Ο Τζον Γκέντερτ αυτοκτόνησε, αλλά δεν θα δικαστεί ποτέ για τα ειδεχθή εγκλήματά του

Είναι η αυτοκτονία ισοδύναμη μιας ομολογίας; Κουβαλά, πιστεύετε, την ισχύ μιας (αυτο)καταδίκης; Ή μήπως αποτελεί μια προφανέστατη πράξη δειλίας απέναντι στις ευθύνες που απορρέουν από τις κακόβουλες πράξεις και αποφυγής των ενοχών; Ο Τζον Γκέντερτ επέλεξε το τέλος του. Το απόγευμα της Πέμπτης (25/2) αυτοπυροβολήθηκε σε rest area κεντρικής λεωφόρου της πόλης Γκραντ Λετζ του Μίτσιγκαν και δεν θα δικαστεί ποτέ από τις αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών.

Είχε φροντίσει να κρύψει πολύ καλά τις προθέσεις του. Όπως τόσα χρόνια τη δράση του. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του CNN ‘το γραφείο της Εισαγγελίας δεν είχε καμία ένδειξη ότι σκόπευε να διαφύγει ή να βλάψει τον εαυτό του’. Μέσω του πληρεξούσιου δικηγόρου του, είχε αφήσει να εννοηθεί ότι πρόκειται να συνεργαστεί ύστερα από την έκδοση εντάλματος σύλληψης και την εις βάρος του απαγγελία 24ων κατηγοριών. Οι 20 εξ αυτών σχετίζονταν με το human trafficking και την καταναγκαστική εργασία που επιφέρει (ή όχι) τραυματισμούς. Οι υπόλοιπες τέσσερις αφορούσαν εξίσου απεχθείς και ποινικά κολάσιμες πράξεις (εκβιασμός, σεξουαλική κακοποίηση εφήβων σε πρώτο και δεύτερο βαθμό, παρακώληση έρευνας/απόκρυψη στοιχείων).

Ο Τζον Γκέντερτ δεν παραδόθηκε ποτέ. Να διαφύγει δεν ήταν εφικτό. Προτίμησε να βάλει τέλος στη ζωή του και να μην έρθει αντιμέτωπος με το βρώμικο παρελθόν του. Θα είχε το νόμιμο δικαίωμα της απολογίας. Να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Να εξηγήσει τι και πώς. Να κυνηγήσει και να διεκδικήσει μέχρι τέλους την αθωότητά του. Κυρίως να κοιτάξει, έστω, στα μάτια τις καταγγέλλουσες και να ζητήσει ταπεινά συγχώρεση. Πολλές οι εναλλακτικές. Διάλεξε να πατήσει τη σκανδάλη και ν’ αυτοτραυματιστεί θανάσιμα. Διάλεξε να στερήσει τη δυνατότητα από τα κορίτσια που κακομεταχειριζόταν σαδιστικά να γιατρέψουν τις πληγές που τους προκάλεσε. Σωματικά και ψυχολογικά.

Ο Γκέντερτ υπήρξε ένας πασίγνωστος προπονητής ενόργανής γυμναστικής και επικεφαλής του τιμ της ολυμπιακής ομάδας των ΗΠΑ, η οποία έφτασε ως την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο σύνθετο ομαδικό στους Αγώνες του 2012. Δούλευε στο χώρο από τα τέλη των 70s, στα μέσα των 80s ανέλαβε το πρώτο σημαντικό πόστο της καριέρας του και μέσα στα επόμενα χρόνια άρχισε να συλλέγει σωρηδόν τα ατομικά βραβεία αναγνώρισης. Είχε αποκτήσει τέτοια τη φήμη που το 1996 ίδρυσε το ‘Twistars USA Gymnastics Club’, έναν αθλητικό σύλλογο που αποκλειστικό στόχο του είχε να παράγει ολυμπιονίκες! Με οποιοδήποτε κόστος και τίμημα για τα κορίτσια που αναλάμβανε να ‘πλάσει’. Υπέρ το δέον αυστηρός και πάνω απ’ όλα χειριστικός ήταν τα μόνιμα επίθετα που τον συνόδευαν το προφίλ του, χρησιμοποιούσε κατά κόρον λεκτική και σωματική βία για να αποκομίσει το αποτέλεσμα που επιθυμούσε. Δίχως οίκτο. Ο πόνος του άλλου τον συνάρπαζε. Ήξεραν πολλοί, ελάχιστοι μιλούσαν.

