Ολυμπιακός: Ο Μπαρτζώκας πρέπει να φτιάξει και μια ομάδα

Η τελευταία ερώτηση (από τον Γιάννη Λαμπίρη) το βράδυ της Παρασκευής, στο πρες-ρουμ του ΣΕΦ για το αν ο Βασίλης Σπανούλης αξίζει να σταματήσει σε ένα άδειο γήπεδο και ματς χωρίς νόημα (εναντίον της Χίμκι) είχε σαν απάντηση από τον Γιώργο Μπαρτζώκα έναν αστεϊσμό: “Κι αν έχουμε Covid πέντε χρόνια, θα αποσυρθεί στα 45;” ρώτησε ο κόουτς του Ολυμπιακού. Το αστείο (όχι απαραίτητο και ίσως χοντροκομμένο, θα έλεγε κανείς) έμοιαζε με λάδι στη φωτιά που άναψε λίγο αργότερα στα social media.

Ως συνήθως πολλοί απομόνωσαν την συγκεκριμένη ατάκα ξιφουλκώντας εναντίον του προπονητή, που “δεν σέβεται τον αρχηγό” με τα στρατόπεδα, πρόθυμα να χωριστούν στα δύο. Ωστόσο, επειδή έτυχε να ήμουν παρών στη συγκεκριμένη συνέντευξη, πρέπει να πω ότι ο Μπαρτζώκας:

1. Δεν απαξίωσε σε καμιά περίπτωση τον Σπανούλη, αντιθέτως υπογράμμισε ότι ο διεθνής άσος θα μιλήσει πρώτα με την οικογένειά του και μετά με τη διοίκηση της ομάδας για να ανακοινώσει την όποια απόφασή του
2. Μίλησε, ως όφειλε, με βάση τα πεπραγμένα της σεζόν και τον τρόπο με τον οποίο ο Ολυμπιακός, έχοντας μάθει από τα φετινά λάθη θα γίνει καλύτερος από το ξεκίνημα της επόμενης

Και η συνολική άλλωστε τοποθέτησή του στην ερώτηση Λαμπίρη ήταν διαφορετική απ’ αυτή που φαίνεται μόνο με την απομόνωση της πρώτης φράσης: “Αυτός ο άνθρωπος χρειάζεται standing ovation, εννοείται, αλλά το μπάσκετ δεν είναι τόσο απλό, όλοι εσείς και οι φίλαθλοι το βλέπετε συναισθηματικά, εγώ θα το δω ρεαλιστικά, είμαι υποχρεωμένος, γιατί εμένα θα κράζετε μετά όλη τη χρονιά“, ήταν τα επόμενα λόγια του.

Ποιος θα του δώσει άδικο σε όλα αυτά. Ο προπονητής κάθε ομάδας είναι ο υποχρεωμένος να σκεφτεί το μέλλον ρεαλιστικά, αποκομμένο από οποιαδήποτε συναισθηματική φόρτιση, με μοναδικό γνώμονα το αγωνιστικό όφελος που θα έχει από όλες τις αποφάσεις του. Δεν είναι εύκολο να διαχειριστεί, ο οποιοσδήποτε τεχνικός, έναν τεράστιο αθλητή που βρίσκεται στο τέλος της καριέρας του, έχει αυξημένο μπασκετικό εγωισμό. Όμως, πρέπει να ξέρουμε, ότι πάνω απ’ όλους, κάθε φορά, μπαίνει μόνο η ομάδα και ο σύλλογος.

Μήπως όμως αυτός ο ρεαλισμός του Μπαρτζώκα, έρχεται αναγκαστικά σε σύγκρουση με την θέληση του Σπανούλη να παίξει ένα ακόμη χρόνο; Όχι αναγκαστικά. Το έγραψα και την Παρασκευή. Ναι, ο ένδοξος αρχηγός του Ολυμπιακού πρέπει να αποσυρθεί εν χορδαίς και οργάνοις, θα χρειαστεί όμως να συνειδητοποιήσει και ο ίδιος ότι δεν είναι 25 ετών, αλλά 39 και να αποδεχθεί τον ρόλο που θα του ζητήσει η ομάδα του στην τελευταία του χρονιά στα γήπεδα. Από την άλλη, ο σχεδιασμός της ομάδας πρέπει, έτσι κι αλλιώς να προχωρήσει.

Οι κινήσεις του καλοκαιριού (μπορεί και της άνοιξης)

Ανεξάρτητα, λοιπόν, της τελικής απόφασης του Βασίλη Σπανούλη, αν ερμηνεύσουμε τις υπόλοιπες δηλώσεις του κόουτς Μπαρτζώκα, καταλήγουμε σε ορισμένες βασικές παραμέτρους για τις κινήσεις που θα κάνει ο Ολυμπιακός το καλοκαίρι, μπορεί και νωρίτερα, αφού η σεζόν ολοκληρώθηκε στη μέση της φετινής άνοιξης.

✐ Υπάρχει ένας κορμός εγχώριων παικτών, που ο Ολυμπιακός μπορεί να εμπιστευτεί και την επόμενη χρονιά: Σλούκας, Παπανικολάου, Βεζένκοφ, Λαρεντζάκης ίσως ο Χαραλαμπόπουλος και οι δυο βετεράνοι Σπανούλης και Πρίντεζης, υπό την αίρεση της νέας συμφωνίας, που θα κάνουν με τη διοίκηση. Ο Μπαρτζώκας θύμισε αυτό που διάβασε σε μια πρόσφατη έρευνα ότι οι ελληνικές και γαλλικές ομάδες είναι αυτές που χρησιμοποιούν τους περισσότερους ντόπιους μπασκετμπολίστες (θα προσθέταμε και τη Ζαλγκίρις), που ενδεχομένως να σημαίνει ότι ίσως υπάρξουν κινήσεις και για κάποιους Έλληνες παίκτες,..

