Ρεάλ Μαδρίτης - Ατλέτικο Μαδρίτης 4-1

Οι κεφαλιές των Σέρχιο Ράμος και Γκάρεθ Μπέιλ μετέτρεψαν το όνειρο της Ατλέτικο Μαδρίτης σε εφιάλτη και έστεψαν τη Ρεάλ Μαδρίτης πρωταθλήτρια Ευρώπης για 10η φορά στην ιστορία της (4-1). Η πολυπόθητη decima, η κατάκτηση που περίμεναν οι "μερένγκες" από το 2002 έγινε στο derbi madrileño της Λισαβόνας μετά από 120 λεπτά συγκλονιστικής εξέλιξης από το γκολ του Ντιέγκο Γκοδίν, την ισοφάριση στο 93', τη λύτρωση του 110' και τη φιέστα με τους Μαρσέλο και Κριστιάνο Ρονάλντο στο τέλος.

24 ΜΑΪ 2014

Το παρατσούκλι τους είναι "pupas". Ταυτίστηκαν με τον όρο "καταραμένοι" μετά από την ήττα στον προηγούμενο τελικό τους στο Κύπελλο Πρωταθλητριών (1974), όταν ο θρύλος τους θέλει να τον χάνουν την ευκαιρία στο πρώτο παιχνίδι με την Μπάγερν Μονάχου επειδή ο τερματοφύλακας Μιγκέλ Ρέινα (πατέρας του Πέπε) μιλούσε με έναν φωτογράφο την ώρα που ο Χανς Γκέοργκ Σβάρτσενμπεκ εξαπέλυσε έναν δεξιό κεραυνό στο 120' και ισοφάριζε σε 1-1.

Από τον επαναληπτικό και την ήττα 4-0 στον αγώνα της Λισαβόνας, όπου η "κατάρα" άκουγε στο όνομα Ντιέγκο Κόστα. Ο πολιτογραφημένος φορ και ηγέτης των "ροχιμπλάνκος" άντεξε 9 λεπτά στον αγωνιστικό χώρο, προτού πράξει αυτό που όλοι περίμεναν εδώ και μέρες, ήτοι να παρακολουθήσει το πιο σημαντικό παιχνίδι της ομάδας του δίχως να μπορεί να βοηθήσει τους συμπαίκτες του.

Η "κατάρα" άλλαξε πλευρά

Η "κατάρα", όμως, έδειχνε να σταματάει εκεί. Φάνηκε αρχικά στο 32', όταν ο Γκάρεθ Μπέιλ βρέθηκε σχεδόν σε θέση τετ α τετ με τον Τιμπό Κουρτουά και έστειλε την μπάλα άουτ. Τέσσερα λεπτά αργότερα, μάλιστα, έδειχνε να σπάει μία άλλη κατάρα. Από το 1999, όποτε η Ατλέτικο αντιμετώπιζε τον Ίκερ Κασίγιας, δεν νικούσε τον αρχηγό της Ρεάλ και της εθνικής Ισπανίας. Στις ήττες της φετινής και της περσινής σεζόν, την εστία των "μερένγκες" υπερσπιζόταν ο Ντιέγκο Λόπεθ. Τώρα, ο San Iker βρέθηκε ξανά κάτω από τα δοκάρια και με ένα παιδαριώδες λάθος έδωσε τη δυνατότητα στον Ντιέγκο Γκοδίν να χριστεί σκόρερ στο 36ο λεπτό.

Ο τερματοφύλακας με τις περισσότερες επεμβάσεις στον θεσμό (44 μέχρι τη σέντρα) δεν πραγματοποίησε ίσως τη μοναδική που χρειαζόταν στο τουρνουά. Το γκολ που "δώρισε", αποτέλεσε βούτυρο στο ψωμί των "ροχιμπλάνκος", οι οποίοι γνώριζαν πολύ καλά πως να διαχειριστούν ένα τέτοιο προβάδισμα. Με αυτόν τον τρόπο έφτασαν μέχρι την κατάκτηση ενός ανέλπιστου πρωταθλήματος, με αυτό το 1-0 είχαν την ικανότητα να βιώσουν την πιο ένδοξη στιγμή της ποδοσφαιρικής ιστορίας τους.

Μόνο από στημένα

Η εφαρμογή του πλάνου του Ντιέγκο Σιμεόνε ήταν υποδειγματική από τους παίκτες του, έστω και χωρίς τον Κόστα στο γρασίδι. Ο άσημος μέχρι το τέρμα του στο "Στάμφορντ Μπριτζ" Αντριάν Λόπεθ εξελίχθηκε σε ένα "μηχανάκι" που μπέρδευε τους Σέρχιο Ράμος και Ραφαέλ Βαράν με τη διαρκή κίνησή του άνευ μπάλας και ο Γκάμπι έκανε τα πάντα, τόσο σε αμυντικό όσο και σε επιθετικό επίπεδο.

