Τυφλό πάθος για τον Ολυμπιακό

Για εκατομμύρια φίλους του Ολυμπιακού η καρδιά σήμερα χτυπά πιο δυνατά. Για 30 χιλιάδες και πλέον όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο γήπεδο «Καραϊσκάκη». Εκατοντάδες χρειάστηκε να πληρώσουν ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό για να εξασφαλίσουν μια θέση στην εξέδρα και να «σπρώξουν» την ομάδα της καρδιάς τους στην πρόκριση κόντρα στην Άρσεναλ του Αρσέν Βενγκέρ. Ένας από αυτούς είναι ο Θανάσης Μπαράκας που ταξιδεύει από τη Ρόδο με προορισμό το Φάληρο. Πλήρωσε 180 ευρώ για δύο εισιτήρια. Ένα δικό του κι ένα για τον αδερφό του.

Στη δική του ιστορία, ωστόσο, υπάρχει μια λεπτομέρεια. Είναι τυφλός από τα 23 χρόνια του. Μέχρι τότε είχε προλάβει να βάλει για τα καλά τον Θρύλο στην καρδιά του. Και από τότε μέχρι τώρα, στα 44 πλέον, «βλέπει» με τα μάτια της ψυχής. Δεν γινόταν να χάσει αυτό το παιχνίδι: «Θα είμαι εκεί για να ζήσω τη συγκλονιστική ατμόσφαιρα. Να φωνάξω για τον Ολυμπιακό. Να αφουγκραστώ τα συναισθήματα των ανθρώπων που θα είναι δίπλα μου. Δεν θα έχανα αυτό το παιχνίδι ούτε για όλα τα λεφτά του κόσμου. Θα είμαι εκεί, στην πρώτη γραμμή, να σπρώξουμε τον Θρύλο μας στην πρόκριση».

Τα λόγια του προκαλούν ρίγη συγκίνησης. Πόση δύναμη άραγε πρέπει να κρύβει μέσα του; Πόση αγάπη γι’ αυτή την ομάδα; Στη δική του περίπτωση, ασφαλώς και δεν υπάρχουν όρια. Το τυφλό πάθος του για τον Ολυμπιακό συγκλονίζει. Για εκείνον εδώ και μια 20ετία, από τότε που το πρόβλημα με την όρασή του έγινε μόνιμο, ισχύει στην κυριολεξία το γνωστό σύνθημα «είσαι στο μυαλό κάτι μαγικό».

Το Contra.gr επικοινώνησε μαζί του και οι εκπλήξεις διαδέχθηκαν η μία την άλλη. Πρόκειται για έναν άνθρωπο, ο οποίος δεν μπορεί να δει, αλλά «βλέπει» με τη δύναμη της ψυχής του. Είναι μια ιδιαίτερα ξεχωριστή περίπτωση που έχει αφιερώσει τη ζωή της στον αθλητισμό και τον Ολυμπιακό… Λίγες ώρες πριν επιβιβαστεί στο αεροπλάνο από τη Ρόδο, όπου κατοικεί με την οικογένειά του, με προορισμό το γήπεδο «Καραϊσκάκη» και ενδιάμεση στάση το «Ελευθέριος Βενιζέλος», μοιράστηκε μαζί μας όλα του τα συναισθήματα. Με άλλα λόγια, παραδίδει μαθήματα ζωής! Για όλους εμάς που τα απλά και καθημερινά μοιάζουν βουνό…

"Αυτή η αγωνία να ζήσω το κάθε παιχνίδι του Ολυμπιακού κρατά από τα παιδικά μου χρόνια. Κάθε Κυριακή ήμουν παρών από τότε μέχρι σήμερα. Πολλές φορές στο γήπεδο. Από το 1990 συμμετείχα στο 5Χ5 τυφλών. Στο παλιό Καραϊσκάκη πήγαινα από το 2001. Αν δεν μπορούσα να πάω, ήμουν καρφωμένος στο ραδιοφωνάκι. Να μη χάσω ούτε λεπτό. Βλέπετε από μικρό παιδί, τότε που δεν είχα χάσει εντελώς την όρασή μου, έπαιζα ποδόσφαιρο και παρακολουθούσα καθημερινά οτιδήποτε αφορούσε τον Ολυμπιακό. Το ίδιο προσπαθώ να κάνω και τώρα έστω κι αν δεν μπορώ να δω" μας λέει αντί… προλόγου ο Θανάσης Μπαράκας, ο οποίος κατάφερε να νικήσει το σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζει. Συμβιβάστηκε με τα νέα δεδομένα, προσαρμόστηκε, δεν παραδόθηκε και δίνει κάθε μέρα τις μικρές ή μεγάλες μάχες για να βγει πιο δυνατός…

Ο Ολυμπιακός μου δίνει δύναμη!

