Ο Γιάννης Σγουρός (ξανα)παίζει μπάσκετ
Ο Γιάννης Σγουρός μιλάει στο Contra.gr και εξηγεί γιατί βάζει υποψήφιος στις επικείμενες εκλογές της ΕΟΚ. Θυμάται τα χρόνια του Μίλωνα και εξηγεί γιατί πρέπει στο ελληνικό μπάσκετ να γίνει μια ανάφλεξη κυττάρων σε κάθε επίπεδο.
Η ζωή κάνει κύκλους, λένε. Κι ο Γιάννης Σγουρός είναι έτοιμος να επιστρέψει στον φυσικό χώρο του. Από κει που ξεκίνησε και καθιερώθηκε στον αθλητισμό, πριν τον ‘κλέψει’ η άρση βαρών. Ο άλλοτε μπασκετμπολίστας, προπονητής αλλά και πρόεδρος του Μίλωνα έχει θέσει τον επόμενο στόχο του. Να ασχοληθεί ενεργά με το μπάσκετ ξανά, βάζοντας υποψηφιότητα για το ΔΣ της ΕΟΚ, στις επικείμενες εκλογές. Όποτε κι αν αυτές γίνουν, αν κι η άποψή του είναι να μην υπάρξει κανένα θέμα αναβολής λόγω κορονοϊού. Μια θέση, μάλιστα, την οποία επιβεβαίωσε στην πρόσφατη τηλεσύσκεψη του υφυπουργού Αθλητισμού Λευτέρη Αυγενάκη με την ολομέλεια της ΕΟΕ.
Η είδηση ότι προτίθεται να βάλει υποψηφιότητα στις εκλογές της ΕΟΚ είναι γνωστή εδώ και δυο μήνες. Την επιβεβαιώνει, ωστόσο, δημόσια από το Contra.gr, τονίζοντας την αναγκαιότητα “μιας γενικής επανεκκίνησης στο σπορ, γιατί βρίσκεται σε τέλμα” και δηλώνει έτοιμος να ενώσει τις δυνάμεις του με όσους έχουν τον ίδιο στόχο. Παραμένει ανοιχτός “σε συνεργασίες, ζυμώσεις και συνθέσεις, που θα δημιουργήσουν ένα σύγχρονο ΔΣ με ιδέες και θέσεις για το μπάσκετ, όπως του αρμόζει και λόγω της ιστορίας του και κυρίως λόγω της απήχησής του στην κοινωνία”.
Μπορεί από την εποχή που κατέβηκε στην Αθήνα από τη Θεσσαλονίκη (το 1970, λόγω θανάτου του πατέρα του) και ‘έμπλεξε’ με μια ωραία μπασκετική παρέα στον Μίλωνα να έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια και μια πολύπλευρη διαδρομή (διετέλεσε Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού, Περιφερειάρχης Αττικής, πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Άρσης Βαρών και γενικός γραμματέας της Παγκόσμιας), ωστόσο, θεωρεί ακόμη εαυτόν άνθρωπο του μπάσκετ.
Από μικρός, άλλωστε, την πορτοκαλί μπάλα έπιασε στα χέρια του παίζοντας στα παιδικά του Έσπερου Θεσσαλονίκης. Δεν του έφτανε όμως μόνο η ομάδα του. Πήγαινε στις προπονήσεις είτε της ΧΑΝΘ είτε του Άρη, βλέποντας τις μεθόδους που ακολουθούσαν ο Θόδωρος Ροδόπουλος και ο Ανέστης Πεταλίδης. Στη Νέα Σμύρνη, όταν έφτασε σε ηλικία 17 ετών, πήγε στην αγκαλιά του Μίλωνα. Εκει γνώρισε τον κατά έναν χρόνο μεγαλύτερό του Αχιλλέα Μέντζο. Συνδέθηκε μαζί του με στενή φιλία και κοινή πορεία στην προσπάθεια του νεοσμυρνιώτικου συλλόγου να φτάσει στα ‘μεγάλα σαλόνια’ του ελληνικού μπάσκετ.
