Το… τρις εξαμαρτείν έκανε πιο “σοφό” τον Αλαφούζο

Για τον Γιάννη Αλαφούζο η (παραγοντική) ενασχόλησή του με το ποδόσφαιρο δεν ήταν κάτι που είχε στο μυαλό του πριν από 6-7 χρόνια. Σε καμία περίπτωση… Ακόμη και στο μεγάλο «προσκλητήριο» της ΠΕΚ από τον αείμνηστο Ανδρέα Βγενόπουλου τον Γενάρη του 2008, είχε δηλώσει αρχικά «παρών», αλλά στην πορεία επέλεξε η βοήθεια και η συμμετοχή του να είναι ελάχιστη, πολύ απλά διότι εκείνη την περίοδο ήταν σε πλήρη εξέλιξη η δυναμική είσοδός του σταmediaκι εκεί είχε ρίξει όλο το βάρος.

Την άνοιξη του 2012, με τον Παναθηναϊκό στο όριο της χρεωκοπίας, «διαλυμένο» οικονομικά, ηθικά κι οργανωτικά και χωρισμένο σε «χίλια κομμάτια», μετά τα όσα ακολούθησαν την εποχή της πολυμετοχικότητας, ο Αλαφούζος αποφάσισε να εμπλακεί με τα κοινά της ομάδας, χαράσσοντας ένα πλάνο, το οποίο στο δικό του μυαλό φάνταζε τότε ως το «ιδανικό μοντέλο». Διευρυμένη λαϊκή συμμετοχή και σταδιακή οργάνωση της ομάδας, η οποία στην πορεία δεν τσούλησε κι ο σύλλογος βασίστηκε (εκ των πραγμάτων) στις «δυνάμεις» τοMr. ΣΚΑΪ και μόνο.

Το να ηγείσαι βεβαίως μιας ποδοσφαιρικής ομάδας, δεν σημαίνει μόνο «οικονομική ανασυγκρότηση», κάλυψη χρεών, «εξυγίανση», αλλά κι ενεργή ενασχόληση με την καθημερινότητα, με τη δομή και τη λειτουργία ενός ποδοσφαιρικού τμήματος. Με απλά λόγια ο Αλαφούζος έπρεπε πλέον να μπει σ’ έναν «κόσμο» που ήταν απόλυτα «ξένος» προς τον ίδιο. Οι γνώσεις του για το χώρο ήταν από ελάχιστες έως ανύπαρκτες (πέραν της παρακολούθησης της πορείας της ομάδας ως φίλαθλος). Κι όση καλή διάθεση κι αν είχε για να μάθει, «ποδοσφαιράνθρωπος»δεν γίνεσαι απ’ τη μία μέρα στην άλλη.

Στο ξεκίνημά του συμβουλεύτηκε ανθρώπους με τους οποίους συνδεόταν (και συνδέεται) με χρόνια φιλία, όπως είναι ο Νικόλας Πατέρας, κρατούσε αποστάσεις και προσπαθούσε να βλέπει τα πράγματα και να αποφασίζει με μια πολύ πιο «ψυχρή» λογική, αφήνοντας αρμοδιότητες και «ευθύνες» σε ανθρώπους που βρήκε στην ομάδα. Στην πορεία των χρόνων, με την καθημερινή «τριβή» του, άλλοτε έγινε πολύ πιο «ενεργός» κι άλλοτε πήρε διαφορετικές αποφάσεις, άλλαξε ρότες, στρατηγικές και πρότζεκτ… Σ’ ένα πράγμα ωστόσο, έμεινε ΣΤΑΘΕΡΟΣ. Στη λογική και τη συνολική φιλοσοφία με την οποία αντιμετώπιζε τους προπονητές με τους οποίους συνεργάστηκε. Σε σημείο… οριακό τις περισσότερες φορές, με στήριξη μέχρις εσχάτων, κόντρα στο… ρέμα και τα αποτελέσματα. Μεγαλύτερα παραδείγματα οι Ζεσουάλδο Φερέιρα, Γιάννης Αναστασίου και Αντρέα Στραματσόνι…

