ΣΤΗΛΕΣ

Ο Κέιλεμπ Ντρέσελ αναγνωρίζει πως η ζωή είναι πιο σημαντική από την κολύμβηση

Από έφηβος έχει ανανεώσει ρεκόρ και έχει δημιουργήσει συλλογή μεταλλίων που ζηλεύουν όλοι. Ο στόχος του Κέιλεμπ Ντρέσελ από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο είναι να ισοφαρίσει τα 8 χρυσά του Μάικλ Φελπς σε μία διοργάνωση. Δεν αγχώνεται που θα χρειαστεί να περιμένει έναν χρόνο. Ή τι θα κάνει στο μεσοδιάστημα. "Άλλοι παλεύουν για τη ζωή τους".

Ο Κέιλεμπ Ντρέσελ αναγνωρίζει πως η ζωή είναι πιο σημαντική από την κολύμβηση
Ο Κέιλεμπ Ντρέσελ πανηγυρίζει τη νίκη του στον τελικό των 100μ. πεταλούδα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος κολύμβησης, Γκουάνγκτζου, Σάββατο 27 Ιουλίου 2019 AP Photo/Lee Jin-man

Είναι 1.90. Kαι 87 κιλά. Eίναι και εξαιρετικά μυώδης για κολυμβητής. Ο τρόπος που ‘χει δουλέψει το σώμα του ο Κέιλεμπ Ντρέσελ είναι ένας από τους λόγους που κυκλοφορεί ως ‘ο επόμενος Φελπς’. Αυτό το ‘χει πάντα ως συνοδευτικό του ονόματος του, από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2017, όταν κατέκτησε 7 χρυσά μετάλλια. Τα τρία σε διάστημα δυο ωρών. Έκτοτε έχει μια μοναδική συνέπεια σε εμφανίσεις στο βάθρο. Από τότε έχει επαναλάβει πολλάκις πως ‘δεν με νοιάζει να είμαι διάδοχος κανενός‘.

Το σώμα του δείχνει να φτιάχτηκε για να γίνει κολυμβητής. Έχει μεγάλα χέρια και πόδια και μένει ψηλά στο νερό. Δηλαδή, δεν χρειάζεται να ξοδεύει ενέργεια για να διατηρεί την ιδανική θέση σώματος“.

Η πρώτη του εμπειρία από Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν στο Ρίο, ως παρεάκι του Μάικλ Φελπς -στο ‘αντίο’ του θρύλου. Εννοώ μαθήτευσε δίπλα στον καλύτερο. Και έμαθε να μελετά κάθε αγώνα, κάθε κίνηση του σώματος μέσα στο νερό ‘για να γίνω πιο αποτελεσματικός”.

Φτιάξε καφέ να σου πω δυο πράγματα για αυτό το παιδί. Αρχής γενομένης από το ότι είχε εγκαταλείψει δυο φορές τις πισίνες. Μια όταν ήταν 6 και μια στην τελευταία του χρονιά στο high school. Η αποκάλυψη ανήκει στους New York Times. Την είχαν κάνει τον Φλεβάρη του 2016. Το πρώτο του μετάλλιο το πήρε όταν ήταν 6 χρόνων. Μετά τον τερματισμό, πετάχτηκε στην επιφάνεια, ουρλιάζοντας ‘κέρδισα μετάλλιο’. Στις εξέδρες ήταν η μητέρα του, Κριστίνα. Έδειχνε τρομοκρατημένη. Τι είχε συμβεί; Ο Κέιλεμπ είχε πάει στους αγώνες για να δει τον αδελφό του, Τάιλερ (είναι πέντε χρόνια μεγαλύτερος) να αγωνίζεται. Βρήκε όμως, άδειο διάδρομο και βούτηξε. “Δεν ξέρω τι τον κυρίευσε“, είχε πει η Κριστίνα.

