Ο Σα και ο Χασάν επέτρεψαν στον Μαρτίνς να ‘παίξει’

Το πόσο καλή ομάδα έχει ο ΠΑΣ Γιάννινα αποδείχθηκε από τις απανωτές κινήσεις του Πέδρο Μαρτίνς στη διάρκεια του πρώτου ημιτελικού του Κυπέλλου. Τρεις φορές άλλαξε το σύστημα του, ο προπονητής του Ολυμπιακού, μέχρι να βρει την φάση που θα ισοφάρισε το ματς και θα κυνηγούσε τη νίκη. Το 3-4-3 του πρώτου ημιχρόνου έγινε 4-3-2-1 σε κάποια στιγμή της επανάληψης για να μετατραπεί σε 4-4-2 στο τελευταίο εικοσάλεπτο. Εκεί ήρθε και το πολύ ωραίο γκολ του Αχμέτ Χασάν, που σαν άλλος Αναστόπουλος ή Αλεξανδρής (αλλά και Κρις Καλατζής, ή Νούνιες) έκανε το βολ πλανέ που έγραψε το 1-1.

Άλλο ένα σπουδαίο γκολ για τον Αιγύπτιο σέντερ φορ, που ξέρει κάθε φορά να βάζει τη σφραγίδα του σε καθοριστικές για την ομάδα του στιγμές. Δεν ήρθε από τον πάγκο, αλλά χτύπησε εκεί που τον έχουμε συνηθίσει. Μετά το 70ό λεπτό.

Ο Ολυμπιακός ίδρωνε πολύ, έβρισκε όμως τον τρόπο να υποτάξει τον ενθουσιασμό, τη φρεσκάδα και την αποφασιστικότητα του ΠΑΣ, που είχε προηγηθεί 1-0 με το πέναλτι, ακριβώς στο τελείωμα του ημιχρόνου. Ο Εραμούσμπε περίμενε να πέσει ο Σα αριστερά, για να πλασάρει δεξιά και να πανηγυρίσει έξαλλα το γκολ, μαζί με τους συμπαίκτες του. Αυτό που ήθελαν τα Γιάννινα το είχαν πετύχει. Ένα γκολ. Ακόμη καλύτερα προς το τέλος του ημιχρόνου, για να μην προλάβει να αντιδράσει ο Ολυμπιακός.

Οι γηπεδούχοι (με τον κόσμο τους έξω από τους Ζωσιμάδες, σε μια σουρεαλιστική εικόνα, αφού εντός των τειχών του γηπέδου υπήρχε πιστό πρωτόκολλο αντι-Covid 19, αλλά στις γύρω πολυκατοικίες επικρατούσε συνωστισμός σαν σε κορόνο-πάρτι) ήξεραν ότι ο Ολυμπιακός θα ανοιχτεί για να βάλει γκολ. Το σχέδιο ήταν απλό. Να τους βγουν δυο-τρεις φάσεις στην κόντρα, ώστε να απειλήσουν με ένα δεύτερο γκολ, ώστε να πάρουν τεράστιο προβάδισμα πρόκρισης, προσέχοντας ταυτόχρονα την άμυνά τους, προσπαθώντας κάθε φορά να χαλάσουν τις ιδέες του Ολυμπιακού.

Τις φάσεις τις βρήκαν. Όμως ο Ζοσέ Σα ήταν έτοιμος να θυμίσει γιατί ο Ολυμπιακός του εμπιστεύτηκε τη φανέλα με το νο 1 σε αυτή τη σπουδαία ομάδα της τελευταίας διετίας. Μπορεί ο Πορτογάλος να έχασε για λίγο τη φόρμα του, να έκανε λάθη (και ξέρετε όταν σφάλλει ο γκολκίπερ, συνήθως μπαίνει γκολ) δεν έπαψε ποτέ, ωστόσο, να είναι ένας σπουδαίος τερματοφύλακας. Οι δυο σωτήριες επεμβάσεις στα τετ-α-τετ ου ΠΑΣ, επέτρεψαν στον Ολυμπιακό να σταθεί στα πόδια του και τον τεχνικό του να βάλει το χέρι του στην εξέλιξη του ματς.

