Ολυμπιακός-Ζενίτ: Ο Σπανούλης δεν αντέχει το ναδίρ

Από το 13-16 ο Ολυμπιακός κυνηγά το άφταστο στα τελευταία πέντε παιχνίδια της κανονικής περιόδου στην Euroleague, αλλά το 73-61 επί της Ζενίτ, την Παρασκευή στο ΣΕΦ, ‘ανέστησε’ τις πεθαμένες πιθανότητες, καθότι απέκτησε την ισοβαθμία και μετά το ταξίδι στο Βερολίνο έχει να παίξει με ομάδες (Ρεάλ, Φενέρμπαχτσε, Βαλένθια) που κινούνται στα όρια της προνομιούχου οκτάδας. Φυσιολογικά οι ‘ερυθρόλευκοι’ δεν θα προλάβουν να πιάσουν το μάξιμουμ των 18 νικών (που ούτως ή άλλως δεν είναι βέβαιο ότι θα αρκούν για την πρόκριση), αλλά όσο ο Βασίλης Σπανούλης κρατά ψηλά και κυματίζει το λάβαρο της ‘ερυθρόλευκης’ αντίστασης, θα υπάρχει πάντα ο τρόπος ν’ ανατραπούν οι μαθηματικοί συσχετισμοί.

Ουδείς γνωρίζει αν ο αρχηγός του ‘Έφηβου’ διάγει το τελευταίο έτους του μπασκετικού βίου του. Μόνο ο ίδιος ξέρει, αν έχει αποφασίσει τι θα κάνει το καλοκαίρι. Ένα είναι θέσφατο: πως μέχρι να γυρίσει τον διακόπτη στο off και να σβήσει το φως, θα φροντίζει να κρατά αναμμένη τη σπίθα μέσα του. Θ’ απολαμβάνει τις στιγμές που βρίσκεται στο παρκέ και δεν θ’ αφήνει να περάσει ούτε μία χωρίς να τη θυμάται. Με λάθη αρκετά ομολογουμένως και κορμί βαρύ πια, αργό απέναντι σε πιο νέους αστέρες του σήμερα. Αλλά ταυτόχρονα με πολλά σωστά, ευφυΐα και εκλάμψεις μαγείας. Ηφαιστειακές εκρήξεις που η λάβα τους κατακαίει στο διάβα της.

Οι ‘ερυθρόλευκοι’ είχαν γυρίσει άλλο ένα ματς στο οποίο βρέθηκαν να χάνουν με 11-25 (από 6/10 τρίποντα της Ζενίτ), με 22-39 και με 35-50, παίζοντας αναίτια για 23 λεπτά μια πολύ κακή περιφερειακή άμυνα που άφηνε πολλά ελεύθερα σουτ και έδινε το βήμα στον Κέβιν Πάνγκος να μοιάζει με τον χαμένο αδερφό του Στέφεν Κάρι, οργιάζοντας σε οργάνωση και σκοράρισμα. Πάντως με τη διαφορά στους 5 πόντους (47-52) δεν θα κέρδιζαν χωρίς τον Σπανούλη.

Τα χαμηλά σχήματα του Μπαρτζώκα με τα δύο 4άρια και τις αλλαγές βοήθησαν αναμφίβολα την αμυντική προσαρμογή, οδηγώντας σε λάθη τους παίκτες του Τσάβι Πασκουάλ. Ωστόσο ο συνεπής ΜακΚίσικ είχε αρχίσει ήδη να κουράζεται και δεν θ’ άντεχε στο ίδιο τέμπο για πολύ ακόμα. Ο Ολυμπιακός χρειαζόταν έναν δεύτερο πόλο διαρκούς απειλής και ο 38χρονος Λαρισαίος πήρε μετά χαράς τα ηνία, αντικαθιστώντας τον Σλούκα. Είχε 5 πόντους από τη δεύτερη περίοδο και σε διάστημα μικρότερο των 5 λεπτών (31’21’-36’15”) σκόραρε τους διπλάσιους. Με all time classic διεισδύσεις απέναντι στον Γκουντάιτς και τρίποντα που έφεραν την υπογραφή του έφτασε τους 15. Άκοπα, αψεγάδιαστα. Στο 70-61 δεν είχε αφήσει πια περιθώρια στους φιλοξενούμενους, που παρασύρθηκαν από την ορμή του και καταποντίστηκαν. Τους έπαιζε και άμυνα στο ποστ ο αθεόφοβος.

Δεν θέλει απόδειξη ότι του Σπανούλη των 11 πόντων στην τελευταία περίοδο, από τους συνολικά 21 του Ολυμπιακού, και τους άλλους τόσους που γλίτωσε δεν του ταιριάζει το ναδίρ. Ποτέ δεν του ταίριαζε. Ούτε θέλει να βλέπει την ομάδα που της (ξαν)άλλαξε τη μοίρα εκεί. Είναι φτιαγμένος για την κορυφή και από ‘κει θα φύγει. Όταν φύγει, άμα φύγει.