Ο παίκτης της Γιουνάιτεντ που από το Champions League κατέληξε οικοδομή

Το όνομα Λι Ροτς δεν θυμίζει πολλά στους φίλους του ποδοσφαίρου, ούτε καν σε εκείνους της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, παρότι επρόκειτο για προϊόν των ακαδημιών της. Ο 40χρονος βετεράνος κάποτε υπήρξε παίκτης των ‘κόκκινων διαβόλων’, ωστόσο ποτέ δεν έκανε σπουδαία καριέρα, έστω κι αν έφτασε να αγωνιστεί μέχρι το επίπεδο του Champions League, υπό τις οδηγίες του Άλεξ Φέργκιουσον.

Σήμερα, ο Ροτς εργάζεται σε οικοδομές, έχοντας μια εταιρία μονώσεων, τομέας στον οποίο βρέθηκε χάρη στην καθοδήγηση της Ένωσης Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών της Αγγλίας. Διότι η λάμψη της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης δεν είναι αρκετή για όλους τους ποδοσφαιριστές.

Το ξεκίνημα στη Γιουνάιτεντ

Ο Ροτς γεννήθηκε στο Μπόλτον τον Οκτώβριο του 1980 και εντάχθηκε στα τμήματα υποδομής της Γιουνάιτεντ το 1997, αγωνιζόμενος κυρίως ως δεξί μπακ και στόπερ. “Όλοι οι παίκτες, από την πρώτη ομάδα μέχρι τα παιδιά των ακαδημιών, έτρωγαν στο ίδιο κυλικείο. Στην αρχή, γυρνούσα το κεφάλι μου, έβλεπα τον Ρόι Κιν και τον Ράιαν Γκιγκς και σκεφτόμουν ‘ουάου’, αλλά στη συνέχεια το συνήθισα. Κανείς δεν έβλεπε υποτιμητικά τον άλλον και παίκτες όπως ο Γκιγκς, ο Ντέιβιντ Μπέκαμ και οι αδερφοί Γκάρι και Φιλ Νέβιλ είχαν αναδειχθεί από τα τμήματα υποδομής, οπότε δεν είχαν εγωισμό”, δήλωσε στο Planetfootball.com, για τις πρώτες εντυπώσεις του από τις προπονήσεις στο Σάλφορντ.

Τη σεζόν 1999-2000 βρέθηκε στον πάγκο των ‘κόκκινων διαβόλων’ για την ήττα από την Άστον Βίλα στον 3ο γύρο του League Cup και το 2000-2001 παραχωρήθηκε δανεικός στη Ρέξαμ της League Two (μαζί με τον γιο του Άλεξ Φέργκιουσον, Ντάρεν), όπου ήταν βασικός και αναντικατάστατος. “Διψούσα για πρώτης τάξης ποδόσφαιρο, αλλά καταλάβαινα ότι θα ήταν δύσκολο με αμυντικούς όπως ο Γουές Μπράουν, ο Ρόνι Γιόνσεν και ο Λοράν Μπλαν. Ήταν δύσκολο που δεν έβρισκα λεπτά συμμετοχής, αλλά δεν ήθελα και να φύγω από ένα σύλλογο όπως η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, οπότε προσπάθησα να μείνω και να εντυπωσιάσω τον προπονητή”.

Ο Φέργκιουσον τον πήρε πίσω τη σεζόν 2001-2002 και του έδωσε ντεμπούτο στο League Cup, κόντρα στην Άρσεναλ. Το ‘βαρύ’ 0-4 στο ‘Χάιμπουρι’, με χατ τρικ του Σιλβέν Βιλτόρ, δεν έφερε μεγάλες αντιδράσεις, με τις δύο ομάδες να παρατάσσονται με αρκετούς αναπληρωματικούς (οι ‘κανονιέρηδες’ με τον Στάθη Ταυλαρίδη στα στόπερ). “Κάποια στιγμή, ο Νουάνκουο Κανού πέρασε την μπάλα πάνω από το κεφάλι μου και τη σούταρε, αλλά έφυγε λίγο έξω, ευτυχώς. Ειδάλλως, θα ήταν ένα από τα γκολ που θα τα έδειχνε για πάντα η τηλεόραση. Δεν υπήρξε αντίδραση από τον σερ Άλεξ αργότερα, επειδή γνώριζε τι αντιμετωπίσαμε. Πήρα ό,τι μπορούσα από αυτόν τον αγώνα και προσπάθησα να μάθω”.

Στο Champions League κόντρα σε Λα Κορούνια και Ολυμπιακό

Το ντεμπούτο του στην Premier League ήρθε μία σεζόν αργότερα, όταν αντικατέστησε τον Μπλαν για 21 λεπτά στη νίκη 5-3 επί της Νιούκαστλ. “Ήταν απίστευτο, να μπαίνω αλλαγή μπροστά σε 75.000 φιλάθλους στο ‘Ολντ Τράφορντ’. Τα πήγα καλά, αλλά θυμάμαι ο σερ Άλεξ να μου μιλάει μετά, επειδή ο Άλαν Σίρερ με είχε νικήσει στο πίσω δοκάρι και είχε πάρει μια κεφαλιά. Μου είπε να σηκώνομαι πρώτος και να μην αφήνω τους επιθετικούς να μου το κάνουν”. Η εμπειρία έγινε ακόμα πιο αξέχαστη, όταν στο αεροδρόμιο λίγες ημέρες αργότερα ένας φίλαθλος του ζήτησε αυτόγραφο, θεωρώντας ότι είναι ο Νίκι Μπατ!