Ο Κέιλεμπ είναι το τρίτο από τα τέσσερα παιδιά της οικογένειας. Όλα ασχολούνται με την κολύμβηση -σε ανταγωνιστικό επίπεδο. Από την πρώτη του επαφή με την κολύμβηση, φάνηκε πως είχε χάρισμα. Αντιλαμβανόταν πράγματα που άλλα παιδάκια χρειάζονταν τον διπλάσιο χρόνο για να τα ‘κατακτήσουν’. Την πρώτη φορά που του δίδαξαν την πεταλούδα “έβαλα τα κλάματα. Ήταν πολύ δύσκολο. Δεν ήθελα να τη μάθω. Ναι, κατανόησα τις κινήσεις αμέσως, αλλά δεν ήθελα να κάνω ασχοληθώ“.

Στα 6 αποφάσισαν μαζί με τα δυο μεγαλύτερα αδέλφια του να διακόψουν την κολύμβηση, όταν ο πατέρας τους, Μάικλ διαγνώστηκε με σάρκωμα -ήταν στο τέταρτο στάδιο. “Το τελικό” εξήγησε η Κριστίνα, “για αυτό πρότεινα στα παιδιά να αφοσιωθούμε στον μπαμπά και σε αυτό που περνούσε“. Ο Μάικλ ανάρρωσε.

Ο Κέιλεμπ έγινε στα 15 το νεαρότερο μέλος των Olympic trials για το 2012, στην κατηγορία των ανδρών. Είχε ήδη ανανεώσει τα ρεκόρ που είχε αφήσει πίσω του ο Φελπς -σε αυτές τις κατηγορίες. Η πρώτη του έκθεση στο ευρύ (παγκόσμιο) κοινό ήταν στο Παγκόσμιο Εφήβων του 2013. Έγινε ο νεαρότερος της ιστορίας που έριξε το χρόνο των 50 γιαρδών ελεύθερο (45.72) κάτω των 19” (18.94”).

Μετά την επιστροφή από το Ντουμπάι, όπου διεξήχθη η διοργάνωση, ένιωσε να ‘πνίγεται’ από τις προσδοκίες. Αποφάσισε να μην ασχοληθεί άλλο. Το ‘άλλο’ κράτησε έξι μήνες. Τώρα θα σου πει πως “η σχέση μου με το νερό είναι σχέση γάμου. Έχουμε τις καλές μας φάσεις, έχουμε και τις κακές. Το δεδομένο όμως, είναι ότι υπάρχει αγάπη μεταξύ μας”.

Το 2015, ως πρωτοετής στο University of Florida πήρε τον τίτλο στις 50 γιάρδες ελεύθερο και στο εθνικό πρωτάθλημα δυο μετάλλια στα 50 και τα 100 μέτρα ελεύθερο. Το 2016 υπερασπίστηκε τον τίτλο του στο NCAA, με νέο ρεκόρ ΗΠΑ (18.20). Κάτι αντίστοιχο ίσχυσε και για τις 100 γιάρδες ελεύθερο (40.46). Έτσι βρέθηκε το 2016 στην παρέα του Φελπς στο Ρίο και πήραν μαζί το χρυσό στα 4Χ100 ομαδική στο ελεύθερο. Πήρε μετάλλιο και στα 4Χ100 μεικτής. Συνέχισε με την κυριαρχία στο NCAA (2017), με νέα ρεκόρ της χώρας, το 2017 τα πήρε όλα στη Βουδαπέστη, το 2018 ολοκλήρωσε με ό,τι είχε να κάνει στο πανεπιστημιακό πρωτάθλημα (κέρδισε και τους 3 αγώνες), πριν πάει στο Παγκόσμιο του 2019 και κατακτήσει έξι χρυσά (50 μέτρα ελεύθερο, 100 ελεύθερο, 50 μέτρα πεταλούδα, 100 μέτρα πεταλούδα, 4Χ100 ελεύθερο, 4Χ100 μεικτή ελεύθερο) και δυο ασημένια (4Χ100 μεικτή ατομική, 4Χ100 μεικτή ομαδική). Σύνολο, οκτώ. Τα περισσότερα δηλαδή, που ‘χει κερδίσει ποτέ κάποιος σε μια διοργάνωση. Έκανε και παγκόσμιο ρεκόρ στα 100 πεταλούδας –το πήρε από τον Φελπς.

