Mythbusters: Ο Σπανούλης εναντίον του Παναθηναϊκού

Απ’την ημέρα που ο Βασίλης Σπανούλης άφησε τον Παναθηναϊκό για να πάει στον Ολυμπιακό έγινε αυτομάτως το επίκεντρο του μπασκετικού πολέμου των δύο "αιωνίων". Πάνω από ιδιοκτήτες και ανακοινώσεις, πάνω από προπονητές, συμπαίκτες και αντιπάλους, ο Σπανούλης είναι το πρόσωπο όταν Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός συναντιόνται στο παρκέ.

Θριαμβευτής και δικαιωμένος στην "ερυθρόλευκη" επικράτηση, ηττημένος και μοιραίος στην πράσινη νίκη. Άσπρο-μαύρο, χωρίς γκρίζες ζώνες. Σ’αυτό το πολωτικό κλίμα, δημιουργήθηκε σχεδόν απ’την πρώτη μέρα η γνωστή συζήτηση. "Ο Σπανούλης δεν παίζει καλά εναντίον του Παναθηναϊκού, έχει προσωπικό κόμπλεξ, δεν σκέφτεται σωστά, δεν μπορεί το ΟΑΚΑ, κτλ".

Οι Mythbusters αναλαμβάνουν να φωτίσουν το μύθο “Σπανούλης vs Παναθηναϊκού. Μαζέψαμε τις επιδόσεις του "Kill Bill" σε όλους τους αγώνες που έχει δώσει εναντίον το Παναθηναϊκού για όλες τις διοργανώσεις, απ’το 2009 μέχρι και πέρσι το καλοκαίρι.

Κι επειδή δεν είναι λογικό να συγκρίνουμε τον Σπανούλη εναντίον του Παναθηναϊκού με αυτόν εναντίον των υπολοίπων ελληνικών ομάδων, κάναμε το εξής. Συγκεντρώσαμε τους μέσους όρους του αρχηγού του Ολυμπιακού σε αγώνες αντίστοιχης σημασίας, δηλαδή αυτούς για το Top16 και τα Playoffs της Euroleague.

Στα αναλυτικά Infographic θα δείτε τις επιδόσεις κάθε χρονιάς του Σπανούλη στον Ολυμπιακό, μαζί με τη συνολική αποτύπωση της πενταετίας. Τελικά πόσο άσχημα παίζει ο Σπανούλης απέναντι στον Παναθηναϊκό; Που είναι καλύτερος και που χειρότερος όταν έχει τις πράσινες φανέλες απέναντί του; Οι απαντήσεις βρίσκονται στη συνέχεια του θέματος και η μπασκετική ανάλυση στο σχόλιο του Τάσου Μαγουλά που ακολουθεί.

2010-11: Το πρώτο αίμα

Ο Ολυμπιακός παίρνει το Κύπελλο με τον Σπανούλη τραυματία και τερματίζει αήττητος στην κανονική περίοδο, αφού παίρνει και τα δύο ματς σε ΣΕΦ και ΟΑΚΑ. Ο Παναθηναϊκός όμως κάνει το break στον πρώτο αγώνα στο ΣΕΦ και κατακτά τον τίτλο με 3-1, ενώ με το ίδιο σκορ η Σιένα αποκλείει τον Ολυμπιακό απ’το Final Four.

Ο Σπανούλης μένει στα ρηχά στους δύο αγώνες της κανονικής περιόδου, με 2 και 4 πόντους αντίστοιχα, και βάζει πάνω από 11 πόντους και στα τέσσερα ματς των τελικών. Συνολικά σκοράρει λιγότερο απ’τους μέσους όρους του εκείνη τη χρονιά στην Ευρωλίγκα, με μεγάλη πτώση ακόμα και στις βολές, αλλά δίνει περισσότερες ασίστ και κάνει λιγότερα λάθη.

2011-12: Ευρωλίγκα και πρωτάθλημα

Στη δεύτερη σεζόν του Σπανούλη στο λιμάνι, ο Ολυμπιακός χάνει στον τελικό του Κυπέλλου και παίρνει το πλεονέκτημα έδρας για τους τελικούς, με τους δύο αιωνίους να μοιράζονται τις νίκες στην κανονική περίοδο. Ο Ολυμπιακός στέφεται πρωταθλητής Ευρώπης στην Κωνσταντινούπολη και κρατάει την έδρα του στους τελικούς, ώστε να πάρει το πρωτάθλημα με 3-2 νίκες.

