Βασίλης Χατζηπαναγής: Ο Νουρέγεφ του Ηρακλή (VIDEO)

Ο Βασίλης Χατζηπαναγής έχει συνδέσει άρρηκτα το όνομά του εκτός από το... θέαμα, και με τον Ηρακλή. Ο αδιαμφισβήτητα θεαματικότερος ποδοσφαιριστής που έχει αγωνιστεί ποτέ στα ποδοσφαιρικά γήπεδα της Ελλάδας αγωνίστηκε σχεδόν σε όλη την καριέρα του στον "γηραιό" και αγαπήθηκε όσο λίγοι, όχι μόνο από τους φίλους του συλλόγου του.

Το νήμα της ζωής του αρχίζει στην Τασκένδη του σημερινού Ουζμπεκιστάν, όταν γεννήθηκε στις 26 Οκτωβρίου του 1954 από Έλληνες μετανάστες. Το ταλέντο του περίσσιο και έτσι η Παχτακόρ δεν έχασε την ευκαιρία να τον εντάξει στο έμψυχο δυναμικό της σε μικρή ηλικία, ωστόσο για έχει δικαίωμα να αγωνιστεί, έπρεπε να πάρει την σοβιετική υπηκοότητα.

Σε ηλικία 17 ετών έκανε το ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα και κλήθηκε και στην εθνική ομάδα της Σοβιετικής Ενωσης κάτω των 19 ετών. Δεν χρειάστηκε μεγάλο διάστημα, ώστε να γίνει ευρέως γνωστό το ταλέντο του, ακόμα και στην Ελλάδα

Όταν ρεζίλευε αντιπάλους

Οι μέρες του στην Σοβιετική Ένωση ήταν μετρημένες. Το μέλλον του προδιαγραφόταν σαφώς πιο λαμπρό στην πατρίδα του, με αποτέλεσμα να πάρει μεταγραφή στον Ηρακλή. Το ντεμπούτο του έγινε στον Δεκέμβριο του 1975 και από τότε η παρουσία του στους αγωνιστικούς χώρους συνεπαγόταν θέαμα, ντρίμπλες, γκολ ασίστ και γενικά κάθε τι που θυμίζει την ομορφιά του αθλήματος.

Οι φίλαθλοι γέμιζαν το "Καυταντζόγλειο" για να παρακολουθήσουν τις επινοήσεις του "Βάσια", ο οποίος ταλαιπωρούσε τους αντίπαλους αμυντικούς σε σημείο... παρεξηγήσεως. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις, όπως εκμυστηρεύεται ο ίδιος, που οι αντίπαλοι του τού ζητούσαν να μην τους κάνει... ντρίμπλα, ώστε να μην ρεζιλευτούν!

Το 1976 οδήγησε τον "γηραιό" στην κατάκτηση του μοναδικού τίτλου στην ιστορία του, του κυπέλλου Ελλάδας, στον αλησμόνητο τελικό με τον Ολυμπιακό (4-4 το σκορ, 6-5 στα πέναλτι). Την ίδια χρονιά είχε την πρώτη του συμμετοχή με τη φανέλα της Εθνικής Ελλάδας, σε ένα φιλικό στη Λεωφόρο με αντίπαλο την Πολωνία. Αυτή ήταν η μοναδική φορά που εκπροσώπησε την Ελλάδα, αφού η συμμετοχή του στους Νέους της Σοβιετικής Ένωσης δεν του επέτρεπε (βάσει κανονισμού) να αγωνιστεί σε άλλη ομάδα Ανδρών πλην αυτής.

Από την πρώτη στιγμή, οι μεγάλες ομάδες της Αθήνας προσπάθησαν να αποκτήσουν τον μεσοεπιθετικό του Ηρακλή, ωστόσο οι αυστηροί κανονισμοί και οι ρήτρες που υπήρχαν στα τότε συμβόλαια των παικτών, δεν επέτρεπαν "σπάσιμό" τους. Επιπλέον, οι φίλοι της ομάδας δεν θα άφηναν το είδωλό τους να φύγει, τον άνθρωπο που τους χάρισε τόσες μοναδικές στιγμές ποδοσφαιρικής ευφυΐας.

Παγκόσμιος "Νουρέγεφ"

Στο εξωτερικό, η φήμη του εντυπωσιακού αυτού ποδοσφαιριστή είχε εξαπλωθεί. Ορισμένοι ξένοι σύλλογοι είχαν παρουσιαστεί να ενδιαφέρονται για την απόκτησή του, ωστόσο η μεγάλη μεταγραφή που δικαιούταν ο "Βάσια" δεν έγινε ποτέ. Ο Χατζηπαναγής παρέμεινε μέχρι το τέλος της καριέρας του στον Ηρακλή και είπε το αντίο στο παιχνίδι του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ με αντίπαλο την Βαλένθια τον Οκτώβριο του 1991, σε ηλικία 37 ετών.

Η αναγνώριση της προσφοράς του Βασίλη Χατζηπαναγή στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι καθολική. Το φιλοθεάμον κοινό τοποθετεί τον "Βάσια" μεταξύ των καλύτερων ποδοσφαιριστών που έχουν περάσει από τη χώρα μας, ενώ δεν υπάρχουν και οι υπερβολές, οι συγκρίσεις δηλαδή ακόμα και με Πελέ και Μαραντόνα.

Το βέβαιο είναι ότι ο Χατζηπαναγής εκλέχθηκε από ψηφοφορία που διενήργησε η ΕΠΟ το Νοέμβριο του 2003 ως ο καλύτερος Έλληνας ποδοσφαιριστής των τελευταίων πενήντα χρόνων, στο πλαίσιο του εορτασμού των 50 ετών της UEFA.

Τα σόλο του Χατζηπαναγή

Διαβάστε ακόμη

Χατζηπαναγής στο Contra.gr: Άλλο Μέσι, άλλο "Βάσια"