Από το Τόκιο ήθελε φέτος να ισοφαρίσει τα 8 χρυσά μετάλλια του θρύλου. Θα περιμένει. “Το χειρότερο που μου συμβαίνει είναι ότι θα χρειαστεί να περιμένω ένα χρόνο για να κολυμπήσω. Εννοώ δεν έγινε και τίποτα. Δεν τελείωσε ο κόσμος. Άλλοι άνθρωποι παλεύουν για τη ζωή τους” ενημέρωσε.

Έχει πάντα μαζί του μια μπλε μπαντάνα. Είναι δώρο της Κλερ ΜακΚουλ, παιδικού του ινδάλματος και καθηγήτριας του στο high school. Έχει πει πως ήταν η μέντορας του -σε επίπεδο ζωής. Η ΜακΚουλ πέθανε -από καρκίνο. Εκείνος κρατά το κομμάτι του υφάσματος που του ‘χε δώσει πάντα κοντά του. “Νιώθω πως μέσω αυτού είναι πάντα μαζί μου και με βοηθά, όχι μόνο στην κολύμβηση, αλλά και στη ζωή“.

Ο τρόπος που πέφτει στο νερό είναι προϊόν… ερευνών

Πάμε τώρα, στο κομμάτι της μελέτης που κάνει, για να καταλάβεις περί τίνος πρόκειται. Θα αρχίσω από τις λεπτομέρειες με τις οποίες ασχολείται στην εκκίνηση.

✔ Προ της εκκίνησης, φροντίζει να είναι ψηλά τα ισχία του ‘γιατί επιμηκύνεται ο ιγνυακός τένοντας και τα πόδια του είναι έτοιμα να πάρουν φωτιά’ εξήγησε ο εκ των προπονητών του, Τζέισον Κάλανογκ, ο οποίος είχε ερευνήσει την καλύτερη δυνατή εκκίνηση και είχε καταλήξει πως η συγκεκριμένη στάση δίνει την πιο γρήγορη αντίδραση. Ο Κάλανογκ έμαθε στον Ντρέσελ να κρατά σημειώσεις από κάθε προπόνηση -να περιγράφει πώς αισθάνεται το σώμα του όταν έρχεται σε επαφή με το νερό. Από ένα σημείο και μετά, ο Ντρέσελ διέκοπτε την προπόνηση και έβγαινε από το νερό, όταν ήθελε να σημειώσει κάτι για να μη το ξεχάσει. “Οι καταχωρήσεις του είναι σε πολύ πιο υψηλό επίπεδο από όλων των άλλων κολυμβητών που ‘χω δει. Αναφέρει πώς νιώθει κάθε μυς και πώς θα ήθελε να νιώθει σε κάθε κίνηση”.

✔ Έχει τεράστια εκρηκτικότητα. Όπως γράφει το Your Swim Log, οι κολυμβητές συνήθως δεν είναι εκπληκτικοί αθλητές. Περνούν τόσες ώρες στο νερό που στη στεριά έχουν θέματα συντονισμού. Η εκρηκτικότητα ‘χτίζεται’ με τα βάρη. Και ο Ντρέσελ σηκώνει πολλά κάθε μέρα.

✔Ο χρόνος που χρειάζεται κάθε αθλητής για να αφήσει το βατήρα δείχνει αν είχε καλή εκκίνηση ή όχι. Στο Παγκόσμιο του 2019 (όταν πάλι έκανε θραύση -φεύγοντας με οκτώ μετάλλια) ο Ντρέσελ ήταν ο καλύτερος όλων σε αυτό το κομμάτι, γιατί ‘φορτώνει’ τους γοφούς του -συνήθως οι κολυμβητές τοποθετούν τους γοφούς πάνω από το πόδι που έχουν μπροστά. Ο Ντρέσελ τους πάει προς τα πίσω. Θα στο πω όπως το έγραψαν: σκέψου τη σφεντόνα.