Αυτή η «απόλυτη στήριξη» αποτέλεσε σε πολλές περιόδους και τη μεγάλη… απορία των φίλων του Παναθηναϊκού, που αδυνατούσαν να κατανοήσουν το σκεπτικό και τη λογική «τυφλής εμπιστοσύνης» του κ. Αλαφούζου, προς τους προπονητές του. Αρκετές εβδομάδες μετά το «παράδειγμα Στραματσόνι», τοContra.grεπιχειρεί σήμερα να απαντήσει στα «πως» και τα «γιατί» των επιλογών και των κατά καιρούς αποφάσεων του προέδρου του Παναθηναϊκού στον φάκελο «προπονητές».

ΖΕΣΟΥΑΛΔΟ ΦΕΡΕΙΡΑ

(18 αγώνες, 16-17 γκολ)

Ανέλαβε: 21 Νοεμβρίου 2010

Αποχώρησε: 14 Νοεμβρίου 2012

Όπως αναφέραμε και πιο πάνω, ο Γιάννης Αλαφούζος μπαίνοντας στον… μαγικό κόσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου, είχε ένα πολύ βασικό μειονέκτημα. Δεν «ήξερε» μπάλα. Παραγοντικά, οργανωτικά, αγωνιστικά, συνολικά. Ακουγε, προσπαθούσε να συλλέξει πληροφορίες (ο όγκος των οποίων ήταν τεράστιος), ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΖΟΤΑΝ ΕΥΚΟΛΑ. Ακριβώς γιατί δεν είχε την «εμπειρία» και τις παραστάσεις. Ο ίδιος είχε σκοπό να αφιερωθεί αποκλειστικά στο πως θα ορθοποδήσει οικονομικά ο σύλλογος και ήθελε να αφήσει εξ’ ολοκλήρου το αγωνιστικό και το ποδοσφαιρικό τμήμα σ’έναν άνθρωπο της απολύτου εμπιστοσύνης του. Το πρώτο πρόσωπο με το οποίο γνωρίστηκε και προσπάθησε να τον μυήσει σε αμιγώς ποδοσφαιρικά ζητήματα ήταν ο «προφεσόρε» Ζεσουάλδο Φερέιρα. Ο Αλαφούζος επί της ουσίας τον… βρήκε στον Παναθηναϊκό την άνοιξη του ’12, την εποχή που οι «πράσινοι» ολοκλήρωναν (στα όρια της οικονομικής διάλυσης) μια σεζόν, που άξιζαν τον τίτλο, αλλά τον στερήθηκαν για χίλιους δυο εξωτερικούς και «εσωτερικούς» λόγους.

Ο Φερέιρα ήθελε να φύγει, ο Αλαφούζος έπεσε πάνω του για να τον κρατήσει, τον έπεισε, τον εμπιστεύτηκε και του έδωσε τα «κλειδιά» του Παναθηναϊκού. Του παρέδωσε ΕΝ ΛΕΥΚΩ τη διαχείριση της ομάδας και ο Πορτογάλος σε συνεργασία με τον «αόρατο»chiefscout(έτσι «βαφτίστηκε»), αλλά επί της ουσίας μάνατζερ Ούγκο Βαρέλα, έφεραν στον Παναθηναϊκό ένα σωρό ποδοσφαιριστές αμφιβόλου αξίας, εκ των οποίων ορισμένοι πληρώθηκαν… καραβίσιοι (Φορναρόλι). Η σεζόν 2012-13 ξεκίνησε καλά, με πρόκριση επί της Μάδεργουελ κι έναν φυσιολογικό αποκλεισμό (λόγω διαφοράς δυναμικότητας) απ’ τη Μάλαγα, που έριξε τον Παναθηναϊκό στους ομίλους τουEuropa. Στο πρωτάθλημα ωστόσο, η χρονιά άρχισε πολύ στραβά κι ανάποδα, ωστόσο ο Αλαφούζος στήριξε απόλυτα τον Φερέιρα ακόμη και μετά από μεγάλα αρνητικά σερί αγώνων χωρίς νίκες, θεωρώντας ότι: α) δεν έπρεπε να αφήσει στη μέση το πρότζεκτ που είχε ξεκινήσει με τον «προφεσόρε», β) στο δικό του μυαλό πίστευε (και πιστεύει) ότι οι προπονητές πρέπει να κρίνονται στο φινάλε της σεζόν και πως κάθε καινούργια προσπάθεια, χρειάζεται χρόνο και υπομονή.