"Αντιμετώπιζα πρόβλημα με την όρασή μου εκ γενετής. Μεγαλώνοντας, ο γιατρός που με παρακολουθούσε με είχε ενημερώσει ότι το πρόβλημα σταδιακά θα γίνει μόνιμο. Αυτό συνέβη στα 23 χρόνια μου. Συμβιβάστηκα με την ιδέα και αποφάσισα να παλέψω. Δεν παράτησα ούτε τον Ολυμπιακό ούτε τον αθλητισμό. Βρήκα τρόπους να βλέπω έστω κι αν δεν μπορούσα με τα μάτια μου. Κι ένα από τα πράγματα που μου έδωσε αυτή τη δύναμη ήταν η αγάπη μου για τον Ολυμπιακό. Πλέον όποτε πηγαίνω στο γήπεδο τα μάτια μου είναι η μετάδοση του αγώνα από το ράδιο και οι αντιδράσεις των διπλανών μου. Ξέρω που βρίσκεται ο κάθε παίκτης, η μπάλα. Καταλαβαίνω από όσα ακούω την ένταση, τη χαρά, την αγωνία, τον ενθουσιασμό. Νιώθω σα να παίζω κι εγώ! Περιμένω με πολύ μεγάλη ανυπομονησία το παιχνίδι μας με την Άρσεναλ. Όπως τότε που είχα έρθει ξανά στον Πειραιά για το παιχνίδι με τη Μάντσεστερ και νικήσαμε 2-0. Δεν έβλεπα, αλλά τα έζησα και τα είδα όλα! Η ατμόσφαιρα δεν περιγράφεται. Ανατριχίλα…"

Φέρνει τον χρόνο πίσω. Την εποχή που έζησε τον μεγάλο Νίκο Αναστόπουλο, τον τεράστιο Λάγιος Ντέταρι. Αυτοί οι δύο ήταν και οι μεγάλες του αγάπες. Από τότε μέχρι τώρα έχει βιώσει απίστευτα συναισθήματα με τον "μάγο" Ζιοβάνι, ενώ η μεγάλη του αδυναμία από την τωρινή ομάδα είναι ο Νταβίντ Φουστέρ. "Πιστός στρατιώτης της ομάδας. Τα δίνει όλα είτε παίξει για ένα λεπτό, είτε για 90. Είναι πάντα εκεί για τον Ολυμπιακό. Αποθεώνει το σύνολο…»"

Στο σκληρό δίσκο της μνήμης έχει κρατήσει πολλά από τα παιχνίδια που έχει ζήσει ακολουθώντας τον Ολυμπιακό. Έχει βρεθεί, άλλωστε, σε όλα τα μεγάλα γήπεδα του λεκανοπεδίου… "Θυμάμαι στο ΟΑΚΑ τα παιχνίδια με τη Χέρενφεν και τη Λιλ. Τον τελικό του Κυπέλλου με τον ΟΦΗ, 4-2 με Ντέταρι. Το 1-0 με τη Λα Κορούνια. Ντέρμπι με τον ΠΑΟ, την ΑΕΚ, τον ΠΑΟΚ… Τι να πρωτοθυμηθώ… Παλιότερα, όταν ζούσα στην Αθήνα, πηγαίναμε με φίλους που, επίσης, έχουν πρόβλημα με την όρασή τους, μαζί στο γήπεδο. Πριν από τη σέντρα χωριζόμασταν. Άλλοι πηγαίναμε στην εξέδρα των γηπεδούχων, άλλοι στων φιλοξενουμένων. Μετά από το ματς φεύγαμε πάλι αγκαλιασμένοι ανεξάρτητα από το τελικό αποτέλεσμα. Το ποδόσφαιρο είναι χαρά…"