✔ Το πόδι που ‘χει πίσω είναι στις 90 μοίρες από το βατήρα. Βοηθά στη δημιουργία πιο έντονης γωνίας όπως πέφτει στο νερό -όταν μπαίνει σε αυτό όλο του το σώμα είναι πλήρως ενεργοποιημένο. Ό,τι κάνει του δίνει περισσότερη ενέργεια.

✔ Χρησιμοποιεί τα χέρια του. Τα ανοίγει, με την κίνηση τους να αρχίζει πριν μπει στο νερό, όπως επεκτείνει την απόσταση που διανύει στον αέρα. Σε συνδυασμό με το πώς τοποθετεί ισχία και γοφούς, αποκτά αυτομάτως πλεονέκτημα. “Χρησιμοποιεί όλο του το σώμα στην εκκίνηση. Οι περισσότεροι κολυμβητές δεν χρησιμοποιούν τα χέρια τους” σημείωσε ο προπονητής του, με τον ίδιο να λέει “τα χέρια μου κάνουν όση δουλειά κάνουν και τα πόδια μου”.

Κάθε πρωί που ανοίγει τα μάτια του, έχει 3 στόχους.

Όχι τους ίδιους. Ανάλογα με τη φάση που βρίσκεται και το τι έχει μπροστά του. Ο αριθμός είναι πάντα το 3. “Έχω το συνήθειο να κάνω όσα περισσότερα μπορώ μέσα στην ημέρα και για να περιορίσω τον εαυτό μου, έχω καταλήξει στους τρεις στόχους. Έτσι μπορώ το βράδυ να αισθάνομαι πως έχω κάνει κάτι με την κάθε μέρα μου”. Πώς είναι όμως, η μέρα του -συνήθως.

Για να τον αποκαλούν ‘τον επόμενο Φελπς’ προφανώς και η ζωή του δεν είναι ίδια με όλων των άλλων 23χρονων. Η επίσημη ιστοσελίδα της ομοσπονδίας των ΗΠΑ ασχολήθηκε με το πώς γεμίζει η μέρα του.

Ξυπνάει στις 7 το πρωί “σηκώνομαι αμέσως και φορώ τους φακούς επαφής. Μετά λέω καλημέρα στον συγκάτοικο μου και πάω βόλτα το σκύλο μου. Η Τζέιν ξυπνάει συνήθως πριν από εμένα. Τις περισσότερες φορές είναι αυτή που με ξυπνάει, 10 λεπτά πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι.

Στις 7.15 τρώω το πρωινό μου -συνήθως βρώμη με μέλι -λατρεύω το μέλι- ή δημητριακά. Προσπαθώ να μένω μακριά από ό,τι έχει ζάχαρη.

Στις 7.30 φεύγω για την προπόνηση που αρχίζει στις 08.00 περιλαμβάνει τρέξιμο -για να ζεσταθούμε- και μετά βάρη. Πριν αρχίσουμε τις άρσεις, κάνουμε 20 λεπτά stretching για να χαλαρώσουν οι μυς που ‘σφίγγουν’ από την κολύμβηση. Ακολουθούν ασκήσεις για να αποφύγουμε τον πόνο στους ώμους και μετά κάποιες για τον κορμό. Όλα μαζί είναι δυο ώρες. Είναι κουραστικό, αλλά συνηθίζεις. Επίσης, βοηθά ότι γυμνάζομαι παρέα με ένα γκρουπ φανταστικών τύπων.

Στις 12.30 κάνω εκπαίδευση στο σκύλο μου. Ο πατέρας μου είναι κτηνίατρος. Μεγάλωσα παρέα με σκυλιά. Τα λατρεύω. Η εκπαίδευση της Τζέιν είναι καθημερινή. Την έχω μαζί μου όπου μπορώ να την πάρω. Ξέρουν περισσότεροι το όνομα της, εκεί όπου μένω, από αυτούς που ξέρουν το δικό μου.