Η στήριξη που είχε ο Φερέιρα απ’ τον κόσμο της ομάδας άρχισε να χάνεται, όταν έσκασαν… τσουνάμι τα αρνητικά αποτελέσματα κι εντέλει το… ποτάμι ξεχείλισε τον Νοέμβριο του ’12, μετά το εκτός έδρας 0-0 με την Κέρκυρα. Όταν η κατάσταση είχε φτάσει στο «μη παρέκει», η ομάδα είχε χάσει απόλυτα τον προσανατολισμό της κι όλο αυτό δεν είχε «επιστροφή». Είχε πολλές «λαβές» για να το κάνει νωρίτερα. Το έκανε στην 9(!) «γκέλα» του Παναθηναϊκού σε Ελλάδα κι Ευρώπη, δείχνοντας για πρώτη φορά προς όλους, πως το δικό του σκεπτικό (είτε διαφωνούσε, είτε συμφωνούσε κανείς) ήταν πολύ μακριά απ’ το αντίστοιχο οποιουδήποτε άλλου Ελληνα παράγοντα…

ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ	ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ	ΚΥΠΕΛΛΟ	ΕΥΡΩΠΗ	ΣΥΝΟΛΟ
ΝΙΚΕΣ	3	–	2	5
ΙΣΟΠΑΛΙΕΣ	6	–	3	9
ΗΤΤΕΣ	1	–	3	4
ΣΥΝΟΛΟ	10	–	8	18

ΧΟΥΑΝ ΡΟΤΣΑ

(10 αγώνες, 16-14 γκολ)

Ανέλαβε: 14 Νοεμβρίου 2012

Αποχώρησε: 7 Ιανουαρίου 2013

Στη μετά Φερέιρα εποχή ο Αλαφούζος επιστράτευσε τον Χουάν Ραμόν Ρότσα. Ένα από τα πιο αγαπητά (διαχρονικά) πρόσωπα της παναθηναϊκής οικογένειας, που προσπάθησε να κρατήσει την ομάδα ενωμένη και να σώσει ότι μπορούσε από μια σεζόν που είχε ήδη… διαλύσει. Η σχέση τους ξεκίνησε εξαιρετικά, με τον Αλαφούζο να δείχνει εμπιστοσύνη στον «Ινδιάνο», που είναι αλήθεια πως «συμμάζεψε» το… χάλι. Ο Παναθηναϊκός πάλεψε ως το 71’ την πρόκριση κόντρα στην Τότεναμ στο Λονδίνο, έπαιξε στα… ίσα τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ (σ’ ένα ματς που άξιζε να τον νικήσει), αλλά τα πάντα άλλαξαν μετά από εκείνο το παιχνίδι με τη Βέροια στις 16 Δεκεμβρίου. Λίγο πριν τα Χριστούγεννα του ’12, το «τριφύλλι» ηττήθηκε με το βαρύ και ασήκωτο 3-0, η διοίκηση άφησε ξεκάθαρες υπόνοιες για παίκτες που δεν τα… έδιναν όλα στο ματς (ήταν η εποχή που οι διοικούντες είχαν πάρει την απόφαση να πέσει πλέον «μαχαίρι» στα μεγάλα συμβόλαια) κι ο Ρότσα, που φρόντισε να διαχωρίσει δημοσίως τη θέση του και τη γνώμη του για όλο αυτό άρχισε να μετράει αντίστροφα από εκείνο το ματς. Αποχώρησε στην «αυγή» του 2013, μετά την εντός έδρας ήττα από τον Λεβαδειακό, επέστρεψε σε συμβουλευτικό ρόλο στην ακαδημία του Παναθηναϊκού στο πλευρό του Γιάννη Σαμαρά, αλλά ουδέποτε έκρυψε τη μεγάλη πικρία του για την όλη συνεργασία και το πώς εξελίχθηκε…

ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ	ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ	ΚΥΠΕΛΛΟ	ΕΥΡΩΠΗ	ΣΥΝΟΛΟ
ΝΙΚΕΣ	2	2	1	5
ΙΣΟΠΑΛΙΕΣ	1	–	–	1
ΗΤΤΕΣ	3	–	1	4
ΣΥΝΟΛΟ	6	2	2	10

ΓΚΟΝΘΑΛΕΘ ΦΑΜΠΡΙ

(13 αγώνες, 13-12 γκολ)

Ανέλαβε: 8 Ιανουαρίου 2013

Αποχώρησε: 31 Μαρτίου 2013

Απ’ τα μεγαλύτερα λάθη του Αλαφούζου, ο οποίος τον επέλεξε μέσα στην… τούρλα του Σαββάτου, σε μια περίοδο απόλυτης παραζάλης και σύγχυσης, ακούγοντας (λανθασμένα) το γνωστό μάνατζερ Ούγκο Βαρέλα, που εξακολουθούσε να παίζει το ρόλο του αόρατου συμβουλάτορα. «Λόκο» τεχνικός, άλλης εποχής και με ατάκες που έμειναν στην ιστορία. Η παρουσία του στον Παναθηναϊκό για περίπου 2,5 μήνες έμεινε ως… ανέκδοτο, το οποίο μνημονεύεται και θα μνημονεύεται για χρόνια από τον κόσμο με την ατάκα «…ούτε επί Φάμπρι!». Η μοναδική περίπτωση που δεν «υποστήριξε» το σκεπτικό του γύρω απ’ τους προπονητές ο Αλαφούζος, μα και το μεγαλύτερο παράδειγμα της διοικητικής απειρίας και αστοχίας του προέδρου του «τριφυλλιού», που κατάλαβε πως έπρεπε να το… διορθώσει πριν καν βγει η σεζόν, για να σταματήσει ο κατήφορος (με τον Παναθηναϊκό να έχει αποκλειστεί κι από το Κύπελλο απ’ τον Πλατανιά). Εν αντιθέσει πάντως με τον Φερέιρα, οMr.ΣΚΑΪ δεν επεδίωξε (ετούτη τη φορά) να μπει τόσο κοντά στην καθημερινότητα του προπονητή, διαβλέποντας από νωρίς πως η μενταλιτέ τους απείχε… χιλιόμετρα.

ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ	ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ	ΚΥΠΕΛΛΟ	ΕΥΡΩΠΗ	ΣΥΝΟΛΟ
ΝΙΚΕΣ	4	1	–	5
ΙΣΟΠΑΛΙΕΣ	3	–	–	3
ΗΤΤΕΣ	4	1	–	5
ΣΥΝΟΛΟ	11	2	–	13

ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΟΝΟΡΤΑΣ

(4 αγώνες, 7-3 γκολ)

Ανέλαβε: 31 Μαρτίου 2013

Αποχώρησε: 10 Μαΐου 2013

«Στρατιώτης» του Παναθηναϊκού, που έχει υπηρετήσει την ομάδα από διάφορα πόστα, ανέλαβε το δύσκολο έργο να (ξανα)μαζέψει ως «υπηρεσιακός» τεχνικός τα… ερείπια που άφησε πίσω του (και) ο Φάμπρι και να ολοκληρώσει αξιοπρεπώς το «τριφύλλι» τη σεζόν. Αν αναλογιστούμε την κατάσταση και τις συνθήκες το κατάφερε εξαιρετικά, αφού ο Παναθηναϊκός ήταν εξαιρετικός στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο Φάληρο (1-1 με Λουτσιάνο Φιγκερόα, αν και καλύτερος τη στιγμή που οι Πειραιώτες ήθελαν να κάνουν πάρτι τίτλου) και νίκησε την Ξάνθη στο μπαράζ για την 6θέση. Εντέλει όμως το «τριφύλλι» αποκλείστηκε απ’ τη συμμετοχή του στα Κύπελλα Ευρώπης, λόγω αδυναμίας κάλυψης και τήρησης των κριτηρίων τουFinancialControlPanel. Ο Βονόρτας ωστόσο, σε πολύ «μοναχικό» ρόλο, με τον Αλαφούζο να έχει σε μεγάλη εκτίμηση τις ικανότητές του, κατάφερε να τελειώσει αγωνιστικά τη σεζόν με αξιοπρέπεια.

ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ	ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ	ΚΥΠΕΛΛΟ	ΕΥΡΩΠΗ	ΣΥΝΟΛΟ
ΝΙΚΕΣ	2	–	–	2
ΙΣΟΠΑΛΙΕΣ	2	–	–	2
ΗΤΤΕΣ	–	–	–	–
ΣΥΝΟΛΟ	4	–	–	4

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ

(117 αγώνες, 192-102 γκολ)

Ανέλαβε: 5 Μαΐου 2013

Αποχώρησε: 2 Νοεμβρίου 2015

Ο προπονητής που «σημάδεψε» περισσότερο ως τώρα τον Γιάννη Αλαφούζο. Η συνεργασία τους επί της ουσίας χωρίζεται σε δύο διαφορετικές περιόδους. Η πρώτη ήταν ΜΕ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΝΤΑΜΠΙΖΑ στην τεχνική διεύθυνση της ομάδας, ο οποίος λειτουργούσε αρμονικά με τον Αναστασίου. Η ομάδα έστω και με απόλυτα πενιχρά οικονομικά μέσα, μπάτζετ μόλις 5,8 εκατ. ευρώ, αποκλεισμένη απ’ την Ευρώπη κ.ο.κ. είχε ξεκάθαρο πλάνο, φιλοσοφία και αρχές. Και γι’ αυτό πέτυχε ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ σ’ εκείνον τον πρώτο χρόνο, όπου η συνεργασία όλων με όλους «τσούλησε» εξαιρετικά, ακόμη κι όταν τα αποτελέσματα στην αρχή δεν ήταν και τα καλύτερα δυνατά. Το ίδιο καλοκαίρι ωστόσο, άρχισε να διαγράφεται η δεύτερη περίοδος της σχέσης Αλαφούζου-Αναστασίου.

Ο Ελληνας τεχνικός, έχοντας «ψηλώσει» απ’ την κατάσταση του Κυπέλλου και την εύκολη έξοδο της ομάδας στα προκριματικά τουChampionsLeague(με άνετη πρωτιά στα πλέι-οφ), άρχισε να κερδίσει την απόλυτη συμπάθεια κι εν πολλοίς «εύνοια» του προέδρου των «πράσινων». Την ίδια ώρα, η σχέση του Αλαφούζου με τον Νταμπίζα για πάρα πολλούς λόγους (με τις κυριότερες ευθύνες να «βαραίνουν» τον ίδιο τον πρόεδρο), άρχισε να φθείρεται καθημερινά. Σταδιακά, ο Αναστασίου έγινε ο απόλυτος… άρχοντας στο ποδοσφαιρικό τμήμα κι ο Αλαφούζος έκανε το ίδιο «λάθος» που έκανε επί Φερέιρα. Παρέδωσε μέρα με τη μέρα, μήνα με το μήνα, «ΥΠΕΡΕΞΟΥΣΙΕΣ» στον προπονητή, ο οποίος έγινε το Νο1, «ξεπερνώντας» σε ιεραρχία (στο μυαλό του Αλαφούζου) ακόμη και τους τότε διευθυντές Φύσσα και Βόκολο.

