Ντάνουτ Λούπου: Από ρουμανικό λαχείο στις φυλακές Κορυδαλλού (PHOTOS+VIDEOS)

Τον Φεβρουάριο του 1991, η φίλαθλη κοινή γνώμη και όχι μόνο συγκλονίζεται στο άκουσμα της είδησης ότι ένας ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού, ο Ντάνουτ Λούπου, συλλαμβάνεται ως επικεφαλής σπείρας που έκλεβε γούνες και χρυσαφικά. Θυμηθείτε με φωτογραφίες και videos την ιστορία του Ρουμάνου άσου.

17 ΦΕΒ 2015

Το κουβάρι της ιστορίας του Ντάνουτ Λούπου άρχισε να ξετυλίγεται ύστερα από την πιο ταπεινωτική ήττα στην ιστορία του Παναθηναϊκού: το αλησμόνητο 6-1 από την τρανή, τότε, Ντιναμό Βουκουρεστίου που διέθετε στις τάξεις της παίκτες όπως ο Ντορίν Ματέουτς, ο Ιοάν Σαμπάου, ο Φλορίν Ραντουτσόιου και ο Ντάνιελ Τιμόφτε.

Εκείνη την ηλιόλουστη 1η Νοεμβρίου 1989, ο Γκίντερ Μπένγκτσον είχε τη φαεινή ιδέα να παρατάξει την άμυνα σε ζώνη στο "Stadionul Dinamo" και κατ' επέκταση να συμβάλλει στην αύξηση της δημοφιλίας του Νο11 της εθνικής Ρουμανίας, που λίγους μήνες αργότερα συμμετείχε στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ιταλίας.

Οι διασυνδέσεις της "οικογένειας"

Οι καλές σχέσεις της οικογένειας Βαρδινογιάννη με Ρουμάνους επιχειρηματίες είχε πιστοποιηθεί τριάμισι χρόνια νωρίτερα, όταν ο "καπετάνιος" πόζαρε δίπλα στα μέλη της Στεάουα Βουκουρεστίου κατά την απονομή του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1986. Αναμφίβολα, κι αυτό ήταν ένα γεγονός που έπαιξε το ρόλο του για την πραγματοποίηση της μεταγραφής...

Ο θηριώδης Λούπου, ο Ματέουτς και παλιότερα ο Γκέοργκε Χάτζι ήταν μερικοί από τους Ρουμάνους άσους που είχαν συνδεθεί με τον ισχυρό Παναθηναϊκό της εποχής. Τελικά, μόνον ο υψηλόσωμος μέσος έμελλε να γίνει κάτοικος Παιανίας, προοριζόμενος μάλιστα ως αντικαταστάτης του Χουάν Ραμόν Ρότσα, ο οποίος είχε αποσυρθεί το καλοκαίρι του 1989.

"Δεν ήθελα Παναθηναϊκό"

Η ηγετική προσωπικότητά του, η καλή τεχνική κατάρτιση, το φαρμακερό σουτ, καθώς και το νεαρό της ηλικίας του (όταν υπέγραψε στο "τριφύλλι" ήταν 23 ετών) "μουντιαλικού" άσου γέμισαν αισιοδοξία τους φιλάθλους των "πρασίνων". Δυστυχώς για εκείνους, από τις πρώτες ημέρες ο "λύκος" είχε δείξει τον άστατο χαρακτήρα του, ταξιδεύοντας μια-δυο φορές στη χώρα του χωρίς να πάρει άδεια.

Ο Λούπου είχε όλα τα φόντα για να εξελιχθεί σε ένα σπουδαίο ποδοσφαιριστή, ωστόσο δεν κατάφερε ποτέ να προσαρμοστεί στην Ελλάδα. Εξάλλου, όπως είχε δηλώσει πολλά χρόνια αργότερα, ο ίδιος επιθυμούσε να αγωνιστεί στην ιταλική Πίζα του Μιρτσέα Λουτσέσκου, αλλά δεχόμενος πιέσεις μέχρι και από πολιτικά πρόσωπα, αποφάσισε να απαντήσει καταφατικά στην πρόταση του Παναθηναϊκού.

Το "κάψιμο" της μηχανής

Στο αυτοκίνητό του ξέσπασε ο Ντάνουτ Λούπου, όταν έμαθε ότι δεν βρίσκεται στην αποστολή της ομάδας για ένα ματς πρωταθλήματος. Συγκεκριμένα, τη στιγμή της αποχώρησής του από την Παιανία "μάρσαρε" τόσο πολύ, με συνέπεια να "κάψει" τη μηχανή του πολυτελούς αυτοκινήτου του!

Το άδειασμα του μίνι μπαρ

Το ημερολόγιο έγραφε 9 Δεκεμβρίου 1990 και η αποστολή του Παναθηναϊκού ετοιμαζόταν να αναχωρήσει από το Πανόραμα Θεσσαλονίκης με προορισμό το γήπεδο Χαριλάου για ένα ματς με τον Άρη. Τότε, άνθρωπος του ξενοδοχείου ενημέρωσε τους "πράσινους" ότι τα ποτά του μίνι μπαρ είχαν κάνει φτερά. Καλά μαντέψατε... Ο Παναθηναϊκός πλήρωσε τη ζημιά και ο Λούπου, ουσιαστικά, αποτέλεσε ξένο σώμα.