Στις 13.00 τρώω το δεύτερο πρωινό. Ή το μεσημεριανό -εξαρτάται από το τι έχω διάθεση να φάω. Προσπαθώ να καταναλώνω υγιεινά γεύματα. Τρώω μέχρι να αισθανθώ χορτάτος, γιατί ξέρω πως θα τα ‘κάψω’ όλα. Έχω πάντα μαζί μου μήλα και πορτοκάλια. Όταν κάνουμε πιο ‘βαριές’ προπονήσεις, κάθε Τετάρτη τρώμε ντόνατς –χρειάζεσαι και τον υδατάνθρακα.

Στις 13.30 ξεκουράζομαι ή κάνω δουλειές που έχω -απαντώ σε emails ή δίνω συνεντεύξεις. Έχω κάποια λίγα μαθήματα για να πάρω πτυχίο από το Florida, οπότε η μέρα δεν αδειάζει ποτέ.

Στις 14.30 πάω για τη δεύτερη προπόνηση που αρχίζει στις 15.00. Είμαστε στην πισίνα για δυο ώρες και μετά τρώμε. Αυτό το γεύμα είναι το μεγάλο της ημέρας. Μετά, αν έχω χρόνο ασχολούμαι ξανά με την Τζέιν.

Στις 18.00 έχω τελειώσει με όσα πρέπει να κάνω και έρχεται η ώρα να χαλαρώσω, να αναρρώσω και να ασχοληθώ με τον εαυτό μου. Συναντώ φίλους, διαβάζω βιβλία, παίζω ντραμς και γιουκαλίλι -αν και θεωρώ ότι δεν έχω αίσθηση του τόνου. Παίζω ντραμς από όταν ήμουν μικρός. Είχα και μπάντζο, αλλά ήμουν ακόμα χειρότερος σε αυτό. Μου αρέσουν τα video games, αλλά δεν μου αρέσει να παίζω μόνος. Αν ‘παίζει’ κάτι σε σπίτι φίλου, πηγαίνω.

Στις 22.30 τελειώνει η μέρα. Προσπαθώ να κοιμάμαι τουλάχιστον οκτώ ώρες κάθε βράδυ. Και μου αρέσει να κοιμάμαι”.

Την εποχή του Covid-19 το πρόγραμμα έχει αλλάξει. Άρδην. Μπορεί να κάνει κολύμβηση ‘μόνο’ τέσσερις φορές την εβδομάδα. Στα πέντε λεπτά από το σπίτι του μένει ο γυμναστής του -και μπορεί να χρησιμοποιεί το χώρο που ‘χει διαμορφώσει στο γκαράζ. “Πηγαίνω χωρίς μπλούζα. Σιχαίνομαι να φορώ μπλούζες. Έτσι κι αλλιώς, τις περισσότερες φορές είμαι με ένα Speedo“.

Όπως είπε στο CNN δίνει αγώνα για να μην τρώει junk food (“έχω… έφεση και πρέπει να το αποφεύγω -τη στιγμή που ο συγκάτοικος μου είναι γνωστός για τα brownies που φτιάχνει”) και με τη βαρεμάρα. Αυτά είναι τα βασικά προβλήματα της καραντίνας για εκείνον. Τις πρώτες μέρες το πρόβλημα ήταν το πώς θα προσαρμοστεί σε μια καθημερινότητα χωρίς προπονήσεις και συναντήσεις με την οικογένεια και τους φίλους του. Αποθεώνει την Τζέιν που τον κρατά σε κίνηση και εξηγεί πως τα social media έχουν βοηθήσει πολύ, στο να μην αισθάνεται μόνος.

Όσο για τον ένα χρόνο αναμονής, σε επίπεδο προπονήσεων και αποτελεσματικότητας, εξήγησε πως δεν έγινε και κάτι. “Δεν είναι καλό ή κακό αυτό που συνέβη. Είναι διαφορετικό. Και μας αφορά όλους. Όλοι οι αθλητές έχουμε μια δουλειά να κάνουμε και ξέρουμε πώς να την κάνουμε. Ό,τι και αν συμβαίνει, εμείς πρέπει να προσαρμοζόμαστε και να φτιάχνουμε το πλάνο μας“.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

24MEDIA NETWORK