Ο "καλός" Σκόκο, ο "κακός" Μπάγεβιτς και η άσχημη ΑΕΚ...
Οι μεταγραφικές κινήσεις και οι κόντρες στο στρατόπεδο της Ένωσης. Ο Γιάννης Ξενάκης γράφει για τον "καλό" Σκόκο, τον "κακό" Μπάγεβιτς και την "άσχημη" ΑΕΚ της σεζόν που ολοκληρώθηκε.
Όρο που θα προέβλεπε πως ο Νάτσο Σκόκο θα έπρεπε να ερωτάται από τον εκάστοτε προπονητή αν θα έμενε εκτός ενδεκάδας. Έναν συμπληρωματικό όρο επίσης που θα απαγόρευε στον εκάστοτε προπονητή της ομάδας να εκφράζει την επιθυμία και τη θέληση για την απόκτηση ενός ακόμη ποιοτικού επιθετικού (και μάλιστα άλλου τύπου, αυτό που λέμε "βαρύ φορ") αν προηγουμένως δεν έπαιρνε την άδεια από τον Νάτσο Σκόκο. Στο συμφωνητικό θα μπορούσε να υπάρχει επίσης και μια παράγραφος που θα προέβλεπε ρητά και κατηγορηματικά, πως ο προπονητής δεν έχει το δικαίωμα να ομιλεί για "αδιάφορους ποδοσφαιριστές", αν προηγουμένως δεν έπαιρνε την γραπτή άδεια από τον Νάτσο Σκόκο.
Τον ενόχλησαν λοιπόν κάποια "προφανή πράγματα" τον Νάτσο Σκόκο, μόνο που το προφανές πρέπει να αναζητηθεί αλλού. Στη νοοτροπία του Αργεντινού. Που ξινίζουν τα μούτρα του όταν βλέπει τον Μπάγεβιτς, λες κι έχει μπροστά του τον μεγαλύτερο εχθρό του. Τι του έκανε λοιπόν ο Μπάγεβιτς; Τίποτα, μα τίποτα απολύτως. Με εξαίρεση εκείνο το πρώτο ημίχρονο με την Έβερτον (για το οποίο, έτσι έκρινε ο προπονητής, εκατοντάδες κόουτς στην Ευρώπη και ροτέϊσον κάνουν και φίρμες μπορεί να αφήσουν στον πάγκο...), ο Σκόκο ήταν πάντα εκεί. Στην ενδεκάδα της ΑΕΚ. Βρέξει χιονίσει. Και στις πτέρυγες τον έβαλε ο προπονητής του. Και πίσω από τον επιθετικό τον έβαλε. Και δίπλα στον επιθετικό. Και πάντα έπαιζε, και αρκετοί απ' έξω αναρωτιόμασταν γιατί δεν του τραβάει τ' αυτάκι μετά από μερικά ανεκδιήγητα παιχνίδια που έκανε. Προσοχή, όχι τόσο για την απόδοση. Εδώ δεν τίθεται θέμα, αν θα του έπιαναν οι ντρίμπλες, οι επινοήσεις, οι πάσες. Και λάθη θα κάνει, μέσα στο πρόγραμμα είναι όλα. Μιλάω κυρίως για το ενδιαφέρον του, την προσήλωση του στο στόχο, το φιλότιμο, το πάθος, το πείσμα. Σε πολλά, σε πάρα πολλά ματς δεν είχε τίποτα απ' όλα αυτά. Κι εκεί πλέον ήταν ο προκλητικά αδιάφορος ποδοσφαιριστής Νάτσο Σκόκο.
Την άλλη καραμέλα, που πιπιλάνε αρκετοί, την έβαλε στο στόμα του και ο Νάτσο Σκόκο. Ποια;
"Όταν χάναμε, παρά την προσπάθεια μας, πάντα φταίγαμε οι παίκτες. Όταν κερδίζαμε όμως, κερδίζαμε εξαιτίας του προπονητή." Μάλιστα. Προσπαθώ να θυμηθώ, σε ποια κερδισμένα παιχνίδια της ΑΕΚ, με αξιοπρεπές ποδόσφαιρο, δεν πήραν τα εύσημα οι παίκτες - πρωταγωνιστές, αλλά (σύμφωνα με τον Σκόκο) τα πήρε ο προπονητής. Σε κανένα. Στις γκολάρες που έβαλε, πήρε σχεδόν όλο το μερίδιο δόξας και προβολής.