Ο Σπανούλης έχει 14 πόντους στην ήττα στο ΟΑΚΑ, αλλά έχει 0/5 τρίποντα στον αγώνα στο ΣΕΦ και στον τελικό του Κυπέλλου. Κρατάει το καλύτερο για το τέλος, αφού τελειώνει τον 5ο τελικό με 24 πόντους, τους περισσότερους που έχει πετύχει εναντίον του Παναθηναϊκού.

Έχει και πάλι μεγάλη πτώση στα ποσοστά ευστοχίας, αλλά σκοράρει κοντά στο μέσο όρο του (13.2-12.8), δίνει περισσότερες ασίστ κάνει λιγότερα λάθη και είναι κοντά και στο ranking που είχε εκείνη τη χρονιά στο Top16 και τα playoffs της Ευρωλίγκας (12.3-11.3).

2012-13: Sweep στους τελικούς

Οι “κουμπάροι” αποχωρούν και το τιμόνι των αιωνίων αναλαμβάνουν Μπαρτζώκας και Πεδουλάκης. Ο Παναθηναϊκός κερδίζει ξανά τον τελικό του Κυπέλλου, οι δύο ομάδες μοιράζονται ξανά τις νίκες στην κανονική περιόδο, με τον Ολυμπιακό να παίρνει το πλεονέκτημα. Οι ερυθρόλευκοι κρατάνε τα ευρωπαϊκά σκήπτρα στο Λονδίνο, αλλά στον εγχώριο τελικό ο Παναθηναϊκός κάνει διπλό break και “σκουπίζει” τη σειρά.

Ο Σπανούλης βάζει 19 πόντους στην κανονική περίοδο στο ΟΑΚΑ, τους περισσότερους που έχει βάλει στην έδρα του Παναθηναϊκού, και έχει συνολικά νούμερα κοντά στις επιδόσεις του εκείνη τη χρονιά. Σκοράρει σχεδόν το ίδιο, έχει πτώση στις βολές, αλλά μεγαλύτερη ευστοχία στα τρίποντα και χαμηλότερο ranking.

2013-14: Η χειρότερη χρονιά του

Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός μοιράζονται τις νίκες στην κανονική περίοδο, οι πράσινοι παίρνουν το πλεονέκτημα έδρας, ενώ νικούν και στον ημιτελικό του Κυπέλλου. Οι αιώνιοι συναντιούνται και στη φάση του Top16, αμφότεροι μένουν εκτός Final Four και στους τελικούς ο Παναθηναϊκός επιστρέφει μετά το break του Ολυμπιακού στο 3ο ματς, φέρνει τη σειρά πάλι στο ΟΑΚΑ και κατακτά τον τίτλο με τον Αλβέρτη στο τιμόνι.

Ο Σπανούλης είναι τραγικός. Σκοράρει διψήφιο αριθμό πόντων μόνο σε δύο απ’τα οκτώ παιχνίδια απέναντι στον Παναθηναϊκό και οι επιδόσεις του είναι οι χειρότερες που είχε ποτέ εναντίον της παλιάς του ομάδας. Μόλις 6.6 πόντοι, 25% στα δίποντα, 15% στα τρίποντα, το απίστευτο 57% στις βολές, με το ranking να κατρακυλά στο 2.1. Στον αγώνα της κανονικής περιόδου στο OAKA o Σπανούλης σημειώνει ιστορικό χαμηλό, με αρνητικό ranking στο -9 και 1/10 σουτ, ενώ στον 4ο τελικό στο ΣΕΦ έχει ranking -3 και 0/10 σουτ.

2014-15: Το δικό του sweep

Ο Ολυμπιακός χάνει στο τελευταίο δευτερόλεπτο τον προημιτελικό Κυπέλλου στο άδειο ΟΑΚΑ και ο Σφαιρόπουλος παίρνει τη θέση του Μπαρτζώκα. Οι ερυθρόλευκοι παίρνουν και τα δύο ματς της κανονικής περιόδου, παίρνουν το πλεονέκτημα έδρας και “σκουπίζουν” τη σειρά των τελικών, με την κατάκτηση του δεύτερου πρωταθλήματος με τον Σπανούλη στη σύνθεσή τους.

