόλις τέσσερις χρονιές πέτυχαν λιγότερες από 30 νίκες και το ποσοστό συμμετοχής στα playoffs αγγίξει το 60%.

Φτάνοντας στην πηγή: Στα μέσα της πιο παραγωγικής 10ετίας τους (2003-2013) οι ‘βουνίσιοι’ από τα Βραχώδη Όρη έπαιξαν ισάριθμες φορές στην post season, αλλά παραδόξως μόλις μία πήδηξαν πάνω από το πρώτο εμπόδιο. Στο φινάλε της σεζόν 2008-09, αφού απέκλεισαν Χόρνετς και Μάβερικς με ηγέτη τον Καρμέλο Άντονι, κόντραραν στα ίσα τους Λέικερς, νίκησαν στο Λος Άντζελες, ακολούθως ισοφάρισαν 2-2 και διεκδίκησαν μέχρι τέλους τις πιθανότητες τους, υπέκυψαν ωστόσο με 4-2. Στην ίδια θέση θα ήταν πέρυσι, αν δεν άφηναν τον ΜακΚόλουμ να σκοράρει 67 πόντους στα τελευταία δύο ματς της ημιτελικής σειράς, ανατρέποντας το 3-2.

Σάρλοτ Χόρνετς/Μπόμπκατς

Με τουλάχιστον 40 νίκες για 9/10 σεζόν από το 1992 ως το 2002 που έπαψαν τη δράση τους, έως ότου ενεργοποιηθούν εκ νέου ως Μπόμπκατς, η ομάδα της Σάρλοτ κέρδισε πολλούς φανς για τη φρεσκάδα που έφερε στα παρκέ χάρη σε σούπερ ταλαντούχους παίκτες (Αλόνζο Μόρνινγκ, Λάρι Τζόνσον, Κένταλ Γκιλ). Της έλειψε πολύ η εμπειρία σε απαιτητικές καταστάσεις

Φτάνοντας στην πηγή: Το 2001 οι Χόρνετς μπήκαν με το έκτο καλύτερο ρεκόρ στα playoffs, αλλά τους Χιτ τούς αιφνιδίασαν και τους ‘καθάρισαν’ σαν αυγό. Επιχείρησαν να ρίξουν στην ίδια παγίδα τους σπουδαίους Μπακς των Γκλεν Ρόμπινσον-Ρέι Άλεν-Σαμ Κασέλ, προηγήθηκαν 3-2 στην ημιτελική σειρά, αλλά η ήττα του έκτου ματς στη Σάρλοτ τούς χάλασε το μυαλό και αποκλείστηκαν εύκολα στο έβδομο ματς.

Λος Άντζελες Κλίπερς

Από την εποχή των Μπάφαλο Μπρέιβς στις αρχές των 70s και προτού καν μετακομίσουν στο Σαν Ντιέγκο αποκτώντας όνομα, οι ελπίδες των Κλίπερς για την λαμπρή στιγμή στην 50χρονη ιστορία τους έχουν ποδοπατηθεί βάναυσα. Σαν τους στοιχειώνει μια κατάρα. Ακόμη κι εφέτος που λογίζονταν ως το φαβορί για τον τίτλο, η σεζόν μπήκε αναγκαστικά στον πάγο.

Φτάνοντας στην πηγή: Τα παραγωγικά χρόνια του ο δεύτερος πόλος του Λος Άντζελες τα ζει την τελευταία 15ετία, με 8 παρουσίες στην post season. Ως εκεί όμως. Διότι, ανεξαρτήτως υλικού, ποτέ δεν ξεπέρασε το όριο των ημιτελικών της Δύσης (τέσσερις φορές), παρά το franchise record των 57 νικών της σεζόν 2013-14. Μην θυμηθούμε πως μια χρονιά μετά (2014-15), έχοντας πετάξει εκτός τους Σπερς με buzzer beater του Κρις Πολ στο έβδομο παιχνίδι, έφτασε με σαρωτικές στο 3-1 επί των Ρόκετς, ξόδεψε τρία ‘match ball’ πρόκρισης και διαφορά 19 πόντων στο Game 7!