Το 2013 το απόστημα άρχισε να σπάει και το πύον να πετάγεται. Άνοιξε ο πρώτος φάκελος. Συγκεντρώθηκαν αρκετά στοιχεία που θα υποστήριζαν μια ποινική δίωξη. Η υπόθεση δεν προχώρησε σε βάθος, σχεδόν ‘κουκουλώθηκε’. Έως τις αρχές του 2018 συνέχισε να δουλεύει απτόητος. Μέχρι που στις 23/1 αποσύρθηκε αναγκαστικά από το προσκήνιο. Είχε ανασταλεί η ιδιότητα του από την αμερικανική Ομοσπονδία και ήταν ανέφικτο να παράσχει πλέον τις υπηρεσίες του στα παιδιά του συλλόγου, διότι το όνομά του είχε συμπεριληφθεί στην ευρεία έρευνα των όσων εμπλέκονταν στο σκάνδαλο της σεξουαλικής κακοποίησης ανήλικων κοριτσιών από τον γιατρό-παιδοβιαστή Λάρι Νάσαρ, ο οποίος είχε συλληφθεί αρχικά με τις κατηγορίες της κατοχής και διακίνησης παιδικής πορνογραφίας. Αργότερα βγήκαν όλα τ’ άπλυτα στη φόρα!

Ήταν πολύ στενοί συνεργάτες οι δυο τους, δούλευαν παρέα στο σύλλογο και στην εθνική ομάδα. Εκείνη την περίοδο που ο Γκέντερτ παυόταν από προπονητής ο Νάσαρ καταδικαζόταν με ποινές κάθειρξης που ξεπερνούσαν στο σύνολό τους τα 175 χρόνια. Είχε καταγγελθεί για σεξουαλικά εγκλήματα από τουλάχιστον 265 γενναίες γυναίκες, οι οποίες είχαν το σθένος να μιλήσουν δημόσια για τον καθ’ ολοκληρία και επί χρόνια βιασμό τους. Όλα είχαν αρχίσει από τη μαρτυρία της Ρέιτσελ Ντενχόλεντερ στην Indianapolis Star το 2016. Πλέον ο ένοχος εκτίει τα ισόβια σε κελί φυλακής στην Φλόριντα.

Ένα από τα μέρη που ο Νάσαρ κακοποιούσε τις ανήλικες γυμνάστριες ήταν ένα δωμάτιο στ’ αποδυτήρια του Twistars. Σταδιακά άρχισε να ερευνάται η συνενοχή και οι ποινικές ευθύνες του Γκέντερτ στις κολάσιμες πράξεις του γιατρού. Γρήγορα αναδύθηκαν στην επιφάνεια συμπεριφορές που δεν άρμοζαν σε επαγγελματία προπονητή. Είχε στείλει στο νοσοκομείο αθλήτρια από βάναυσα χτυπήματα. Φώναζε διαρκώς, τρομοκρατούσε, εκβίαζε. Για να γλιτώσουν από τον προπονητή-αστυνομικό κατέληγαν στον γιατρό-τέρας, ο οποίος εκμεταλλευόταν τον εύθραυστο χαρακτήρα των αθλητριών, τις παρηγορούσε, τις παρέσερνε και στο τέλος εκδήλωνε πάνω τους όλα τις διαστροφικά ένστικτά του.