Συμφωνώ ότι ο Μπάγεβιτς είναι στο απυρόβλητο περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο προπονητή στην Ελλάδα. Αυτό όμως είναι ένα άλλο κεφάλαιο, που δεν θα έπρεπε να αφορά τον Νάτσο Σκόκο, δεν θα 'πρεπε να τραβά κανένα ζόρι. Τον Νάτσο Σκόκο θα έπρεπε πρωτίστως να απασχολεί η δική του συνολική παρουσία στον αγωνιστικό χώρο και όχι αν θα γίνει και σε ποιο βαθμό κριτική στον προπονητή του.
Το έχω ξαναγράψει και δεν παίρνω λέξη πίσω, όσα θεαματικά γκολ κι αν βάλει. Παίκτες με τη νοοτροπία του Σκόκο δεν έχουν θέση στην ΑΕΚ. Σε τούτη την ΑΕΚ, που έχει ανάγκη από Μανωλάδες. Να σκοράρουν, να πανηγυρίζουν δείχνοντας τη φανέλα, το σύμβολο, τον "δικέφαλο αετό", να τρέχουν προς τον προπονητή. Να βγάζουν προς τα έξω εικόνα ομάδας συσπειρωμένης. Και χίλια μπράβο στον Σάχα που "την είπε" στον Νάτσο Σκόκο, που είπε τη μεγάλη αλήθεια στο τέλος: "Ο Νάτσο είχε μία πολύ ιδιαίτερη χρονιά, αλλά θα πρέπει να καταλάβουν όλοι ότι η ομάδα είναι πάνω από όλα ανεξάρτητα τι περνάς".
Ο Σάχα είναι μια περίπτωση ποδοσφαιριστή που καταδεικνύει ότι ο Μπάγεβιτς δεν έχει τίποτα με κανέναν και λειτουργεί με αξιοκρατικά κριτήρια ως προς τη στελέχωση της ομάδας. Κατά γενική ομολογία ο Αργεντινός τερματοφύλακας έκανε κακό πρώτο γύρο. Μέχρι που ο Μπάγεβιτς τον άφησε έξω, αρχής γενομένης από τις 6 Γενάρη στο Καραϊσκάκη. Όταν χτύπησε με τον Παναθηναϊκό ο Αραμπατζής, ο Σάχα επανήλθε. Καλύτερος από ποτέ. Και ο Μπάγεβιτς τον επιβράβευσε, διατηρώντας τον στην εστία μέχρι το τέλος κι ας είχε γυρίσει ο Αραμπατζής.
Βλέπω επίσης να σέρνεται ένα ωραίο παραμυθάκι αυτές τις μέρες. Ότι η διοίκηση της ΑΕΚ, για χάρη του Μπάγεβιτς ξεπουλάει τους καλύτερους παίκτες της. Να τα βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά; Πάμε λοιπόν:
*Πρώτον, πριν παρθεί η απόφαση για παραμονή του Μπάγεβιτς, ήταν ειλημμένη (από τα αφεντικά) μια άλλη απόφαση: Ότι θα πουληθούν ποδοσφαιριστές. Το θέμα ετίθετο σε άλλη βάση, αν η ΑΕΚ θα τους πουλούσε σε ανταγωνίστρια ομάδα
*Δεύτερον, ο Σκόκο, ο Τζιμπούρ και ο Μπλάνκο έχουν συμβόλαια μέχρι το 2011. Οι επιλογές είναι δυο. Να τους ανανεώσει τα συμβόλαια ή να τους πουλήσει από τώρα. Ξέρετε εσείς κανέναν Σκόκο που να επιθυμεί την παραμονή του στην ΑΕΚ, όταν οι μανατζαρέοι του τον χειμώνα μας είχαν ζαλίσει με δηλώσεις τύπου "δώστε μετεγγραφή στον Σκόκο"; Ξέρετε εσείς κανέναν Τζιμπούρ ή Μπλάνκο που να δέχονται καινούρια συμβόλαια με τα νέα οικονομικά δεδομένα που είναι (εκ των πραγμάτων) υποχρεωμένη να εφαρμόσει η ΑΕΚ;
*Τρίτον, η ΑΕΚ δεν έχει την πολυτέλεια να κρατήσει άλλο ένα χρόνο στην ομάδα και μετά να τους χάσει τζάμπα, ποδοσφαιριστές που θα της φέρουν χρήματα στα ταμεία. Σε τέτοια λογική δεν μπαίνει πλέον ούτε ο Ολυμπιακός με τα εκατοντάδες εκατομμύρια έσοδα από 12 Τσάμπιονς Λιγκ ή ο πολυμετοχικός Παναθηναϊκός που πάει να την βγάλει στις μετεγγραφές με μπάτζετ πέντε εκατομμυρίων και ό,τι βγάλει από πώληση ποδοσφαιριστών.
