Ο Φερλάν Μεντί της Ρεάλ σηκώθηκε από την αναπηρική καρέκλα

Θα συμφωνήσουμε (όλοι φανταζόμαστε) ότι σε καμία περίπτωση η εφετινή εκδοχή της Ρεάλ του Ζιντάν είναι η πιο ‘real’ απ’ όλες τις προηγούμενες των δύο θητειών του ως προπονητή στη Μαδρίτη. Ούτε καν μια καλοδουλεμένη ρέπλικα που πλησιάζει την αυθεντικότητα του πρωτότυπου. Δεν συζητάμε ότι απέχει πολλά αστρικά έτη από το ποδοσφαιρο-σύμπαν των ‘γκαλάκτικος’. Αμφιβάλλουμε δε, αν είναι πρόκειται για σύνολο ανώτερο της αυτοκαταστροφικής Μπαρτσελόνα.

Παρηγορητικό είναι μονάχα ότι αφήνει χώρο ν’ αναπτυχθούν νέοι ποδοσφαιρικοί οργανισμοί. ‘Αυτόφωτα αστεράκια’ σ’ έναν σύγχρονο γαλαξιακό σύστημα. Εξ αυτών ο Φερλάν Μεντί. Ο ‘σημαιοφόρος’ του κολακευτικού 1-0 επί της Αταλάντα, στο πρώτο ραντεβού των δύο για την πρόκριση στα προημιτελικά του Champions League.

Ο αριστεροπόδαρος Γάλλος ακραίος έχει επωφεληθεί της περίστασης κι από καιρό έχει αφήσει πίσω του τον Μαρσέλο. Θεωρητικά οι δυο τους ανταγωνίζονται για τη θέση στ’ αριστερά της άμυνας των ‘μερένγκες’. Μόνο που ο 25χρονος, ως πιο συνεπής ανασταλτικά, έχει κατορθώσει να ‘ναι πάντα ένα βήμα πιο μπροστά και ο Βραζιλιάνος δεν τον προφταίνει. Απ’ αρχή της εφετινής σεζόν ο Μεντί έχει μετρήσει 28 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις, παραμένοντας στο χορτάρι περισσότερα από 85 λεπτά κατά μέσο όρο, απέναντι στις μόλις 10 παρουσίες του συμπαίκτη του. Στις δύο απ’ αυτές μάλιστα έπαιξαν μαζί, άρα δεν προτιμήθηκε, απλώς παρέστη διαφορετική ανάγκη.

Ο ‘Ζιζού’ τον εμπιστεύεται τυφλά τον συμπατριώτη του γιατί του προσφέρει από την πτέρυγα την τακτική συνέπεια εκείνη που έχει ανάγκη το εκάστοτε δίδυμο των στόπερ για να μην βρίσκεται εκτεθειμένο σε διαρκείς κινδύνους από τα πλάγια. Παίρνοντας ταυτόχρονα σε δόσεις την επιθετικότητα που ζητά από έναν παίκτη με τον συγκεκριμένο ρόλο.

Ανά συμμετοχή, όπως προκύπτει από τη βάση δεδομένων του whoscored, ο Μεντί δεν ανακτά περισσότερες κατοχές συγκριτικά με τον συμπαίκτη του, καθώς είναι λιγότερα τα επιτυχημένα τάκλιν του. Την ίδια στιγμή όμως εξισορροπεί την αδυναμία του αυτή με τα παραπανίσια κλεψίματα, κυρίως στα παιχνίδια της Ευρώπης, και με τις σταθερές απομακρύνσεις. Φροντίζει να μην πηγαίνει πάντα πάνω στον αντίπαλό του, αλλά να κρατά τη θέση του, να μην παίρνει αχρείαστα ρίσκα που θα έχουν δυσάρεστες συνέπειες, να λειτουργεί πολλές φορές ως τρίτος κεντρικός αμυντικός και να μην αφήνει ελεύθερες διαβάσεις. Συνδυαστικά δε με το τρομερά υψηλό ποσοστό στις μεταβιβάσεις, που αγγίζει το παρανοϊκό 90%, και τη μόνιμη έφεσή του στην ντρίμπλα, με τουλάχιστον 2 επιτυχημένες απόπειρες σε κάθε παιχνίδι, δημιουργεί το ολόγραμμα ενός ποδοσφαιριστή που ξέρει πολύ καλά ποια είναι η δουλειά του και πώς να εκμεταλλεύεται τα καλά στοιχεία του (ταχύτητα, δύναμη, κλπ), κρατώντας τον εαυτό του μακριά από υπερβολές.

