Ο Ολυμπιακός ελπίζει σε όνειρο, έστω και απατηλό

Το 1-3 της Άρσεναλ στο Γεώργιος Καραϊσκάκης, δεν αντικατοπτρίζει επακριβώς τη διαφορά της με τον Ολυμπιακό, την εξασφαλίζει όμως αρκετά εν όψει της ρεβάνς, έστω κι αν στον Ολυμπιακό πιστεύουν στην ανατροπή και ο Μικέλ Αρτέτα στην μίνι-συνέντευξή του στην CosmoteTV είπε ότι “ακόμη δεν έχει τελειώσει τίποτε, γιατί με αυτή την ομάδα, έτσι όπως παλεύει, ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος”. Κακά τα ψέματα, ωστόσο. Για να προκριθούν οι ‘ερυθρόλευκοι’, θα πρέπει να κάνουν διπλή και τριπλή υπέρβαση.

Ήταν και λίγο άδικο, αν ξαναδούμε τη φάση του δεύτερου γκολ, με τον Βραζιλιάνο Γκάμπριελ να πηδάει μεν πρώτος, αλλά και να κάνει ταυτόχρονα φάουλ στον Γιαν Εμβιλά για να νικήσει τον Ζοσέ Σα, που δεν είχε την καλύτερη δυνατή τοποθέτηση για να αποκρούσει μια τέτοια κεφαλιά λόμπα.

Η αλήθεια είναι ότι ο Πορτογάλος δεν διανύει και τις καλύτερες μέρες του στον Ολυμπιακό, καθώς έχει σοβαρή ευθύνη για το πρώτο γκολ, αφού ναι μεν ο Μάρτιν Έντεργκαρντ έπιασε μια τρομερή βολίδα, με την μπάλα όμως να πηγαίνει πάνω του και να βρίσκει, μάλιστα το χέρι του. Αν έκανε την σωστή κίνηση, θα την πέταγε κόρνερ. Φάνηκε ότι αιφνιδιάστηκε περισσότερο από τον καθένα μέσα στο γήπεδο, στη συγκεκριμένη φάση.

Θα μπορούσε κανείς να πει ότι και στο τρίτο γκολ, είχε επίσης ένα μερίδιο ευθύνης, αν και τον σκόρερ της Άρσεναλ, τόσο ο Μαντί Καμαρά, όσο και ο Εμβιλά, τον άφησαν να φτάσει με άνεση, έξω από την περιοχή και να πιάσει με όλη την άνεση του ένα ισχυρότατο σουτ. Κομβική η θέση του τερματοφύλακα, κομβικό και το σημείο, που μπήκε το τρίτο γκολ από τον Μοχάμεντ Ελνενί. Αλλά δεν κρίθηκε εκεί το παιχνίδι.

Προηγήθηκαν και μια απρόσμενη απώλεια (του Ουσεϊνού Μπα) μια λάθος επιλογή του Μαρτίνς (Ματιέ Βαλμπουενά) και μια κακή βραδιά (Όλεγκ Ρέαμπτσουκ), η επιστροφή του Ολυμπιακού και η καλύτερη φάση που έφτιαξαν οι ‘ερυθρόλευκοι’ με το δεύτερο γκολ να έρχεται, αλλά για ελάχιστα εκατοστά, είδαν την μπάλα να περνάει κόρνερ.

Ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί, από τον μαγικό συνδυασμό Καμαρά και Κώστα Φορτούνη, πήρε την ασίστ του πολύ ορεξάτου Λάζαρ Ραντζέλοβιτς, αλλά μια κόντρα του στέρησε ένα … μαγικό 2-1. Εκεί γύρω στο 60′, η Αρσεναλ είχε γλιτώσει το ολικό καμ-μπακ των Πειραιωτών, ανέπνεε, καθάριζε το μυαλό της και με την ανοχή του Γερμανού ρέφερι Ντάνιελ Ζίμπερτ στη φάση του γκολ του Γκάμπριελ, πήρε ξανά το προβάδισμα…

Διορθώνοντας μια εμμονή

Ο Πέδρο Μαρτίνς είχε επιλέξει εξ’ αρχής τον Βαλμπουενά, αφήνοντας τον Κώστα Φορτούνη εκτός ενδεκάδας. Ο βετεράνος Γάλλος, ωστόσο, είναι φανερό ότι δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση και ο Έλληνας άσος μπορεί να προσφέρει πολλά περισσότερα, ειδικά όταν είναι να παίξει πίσω από τον σέντερ-φορ. Ίσως περιμένει το ματς-έκρηξη του Ματιέ, κάπως έτσι, όμως, αδικεί τον Φορτούνη, αν και στο ημίχρονο του έδωσε εντολή να μπει στο παιχνίδι, με τον Βαλμπουενά να πηγαίνει για ντουζ.