Ο Σγουρός ήταν ένας ιδιαίτερα αθλητικός μπασκετμπολίστας, πολύ καλός στις διεισδύσεις (‘μπασιματάκιας’ όπως έλεγαν στην εποχή του) που έπαιξε στο Μίλωνα μια δεκαετία πριν ένα κάταγμα στο χέρι τον αναγκάσει να σταματήσει το 1981. Ενδιάμεσα, όταν υπηρετούσε τη στρατιωτική θητεία του στους πεζοναύτες, αγωνίστηκε και στη Νίκη Βόλου, με την οποία επίσης διεκδίκησε την άνοδό του στην Α’ Εθνική, χωρίς να τα καταφέρει. Από το 1974 είχε αναλάβει την οργάνωση των ακαδημιών του Μίλωνα. Έγινε κόουτς των μικρών ομάδων και μάλιστα είχε οργανώσει ολόκληρο ταξίδι στη Γιουγκοσλαβία σε συνεργασία με τη ΜΖΤ Σκοπίων, για απευθείας επαφή με την ‘σχολή των πλάβι’.
Ένας καλός κόουτς, που έγινε… πρόεδρος
Το 1982, με προπονητή τον Κώστα Μουρούζη, ο Μίλωνας ξεκίνησε το πρωτάθλημα έχοντας υποστεί 3 ήττες. Ο συγχωρεμένος πρόεδρος του συλλόγου, Τέλης Κουταλάκης, τον κάλεσε στα γραφεία για να του αναθέσει την τεχνική ηγεσία. “Το ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να ανέβουμε, θέλουμε να βοηθήσεις”, ήταν το μήνυμα. Ο Σγουρός αποδέχθηκε την πρόκληση, δίνοντας μάλιστα και την υπόσχεση ότι “η ομάδα θα διεκδικήσει την άνοδό της”. Πράγματι, με 12 σερί νίκες ο Μίλωνας έφτασε να διεκδικήσει την άνοδό του στην Α’ Εθνική, σε μπαράζ με τον Έσπερο στο κλειστό του Σπόρτιγκ.
Οι Καλλιθεάτες ήταν αυτοί που πήραν το ‘εισιτήριο’ της ανόδου, όμως ο Σγουρός είχε διαπρέψει ως κόουτς, παίζοντας διάφορες ζώνες αλλά και πρεσάροντας σε όλο το γήπεδο, δείχνοντας ότι θα ασχοληθεί σοβαρά με το κόουτσινγκ. Όταν, άλλωστε, την επόμενη σεζόν υπέβαλε την παραίτησή του, δέχθηκε αρκετές προτάσεις να συνεχίσει. Ο δρόμος που θα έπαιρνε θα ήταν λίγο διαφορετικός. Γιατί λίγους μήνες μετά, αναλάμβανε πρόεδρος του Μίλωνα, μια θέση την οποια διατήρησε για μια 15ετία.
“Όσα πετύχαμε τότε στον Μίλωνα, αποτελούν για μένα το ορόσημο και το ξεκίνημα μιας αθλητικής διαδρομής, την οποία υπηρετώ -πιστεύω με συνέπεια- όλα αυτά τα χρόνια“, σχολιάζει στο Contra.gr.
Το να ασχοληθεί με τα διοικητικά του νεοσμυρνιώτικου συλλόγου ήταν μια ιδέα του Μέντζου και των υπόλοιπων συμπαικτών του. Τον Ιούλιο του 1983 σχημάτισε την πρώτη διοίκηση: “Δεν ένιωσα παράγοντας με την κλασική έννοια. Είχα μάθει να συγκρούομαι στο γήπεδο. Και αυτό έκανα και τότε. Μου άρεσε να βγαίνω μπροστά, δεν θεωρούσα ότι οι μάχες δίνονται από τα γραφεία. Αλλά και πάλι, δεν θα πετύχαινα πολλά, αν δεν είχα και τους κατάλληλους συνεργάτες. Πιστεύω ακράδαντα ότι οι καλές συνεργασίες, πάντα επιλύουν τα προβλήματα, ακόμη και τα πιο δύσκολα. Ο Μίλωνας είχε προϋπολογισμό 3 εκατομμυρίων δραχμών και είχε χρέη 5 εκατομμυρίων όταν ανέλαβα! Σιγά σιγά εξορθολογίσαμε τα οικονομικά και γίναμε ένα από τα πιο νοικοκυρεμένα σωματεία της Ελλάδας, με σύγχρονες εγκαταστάσεις. Ακόμη και μια πολυκατοικία είχαμε ως ιδιοκτησία”, σημειώνει.