Το "φέσωμα" του συμπαίκτη

Ούτε 50 ούτε 100, αλλά περίπου 900.000 δραχμές δανείστηκε από συμπαίκτη του ο Λούπου, προκειμένου να αγοράσει έπιπλα και συσκευές για το σπίτι του. Ο Ρουμάνος ανέβαλε συνεχώς την εξόφληση του χρέους του επικαλούμενος ότι η ομάδα δεν τον πλήρωνε.

Η παγίδα στα αποδυτήρια

Το διάστημα που αγωνιζόταν στον Παναθηναϊκό είχαν καταγραφεί μικροκλοπές στα αποδυτήρια (ο ένας είχε χάσει ρολόι, ο άλλος μια αλυσίδα λαιμού κ.ο.κ.). Ο αστικός μύθος λέει ότι οι παίκτες είχαν αρχίσει να τον υποψιάζονται και πως κάποια στιγμή αποφάσισαν να του ετοιμάσουν παγίδα. Δεν ήταν και δύσκολο από τη στιγμή που ο Ρουμάνος έβγαινε πάντα τελευταίος για προπόνηση. Αποφάσισαν, λοιπόν, να αφήσουν εκτεθειμένο ένα πορτοφόλι με "σημαδεμένα" χαρτονομίσματα. Πράγματι, ο Λούπου "τσίμπησε", το πορτοφόλι βρέθηκε παρατημένο σε μία από τις τουαλέτες και τα χαρτονομίσματα στην κατοχή του ήρωά μας.

Επικεφαλής σπείρας

Σε -όλα κι όλα- δώδεκα ματς με την πράσινη φανέλα πρόλαβε ν' αγωνιστεί ο Λούπου και στις 16 Φεβρουαρίου 1991 συνελήφθη με την κατηγορία του επικεφαλής σε σπείρα Ρουμάνων που έκανε διαρρήξεις σε σπίτια, με σκοπό να κλέψει γούνες και χρυσαφικά.

Συγκεκριμένα, το σπίτι που έμενε ο Λούπου και εντοπίστηκαν τα κλοπιμαία βρισκόταν στην οδό Κουμουνδούρου στην Αγία Παρασκευή, ενώ ο Λούπου οδηγήθηκε στο 14ο τακτικό ανακριτή για σύσταση συμμορίας μαζί με τέσσερις Ρουμάνους και δύο Έλληνες.

Ο άσος του Παναθηναϊκού προφυλακίστηκε για περίπου δυόμισι μήνες στον Κορυδαλλό, καθώς με τη σύμφωνη γνώμη ανακριτή και εισαγγελέα κρίθηκε επικίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια.

Αργότερα, κατηγόρησε τη διοίκηση του "τριφυλλιού" ότι του την "έστησε" για να αποφύγει την καταβολή του ποσού του συμβολαίου του, ενώ υποστήριξε ότι ο ίδιος απλώς φιλοξενούσε τρεις συμπατριώτες του χωρίς να γνωρίζει το παραμικρό για την παράνομη δράση τους.

Από τον Λούπου στον Μπορέλι

Εκείνη την εποχή, η κάθε ομάδα επιτρεπόταν να διαθέτει μέχρι τρεις ξένους στο ρόστερ της και, βέβαια, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης θέλησε να τον ξεφορτωθεί με συνοπτικές διαδικασίες. Ως εκ τούτου, το καλοκαίρι του 1991 αποκτήθηκε ο Βίκτορ Ούγκο Ντελγάδο από τον ΟΦΗ για να πλαισιώσει το πολωνικό "δίπολο" Γιόζεφ Βάντσικ-Κριστόφ Βαζέχα και λίγο αργότερα αποχώρησε για να έρθει στη θέση του ο Χουάν Χοσέ Μπορέλι. Αυτός, μάλιστα, ήταν άξιος διάδοχος του Ρότσα.

Όταν καβάλησε τα κάγκελα...

Το καλοκαίρι του 1991 πήγε δανεικός στην Κόρινθο, ωστόσο ούτε εκεί κατάφερε να αποδείξει την αξία του. "Φορτωμένος", μάλιστα, από τη ρετσινιά της φυλάκισης και το γεγονός ότι οι Έλληνες οπαδοί χρησιμοποιούσαν διάφορα "κοσμητικά επίθετα" για την καλλονή σύζυγό του, κατά τη διάρκεια ενός ματς καβάλησε τα κάγκελα και επιτέθηκε σε οπαδό που τον αποδοκίμαζε (κάποιοι υποστήριξαν ότι ο οπαδός είχε αποκαλέσει "πόρνη" τη σύζυγό του).

Η εν Ελλάδι καριέρα του Ντάνουτ Λούπου ολοκληρώθηκε τον Νοέμβριο του 1993, αφού προηγουμένως είχε βιώσει εκ των έσω μία από τις πιο ένδοξες στιγμές στην ιστορία του ΟΦΗ: την πρόκριση επί της Ατλέτικο Μαδρίτης στο δεύτερο γύρο του Κυπέλλου UEFA.