Έχασε ένα ημίχρονο, έτσι όμως. Σε συνδυασμό με το κακό ξεκίνημα, όπου η απουσία του Μπα, είχε πάει τον Εμβιλά στα μετόπισθεν (χάνοντας έτσι τον παίκτη που θα έπαιρνε πρώτος την μπάλα, για να σπάσει και το πρέσινγκ των φιλοξνεουμένων) και η αστάθεια του Ρέαμπτσουκ (αδυνατούσε να ελέγξει την μπάλα, έκανε εύκολα το λάθος) ο Ολυμπιακός βρέθηκε πολύ φυσιολογικά πίσω στο σκορ, αφού πριν το γκολ του Έντεργκαρντ, η Άρσεναλ κυκλοφορούσε την μπάλα όπως ήθελε, έμπαινε από τα πλάγια, επίσης όπως ήθελε και κατά σύμπτωση δεν είχε σκοράρει.

Ακόμη κι έτσι όμως, ο Ολυμπιακός θα μπορούσε ειδικά στις δυο φάσεις που έκλεψε την μπάλα, από την επιπόλαιη όσο και ασταθή άμυνα των Λονδρέζων, να έχει βάλει. Ειδικά στη φάση του Γιώργου Μασούρα, που ούτε σημάδεψε σωστά, ούτε έδωσε την μπάλα στον Ελ Αραμπί, χάθηκε ένα σχεδόν σίγουρο γκολ…

Ο Ραντζέλοβιτς στο ανοιχτό γήπεδο…

Βάζοντας και τον Χοσέ Χολέμπας από τα αριστερά, ο Μαρτίνς διέβλεψε σωστά τα προβλήματα της ομάδας του. Ο Φορτούνης χωρίς να κάνει φοβερά και τρομερά πράγματα, ήταν πολύ καλύτερος από τον φουριόζο, αλλά χωρίς τελικές ιδέες, Βαλμπουενά. Ο Χολέμπας έκλεισε την τρύπα από τα αριστερά και ο προπονητής πέτυχε διάνα και στην τρίτη αλλαγή του. Έξω ο Μπρούμα, που δεν έκανε και τίποτε ιδιαίτερο, μέσα ο Ραντζέλοβιτς που έδωσε ταχύτητα από δεξιά εκμεταλλευόμενος το μεγάλο του προσόν, την ικανότητα του να φεύγει σφαίρα στο ανοιχτό γήπεδο.

Ο Ολυμπιακός δεν φοβόταν, πλέον, όπως στο πρώτο ημίχρονο. Έπαιρνε θάρρος και δεν πήγαινε στράφι η υπερπροσπάθεια των δυο κορυφαίων του παικτών σε ολόκληρο το 90λεπτο. Του Σωκράτη Παπασταθόπουλου και του Ανδρέα Μπουχαλάκη. Η μπάλα έμεινε αρκετές στιγμές στα πόδια των ‘ερυθρολεύκων’, ενώ το κυνηγητό για τα ενδεχόμενα λάθη των αμυντικών της Άρσεναλ, συνεχιζόταν.

Ο εξαιρετικός σε αυτές τις φάσεις Ελ Αραμπί, έκανε το ιδανικό κλέψιμο και το ιδανικό πλασέ, ισοφαρίζοντας και δείχνοντας μαζί με τους συμπαίκτες του ότι ετοιμάζεται… ολική ανατροπή! Φαινόταν πλέον ότι η Άρσεναλ είχε αποσταθεροποιηθεί για τα καλά. Ο Ολυμπιακός αποκτούσε αυτός τον έλεγχο, έχανε τη μεγάλη ευκαιρία για το 2-1 και ο Μαρτίνς, βλέποντας τον Ελ Αραμπί κουρασμένο από τις συνεχείς μάχες, έριχνε στο ματς τον Αχμέτ Χασάν. Πριν ο Αιγύπτιος ακουμπήσει την μπάλα, ο Γκάμπριελ έκανε το 1-2 και το ματς στράβωνε ξανά…

Μπορεί να ξεστραβώσει στο Λονδίνο; Να κάνει ο Ολυμπιακός μια … τρελή νίκη, πετώντας έξω τους ‘κανονιέρηδες’; Το ποδόσφαιρο είναι ωραίο γιατί σου δίνει το δικαίωμα να τρέφεις ελπίδες. Ακόμη και απατηλές. Ακόμη και ελάχιστες. Όσες είναι, οι ‘ερυθρόλευκοι’ πρέπει να τις διεκδικήσουν, μέχρις εσχάτων…