Ό,τι δεν κατάφερε με την ιδιότητα του παίκτη και του προπονητή, το πέτυχε από τη θέση του προέδρου, καθώς τη σεζόν 1993-1994 ο Μίλωνας έπαιξε στην Α1, έχοντας για ξένους τον Μίτσελ Γουίγκινς και τον Κλιφ Ρόμπινσον: “Ακόμη θυμάμαι που ρωτούσα τον Μίτσελ, πως αισθανόταν όταν έμπαινε στα μικροσκοπικά γήπεδα της Ελλάδας, ενώ πίσω του είχε μια τεράστια καριέρα και μου εξηγούσε το μεγάλο πρόβλημα το οποίο αντιμετώπισε με τα ναρκωτικά”.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, ο Σγουρός είχε συστρατευτεί με την παράταξη του Γιώργου Βασιλακόπουλου. Και το 1983, όταν κέρδισε για πρώτη φορά τις εκλογές και σχημάτισε διοίκηση, αλλά και το 1989 όταν “μαζί με τον συγχωρεμένο τον Ανδρέα Βαρίκα, αλλά και τον Μίλτο Λαζαρίδη, τρέχαμε να ανατρέψουμε τα ασφαλιστικά μέτρα για μη διεξαγωγή των εκλογών, που τελικά έγιναν και τις κέρδισε πανηγυρικά”.
Και τώρα; “Πρώτα απ’ όλα, θα πρέπει να πω το εξής: κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την προσφορά του Γιώργου στο μπάσκετ. Και νομίζω πως όλοι συμφωνούν ότι το σπορ του οφείλει πάρα πολλά. Αυτό είναι δεδομένο. Όπως όμως νομίζω πως είναι δεδομένη και επιβεβλημένη η ανανέωση του μπάσκετ σε όλα τα επίπεδα κι η προοπτική να πάει όχι ένα, αλλά δέκα βήματα πιο μπροστά. Το άθλημα εκφυλίζεται και χρειάζεται μια γενική ανάφλεξη των κυττάρων του. Κι εδώ απαιτείται μια γενική συστράτευση, χωρίς αποκλεισμούς, με γνώμονα μόνο να κοιτάξουμε το μέλλον, όσο πιο αισιόδοξα γίνεται”.
Σχεδιασμός από την αρχή
Τι σημαίνει “ανάφλεξη κυττάρων”; Ακούγεται ωραίο, όμως θα πρέπει να συγκεκριμενοποιηθεί. Ο Σγουρός θα επισημάνει: “Μιλάμε για έναν σχεδιασμό από την αρχή. Με προστασία του σωματείου. Με εξεύρεση πόρων. Με σαφή διαχωρισμό του επαγγελματικού μπάσκετ από το ερασιτεχνικό, συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση, οργάνωση των Εθνικών ομάδων”.
Και θα προσθέσει: “Μπορούμε να επεξεργαστούμε πολλά πράγματα, με τις κατάλληλες συμμαχίες. Επειδή έχω περάσει από τον χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης, πιστεύω ότι μπορεί να προσφέρει πολλές λύσεις αρκεί να υπάρξει τρόπος προσέγγισης και συγκεκριμένη πρόταση. Το να εμπιστευτούν οι τοπικές κοινωνίες το μπάσκετ και το αντίστροφο, μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για την επίλυση χρόνιων προβλημάτων, τα οποία μάλιστα διογκώνονται γιατί έχει κοπεί η κρατική επιχορήγηση. Κάτι τέτοιο, βέβαια, προϋποθέτει βαθιά μελέτη και συνεχή ενασχόληση με το θέμα, καθώς και συνεργασία με τους εμπλεκόμενους φορείς. Δεν μπορεί να γίνει από τη μια στιγμή στην άλλη”.
Η διαιτησία και οι Εθνικές ομάδες
Έχει γίνει πολύς λόγος για τη διαιτησία. Και σε αυτό το κομμάτι ο Σγουρός έχει απαντήσεις: “Η διαιτησία του επαγγελματικού μπάσκετ δεν μπορεί να αφορά την ΕΟΚ. Θα πρέπει να υπαχθεί στον ΕΣΑΚΕ. Από την άλλη, δεν νοείται καλή οργάνωση των διαιτητών, χωρίς αξιολόγηση και κυρίως διαρκή εκπαίδευσή τους. Αυτός είναι κανόνας, τον οποίο πρέπει να ακολουθεί και η ομοσπονδία του μπάσκετ”.