Στο παιχνίδι της Τετάρτης πρώτα κέρδισε την αποβολή του Φρόιλερ, που ζημίωσε ξεκάθαρα αποσυντονίζοντας τους γηπεδούχους…

…και ακολούθως πέτυχε το γκολ που όρισε το τελικό αποτέλεσμα, μετατρέποντας αυτομάτως τους Μαδριλένους σε φαβορί.

Ο Μεντί έγινε το όνειρό του

Προτού συμπληρωθούν 2 χρόνια από την ένταξή του στη Ρεάλ ίσως να μην έχει αποσβέσει ακόμη τα 48 εκατομμύρια που δαπανήθηκαν για την απόκτησή του από τη Λιόν, αλλά ένα μεγάλο ποσοστό αυτών το έχει διαγράψει ασυζητητί από τα τιμολόγια του λογιστηρίου. Δεν πρόκειται για ένα επίτευγμα που συνέβη αβίαστα και άνευ κόπου. Ο 25χρονος μπακ είναι ένα απτό παράδειγμα του πιτσιρικά εκείνου που δεν άφησε τους άλλους να ρυθμίσουν την πορεία του. Δεν ακολούθησε απλώς το όνειρό του, φορώντας εν τέλει τη λευκή φανέλα με το στέμμα, αλλά έγινε ο ίδιος το όνειρό του. Και μαζί όνειρο πολλών άλλων που στο ξεκίνημά τους τσαλαπατούν σε θολά νερά.

Σε μια ηλικία με αναπόφευκτες συναισθηματικές εξάρσεις και όντας ευάλωτος ψυχικά εξαιτίας αφενός του πρόωρου θανάτου του πατέρα του, στα 11 του, αφετέρου της αναπάντεχης εισαγωγής/εξαντλητικής παραμονής του σε νοσοκομείο δεν θα ‘ταν παράδοξο ν’ ασπαστεί την άποψη των ανθρώπων της Παρί Σεν Ζερμέν, στα τμήματα υποδομής της οποίας είχε ενταχθεί πριν από την εφηβεία, και να εγκαταλείψει το ποδόσφαιρο προτού ενηλικιωθεί. Η αρθρίτιδα στον αριστερό γοφό, με την οποία διεγνώσθη τον Φλεβάρη του 2010, έγινε η απρόσκλητη συντροφιά του και η ‘αρμένικη βίζιτα’ στον σκελετό του κράτησε περισσότερο από μισό χρόνο. Διότι συνοδεύτηκε από μια ύπουλη λοίμωξη που ‘κληρονόμησε’ παράλληλα.

Πρωταρχικά έπρεπε να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση για ν’ αποκατασταθεί το πρόβλημα. Η περιπέτεια μόλις είχε αρχίσει, καθώς κατόπιν δεν ήταν εφικτό να περπατήσει καν. Του είχαν αφήσει να εννοηθεί πως ο ακρωτηριασμός του ποδιού του δεν ήταν ένα απίθανο σενάριο. Μοιραία όποια κίνησή του στον περιορισμένο χώρο γινόταν με την αποκλειστική βοήθεια ενός αναπηρικού αμαξιδίου. Τα πόδια του ήταν οι φαρδιές ρόδες και χέρια του οι άξονες που είτε ενεργοποιούσαν τον μηχανισμό είτε τον διευκόλυναν ν’ ανεβοκατεβαίνει στο κρεβάτι.

“Ήμουν στο νοσοκομείο για 6-7 μήνες, κάνοντας αποθεραπεία και μαθαίνοντας εκ νέου πώς να περπατώ“. Στο αρχικό στάδιο είχε εγκατασταθεί στην κλινική και ακολούθως πήρε το δρόμο για το κέντρο αποκατάστασης. Στα 15 του ένιωθε σαν ένα μωρό λίγων μηνών που αφήνει πίσω του το μπουσούλημα και προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του, αναζητώντας ισορροπία και σταθερότητα. Στην πρώτη απόπειρά του έπεσε καταγής. Τα κάτω άκρα του ήταν μαγκωμένα, σχεδόν παγιδευμένα από ένα αόρατο σχοινί. Ακολούθησε κατ’ επανάληψη η ίδια επίπονη διαδικασία. Οι πατερίτσες έγιναν το μέσο επιβίωσής του για τις τελευταίες εβδομάδες. Μέχρι που τις πέταξε μακριά. Δεν του ήταν απαραίτητες.