Βάζω κι εγώ το λιθαράκι μου

Όταν δεν μπορεί να βρεθεί στις γνώριμες εξέδρες του "Καραϊσκάκης|, στήνει με καλούς φίλους μια άλλη, στη Ρόδο. Μέχρι και σε πορείες έχει συμμετάσχει μετά από μεγάλες νίκες του Ολυμπιακού. "Μετά την κατάκτηση του 2ου ευρωπαϊκού από την ομάδα μπάσκετ, κάναμε πορεία στους δρόμους της Ρόδου γύρω στους 5 χιλιάδες Ολυμπιακοί. Έγινε η νύχτα μέρα. Το νησί μας είναι κατακόκκινο. Όσοι δεν είναι Ολυμπιακοί, είναι αντί-Ολυμπιακοί. Θα τους στενοχωρήσουμε πάλι με την πρόκρισή μας σε βάρος της Άρσεναλ. Μπορεί η πίεση να είναι μεγάλη, αλλά η πρόκριση δεν χάνεται. Φέτος ο Ολυμπιακός έχει ανέβει επίπεδο. Δεν έχει αντίπαλο στην Ελλάδα, ενώ στην Ευρώπη δείχνει ικανός για μεγάλες υπερβάσεις…"

Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι δαπάνησε ένα μεγάλο ποσό, αυτό των 180 ευρώ για να αγοράσει δύο εισιτήρια. Αν συνυπολογίσει κανείς, τα έξοδα μετακίνησης και διαμονής από τη Ρόδο, το κόστος του ταξιδιού απλά… απογειώνεται. Ο ίδιος δεν δείχνει να το σκέφτεται καν: "Είναι μία από τις μικρές απολαύσεις που τα χρήματα περνούν σε δεύτερη μοίρα. Δεν με απασχολεί το πόσα χρήματα θα διαθέσω για να βρεθώ στο γήπεδο του Ολυμπιακού. Ξέρω ότι βάζω ένα πολύ μικρό λιθαράκι για να ενισχύσω την ομάδα. Δεν γίνεται όλοι μας να ζητάμε μεταγραφές, μεγάλους παίκτες και επενδύσεις και –όσο περνάει από το χέρι μας- να μην συνδράμουμε με τον τρόπο μας. Έτσι είναι…"

Ο αθλητισμός ως τρόπος ζωής και η απίστευτη εμπειρία στη Γερμανία

Ο Θανάσης Μπαράκας είναι γνωστός στο ευρύ κοινό όχι τόσο λόγω της αγάπης για την ομάδα του, αλλά για το ότι ως εν ενεργεία αθλητής επί σειρά ετών έφτασε στο σημείο πέρα από Ολυμπιακός να γίνει και Ολυμπιονίκης! Έχει λάβει μέρος σε τέσσερις Παραολυμπιάδες και ετοιμάζεται για την 5η στη σειρά. Αυτή στο Ρίο όπου έχει εξασφαλίσει ήδη την πρόκριση στο άθλημα της ποδηλασίας! Σε εκείνη του Σίδνεϊ, το 2000, κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο αγώνισμα του άλματος εις μήκος.

"Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου μακριά από τον αθλητισμό. Γυμνάζομαι καθημερινά, ασχολούμαι ενεργά και μέσα από αυτή τη διαδικασία παίρνω τεράστια δύναμη. Είναι απίστευτο το συναίσθημα να παίρνεις μέρος σε Παραολυμπιάδα και να κατακτάς μετάλλια με το εθνόσημο στο στήθος. Ελπίζω να κάνω περήφανους τους Έλληνες και στην παραολυμπιάδα του Ρίο…"

Είναι πολλά αυτά που δεν θα ξεχάσει και μέσα στο γήπεδο κι έξω από αυτό. Θέλησε, ωστόσο, να μοιραστεί μαζί μας μία από τις εμπειρίες που τον άγγιξε ιδιαίτερα: "Θυμάμαι το 2009 επισκέφθηκα το Ολυμπιακό στάδιο του Βερολίνου, το οποίο χρησιμοποιεί ως έδρα η Χέρτα. Μας υποδέχθηκε ο διευθυντής του και μας είπε: Εδώ σε κάθε παιχνίδι της Χέρτα έρχονται γύρω στους 50 ανθρώπους με σοβαρό πρόβλημα όρασης. Τους έχουμε κρατήσει μόνιμη θέση στην εξέδρα και πληρώνουμε άνθρωπο της ομάδας, ο οποίος στη διάρκεια του αγώνα είναι δίπλα τους, τους μεταδίδει τον αγώνα και τους λύνει κάθε απορία".