Ο Μαρτίνς κάνει παιχνίδι

Ο προπονητής του Ολυμπιακού μπήκε στο ματς χωρίς να αλλάξει τον σχηματισμό με τους τρεις κεντρικούς αμυντικούς. Απ’ ό,τι φαίνεται είναι το σύστημα που ταιριάζει και με την παρουσία του Σωκράτη Παπασταθόπουλου, δεν σημαίνει όμως ότι κάθε φορά θα αποδιοργανώνει τον αντίπαλο. Ειδικά όταν λείπει ο Γιαν Εμβιλά, που δίνει ηρεμία στην ομάδα με την καλή πρώτη πάσα που διαθέτει και τη συνολική παρουσία του μπροστά από τους στόπερ.

Αλλά το πρόβλημα του Ολυμπιακού δεν ήταν εκεί. Η πίεση του ΠΑΣ είχε στοχεύσει στους δυο ακραίους μπακ. Ο Λαλά έμοιαζε να σκοντάφτει στη σκιά του, ο Ρέαμπτσουκ είχε έκρηξη, όχι όμως επίδραση στο επιθετικό παιχνίδι της ομάδας του. Στο ημίχρονο έβγαλε τον χειρότερο από τους δυο (Λαλά) και έριξε στο παιχνίδι τον Θανάση Ανδρούτσο. Θα αντικαθιστούσε και τον Μολδαβό, αλλά ο Χολέμπας έπρεπε να παίξει στόπερ, αφού είχε βγει νοκ-άουτ ο Παπασταθόπουλος.

Ο Ανδρούτσος έδωσε αμέσως μεγάλη βοήθεια στον Ολυμπιακό, ειδικά όταν πήγαινε από ‘κει ο Κώστας Φορτούνης. Από εκεί άλλωστε, ο προικισμένος χαφ των πρωταθλητών έκανε την σέντρα για να απογειωθεί ο Χασάν και να βάλει ένα από τα ωραιότερα γκολ της χρονιάς.

Ο Μαρτίνς είχε ήδη αλλάξει δυο φορές το σύστημα του, δίνοντας στον Φορτούνη περισσότερο ελεύθερο χρόνο, φέρνοντας τον Χολέμπας από τα αριστερά είτε στο 4-3-2-1, είτε στο 4-4-2. Ο Γιώργος Μασούρας και ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί μπήκαν για να δώσουν ακόμη μεγαλύτερη έμφαση στην επίθεση κι αν ο Μαροκινός δεν έβγαζε τις… παρωπίδες όταν είχε τους δυο Έλληνες, τον ένα δεξιά και τον άλλο αριστερά, οι ‘ερυθρόλευκοι’ θα είχαν φύγει έχοντας κερδίσει το ματς.

…και αν πάρει νταμπλ, γράφει ιστορία

Προφανώς ο Ολυμπιακός είναι το φαβορί να προκριθεί στον τελικό κι ο Μαρτίνς να γίνει ο πρώτος προπονητής που θα πάρει δυο συνεχόμενα νταμπλ ως προπονητής των ‘ερυθρολεύκων’. Είναι πράγματι εντυπωσιακό ότι από τα 18 νταμπλ στην ιστορία της ομάδας κανείς προπονητής δεν είχε ως τώρα back to back διπλή κατάκτηση. Πρωτάθλημα και κύπελλο, δηλαδή.

Μέχρι τώρα ο Γιάννης και ο Βαγγέλης Χέλμης (τα δυο αδέρφια που κοούτσαραν τη μεγάλη ομάδα της δεκαετίας του ’50, με τον Γιάννη, πάντως, να είναι περισσότερο προπονητής, αφού ο Βαγγέλης ασχολιόταν περισσότερο με τα διοικητικά) το 1951 και το 1954 και ο Ντούσαν Μπάγεβιτς το 1999 και το 2005 ήταν οι προπονητές που πήραν δυο φορές το νταμπλ με τους Πειραιώτες.

Λένε ότι θα δύο (ίσως και τρία) νταμπλ να έπαιρνε ο Ούγγρος Τίμπορ Κέμενι, που πήρε πρωτάθλημα και Κύπελλο το 1958, δεν έμεινε ωστόσο στην ομάδα, δίνοντας τη θέση του στον Ιταλό Μπρούνο Βάλε. Είχε προλάβει, πάντως, να αφήσει το στίγμα του, με πρωτοποριακές ιδέες και συστήματα για εκείνη την εποχή. Εξήντα χρόνια αργότερα, ο Μαρτίνς συνεχίζει να κερδίζει, να δουλεύει και να παρουσιάζει μια ομάδα που είναι ικανή να κερδίζει τίτλους, αλλά και να παίζει ποδόσφαιρο υψηλού επιπέδο