Ranking: 11 Γεωργιανοί που έχουν παίξει μπάλα στην Ελλάδα
Όχι, χολέρα δεν είχαν, ούτε έχουν. Ποδοσφαιριστές ήταν, κάποιοι ταίριαξαν στις ομάδες τους και όχι έφυγαν νωρίς. Με αφορμή την αναμέτρηση με την Εθνική στοιχίσαμε 11 Γεωργιανούς ποδοσφαιριστές που έχουν περάσει από εδώ.
Ως (μεγαλο)παράγοντας του ποδοσφαίρου ο Σωκράτης Κόκκαλης ήταν πολλές οι φορές που, σε δημόσιες τοποθετήσεις του, χρησιμοποιούσε χοντροκομμένες ατάκες για να δικαιολογήσει αποφάσεις που είχε ήδη λάβει και να τις στηρίξει μέχρι τέλους, επιχειρώντας να καταρρίψει τις ενστάσεις που άνθιζαν στον Τύπο-εξέδρα-καφενεία. Πόσο μάλλον μια σκληρή κριτική που του ασκείτο γι’ αυτές.
Αναπόφευκτο ήταν αφότου ενώπιων δεκάδων δημοσιογράφων και καμερών ξεστόμισε το αμίμητο ρητορικό ερώτημα “χολέρα έχει ο Κετσπάγια; Δεν καταλαβαίνω…” όταν τον Ιούνιο του 2009 τον έχριζε αντικαταστάτη του Ερνέστο Βαλβέρδε μετά την πρώτη θητεία του στον Ολυμπιακό, κάθε ανάλογη περίπτωση Γεωργιανού (και όχι μόνο) στην ποδοσφαιρική Ελλάδα να συνοδεύεται απ’ αυτήν τη ιλαροτραγική φράση.
Κι αν ο προπονητής Κετσπάγια δεν κατάφερε να ‘επιβιώσει’ επαγγελματικά σ’ ένα ‘άρρωστο’ περιβάλλον φεύγοντας σε λίγους μήνες, είναι κάμποσες οι περιπτώσεις συμπατριωτών του ποδοσφαιριστών που όσο αγωνίστηκαν σε ομάδες της επικράτειας πρόλαβαν, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ν’ αφήσουν το σημάδι τους. Και, αν μη τι άλλον να μνημονεύονται μέχρι σήμερα από τους ποδοσφαιρόφιλους.
Ως παίκτης, βέβαια, ο ίδιος ο Τιμούρ κρατά τα πρωτεία ασυζητητί. Τους άλλους 10 που εντοπίσαμε (αφήνοντας εκτός περιπτώσεις Ομάρι Τετράτζε που ήταν τελικά διεθνής με την εθνική Ρωσίας), τους βάζουμε σε σειρά, εξετάζοντας τα πεπραγμένα τους, πριν από τη σέντρα του αγώνα της Τετάρτης (31/3, 21:45) στην Τούμπα, μεταξύ της Εθνικής ομάδας και της Γεωργίας, για τον προκριματικό όμιλο του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Γκιόργκι Ρεκβιασβίλι
Κεντρικός αμυντικός που το Γενάρη του 2019 είχε υπογράψει στον Λεβαδειακό για 1,5 χρόνο, αλλά στο τέλος της ίδιας σεζόν αποχώρησε ύστερα από 10 συμμετοχές, απόρροια του υποβιβασμού στη Super League 2.
Λάσα Σεργκελασβίλι
Σε 12 ματς συνοψίζεται η παρουσία του Γεωργιανού αριστερού μπακ στον ΠΑΣ Γιάννινα, από τον Γενάρη του 2019, στη Super League, έως τον Μάρτη του 2020, όταν διακόπηκε το πρωτάθλημα της Super League 2.