✎ Θα μείνουν και κάποιοι από τους ξένους, για τους οποίους ο προπονητής του Ολυμπιακού επισήμανε πρώτον ότι πάντοτε παίζει ρόλο και το μπάτζετ (“δεν πρέπει να συγκρίνουμε τον Βέσελι με τον Έλις”) και δεύτερον σε μια έμμεση παραδοχή των πολλών ρίσκων που ελήφθησαν ένα χρόνο πριν “όσοι αποκτηθούν, φέτος, θα έχουν εμπειρία Ευρωλίγκας, γιατί το σοκ σε όσους δεν καταφέρνουν να προσαρμοστούν είναι πολύ μεγάλο”. Η τελευταία ατάκα μπορεί να περιγράψει άριστα την χρονιά του Άαρον Χάρισον, που στο τέλος της σεζόν έμοιαζε να έχει χάσει κάθε ίχνος αυτοπεποίθησης. Όπως έχει γραφτεί, ήδη, ο Σακίλ Μακ Κίσικ και ο Χασάν Μάρτιν παραμένουν στο ρόστερ, ενώ σημαντική τύχη παραμονής έχει και ο Ζαν Σαρλ Λιβιό.

✏ Οι στόχοι είναι προφανείς και προκύπτουν απ’ όσα έχουν, ήδη, ακουστεί μέχρι τώρα. Ο Ολυμπιακός κοιτάζει δυο γκαρντ και ένα σέντερ, που θα έχουν και περισσότερες εμπειρίες αλλά και ποιότητα από τους Τζένκινς, Χάρισον και Έλις. Ακόμη, πάντως, είναι αρκετά νωρίς για να αρχίσει η οριστικοποίηση των βασικών στόχων, με την έννοια ότι οι περισσότεροι από τους παίκτες που θα κοιτάζουν οι “ερυθρόλευκοι”, αυτή την εποχή έχουν υποχρεώσεις με τις ομάδες τους στις εγχώριες διοργανώσεις…

Ο ρόλος της διοίκησης

Ο Ολυμπιακός, βεβαίως, δεν είναι μόνο ο προπονητής και οι παίκτες. Λόγο (τον πρώτο μάλιστα) έχουν οι ιδιοκτήτες της ομάδας. Οι αδερφοί Αγγελόπουλοι φρόντισαν να εξομαλύνουν τις όποιες δυστοκίες υπήρξαν τα προηγούμενα χρόνια στη ροή των χρημάτων μέσα στο κλαμπ, ενώ σε μια σεζόν όπου τα ταξίδια ήταν σκέτος πονοκέφαλος λόγω covid, οι “ερυθρόλευκοι” μετακινούνταν με πτήσεις τσάρτερ. Επιπροσθέτως είχαν επαναπατρίσει και τον Κώστα Σλούκα, δαπανώντας ένα σημαντικό ποσό, για τα δεδομένα της εποχής.

Η διοίκηση βάζει και τους όρους, με τους οποίους εργάζονται κόουτς και μπασκετμπολίστες. Άρα προέχουν οι συναντήσεις με τον Μπαρτζώκα, με τους βετεράνους της ομάδας και γενικά με την αναγνώριση των προθέσεών τους για την επόμενη σεζόν. Υπάρχει και ένα κενό, στη σύνδεση ομάδας, διοίκησης και κόσμου, ένας ρόλος που μετά την αποχώρηση του Μίλαν Τόμιτς από την ομάδα δεν καλύφθηκε.

Και ο προσδιορισμός της επιτυχίας

Θα χρειαστεί επίσης να αναθεωρηθεί και ο προσδιορισμός της επιτυχίας μιας ομάδας όπως ο Ολυμπιακός. Οι καιροί αλλάζουν στο μπάσκετ, οι “ερυθρόλευκοι” έχουν μείνει δυο σεζόν εκτός πλέι-οφ (και πέρσι που δεν τελείωσε η χρονιά, βρίσκονταν στην 11 θέση) και δεν ξέρουμε αν αρκούνται να βάζουν σαν μοναδικό στόχο μιας χρονιάς την πρόκρισή τους στους “8”.

Μπορούν, όμως, με βάση τα δεδομένα της εποχής να έχουν μεγαλύτερες φιλοδοξίες; Πόσο κοντά είναι, πλέον, το φάιναλ-φορ με μπάτζετ που είναι μακριά από την πρώτη γραμμή και τη λεγόμενη ελίτ της διοργάνωσης;

Από την άλλη η επιστροφή της ομάδας στις εγχώριες διοργανώσεις μοιάζει να διορθώνει και μια ανορθογραφία του Ολυμπιακού, που φέτος θα κάθεται … έξι μήνες, μέχρι το επόμενο τζάμπολ. Το έκανε και πέρσι, μόνο που συνέβη σε όλες τις ομάδες λόγω του κορωνοϊού. Αν οι “ερυθρόλευκοι” ξαναγυρίσουν σε πρωτάθλημα και κύπελλο, ανακτούν και την χαμένη ταυτότητα τους. Γίνονται ξανά διεκδικητές και όχι απλά μια ομάδα που παίζει για να μπει στην οκτάδα της Ευρωλίγκας και αν δεν τα καταφέρει, απλά χαιρετάει…