"Μακάρι μια μέρα να γίνει κάτι τέτοιο και από τον Ολυμπιακό μας και από άλλες μεγάλες ομάδες. Παλαιότερα, ο σύλλογος, μας είχε βραβεύσει στο Καραϊσκάκη. Είχα πάρει ως δώρο φανέλα από τον Ντιόγκο. Μεγάλες στιγμές. Δεν είμαι ο μοναδικός Έλληνας που συμμετέχει σε Παραολυμπιακούς αγώνες και πηγαίνει στο γήπεδο. Ξέρω κι άλλους, κάποιοι εκ των οποίων, μάλιστα, είναι συναθλητές μου. Ένας από αυτούς ο Αριστοτέλης Μαρίνος (σ.σ. αθλητής του στίβου) έχει εισιτήριο διαρκείας για το Καραϊσκάκη! Πολύ συχνά στο γήπεδο πηγαίνει και ο Γρηγόρης Πολυχρονίδης (σ.σ. Παραολυμπιονίκης του Μπότσια). Κι αυτός τρελός με τον Ολυμπιακό".

Σε λίγες ώρες ο Θανάσης Μπαράκας θα επιβιβαστεί στο αεροπλάνο, για να… απογειωθεί αργά το βράδυ μαζί με τον αγαπημένο του Ολυμπιακό στους 16 της Ευρώπης. Το τι θα γίνει σε αυτό το παιχνίδι, ωστόσο, όσο σημαντικό κι αν είναι, έχει ελάχιστη σημασία μπροστά στο μεγαλείο ορισμένων ανθρώπων. Εκείνων που την έχουν… δει αλλιώς. Έχουν μετατρέψει πολύ σημαντικά προβλήματα, σε καθημερινή ρουτίνα και προχωρούν με το κεφάλι ψηλά, περήφανοι και δυνατοί.

*** O Θανάσης Μπαράκας γεννήθηκε το 1971 στη Γερμανία. Από το 1974 διαμένει μόνιμα στη Ρόδο. Είναι παντρεμένος κι έχει δύο κόρες, 17 και 12 ετών.

*** Έχει σπουδάσει μουσική στο Αττικόν Ωδείο, υπήρξε Γενικός Γραμματέας του Δωδεκανησιακού Συλλόγου Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες και Αντιπρόσωπος στο Εργατικό Κέντρο Ρόδου του σωματείου εργατοτεχνικού προσωπικού Δήμου Ροδίων.

*** Το 1998 ίδρυσε το αθλητικό σωματείο αθλητών με αναπηρίες «Δωδεκάνησος», όπου διετέλεσε Πρόεδρος και σήμερα παραμένει επίτιμος Πρόεδρος του. Διετέλεσε Γραμματέας του Συλλόγου Ελλήνων Παραολυμπιονικών και σήμερα είναι Αντιπρόεδρος.

*** Από το 2009 έως το 2013 ήταν μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρίες. Από το 2011 είναι δημοτικός σύμβουλος, εντεταλμένος σε θέματα αθλητισμού-ΑΜΕΑ.

*** Από το 2013 είναι πρόεδρος του Δωδεκανησιακού Συλλόγου τυφλών και από τον Απρίλη του 2015 περιφερειακός Σύμβουλος και γραμματέας περιφερειακού συμβουλίου.

*** Έχει συμμετάσχει τέσσερις φορές σε Παραολυμπιακούς Αγώνες, κατακτώντας ένα χρυσό και ένα χάλκινο μετάλλιο, σε πέντε Παγκόσμια πρωταθλήματα όπου κατέκτησε ένα χρυσό, δύο ασημένια και δύο χάλκινα, σε ένα Παγκόσμιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου κερδίζοντας ένα χρυσό και ένα χάλκινο μετάλλιο ενώ είναι και κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ κλειστού στίβου.

*** Συμμετείχε και σε τέσσερα Πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα όπου κατέκτησε τέσσερα χρυσά και ένα ασημένιο μετάλλιο. Από το 2007 συμμετέχει σε διεθνή Grand Prix.

*** Από το 2015 μετέχει στο άθλημα της ποδηλασίας όπου κατέκτησε την 8η θέση στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα πίστας και την πρώτη θέση στο Ευρωπαϊκό Κύπελλο δρόμου στο αγώνισμα της ατομικής χρονομέτρησης.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Champions League: Τα σενάρια πρόκρισης των αποψινών "μονομάχων"

Arsenal Analysis: Η πορεία, οι τραυματισμοί, οι παίκτες-κλειδιά και το πιθανό σχήμα

Διονύσης Βερβελές: Στη σκακιέρα σκοράρει και περνάει στους 16