*Τέταρτον, και νέο προπονητή να προσλάμβανε η ΑΕΚ, τον Μπόλονι ή κάποιον σαν τον Στάρε που πήγε στον Πανιώνιο ο Κιντής, τίποτα απολύτως δεν θα άλλαζε. Η ΑΕΚ και πάλι θα πουλούσε ποδοσφαιριστές.
Προσωπικά δεν τα βάφω μαύρα αν φύγουν από την ΑΕΚ δυο από τους τρεις μπροστινούς ή ακόμα και οι τρεις. Προκοπή δεν είδε η ομάδα με την παρουσία τους. Άσχημη ήταν στα πιο πολλά ματς. Αποκρουστική σ' αρκετά. Προκοπή με την παρουσία Μπάγεβιτς η ομάδα έχει δει. Όταν την είδε. Δεν χαλάει σε κανέναν η προοπτική να ενισχυθεί το ελληνικό στοιχείο. Αυτός άλλωστε ήταν και προ τριετίας, ένας εκ των στόχων του Νικολαΐδη, που έμεινε μόνο στα λόγια. Δεν σημαίνει ότι με την ελληνοποίηση της ομάδας, δεν θα παίζουν ξένοι στην ΑΕΚ. Να παίζουν, αλλά λίγοι και καλοί. Όσοι μπορούν να κάνουν τη διαφορά στην απόδοση με κατάθεση ψυχής στον αγωνιστικό χώρο.
Στα 62 του χρόνια ο Μπάγεβιτς δεν είναι ο σαραντάρης και σαραντεπεντάρης προπονητής που σάρωνε τους τίτλους και παρουσίαζε θεαματικές - ελκυστικές ομάδες. Από την άλλη όμως δεν δέχομαι ότι είναι συνταξιούχος, όταν είναι άπειρες οι περιπτώσεις προπονητών ηλικίας "εξήντα-φεύγα" που δουλεύουν σε υψηλό επίπεδο στην Ευρώπη. Και βεβαίως κανένα ελληνικό ποδόσφαιρο δεν ξεπέρασε με την εξέλιξη και πρόοδο του τον Μπάγεβιτς.
Δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι το εγχείρημα θα πετύχει και θα δικαιωθούν με τις επιλογές που έκαναν. Τα αφεντικά που κράτησαν τον Μπάγεβιτς και ο Μπάγεβιτς που δεν έφυγε από μόνος του. Και δεν είμαι σίγουρος, γιατί στην ΑΕΚ χρόνια τώρα όλοι τρώγονται μεταξύ τους. Οι μεν με τους δε και αντίστροφα. Εμφύλιοι, διχασμός, μιζέρια. Τουλάχιστον ας δοθεί μια ευκαιρία στον Μπάγεβιτς να χτίσει μια ομάδα. Τη δική του ομάδα...
ΥΓ: Αν είναι η ...ελληνοποίηση της ομάδας να ξεκινά από την αποδέσμευση Αλεξόπουλου τότε μιλάμε για τεράστιο unfair (από την πλευρά του προπονητή προς τον ποδοσφαιριστή). Για τις τόσες ατυχίες που πέρασε αυτό το παλικάρι, που πλήρωσε κι ένα σωρό λεφτά από την τσέπη του για να πάει σε ειδικό κέντρο αποκατάστασης στο Βέλγιο. Φαντάζομαι ότι ο προϋπολογισμός της ΑΕΚ δεν θα πέσει έξω από τα 180 χιλιάρικα που παίρνει ετησίως ο Αλεξόπουλος.