Νικολόζ Νινούα
Εν εξελίξει η πορεία του 21χρονου μεσοεπιθετικού, ο οποίος στον ΠΑΟΚ κατ’ εισήγηση του (πρώην τεχνικού διευθυντή) Όλαφ Ρέμπε ως μια επένδυση για το μέλλον, τη στιγμή που τον γλυκοκοίταζαν κι άλλες ευρωπαϊκές ομάδες. Πολύ δεν έχει αγωνιστεί μέχρι σήμερα, συνθήκη που δεν άλλαξε με τον Πάμπλο Γκαρσία, αλλά σε αυτές τις 11 φορές που πήρε χρόνο έδωσε 2 γκολ και 2 ασίστ. Όχι κι άσχημα, δηλαδή, για τόσο περιορισμένη παρουσία. Το φανταστικό χτύπημα φάουλ στην αναμέτρηση με τον Παναιτωλικό είναι, για την ώρα, το σημείο αναφοράς του: εκτέλεση με το αριστερό στο απέναντι παραθυράκι της εστίας.
Λεβάν Τσκιτισβίλι
Στον Πανιώνιο του Έβαλντ Λίνεν ο αριστεροπόδαρος μπακ-χαφ δεν μακροημέρευσε. Αν και ήρθε με τις περγαμηνές της μακράς πορείας του στη Γερμανία (Φράιμπουργκ, Βόλφσμπουργκ), ο τότε 30χρονος άσος άφησε πίσω του μόλις 21 συμμετοχές τη σεζόν 2006-07 και 2 ‘κολλητά’ γκολ σε αγώνες πρωταθλήματος με το Αιγάλεω και τον Ιωνικό.
Ντάβιτ Κβιρκβέλια
Ο ‘Ντάτο’ της Νέας Σμύρνης έλεγε φεύγοντας, τον Γενάρη του 2012, ότι “από την πρώτη στιγμή είχα την αίσθηση πως έπαιζα στον Πανιώνιο τα τελευταία 4 χρόνια”. Ούτ’ ένας χρόνος πάντως ήταν, καθώς έκανε ντεμπούτο στα τέλη του Φλεβάρη του 2011 και αποδεσμεύτηκε στις 13/1 του επόμενου έτους. Πρόλαβε πάντως να πανηγυρίσει την πρόκριση επί του Παναθηναϊκού στο Κύπελλο μ’ εκείνο το 4-3 στη διαδικασία των πέναλτι.
Γκιόργκι Μερεμπασβίλι
Την καριέρα του ο ακραίος χαφ – εξτρέμ την έστρωσε εκ των υστέρων, φεύγοντας για την Πολωνία. Προηγουμένως είχε τρεις ημιτελείς θητείες σε ΟΦΗ (2014-15), από τον οποίο έφυγε με προσφυγή εξαιτίας μη καταβολής δεδουλευμένων, Βέροια και Λεβαδειακό (2015-16). Συνολικά έπαιξε σε 46 αγώνες και πέτυχε 6 γκολ (τα 5 με την ομάδα του Ηρακλείου), εκμεταλλευόμενος την ταχύτητά του και τη διαρκή κίνηση στο χώρο.
Μπατσάνα Αραμπούλι
Ομολογουμένως στη Λαμία η εφετινή παρουσία του 27χρονου στράικερ δεν διακατέχεται από τη συνέπεια που εμφάνιζε ενόσω αγωνιζόταν στον Πανιώνιο (30 συμ, 6 γκολ). Ούτε έχει παίξει το ίδιο πολύ ούτε σκοράρει με τη συχνότητα που γινόταν πέρυσι (2019-20). Μολαταύτα ο ευέλικτος φορ παραμένει μια ‘τίμια’ λύση που λειτουργεί ως απειλή για τις αντίπαλες άμυνες και βοηθάει συνολικά τη λειτουργία της ομάδας του Γρηγορίου.
