Η Γουχάν Ζαλ παίζει ποδόσφαιρο ξανά έπειτα από 104 μέρες εξορίας
Από τη Γουχάν στη Μάλαγα, στην απόλυτη ποδοσφαιρική λήθη κι ύστερα πίσω στην πατρίδα. Ο κορονοϊός εξώθησε την κινεζική Γουχάν Ζαλ σε μια ποδοσφαιρική 'Οδύσσεια' που κανείς δεν θα ξεχάσει.
Η Γουχάν Ζαλ βρέθηκε για προετοιμασία στη Μαδρίτη και με το ξέσπασμα του κορονοϊού όλα έδειχναν πως θα ξέμενε στο απόλυτο πουθενά. Όμως, η πανδημία δέχεται διαδοχικές ήττες αυτήν την εποχή (που ελπίζουμε να συνεχιστούν) κι η ομάδα ποδοσφαίρου της πόλης που έγινε η… γενέτειρα του ιού, επέστρεψε στην Κίνα στις 18 Απριλίου και ήδη οι παίκτες της έχουν ξεκινήσει να πατούν το χορτάρι του γηπέδου.
Τίποτα δεν ήταν εύκολο σε αυτήν τη διαδρομή, που δικαιωματικά αξίζει τον χαρακτηρισμό ‘Οδύσσεια’. Ο Ζαν Κουασί, ένας από τους σταρ της ομάδας, αφηγήθηκε στον Guardian την περιπέτεια που έζησε και δεν πρόκειται να ξεχάσει ποτέ. Όλα ξεκίνησαν στις 8 Απριλίου, όταν δόθηκε το ‘πράσινο φως’ για την πλήρη άρση του lockdown στη Γουχάν. Ο Κουασί θυμάται: “Ήταν λες και βρέθηκα ξανά στο γήπεδο”. Προηγουμένως, ο αποκλεισμός της ομάδας στην περιοχή της Κόστα ντελ Σολ στη Μάλαγα ήταν ένα καθημερινό ψυχολογικό μαρτύριο για όλους και ειδικότερα για τους Κινέζους παίκτες.
Η κράτηση της ομάδας σε ξενοδοχείο της πόλης είχε ακυρωθεί κι οι παίκτες έμεναν σε χώρο που είχε ορίσει η ισπανική λίγκα. “Έπρεπε σε κάθε μας έξοδο να φοράμε την αθλητική στολή της ομάδας, ώστε ο κόσμος να αναγνωρίζει ποιοι είμαστε. Ήταν πολύ δύσκολο, ειδικά για τους Κινέζους παίκτες, που έζησαν κάποιες πολύ άσχημες καταστάσεις μέσα σε σούπερ μάρκετ. Ήταν όμως ακόμα πιο δύσκολο για το προπονητικό επιτελείο μας. Κάναμε συνέχεια προπονήσεις, αλλά έπρεπε να παίξουμε και κάποιο φιλικό ματς. Κανείς δεν ήθελε να παίξει μαζί μας, καμία διαθέσιμη ομάδα δεν υπήρχε. Οπότε, κάναμε προπονήσεις μια μέρα, δεύτερη μέρα, τρίτη μέρα σερί. Κάποια στιγμή βέβαια, χρειάζεσαι κι έναν αγώνα, αλλιώς όλο αυτό γίνεται βαρετό”.
Η μεταφορά της ομάδας με αεροπλάνο στην περιοχή Σενζέν του Χονγκ Κονγκ έμοιαζε με προσωρινό διάλειμμα στον εφιάλτη. Πολλοί παίκτες είχαν ζήσει ήδη με την αγωνία αγαπημένων προσώπων τους που πάλευαν κόντρα στον ιό. Όμως στη Σενζέν προβλεπόταν απόλυτη απομόνωση για όλους. Ο Κουασί κι οι συμπαίκτες του έζησαν απομονωμένοι για 14 ημέρες σε δωμάτια ξενοδοχείου. “Ήταν σαν φυλακή”, θυμάται ο επιθετικός από την Ακτή Ελεφαντοστού, τονίζοντας πως δεν επιτρεπόταν σε κανέναν να βγει από το δωμάτιό του για το παραμικρό. Όμως, η καραντίνα απέδωσε καρπούς κι η ομάδα συνέχισε το ταξίδι της στην Γκουανγκζού και από εκεί βρέθηκε πάλι πίσω στη Γουχάν.
Πώς είναι οι πρώτες μέρες ποδοσφαιρικής δράσης; “Κάθε μέρα, πριν από την προπόνηση, κάνουμε εξετάσεις αίματος. Δεν νομίζω πως ο COVID-19 επηρεάζει σημαντικά τις ζωές μας αυτήν τη στιγμή. Αν σεβόμαστε τις οδηγίες, αν φοράμε μάσκα κατά τη διάρκεια των μεταφορών και των ταξιδιών μας. όλα θα πάνε μια χαρά”. Αν και δεν υπάρχει μέχρι στιγμής σχέδιο επανέναρξης αγωνιστικής δράσης, το ποδόσφαιρο στην Κίνα ενδέχεται να ξεκινήσει ξανά μέσα στον Ιούνιο.
