Το μόνο που κινείται; Η πόρτα στο ξενοδοχείο του Παϊρότζ…

Α, υπάρχει και ο Παναθηναϊκός! Τώρα που τελείωσε το Μουντιάλ, κάναμε τις πρώτες βουτιές, βγάλαμε τις σέλφι στο instagram, θυμηθήκαμε και τον Παναθηναϊκό.

Οι “πράσινοι” βρίσκονται στην Ολλανδία. Για προετοιμασία και φιλικά, ουχί για εξορία. Αν και πολλοί καλοθελητές θα το ήθελαν αυτό. Μακριά από εμάς κι όπου θέλει ας είναι. Ο Γιώργος Δώνης εκεί, μαζί με τους παίκτες. Με όσους έχουν απομείνει, παλεύει να φτιάξει μια ομάδα της προκοπής. Με το -6 στην πλάτη και μία μόλις μεταγραφή άνω των 23 ετών. Δηλαδή, πιάσ’ τ’ αυγό…

ΙΛΑΡΟΤΡΑΓΩΔΙΑ

Την ίδια ώρα ο Παϊρότζ επέστρεψε στην Ελλάδα, τα είπε με τον Αλαφούζο, αλλά καμία εξέλιξη. Με τα λεφτά που έχει χαλάσει στα εισιτήρια για το πήγαινε-έλα όλο και κάποια τρύπα θα καλυπτόταν στην ΠΑΕ. Κακό χιούμορ, αλλά μόνο ως ιλαροτραγωδία μπορεί να χαρακτηριστεί η κατάσταση στον Παναθηναϊκό.

Τι έχει γίνει από τη μέρα που ο Αλαφούζος ανακοίνωσε το τέλος έως σήμερα; Τι έχει γίνει από τη μέρα που βγήκε στο προσκήνιο ο Παϊρότζ έως σήμερα; Τίποτα. Ένα τίποτα και για τα δύο ερωτήματα.

Στην αρχή υπήρχε ένα ενδιαφέρον για τον Γιώργο Δώνη. Πότε θα έρθει, πότε θα αναλάβει, ποιο είναι το πλάνο του, οι σκέψεις του για τον Παναθηναϊκό της μνημονιακής εποχής. Ήρθε, είδε, συμφώνησε, έφυγε για την Ολλανδία για την προετοιμασία, πάει το ενδιαφέρον.

ΜΟΝΟΣ ΚΙ ΑΣΤΕΓΟΣ

Φιλικό έδωσε ο Παναθηναϊκός και δεν το έδειξε κανάλι. Απαξίωση; Ακόμα και η λέξη έχασε την αξία της με τόσα που έχουν γίνει. Ο Παναθηναϊκός παραμένει διοικητικά ακέφαλος, τηλεοπτικά άστεγος και επενδυτικά μετέωρος.

Κάποιοι, οι αισιόδοξοι, βλέπουν στο βάθος Δημήτρη Γιαννακόπουλο. Πως είτε έτσι είτε αλλιώς θα είναι ο σωτήρας της ΠΑΕ. Αισιόδοξοι για Γιαννακόπουλο, όπερ σημαίνει απαισιόδοξοι για τον Ταϊλανδό. Που είχε τον γιο του στην Ολλανδία.

Eλάτε στη θέση ενός φίλου του Παναθηναϊκού. Διαβάζει ονόματα πιτσιρικάδων, διαβάζει για Έλληνες νεαρούς ποδοσφαιριστές που πέρυσι έπαιζαν στην Ινδία, βλέπει μία άστεγη τηλεοπτικά ομάδα, ακούει για συζητήσεις ενός Ταϊλανδού επενδυτή (ή μεσάζοντα, πείτε τον όπως θέλετε), δεν ξέρει πώς θα είναι η δομή του επόμενου πρωταθλήματος, δεν έχει ξεκαθαρίσει στο μυαλό του πως ο Παναθηναϊκός του χρόνου θα παίζει για τη σωτηρία του (κυριολεκτικά) και ταυτόχρονα στο μπάσκετ τα πράγματα διατηρούνται σε πρωταθληματικό επίπεδο. Έξω έχει 40 βαθμούς, είναι να τρελαίνεται και με το δίκιο του.

Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ “ΣΒΗΝΕΙ”

Αυτό που συμβαίνει αυτή την περίοδο στους “πράσινους” δεν έχει συμβεί ξανά. Ποτέ στα χρονικά. Ποτέ των ποτών. Σαν να μην υπάρχει ποδοσφαιρικό τμήμα. Όλα “πεθαμένα”. Δεν κινείται τίποτα. Μόνο οι αυτόματες πόρτες του ξενοδοχείου που μένει όποτε έρχεται στη χώρα μας ο Παϊρότζ.

Κατά τ’ άλλα, ήσυχα. Εσείς; Όλα καλά; Α, ο Παναθηναϊκός του χρόνου θα παίζει με τρεις στόπερ. Αυτός είναι ο στόχος του Γιώργου Δώνη. Υπό άλλες συνθήκες και σε άλλες εποχές, θα ήταν νούμερο ένα είδηση.

Τι να κάνει κι ο Δώνης; Πήρε ένα τεράστιο ρίσκο, δείχνει ιδιαίτερα ορεξάτος και αποφασισμένος να βοηθήσει και μπράβο του. Μόνο που είναι ολομόναχος. Σαν την καλαμιά στον κάμπο. Αβοήθητος. Αυτός και ο Νταμπίζας είναι τούτη τη στιγμή ΟΛΟΣ ο Παναθηναϊκός. Οι ιστορικοί του μέλλοντος θα τους… απονείμουν πλακέτα υπομονής, αφοσίωσης και επαγγελματισμού.

Στους υπόλοιπους αξίζει ένας πούλος, όπως λένε στην Κρήτη. Μούντζα για τους υπόλοιπους.