Σήμερα, 11 Φλεβάρηδες μετά, είναι στη Ρεάλ Μαδρίτης διότι δεν εγκατέλειψε ποτέ του εκείνη την προσπάθεια. Εξακολουθούσε να πονά επί δύο χρόνια, αλλά δεν ήθελε να σταματήσει χωρίς να έχει εξαντλήσει τις πιθανότητες επιστροφής. Το 2013, ολόρθος πια, πήγε για να δοκιμαστεί στη Χάβρη (πρώτα στη β’ ομάδα) κι από εκεί, το 2017, κατέληξε στη Λιόν. Όντας ο κορυφαίος αριστερός μπακ της Ligue 2.

Σήμερα, 11 Φλεβάρηδες μετά, είναι στη Ρεάλ Μαδρίτης, διότι, όπως είπε στη Marca, εφαρμόζει απαρέγκλιτα το τρίπτυχο: σωστή διατροφή, πολλή προπόνηση, προσεκτική ζωή. Σε μια ομάδα που έχει ταλαιπωρηθεί εξαντλητικά από τους μυϊκούς (και όχι μόνο) τραυματισμούς μέσα στη χρονιά, καθώς πρόσφατα καταμετρήθηκε ότι έχουν υπερβεί πλέον τις τέσσερις δεκάδες, ο Μεντί αντιστέκεται σθεναρά, κάνοντας μικρά διαλείμματα συντήρησης και άψογη διαχείριση του μυοσκελετικού συστήματός του.

Τι τρώει

Το φαγητό που χωρίς μεγάλη επιτυχία επιχειρεί να μαγειρεύει κατά κόρον είναι τα ζυμαρικά. Όσοι έχουν δοκιμάσει τα γαστρονομικά πειράματά του δεν έχουν να λένε ότι απέδωσαν στο βαθμό που θα έπρεπε. Γι’ αυτό φροντίζει να σιτίζεται με βάση τα όσα του προτείνουν οι ειδικοί διαιτολόγοι του ισπανικού κλαμπ. Λαμβάνει τις απαιτούμενες ποσότητες πρωτεϊνών από διάφορες πηγές, τα λαχανικά και το ρύζι αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής διατροφής του. Το κυριότερο; Δεν ζηλεύει λιχουδιές και κρατά μια συνεπή στάση που του επιτρέπει να μην χρειάζεται προσθαφαιρέσεις κιλών.

Πώς γυμνάζεται

Ο Μεντί είναι από τους πιο καλογραμμωμένους, τους πιο fit ποδοσφαιριστές των ‘μερένγκες’. Έχουν υποστηρίξει οι γιατροί πως ούτως ή άλλως τον βοηθούν πολύ τα γονίδιά του, παράγοντας θεμελιώδης σε όλη τη διαδρομή του έως τώρα, αλλά ουδέποτε αυτός παραμέλησε τον εαυτό του. Εργατικός σε γυμναστήριο και προπόνηση, δεν αφήνει λεπτό ανεκμετάλλευτο βάσει των όσων λένε αυτοί που τον περιτριγυρίζουν. Εξοστρακίζοντας τον Μαρσέλο από την ενδεκάδα της Ρεάλ τον είχε εξαναγκάσει στην απώλεια 6 κιλών για να τον ανταγωνιστεί, δίχως χειροπιαστό αποτέλεσμα μέχρι σήμερα. Την ίδια ώρα ο Ρεγκιγιόν κατέληξε με μεταγραφή στην Τότεναμ γιατί θα περίσσευε στ’ αριστερά.

Πού περνά την ελεύθερη ώρα του

Κρατά μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας την προσωπική ζωή του. Ουδέποτε έως σήμερα επισημοποίησε κάποια σχέση του και οι εκάστοτε αναρτήσεις του αφορούν στην πλειονότητά τους αγωνιστικές στιγμές. Το βέβαιο είναι πάντως ότι του αρέσει να μένει σπίτι. Οι τωρινές συνθήκες ευνοούν την πεποίθησή του ότι ο αθλητής οφείλει ν’ ακολουθεί ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα και να μην παρεκκλίνει, φερ’ ειπείν ξενυχτώντας. “Δεν θέλω να πω ότι όποιος τραυματίζεται δεν έχει ακολουθήσει το σωστό τρόπο, αλλά εγώ το προσπαθώ“, έλεγε προσφάτως σε συνέντευξή του. Του αρέσει να ξοδεύει την ώρα του στον καναπέ του σπιτιού του, παίζοντας videogames ή σερφάροντας στο διαδίκτυο. Ένας σπιτόγατος που βρυχάται στο γήπεδο.