Ο Αντρέα Ρινάλντι προστέθηκε στα θύματα μιας παράλογης πραγματικότητας

Είναι από τις φορές που ένα ‘γιατί;’ σε τρώει. Χωρίς ποτέ να υπάρχει απάντηση. Μοιάζει παράλογο, αλλά δυστυχώς είναι μέρος της πραγματικότητας. Ο θάνατος του Αντρέα Ρινάλντι δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που σοκάρει την παγκόσμια ποδοσφαιρική κοινότητα. Δυστυχώς. Μόλις στα 20, ‘έφυγε’ απρόσμενα από τη ζωή, πάνω που είχε αρχίσει να χτίζει στα όνειρά του.

Δεν τον συνοδεύει κάποια ‘σπουδαία’ δακρύβρεχτη ιστορία, αλλά αλήθεια τι σημασία έχει; Κάνει την απώλεια λιγότερο οδυνηρή; Ίσα – ίσα, μιλάμε για ένα παιδί που ολοκλήρωνε την εφηβεία του και είχε όλη τη ζωή μπροστά του. Πολύ λίγη -αν όχι καθόλου- σημασία έχει τι θα κατάφερνε στο ποδόσφαιρο. Το μεσημέρι της Παρασκευής (8/5) αισθάνθηκε αδιαθεσία και εισήχθη εσπευσμένα στο νοσοκομείο. Όχι, δεν ήταν θύμα του κορονοϊού. Μακάρι να ήταν. Πιθανότατα θα τον περνούσε σαν μια απλή γρίπη.

Το πρόβλημα του εδώ ήταν πολύ πιο σοβαρό. Ανεύρυσμα. Δεν τα κατάφερε. Την Δευτέρα (11/5) ‘έφυγε’ από τη ζωή, όπως ανακοίνωσε η Αταλάντα, ομάδα στην οποία ανήκε.

“Ο πρόεδρος Αντόνιο Περκάσι και η οικογένεια της Αταλάντα είναι βαθιά συντετριμμένοι και στέλνουν τα συλλυπητήριά τους στην οικογένεια του Αντρέα Ρινάλντι και στην ποδοσφαιρική οικογένεια της Λενιάνο. Ο Αντρέα φορούσε τη νερατζούρα (σ.σ. χρώματα της Αταλάντα) φανέλα από το 2013 έως και την Πριμαβέρα, συμβάλλοντας στην κατάκτηση του Σκουντέτο και του Supercoppa με την Κ17 το 2016. Ήταν πάντα θετικός και διαθέσιμος, ιδιαίτερα συμπαθής σε όλους“.

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Λενιάνο, όπου αγωνιζόταν φέτος δανεικός ο Ρινάλντι, μίλησε για “ένα παιδί έξω από τα συνηθισμένα. Όταν ο Αντρέα ερχόταν στην προπόνηση, πάντα με χαιρετούσε. Αυτή είναι μια ανάμνηση που θα κουβαλάω στην καρδιά μου. Ένα παράδειγμα για όλους. Εκ μέρους του συλλόγου, εκφράζω τα βαθιά συλλυπητήριά μου στην οικογένειά του. Είμαστε πεπεισμένοι πως εκεί ψηλά, ο Αντρέα θα είναι ο γνωστός πολεμιστής, που μαχόταν στο κέντρο του γηπέδου για να δώσει χαρά στους φίλους της Λενιάνο“.