Στη Γιουνάιτεντ πραγματοποίησε άλλη μία συμμετοχή, αυτήν τη φορά στην Ευρώπη. Ήταν στη 2η φάση ομίλων του Champions League κι ενώ στην 1η φάση είχε καθίσει στον πάγκο των αγώνων με Ολυμπιακό στην Ελλάδα (νίκη 3-2) και Μακάμπι Χάιφα στο Ισραήλ (ήττα 0-3) χωρίς να αγωνιστεί. Στην τελευταία αγωνιστική του επόμενου γύρου κι ενώ η πρόκριση είχε σφραγιστεί με τις 4 νίκες και μία ισοπαλία με Βασιλεία, Λα Κορούνια και Γιουβέντους, ο Φέργκιουσον τον χρησιμοποίησε στο βασικό σχήμα του αγώνα στην Ισπανία. Ο Σκοτσέζος τεχνικός είχε παρατάξει τις ρεζέρβες με εξαίρεση τον Γκιγκς και τον Μπλαν, με τον Ροτς να κάνει καλό παιχνίδι, αλλά το 1-0 του Βίκτορ στο 32′ να μην αποφεύγεται (2-0 τελικό σκορ).

“Προφανώς και ήταν φανταστικό να αγωνιστώ για τη Γιουνάιτεντ στο Champions League, ειδικά με την ιστορία της στο θεσμό. Θυμάμαι να παρατάσσομαι για τον ύμνο της διοργάνωσης, όπου ήμουν στη δική μου φούσκα. Μόνο όταν είδα αργότερα τα στιγμιότυπα, αντιλήφθηκα τι απίθανο συναίσθημα ήταν αυτό που είχα. Έκανε όλη τη σκληρή δουλειά να αξίζει”.

Στο ημίχρονο του αγώνα, πάντως, αντικαταστάθηκε από τον Φέργκιουσον, κάτι που τον στενοχώρησε. “Έπεσα πάνω στον Άλμπερτ Λούκε και νόμιζα ότι τα πήγα καλά, αλλά δεν θα διαφωνούσα με τον Φέργκιουσον. Ο Γκιγκς μου είπε να κρατήσω ψηλά το κεφάλι και ότι δεν έκανα κάτι λάθος. Ο σερ Άλεξ δεν μου είπε γιατί έγινα αλλαγή, αλλά δεν ήθελα να το σκεφτώ υπερβολικά”.

Η κατιούσα στο ποδόσφαιρο

Η Γιουνάιτεντ αποκλείστηκε στα προημιτελικά από τη Ρεάλ και τον απίθανο Ρονάλντο, αλλά κατέκτησε το πρωτάθλημα. Το καλοκαίρι του 2003 όμως, ο Ροτς έμεινε ελεύθερος να συνεχίσει όπου ήθελε την καριέρα του. Μετακόμισε στην Μπέρνλι της First Division (νυν Championship), όπου άρχισε βασικός, όμως η αλλαγή προπονητή, άλλαξε και τα δεδομένα. Έφυγε το 2005 για τη Ρέξαμ, αλλά οι τραυματισμοί τον άφησαν στο περιθώριο για πάνω από μισή σεζόν. Το 2006-2007 αγωνίστηκε σε 28 παιχνίδια, αλλά τίποτα δεν ήταν ίδιο.

“Γύριζα σπίτι και δεν ήθελα να δω ποδόσφαιρο ούτε στην τηλεόραση. Πήγα στην Άντβερπ όπου υπήρχε ο Γουόρεν Τζόις, προπονητής μου στη Γιουνάιτεντ. Έκανα προπονήσεις με την ομάδα για 2 εβδομάδες, αλλά ο παίκτης που θα αντικαθιστούσα δεν έφυγε, οπότε δεν έγινε η μεταγραφή. Κατέληξα στην Ντρόιλσντεν και έμεινα εκεί για λίγο”.

Η ζωή στην οικοδομή

Αποχωρώντας από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, έπρεπε να βρει κάτι να κάνει παράλληλα. Ο PFA συνέβαλε τα μέγιστα ώστε ο Ροτς να αποκτήσει μια δεξιότητα εκτός ποδοσφαίρου. Αυτή είχε να κάνει με τα υδραυλικά. Πλέον, ο Ροτς είναι πιστοποιημένος υδραυλικός και έχει τη δική του εταιρία μονώσεων. Από τον Φεβρουάριο του 2011, όταν σταμάτησε να αγωνίζεται στην Ντρόιλσντεν, άρχισε να βγάζει λεφτά μόνο από την οικοδομή.

“Έχω συναδέλφους στις οικοδομές που με ρωτούν για τη Γιουνάιτεντ και πώς κατέληξα εδώ. Γίνεται κουραστικό κάποιες φορές, γι’ αυτό δεν φωνάζω ότι αγωνιζόμουν για τη Γιουνάιτεντ. Νομίζω ότι οι νεαροί ποδοσφαιριστές σήμερα θα πρέπει να εκπαιδευτούν πάνω σε μία τέχνη, ώστε να γνωρίσουν τον αληθινό κόσμο. Οι περισσότεροι μάλλον δεν έχουν εναλλακτικό σχέδιο, αν δεν τα καταφέρουν ως επαγγελματίες ποδοσφαιριστές”.

Η αλήθεια είναι ότι δεν απομακρύνθηκε τελείως από το ποδόσφαιρο. Εργάζεται ως προπονητής στην Κ11 της Μπέρι, ενώ τα Σαββατοκύριακα βρίσκεται στο Μάντσεστερ, ως data analyst της Opta Sports: “Το απολαμβάνω και πηγαίνω σε αρκετά παιχνίδια της Γιουνάιτεντ και της Σίτι”. Από το Champions League στην οικοδομή και από εκεί ξανά στο Champions League. Ο κύκλος του Ροτς.