Ο αρχηγός του Ολυμπιακού κάνει την καλύτερη του χρονιά απέναντι στον Παναθηναϊκό. Σκοράρει περισσότερο από ποτέ (14.2), βάζει δύο φορές 20 και παραπάνω πόντους, είναι περισσότερο εύστοχος από ποτέ σε τρίποντα (33%) και βολές (86%), ενώ στον τελευταίο τελικό στο ΣΕΦ τελειώνει με ranking 22.0, το υψηλότερο που είχε ποτέ εναντίον του Παναθηναϊκού.

Πτώση στα ποσοστά ευστοχίας, πόντους και ranking

Συνολικά η πενταετία δείχνει έναν Σπανούλη που “πέφτει” εναντίον του Παναθηναϊκού σε σχέση με όσα πετυχαίνει στους αγώνες για το Top16 και τα Playoffs της Ευρωλίγκας. Η πτώση στο σκοράρισμα (13.4-11.0) είναι μικρή, αλλά δεν ισχύει το ίδιο με την ευστοχία: 48%-38% στα δίποντα, 29%-23% στα τρίποντα και 80%-73% στις βολές. Κι αν η πτώση στα σουτ εντός παιδιάς μπορεί να εξηγηθεί αγωνιστικά, αυτή στις βολές είναι μάλλον ενδεικτική ψυχολογικής πίεσης. Οι ασίστ είναι πάνω-κάτω οι ίδιες, τα λάθη λιγότερα (παρά την αντίθεση αίσθηση) και τα κερδισμένα φάουλ λίγο λιγότερα.

Το κόμπλεξ ήταν ο Άρτζι

Σχολιάζει ο Τάσος Μαγουλάς

Ο Αργύρης Πεδουλάκης είχε πει την πάσα αλήθεια για το πώς αντιμετώπιζε τον Σπανούλη: "Παίζουμε με το μυαλό του Ολυμπιακού".

Η αναφορά γίνεται για έναν απλό λόγο. Βάσει των αριθμών, για τον αρχηγό του Ολυμπιακού το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως στην άμυνα που έστησε το προπονητικό τιμ των πρασίνων επί Πεδουλάκη (σε συνεργασία με τον βοηθό του Σωτήρη Μανωλόπουλο) και είχε έναν πολύ απλά σκοπό: να υποχρεώσει τους συμπαίκτες του Σπανούλη να πάρουν ή να χάσουν τον αγώνα. Δεν ήταν μόνο τα γρήγορα πόδια του Λάσμε και του Γκιστ ή η συνέπεια του Ούκιτς. Ο Πεδουλάκης δεν εφείσθει παικτών για να αποκόψει τον ηγέτη του Ολυμπιακού και να τον υποχρεώσει καταρχάς να δίνει την μπάλα... δίπλα.

Ο σκοπός του ήταν απλός, αλλά και πολύ σύνθετος στην εκτέλεση, διότι το σκεπτικό στηριζόταν αποκλειστικά στα χαρακτηριστικά δύο εκρηκτικών ψηλών. Παράλληλα εμπεριείχε ένα πολύ λογικό ρίσκο με δεδομένο πως ο Παναθηναϊκός είχε πιο αδύναμο ρόστερ: δεν τον ένοιαζε η επίθεση. Το πλάνο ήταν να μην σκοράρει ο Σπανούλης και όλη η ενέργεια να πάει στην άμυνα.

Δεν είναι τυχαίο πως η διαβόητη ...κατάρα ίσχυσε σε απόλυτο βαθμό σε αυτά τα δύο χρόνια, όπως φάνηκε και στα σχετικά infographic.

Θέλετε ένα παράδειγμα; Απέναντι στον εξαιρετικά ποιοτικό Παναθηναϊκό του Ομπράντοβιτς στους τέσσερις τελικούς του 2011(μετά από δύο κακά πρώτα παιχνίδια στην κανονική διάρκεια), ο Σπανούλης τελείωσε την σειρά με 14,2 πόντους αλλά το πρωτάθλημα δεν κουνήθηκε από το ΟΑΚΑ.

Την επόμενη χρονιά, ο καλύτερος και με πιο πεπειραμένο ρόστερ Παναθηναϊκός του Ομπράντοβιτς έχασε το πρωτάθλημα από τον ανανεωμένο Ολυμπιακό του Σπανούλη, που είχε 13,5 πόντους και 5 ασίστ, συν βεβαίως τους 24 πόντους στον τελευταίο.

Ακολουθούν τα δύο χρόνια "Πεδουλάκειων μαρτυρίων" και δύο πράσινα πρωταθλήματα, όπου ο Σπανούλης πέφτει λίγο πάνω από τους οκτώ πόντους στους τελικούς, με τραγικά ποσοστά και μια σχεδον μονομανή προσπάθεια να σκοράρει απέναντι σε δυο και τρεις αντιπάλους.