Ο Γκέντερτ κατηγορήθηκε πως γνώριζε τη δράση του και ότι δεν επενέβη ποτέ για να γλιτώσει τα θύματα. Σε κάθε αφορμή που είχε τη δυνατότητα να σταματήσει το κακό είτε υποβάθμιζε είτε προσπερνούσε τα περιστατικά. Φέρεται να είχε γίνει μάρτυρας κακοποίησης κοριτσιού, αλλά σ’ εκείνη την περίπτωση ενεργοποίησε το χιούμορ και έστρεψε αλλού το βλέμμα. Εκ των υστέρων ήρθαν στο φως δικές του ασελγείς πράξεις εις βάρος έφηβης μεταξύ 13 και 16 ετών! Κατηγορίες που συμπεριελήφθησαν στη δικογραφία. Γι’ αυτήν και μόνο την υπόθεση προβλεπόταν, από το δικαστικό ρεπορτάζ, ότι δεν θα γλιτώσει τα ισόβια.

Το όπλο που έστρεψε στον εαυτό του τον απάλλαξε από τύψεις, ενοχές, ευθύνες, διαπόμπευση, δίκες. “Βασάνισε και κακοποίησε μικρά κορίτσια, εμού συμπεριλαμβανομένου, για περισσότερα από 30 χρόνια και ήταν ικανός να κοροϊδέψει τη δικαιοσύνη“, ανέφερε η Σάρα Κλέιν, ένα από πρώτα επιβεβαιωμένα θύματα των Γκέντερτ-Νάσαρ, μαθαίνοντας τα νέα. Η ίδια είχε τραυματιστεί στην προπόνηση και είχε επισκεφτεί τον γιατρό για να λάβει την απαιτούμενη θεραπεία, αντ’ αυτού δέχθηκε σεξουαλική επίθεση με την αιτιολογία πως ήταν μια μορφή ίασης. Ήταν 8 ετών όταν πρωτοσυνέβη. Επί μία 10ετία ο Νάσαρ την κακοποιούσε συστηματικά.

“Ήταν ένας ναρκισσιστικός εκφοβιστικός προπονητής που μας κακοποιούσε. Διατηρούσε μια κουλτούρα τρόμου που δεν επέτρεπε στα νεαρά κορίτσια να τον πλησιάσουν και ν’ αναφέρουν την κακοποίηση του Νάσαρ. Η αυτοκτονία του είναι μια παραδοχή της ενοχής την οποία τώρα μπορεί να δει όλος ο κόσμος. Η γενναιότητα των πολλών θυμάτων του Γκέντερ θα σταθεί για πάντα απέναντι στη δειλία του. Ως επιζήσασα και μητέρα δύο νεαρών κοριτσιών, μοναδική βολή μου είναι η γνώση ότι μπορώ να στηρίζω το κεφάλι μου στο μαξιλάρι γνωρίζοντας ότι ο Τζον Γκέντερτ δεν θα τρομοκρατήσει και θα κακοποιήσει άλλο παιδί“, συμπλήρωσε καταλήγοντας η Κλέιν.

Η Ρέιτσελ Ντενχολάντερ σημείωσε πως “η επιλογή του Γκέντερτ ήταν ολόδική του. Αυτό που έκανε κάθε επιζήσασα ήταν να βάλει ένα τέλος στην κακοποίηση και να σώσει άλλους“. Η Ολυμπιονίκης του 2012 (σε σύνθετο ομαδικό, ασκήσεις εδάφους) Άλι Ρέισμαν εκδήλωσε την απέχθειά της γράφοντας πως “αναγουλιάζω“. Η Γενική Εισαγγελέας του Μίτσιτσκαν που είχε αναλάβει την υπόθεση, Ντάνα Νέσελ, περιέγραψε το θάνατο του Γκέντερτ ως “ένα τραγικό τέλος σε μια τραγική ιστορία για όσους εμπλέκονταν σε αυτήν“. Το έγραψε ο ίδιος πιέζοντας το δάχτυλο στη σκανδάλη.