Ούτε στη Λιντς αποχωρίστηκε ο Μπιέλσα τον ‘τρίτο άνδρα’

Η Εθνική έχει προπονητή, τον Ολλανδό Τζον Φαν’τ Σχιπ, ο οποίος -για να τα λέμε όλα- με όσα υλικά διαθέτει και σωστές ή λανθασμένες επιλογές προσπαθεί να υλοποιήσει μια (κάποια) κεντρική ιδέα. Επειδή πάντως αμαρτία εξομολογουμένη παύει να ‘ναι αμαρτία, ας μην κρύψουμε πως πολύ θα θέλαμε να έχουμε δει (ή να έχουμε) ως εκλέκτορα τον Μαρσέλο Μπιέλσα.

Δεν είναι μια αυθαίρετη επιθυμία και αβάσιμη σκέψη, διότι δύο φορές στο παρελθόν η ΕΠΟ είχε προσεγγίσει τον Αργεντινό. Μία, την άνοιξη του 2014, αφότου ο Φερνάντο Σάντος ενημέρωσε τον τότε πρόεδρο Γιώργο Σαρρή ότι δεν πρόκειται να συνεχίσει μετά το πέρας του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Βραζιλίας απορρίπτοντας την πρόταση ανανέωσης και μια δεύτερη, το φθινόπωρο του 2015, όταν άρχισε η αναζήτηση για τον αντικαταστάτη του ‘μπουρλοτιέρη’ Κλαούντιο Ρανιέρι. Προφανώς δεν ξέρουμε, ούτε καν να προβλέψουμε μπορούμε, πού θα έβγαζε μια τέτοια εντελώς αντισυμβατική συνεργασία, αν αντιστοίχως θα κατέληγε στα βράχια και θα έληγε πρόωρα. Όπως αυτή του Ιταλού (ή του ίδιου στη Λάτσιο ύστερα από 48 ώρες). Αμίμητη πάντως θα ήταν αναμφισβήτητα.

Ο ‘τρελός’ της παγκόσμιας προπονητικής δεν μας ήρθε στο νου κατά τύχη. Τις προηγούμενες ημέρες ένα video συντομότερο του των 40 δευτερολέπτων μοιράστηκε κατά χιλιάδες στο twitter και αναπαράχθηκε από διάφορες ιστοσελίδες. Μέσα από μια προπόνηση της Λιντς, στην οποία τον Ιούνιο ο 65χρονος τεχνικός θα συμπληρώσει τρία χρόνια θητείας που συνοδεύτηκε από την επιστροφή στην Premier League, ο δημιουργός-χρήστης επανέφερε στον αφρό μία από τις πιο κλασικές και επαναλαμβανόμενες, σε μορφή copy-paste, ασκήσεις της προπονητικής φιλοσοφίας του Μπιέλσα και κατόπιν επιχείρησε να την αποκωδικοποιήσει, αναλύοντας ένα προς ένα τα βήματα που ακολουθούνται για την ορθή εκτέλεσή της.

Πέραν των τρομερά απαιτητικών προπονήσεών του, που σε πολλές περιπτώσεις φτάνουν τους ποδοσφαιριστές στα όρια τους, ο Αργεντινός φημίζεται για τις τάχιστες συνεργασίες δύο ή τριών ποδοσφαιριστών που αποδιοργανώνουν και προκαλούν ρήγματα στις αντίπαλες αμυντικές διατάξεις. Καταλάβαινε απ’ όταν κιόλας σταμάτησε να πιστεύει ότι θα κάνει καριέρα παίκτη ότι “είναι το μέλλον του ποδοσφαίρου” και βλέποντας μπροστά από την εποχή του είχε φροντίσει να σκαρφιστεί και να συντάξει ένα αυτόνομο σύστημα ποδοσφαιρικών αξιών που εφαρμόζει, απαρέγκλιτα, σ’ όποια ομάδα (σύλλογο ή εθνική) κι αν έχει εργαστεί. Από τη Νιούελς και την Άτλας των 90s ή την Αργεντινή και τη Χιλή ως την Αθλέτικ Μπιλμπάο και τη Μαρσέιγ μετά το 2010. Με παραλλαγές και τις απαραίτητες διορθώσεις ανάλογα με την περίσταση, αλλά πάντα με ευλαβική σχολαστικότητα και αφοσίωση που σε πολλές περιπτώσεις καταλήγουν σε εμμονή. Για τον βετεράνο κόουτς υπάρχει άλλη γνώμη από τη δική του και δεν νέρωσε ποτέ το κρασί του.

Το στιγμιότυπο που κυκλοφόρησε ήταν αποκλειστικά αφιερωμένο στον ‘τρίτο άνδρα’ του Αργεντινού. Τον έξτρα ποδοσφαιριστή που -κατά τον ίδιο τον Μπιέλσα- ήταν “το λιγότερο εξελιγμένο όπλο στο ποδόσφαιρο, παρόλο που που μ’ αυτόν τον τρόπο έχεις τις περισσότερες πιθανότητες να επιτεθείς“. Ο ‘loco’ είχε αντιληφθεί τη χρησιμότητα των τριγωνικών συνεργασιών και δημιούργησε με χαρτί και μολύβι διάφορες παραλλαγές τους. Για ποικιλία. Φυσικά, καθεμιά εξ αυτών απαιτεί πάνω απ’ όλα ποδοσφαιρική ικανότητα/ευφυΐα και γι’ αυτό ο Αργεντινός διαλέγει τους ποδοσφαιριστές που θα διδάξει. Κατόπιν η αντίληψη συμπληρώνεται από την ακρίβεια της κίνησης και της μεταβίβασης. Σε κάθε περίπτωση τα πάντα είναι ζήτημα timing.

Στην ‘thefalsefullback’ εντοπίσαμε άλλες δύο ακόμα, ολίγον τι πιο περίπλοκες εκδοχές.

Όπως εξακολουθεί να πιστεύει ως σήμερα και δεν του αλλάζεις άποψη ο κόσμος να γυρίσει ανάποδα “αν το κάνεις αυτό, είναι αδύνατο να αντιμετωπιστείς“. Κι αν γεννιούνται απορίες για το πώς λειτουργεί στην πράξη, το πέμπτο γκολ της Λιντς, από τον Βραζιλιάνο Ραφίνια, στο 5-0 επί της Γουέστ Μπρομ, πριν από 3 μήνες (29/12), δίνει πειστικές απαντήσεις.