Ο Σγουρός επισημαίνει την ανάγκη ύπαρξης γενικού σχεδιασμού και για τις Εθνικές ομάδες; “Αυτήν τη στιγμή κινούμαστε αποσπασματικά, χωρίς κάποιον μακροπρόθεσμο στόχο. Σε όλα τα θέματα πρέπει να συζητήσουμε από την αρχή, να κινηθούμε με βάση την προοπτική και στόχο να ξεφύγουμε από το τέλμα. Το μπάσκετ έχει πολλά προβλήματα, τα οποία όπως σε όλους τους τομείς, έχουν διογκωθεί με την κρίση από τον κορονοϊό. Δεν μπορεί αυτό το τέλμα να συνεχίσει να υφίσταται. Πιστεύω ότι μπορούμε να συνθέσουμε την προοπτική για τα επόμενα 8 χρόνια. Στόχος πρέπει να είναι η ανόρθωση των πάντων. Το μπάσκετ δεν μπορεί να είναι μόνο ο Ολυμπιακός ή ο Παναθηναϊκός. Πρέπει να κοιτάξουμε όλη τη βάση του αθλήματος, να την αγκαλιάσουμε και να δώσουμε ένα καινούργιο όραμα”.
“Μιλάω με όλους”
Πάμε λοιπόν σε… πολυφωνικές εκλογές; Αν ισχύσουν όλα αυτά που έχουν ειπωθεί, αλλά αν ξεπεραστούν και γραφειοκρατικά προβλήματα, στις αρχαιρεσίες της ομοσπονδίας θα έχουμε εκτός των υποψηφίων της απερχόμενης διοίκησης, τον Παναγιώτη Φασούλα, τον Βαγγέλη Λιόλιο και βέβαια τον Σγουρό.
“Είμαι στη διάθεση όλων να μιλήσουμε, να συνθέσουμε τις απόψεις και να κάνουμε την επανεκκίνηση. Ήδη, έχω κάνει μια επαφή με τον κύριο Λιόλιο, νομίζω ότι κάποια στιγμή θα μιλήσω και με τον Παναγιώτη Φασούλα. Άλλωστε, δεν κατεβαίνω στις εκλογές για τα οφίτσια. Για την καρέκλα. Θέλω να βοηθήσω τον χώρο. Και προφανώς, αυτό δεν είναι θέμα δικό μου ή των υπόλοιπων υποψηφίων, καθενός ξεχωριστά. Το μπάσκετ δεν αντέχει εγωισμούς και προσωπικές επιδιώξεις, πλέον. Θέλει, όπως είπα, συνεργασίες και συνθέσεις απόψεων, για να βρούμε λύση στα αδιέξοδα. Θέλει επίσης αξιοποίηση όλων των ανθρώπων που αυτήν τη στιγμή για τον ένα ή τον άλλο λόγο δεν μετέχουν στα κοινά. Πρέπει να τους εμπνεύσουμε ξανά και κυρίως να τους χρησιμοποιήσουμε, χωρίς περιορισμούς. Είναι ανεπίτρεπτο τόσοι άνθρωποι να βρίσκονται μακριά μακριά από τον χώρο που αγάπησαν”.
Φυσικά, το θέμα είναι το πώς όλα αυτά θα έχουν απήχηση στα σωματεία, δηλαδή στο… εκλογικό σώμα: “Μέχρι στιγμής, βλέπω ότι υπάρχει μεγάλη ανταπόκριση. Αν δεν συνέβαινε κάτι τέτοιο, δεν επρόκειτο να ασχοληθώ. Όλα τα αποφασίζουν τα σωματεία κι οι άνθρωποί τους. Αυτές οι εκλογές θα σηματοδοτήσουν μια νέα εποχή για το άθλημα. Επιμένω ότι πρέπει να γίνουν στην ώρα τους, όπως έχουν προγραμματιστεί. Δεν συμφωνώ με τη λογική να πάμε έναν χρόνο πίσω ώστε να τηρηθεί το πρωτόκολλο που ορίζει τις εκλογές των ομοσπονδιών μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Και ποιος είναι σίγουρος ότι του χρόνου θα γίνουν εν τέλει οι Ολυμπιακοί Αγώνες; Οι εκλογές έτσι κι αλλιώς είναι απαραίτητο να διεξαχθούν”, καταλήγει ο Σγουρός, που έχει αποφασίσει να ξαναπαίξει πολύ μπάσκετ.