Μινεσότα Τίμπεργουλβς

Σε μια πορεία 30 ετών οι ‘λύκοι’ από τη Μινεάπολη όφειλαν να έχουν καταφέρει περισσότερα από εννέα ‘τσεκαρίσματα’ μεταξύ των κορυφαίων οκτώ ομάδων της Δύσης. Δεν είναι συμπτωματικό πως οι οι Γκαρνέτ και Λοβ έψαξαν (και βρήκαν) αλλού το δαχτυλίδι.

Φτάνοντας στην πηγή: Οι επτά συνεχόμενες απόπειρες για πρόκριση στο β’ γύρο των playoffs απέτυχαν παταγωδώς, πριν η τελευταία (τη σεζόν 2003-04) χαρίσει το δικαίωμα στον MVP Γκαρνέτ και το παρεάκι του να διεκδικήσουν την πρόκριση στους Τελικούς. Μολαταύτα χάνοντας από τους Λέικερς το πρώτο ματς στο ‘Target Center’ ο δρόμος έγινε χωρίς επιστροφή και το 96-90 στο έκτο παιχνίδι της σειράς τούς στέρησε ένα ιστορικό επίτευγμα.

Μέμφις Γκρίζλις

Ο οργανισμός έπρεπε ν’ αφήσει το Βανκούβερ για να δει άσπρη μέρα στο Μέμφις. Μέχρι τότε οι περισσότερες νίκες σε κανονική περίοδο ήταν οι 23 της τελευταίας σεζόν (2000-01) επί καναδικού εδάφους. Μετά τις πρώτες δύο χρονιές προσαρμογής στο περιβάλλον του Τενεσί ακολούθησε η ακμή.

Φτάνοντας στην πηγή: Με συνολικά 56 νίκες στη ρέγκιουλαρ σεζόν του 2012-13 και τον Μαρκ Γκασόλ με το βραβείο του αμυντικού της χρονιάς ανά χείρας οι ‘αρκούδες’ κατέρριψαν κάθε προηγούμενη επίδοση στην ιστορία τους και μολονότι κατετάγησαν πέμπτοι στη Δύση απέκλεισαν διαδοχικά Κλίπερς και Θάντερ, προτού παραδοθούν στην ανωτερότητα των Σπερς.

Νιου Ορλίνς Πέλικανς

Την περίοδο της ‘εκκόλαψης’ εξακολουθεί να διάγει το franchise από τη Νέα Ορλεάνη, για το οποίο η μετάβαση από την παιδικότητα ενός φρέσκου εγχειρήματος και την εφηβική στην ώριμη φάση ενηλικίωση απαιτεί χρόνο και κυρίως υπομονή. Στο μεσοδιάστημα άλλαξε πρώτα περιφέρεια και κατόπιν όνομα-έμβλημα.

Φτάνοντας στην πηγή: To 2007-08 που ο Μπάιρον Σκοτ αναδείχθηκε ‘coach of the year’ και ο Κρις Πολ ως ο κορυφαίος πασέρ του πρωταθλήματος ψηφίστηκε στην κορυφαία 5άδα ήταν η καλύτερη για τους τότε Χόρνετς που έφτασαν ως τα ημιτελικά της Δύσης, χάνοντας 4-3 από τους Σπερς, παρά το υπέρ τους 2-0, το γεγονός πως προηγήθηκαν 3-2 και κατείχαν το αβαντάζ της έδρας στο έβδομο παιχνίδι. Ως ‘πελαργοί’ επανέλαβαν αντίστοιχη πορεία, αλλά τους μετέπειτα πρωταθλητές Γουόριορς τούς ανταγωνίστηκαν μόνο σ’ ένα από τα πέντε παιχνίδια της σειράς.