Στον αντίποδα, η Ρεάλ λειτούργησε χωρίς σχέδιο, παρά μόνο χάρη στις όποιες ατομικές εμπνεύσεις του Άνχελ ντι Μαρία. Η επιλογή του Σάμι Κεντίρα (μόλις 65 λεπτά συμμετοχής από τον τραυματισμό του τον Νοέμβριο) ως αντικαταστάτη του Τσάμπι Αλόνσο δεν λειτούργησε επιτυχώς ούτε στο ελάχιστο και ο Ίσκο μαζί με τον Μαρσέλο πέρασαν στον αγώνα στο 58'.

Ο Κριστιάνο Ρονάλντο συμμετείχε στο παιχνίδι μόνο από στημένες φάσεις. Απευθείας εκτελέσεις φάουλ ή κεφαλιές, που δεν είχαν την τύχη που έχουν συνήθως οι φετινές προσπάθειες του αρχισκόρερ της διοργάνωσης με 15 γκολ.

Ράμος, ο λυτρωτής

Όσο κυλούσε ο χρόνος, η Ατλέτικο παραχωρούσε ολοένα και περισσότερα μέτρα στην αντίπαλό της. Ο Μπέιλ έβρισκε χώρο να τρέξει και να εκτελέσει, αλλά το άγχος του ήταν πρόδηλο. Η επιλογή για δύναμη αντί του σημαδιού καταδίκασε αρκετές τελικές προσπάθειες της Ρεάλ και έφερνε τους "ροχιμπλάνκος" ακόμα πιο κοντά στο τρόπαιο.

Ο τραυματισμός του Φιλίπε Λουίς στο 83' στέρησε από τον Σιμεόνε έναν από τους λίγους παίκτες που μπορούσαν να εκμεταλλευτούν τους χώρους που άφηναν στα μετόπισθεν οι παίκτες της Ρεάλ, στην προσπάθειά τους να ισοφαρίσουν.

Όλο το παιχνίδι μεταφέρθηκε εντός περιοχής της Ατλέτικο, εκεί που στο ψηλό παιχνίδι συνηθίζουν να δεσπόζουν Ράμος και Ρονάλντο. Ο Ισπανός αμυντικός, μετά από τις 2 κεφαλιές στο Μόναχο, πέτυχε ένα ακόμα πιο σημαντικό γκολ στην καριέρα του, με το ρολόι να δείχνει 93'.

Άντεξε μόνο η Ρεάλ

Το 5λεπτο των καθυστερήσεων ολοκληρώθηκε ισόπαλο και στην παράταση το παιχνίδι ήταν τελείως διαφορετικό. Ο Λουίς είχε "λαβωθεί", ο Χουανφράν τραυματίστηκε στα πρώτα λεπτά τις παράτασης χωρίς περιθώριο αλλαγής και η "κατάρα" επέστρεφε για τα καλά στα σωθικά της Ατλέτικο.

Η κατάσταση της Ρεάλ δεν ήταν καλύτερη. Ο ανέτοιμος και άφαντος Καρίμ Μπενζεμά είχε αντικατασταθεί από το 79', οι κράμπες εξουθένωσαν τον Μπέιλ και ο ρυθμός έπεσε κατακόρυφα. Οι στημένες φάσεις παρέμεναν η βασική πηγή παραγωγής φάσεων, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.

Η 16η παράταση δεν έδειχνε ικανή να αναδείξει νικητή σε έναν τόσο συγκλονιστικό τελικό. Η μοίρα απαιτούσε την 11η διαδικασία πέναλτι, όχι όμως και ο Ντι Μαρία, ο οποίος με ατομική ενέργεια δημιούργησε τις συνθήκες ώστε ο Μπέιλ με κεφαλιά να γράψει το 2-1 στο 113'. Ο ήρωας του τελικού στο Copa del Rey απέναντι στην Μπαρτσελόνα έδινε με γκολ του ακόμα ένα τρόπαιο στη Ρεάλ, το πιο σημαντικό στην ιστορία του συλλόγου, αυτό που την καθορίζει ως ομάδα.

Μαρσέλο και Ρονάλντο απλά κλώτσησαν το πεσμένο κουφάρι της Ατλέτικο στα τελευταία λεπτά και σημείωσαν από ένα τέρμα, διαμορφώνοντας πλασματικό σκορ σε έναν τελικό που έληξε με νεύρα μεταξύ του Ντιέγκο Σιμεόνε και του Ραφαέλ Βαράν και απερίγραπτο κοντράστ συναισθημάτων.

Ρεάλ Μαδρίτης (4-4-2): Κασίγιας, Καρβαχάλ, Ράμος, Βαράν, Κοεντράο (59' Μαρσέλο), Μπέιλ, Μόντριτς, Κεντίρα (59' Ίσκο), Ντι Μαρία, Ρονάλντο, Μπενζεμά (79' Μοράτα)

Ατλέτικο Μαδρίτης (4-4-2): Κουρτουά, Χουανφράν, Μιράντα, Γκοδίν, Λουίς (83' Αλντεβάιρελντ), Γκαρθία (62' Σόσα), Γκάμπι, Τιάγκο, Κόκε, Βίγια, Κόστα (9' Αντριάν)