Το 2014-2015 ο Ιβάνοβιτς δεν ακολουθεί την πεπατημένη του προκατόχου του και πάει σε προσωπικές άμυνες. Σε πέντε αγώνες στους τελικούς, ο αρχηγός του Ολυμπιακού μετράει 14,6 πόντους και 4,8 τελικές πάσες με μπόνους τον τίτλο. Παιχνίδισμα της μοίρας; Ο Μανωλόπουλος που βοήθησε στον σχεδιασμό της περίφημης άμυνας, αναλαμβάνοντας να τελειώσει την σεζόν έμεινε με τον Μαυροκεφαλίδη και τον Φώτση να καταβάλουν φιλότιμες προσπάθειες στον επίλογο της σεζόν.

Ο Kill Bill ήθελε προσωπική νίκη

Ολα αυτά δεν σημαίνουν πως ο Σπανούλης αισθάνεται ...άνετα όταν αντιμετωπίζει την τέως ομάδα του. Είναι προφανές πως εκτός από το απίθανο τρίποντο στην δεύτερη κόντρα της Ευρωλίγκας στο ΣΕΦ, ήθελε μία όσο πιο προσωπική νίκη στο ΟΑΚΑ απέναντι στους αντιπάλους. Αυτό τον οδήγησε στην αρκούντως υπερβολική κίνηση με το τέντωμα των αυτιών σε μία αναμέτρηση τελειωμένη από νωρίς.

Γιατί όχι όμως; Γιατί, δηλαδή, να μην υπάρχει κάτι το ιδιαίτερο όταν ο Σπανούλης αντιμετωπίζει την παλιά του ομάδα και θέλει να δείξει πως δικαιώθηκε για την επιλογή να μετακομίσει στον αιώνιο αντίπαλο; Γιατί πρέπει να δεχθούν οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού πως ο πολυτιμότερος παίκτης τους το 2009, τους παράτησε για να αναστήσει τον μεγάλο εχθρό;

Ναι, ο Σπανούλης θέλει να νικάει τον Παναθηναϊκό και βάζει έξτρα πίεση ιδιαίτερα στο ΟΑΚΑ, αλλά κοιτώντας και τους αριθμούς κατανοούμε πως ουσιαστικά το ....κόμπλεξ δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μία εξαιρετική ιδέα ενός ικανού προπονητή στην προσπάθειά του να ανατρέψει μία κατάσταση. Μία ιδέα που δεν υπήρχε επί Ομπράντοβιτς και δεν χρησιμοποιήθηκε από τον Ιβάνοβιτς.

Πολύ λογικό από την άλλη πλευρά να δημιουργείται η επικοινωνιακή πίεση, με όλα τα διαθέσιμα μέσα προκειμένου να έρθει η νίκη. Ο Ολυμπιακός στηρίζεται στον Σπανούλη, υπάρχει η δεδομένη κόντρα, οπότε...

Η ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ άλλαξε το καλοκαίρι του 2010 καθώς οι ερυθρόλευκοι, έγιναν πρωταγωνιστές, πρωταθλητές, κυρίαρχοι στην Ευρωλίγκα στερώντας από τον Παναθηναϊκό ένα από τα δύο μεγάλα ελληνικά του όπλα και μάλιστα την καλύτερη ηλικία του.

Οι πράσινοι μετά τον Σπανούλη πήραν ένα ευρωπαϊκό, τρία πρωταθλήματα και τέσσερα κύπελλα (με το φετινό) έχοντας να αντιμετωπίσουν την οικιοθελή αποχώρηση κολοσσών και αναπροσαρμογές στους προϋπολογισμούς.

Ο Λαρισαίος, ως ένας παίκτης που αισθάνεται ηγέτης, γνώριζε άριστα όσα θα ακολουθούσαν την επιλογή του. Το επιβεβαιώνει σε κάθε αγώνα του απέναντι στον Παναθηναϊκό. Είτε παίζει καλά είτε όχι.

*Infographics: Κατερίνα Γκολέμη

*Επιμέλεια: Γιώργος Μυλωνάς

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Όλα όσα είχαμε ζήσει μικροί στο γήπεδο μπάσκετ της γειτονιάς μας: "Μπει δεν μπει";

Mythbusters: H επίδραση της τύχης για το θαύμα της Σαϊτάμα