Γκιόργκι Λορία
Το τότε Νο1 της εθνικής Γεωργίας υπερασπίστηκε την εστία του ΟΦΗ κατά την τραγική σεζόν 2014-15. Από τον υποβιβασμό την ομάδα του Ηρακλείου δεν την έσωσε, καθώς λόγω οφειλών αγωνίστηκε για τελευταία φορά στα μέσα Μαρτίου, πρόλαβε πάντως να λανσάρει στη βιτρίνα τα προσόντα του, με αποτέλεσμα να μετατραπεί σε ‘μήλον της έριδος’ για ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό. Υπέγραψε στους ‘ερυθρόλευκους’ τον Μάιο, ως εφεδρικός του Ρομπέρτο, αλλά δεν πρόλαβε ν’ αγωνιστεί, μια και το διετές συμβόλαιό του λύθηκε εν μέσω προετοιμασίας (Αύγουστος του 2015) γιατί κατάλαβε ότι με τον ερχομό του Καπίνο δεν θα έπαιζε καθόλου.
Λεβάν Μαχράτζε
Ένας αξιόπιστος δεξιοπόδαρος μέσος που με όποιον προπονητή κι αν δούλεψε στην Ξάνθη από το 2004 ως το 2007 είχε πάντα μόνιμο χρόνο και ρόλο. Προσέγγισε τον τριψήφιο αριθμό συμμετοχών (98) και σκόραρε δύο φορές, συνεισφέροντας πολλά στις διαδοχικές ευρωπαϊκές εξόδους των ‘ακριτών’ μέσω της 4ης (2004-05) και της 5ης θέσης (2005-06) στο πρωτάθλημα. Είχε σκοράρει στον πρώτο ημιτελικό του κυπέλλου με τον Άρη, το 2005, αλλά ο Μπενίσκος στον δεύτερο στέρησε από τη θρακιώτικη ομάδα την πρόκριση και ο Γεωργιανός δεν έζησε κάτι τόσο μεγάλο.
Λεβάν Κεμπάτζε
Η πορεία του στο ελληνικό ποδόσφαιρο συνδέθηκε ως επί το πλείστον με τον Ηρακλή (2000, 2002, 2002-03) και πολύ λιγότερο με τον ΠΑΣ Γιάννινα (2000-01), από τον οποίο αποχώρησε με δικαστική απόφαση. Επί συνόλου 70 συμμετοχών πέτυχε 14 γκολ, έχοντας μάλιστα καταφέρει να βρει δίχτυα σε αναμετρήσεις με την ΑΕΚ, τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό!
Τιμούρ Κετσπάγια
Το καλοκαίρι του ’94 η επιλογή του Ντούσαν Μπάγεβιτς να φέρει στην ΑΕΚ έναν 26χρονο Γεωργιανό από το κυπριακό πρωτάθλημα είχε αντιμετωπιστεί το λιγότερο με αμφισβήτηση. Τα πρώτα 10 λεπτά του ‘καραφλού’ στα κιτρινόμαυρα υπήρξαν εφιαλτικά, καθώς τραυματίστηκε (στο 2-0 επί της Ρέιντζερς) και έμεινε δύο μήνες εκτός δράσης, ενώ για άλλον έναν ερχόταν σταθερά από τον πάγκο. Μέχρι που συνδύασε το πρώτο 90λεπτό του με γκολ (3-1 τη Δόξα Βύρωνα στο κύπελλο) και από τότε έγινε αναπόσπαστο στέλεχος ενός συστήματος που είχε ανάγκη τα χαρακτηριστικά του.
Στην ποδοσφαιρική τριετία του στην Ελλάδα έφτασε τις 125 συμμετοχές και τα 40 γκολ, αριθμοί που λειτούργησαν ως διαπιστευτήρια για τη μετάβαση στο ανώτατο επίπεδο ποδοσφαιρικής εξέλιξης (Premier League, Νιούκαστλ/Γουλβς). Προπονητικά ήταν πολύ πιο επιφυλακτικός και συντηρητικός τακτικά απ’ όσο ως παίκτης, στοιχεία που του κόστισαν δύο πολύ γρήγορες απολύσεις: μία από τον Ολυμπιακό στην τελευταία σεζόν της εποχής Κόκκαλη (2009-10), ύστερα από 6 παιχνίδια, και μία από την ΑΕΚ του Δημήτρη Μελισσανίδη (2016-17) ύστερα από 7.