Σε μια εποχή που επενδύθηκαν τα πρώτα μεγάλα ποσά επί εποχής τουMr. ΣΚΑΪ στον Παναθηναϊκό, με τριπλασιασμό του μπάτζετ, ο Αναστασίου έδειξε πως δεν μπορούσε να διαχειριστεί την πίεση, όταν άρχισαν τα αποτελέσματα να «στραβώνουν» πολύ. Το βάρος του ντροπιαστικού αποκλεισμού απ’ την Καμπάλα αποδείχθηκε πολύ μεγάλο για να το αντέξει κι όσο κι αν ο Αλαφούζος προσπάθησε να στηρίξει την προσπάθεια και το πρότζεκτ, το έκανε για ακόμη μία φορά ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΘΟΣ ΤΡΟΠΟ. Διότι άργησε να «ΔΙΑΒΑΣΕΙ» τα μηνύματα και να καταλάβει πως η κατάσταση ήταν μη αναστρέψιμη και υπέγραψε το «τέλος» (με… βαριά καρδιά όπως έχει παραδεχθεί κι ίδιος), ΜΟΝΟ ΌΤΑΝ τα πράγματα έφτασαν (ξανά) στο «μη παρέκει», έπειτα το εντός έδρας παιχνίδι με την ΑΕΚ. Το πρώτο, επί των ημερών του στον προεδρικό θώκο, που ακούστηκαν με τόση ένταση συνθήματα (και) εναντίον του…

ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ	ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ	ΚΥΠΕΛΛΟ	ΕΥΡΩΠΗ	ΣΥΝΟΛΟ
ΝΙΚΕΣ	52	10	3	65
ΙΣΟΠΑΛΙΕΣ	17	2	5	24
ΗΤΤΕΣ	19	3	6	28
ΣΥΝΟΛΟ	88	15	14	117

ΑΝΤΡΕΑ ΣΤΡΑΜΑΤΣΟΝΙ

(51 αγώνες, 74-49 γκολ)

Ανέλαβε: 8 Νοεμβρίου 2015

Αποχώρησε: 1 Δεκεμβρίου 2016

Το λάθος που έκανε με τους Φερέιρα και Αναστασίου, δεν έβαλε… μυαλό στον πρόεδρο των «πράσινων», ο οποίος οδηγήθηκε στο… τρις εξ’ αμαρτείν και με τον Αντρέα Στραματσόνι. Προσπαθώντας να βρει έναν τρόπο «αντίδρασης» κι αλλαγής και να αποτινάξει απ’ την ομάδα τη «ρετσινιά» της Καμπάλα, «κρεμάστηκε» πάνω στον Ιταλό τεχνικό. Παραμέρισε ακόμη και τους δύο διευθυντές του, τους οποίους απομάκρυνε αμέσως μετά τη μεταγραφική περίοδο του περασμένου Γενάρη και παρέδωσε ΞΑΝΑ εν λευκώ τα κλειδιά σε προπονητή, όντας εντυπωσιασμένος απ’ το πρότζεκτ και τον τρόπο με τοοποίο προσέγγιζε τα πράγματα ο «Στράμα». Ισως κι από… εγωισμό για να αποδείξει ότι ΔΕΝ είχε αποτύχει η προηγούμενη λογική του επί Αναστασίου για την «αρχή του ενός» και το αγγλικό μοντέλο προπονητή-μάνατζερ που ήθελε να εφαρμόσει στην ομάδα.

Επέμεινε να λειτουργεί αντί-ποδοσφαιρικά, έχοντας παραδώσει πλήρως τα ηνία στον Ιταλό, του έδωσε απόλυτες υπερεξουσίες (τις οποίες αποδέχθηκε… κολακευμένος ο Ιταλός) ακόμη κι όταν προσέλαβε τεχνικό διευθυντή τον Ζιλμπέρτο Σίλβα, με αποτέλεσμα όλο αυτό να είναι πολύ δύσκολο για να «μαζευτεί» (συνολικά), όταν τα πολύ αρνητικά αποτελέσματα και οι κακές εμφανίσεις άρχισαν να καταπνίγουν αγωνιστικά την ομάδα. Και πάλι όμως και σ’ αυτή την περίπτωση ο Αλαφούζος επέμεινε. Αμφιταλαντεύτηκε, «βασανίστηκε» μέχρι να καλέσει τον Στραματσόνι για να χωρίσουν τους δρόμους τους, πιστεύοντας ότι δεν ήταν ο αποκλειστικός «υπεύθυνος» για την κατρακύλα του Παναθηναϊκού. Πιθανότατα… Στην πορεία ωστόσο κι ο ίδιος ο πρόεδρος των «πράσινων», αφού «πάγωσε» λίγο η κατάσταση που… ζεμάταγε εκείνες τις μέρες, κατανόησε πως το «στηρίζω έναν προπονητή μέχρι τη… Δευτέρα Παρουσία», έχει λογική, αρκεί να γίνεται με ποδοσφαιρικά κριτήρια κι όχι με το συναίσθημα της φιλικής σχέσης που μπορεί να έχει αναπτύξει με τον κάθε ένα…

ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ	ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ	ΚΥΠΕΛΛΟ	ΕΥΡΩΠΗ	ΣΥΝΟΛΟ
ΝΙΚΕΣ	17	2	3	22
ΙΣΟΠΑΛΙΕΣ	9	3	2	14
ΗΤΤΕΣ	8	3	4	15
ΣΥΝΟΛΟ	34	8	9	51

ΜΑΡΙΝΟΣ ΟΥΖΟΥΝΙΔΗΣ*

(5 αγώνες, 6-5 γκολ)

Ανέλαβε: 1 Δεκεμβρίου 2016

Στο παραπάνω συμπέρασμα τον βοήθησε και η πρόσληψη του Μαρίνου Ουζουνίδη, η οποία αν και είναι ακόμη πολύ «φρέσκια» (1 Δεκεμβρίου) του ΕΔΕΙΞΕ πως ο προπονητής είναι ΜΟΝΟ για να είναι προπονητής. Κι όχι ΚΑΙ όλα τα άλλα. Ο ίδιος ο Ουζουνίδης άλλωστε, απ’ την πρώτη μέρα το ξεκαθάρισε προς τον Αλαφούζο, πως η δική του δουλειά είναι μέσα στο γήπεδο, τονίζοντας πως δεν σκοπεύει να εμπλακεί με μεταγραφές, συζητήσεις, διαπραγματεύσεις. Δεν επεδίωξε να γίνει «πλανητάρχης» στο ποδοσφαιρικό τμήμα, διότι ΔΕΝ είναι αυτός ο ρόλος του. Επί της ουσίας ήταν εκείνος που του ΕΔΕΙΞΕ το δρόμο κι ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού μετά από πολύ καιρό, αποφάσισε να αφήσει στην άκρη τους πειραματισμούς και να προσπαθήσει να επαναφέρει το «τριφύλλι» πίσω στις βασικές αρχές του 2013. Οπου είχε προσανατολισμό, πρόσωπα με ξεκάθαρους ρόλους στην ομάδα και όλοι δούλευαν ως «ΕΝΑ».

Μ’ αυτό το σκεπτικό έγινε και η πρόσληψη του Νίκου Λυμπερόπουλου στην τεχνική διεύθυνση, αλλά και οι αλλαγές που ακολούθησαν και θα ακολουθήσουν. Κι αν άφησε εντέλει πίσω του κάτι «καλό» ο Στραματσόνι, ως μια -ας το πούμε- μικρή «κληρονομιά» αυτό φαίνεται να είναι το γεγονός ότι ο Γιάννης Αλαφούζος δείχνει διάθεση να μάθει πλέον απ’ τα λάθη του. Η προ ημερών ατάκα άμεσου συνεργάτη του πως «…από εδώ και πέρα, δεν θα έχει ποτέ ξανά μόνο ένας τα ηνία της ομάδας», δείχνει επίσης να το επιβεβαιώνει όλο αυτό. Για τα καλά πλέον…

ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ	ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ	ΚΥΠΕΛΛΟ	ΕΥΡΩΠΗ	ΣΥΝΟΛΟ
ΝΙΚΕΣ	2	1	–	3
ΙΣΟΠΑΛΙΕΣ	1	–	–	1
ΗΤΤΕΣ	–	–	1	1
ΣΥΝΟΛΟ	3	1	1	5**

*Ο προπονητής του Παναθηναϊκού αυτή την περίοδο **Μέχρι στιγμής ματς με τον Παναθηναϊκό