Το Βέλγιο έστειλε σπίτι του το φαβορί
Στο πιο συναρπαστικό και απρόβλεπτο Μουντιάλ, το φαβορί επέστρεψε σπίτι του. Η απουσία του Καζεμίρο που στοίχισε πολύ στους Βραζιλιάνους, τα τρικ του Μαρτίνεθ που έπιασαν, η αντίδραση του Τίτε που δεν ήταν αρκετή και η συνέχεια που είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Γράφει ο Τσάρλυ.
Παρακολουθούμε ένα πολύ συναρπαστικό Μουντιάλ. Σίγουρα το ποδόσφαιρο που παίζεται δεν είναι επιπέδου Τσάμπιονς Λιγκ, κάτι κάτι που όμως είναι δεδομένο πως δεν γινόταν να συμβεί. Αυτό που το έχει κάνει ιδιαίτερο το Μουντιάλ που παρακολουθούμε είναι πως οι πολύ μικρές διαφορές μεταξύ των ομάδων, στοιχείo που το κάνει συναρπαστικό και απρόβλεπτο.
Μέχρι χθες η διοργάνωση είχε ένα ξεκάθαρο φαβορί. Το Βέλγιο όμως έκανε τη βρώμικη δουλειά και άνοιξε το δρόμο για τον εαυτό του αλλά και για τους υπόλοιπους. Η Βραζιλία ήταν η πληρέστερη ομάδα, η μοναδική που ήταν σε θέση να πάρει την μπάλα και να δημιουργήσει σε οργανωμένες άμυνες καθαρές ευκαιρίες, έχοντας παράλληλα αμυντική συνέπεια.
Όμως το Μουντιάλ έχει την δυσκολία πως πρέπει για να το κατακτήσεις να περάσεις από 4 μονά παιχνίδια. Η Βραζιλία έγινε η πρώτη πραγματικά καλή ομάδα που αποχώρησε από τη διοργάνωση, η πρώτη που τελείωσε το τουρνουά και είναι δεδομένο πως άξιζε να πάει πιο μακριά.
ΠΛΗΡΩΣΕ ΣΚΛΗΡΑ ΤΗΝ ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΚΑΖΕΜΙΡΟ
Στην πραγματικότητα, πλήρωσε σκληρά την απουσία του Κασεμίρο. Οι Βραζιλιάνοι μπήκαν καλύτερα στο παιχνίδι, ήταν το αφεντικό, έβαλαν την μπάλα στο πρώτο δεκάλεπτο τρεις φορές στην περιοχή του Βελγίου και σε ένα χτύπημα κόρνερ, πήδηξαν μαζί οι Φερναντίνιο, Ζέσους, χωρίς πίεση και αντί ο Φερναντίνιο να καθαρίσει μία ακίνδυνη φάση, έστειλε την μπάλα στα δίχτυα της ομάδας του.
Στην πραγματικότητα, αυτή η φάση καθόρισε την τύχη της Βραζιλίας στη διοργάνωση. Έγινε μια λανθασμένη διαχείριση στο πρώτο ημίχρονο την οποία πλήρωσαν με ένα δεύτερο τέρμα. Απέναντι σε έναν αντίπαλο που είναι φωτιά στις αντεπιθέσεις, έκαναν το λάθος να βιάζονται να βάλουν την μπάλα μέσα στην περιοχή.
Από το αυτογκόλ του Φερναντίνιο μέχρι και την λήξη του πρώτου ημιχρόνου δεν υπήρχε καθαρό μυαλό και οι παίκτες του Τίτε, είχαν πάει σε ένα αυτοκτονικό παιχνίδι.
Έλειπε η υπομονή, βιαζόνταν να βάλουν την μπάλα μέσα στην περιοχή του Βελγίου, με αποτέλεσμα να προσφέρουν εύκολη κατοχή στους παίκτες του Μαρτίνεθ που χτυπούσαν στην αντεπίθεση. Δημιουργήθηκε από το 13ο λεπτό ένα παιχνίδι που ήταν πιο πιθανό να χτυπήσει στην αντεπίθεση το Βέλγιο, παρά να δημιουργήσει καθαρή επίθεση η Βραζιλία.
ΤΑ ΤΡΙΚ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΝΕΘ
Η αλήθεια είναι πως ο Μαρτίνεθ έκανε αλλαγές στο τακτικό κομμάτι, που όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι, με το Βέλγιο να βρίσκει νωρίς προβάδισμα ταίριαξαν γάντι.
Γνωρίζοντας την ικανότητα των Βραζιλιάνων να χτίζουν συνεργασίες από τα αριστερά, άλλαξε το τακτικό του πλάνο και μετέτρεψε το 3-4-3 σε ένα καθαρό 4-3-3. Έβγαλε τον Μέρτενς από το βασικό σχήμα, πέρασε στον άξονα τον Φελαϊνι που τον πήγε πάνω στον Κουτίνιο, έδωσε την αριστερή πλευρά στον Βερτόγκεν και έφερε εσωτερικό χαφ τον Τσαντλί.
Όλα αυτά δεν αποκλείεται να μην λειτουργούσαν τόσο αποτελεσματικά, αν το Βέλγιο δεν είχε προηγηθεί τόσο εύκολα, στην πραγματικότητα του χαρίστηκε ένα γκολ και του επέτρεψε να παίξει σε όλο το παιχνίδι σε χαμηλά μέτρα. Κάτι που αποδείχθηκε κομβικό, γιατί μεσοαμυντικά το Βελγιο είναι μία βαριά ομάδα, με ψηλούς ποδοσφαιριστές.
Για παράδειγμα, ο Φελαϊνι, μπόρεσε και σε όλο το παιχνίδι έπαιξε άμυνα τον Κουτίνιο, έξω από την περιοχή του Βελγίου, ήταν ένα ζευγάρι που αν ο Κουτίνιο είχε χώρους θα ήταν πολύ δύσκολη η αντιμετώπιση του, έτσι όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι όμως, ο Φελαϊνι κέρδισε πολλές μάχες και η παρουσία του βοήθησε σημαντικά το αμυντικό πλάνο του Βελγίου.
Φυσικά το μεγάλο όπλο, ήταν πως με το που έφευγε η μπάλα από την περιοχή ήταν εκεί οι Ντε ΜπρόυινΕ, Αζάρ να την μαζέψουν και να χτυπήσουν στην αντεπίθεση. Ο Μαρτίνεθ είχε κάνει ακόμα ένα τρικ που στο πρώτο ημίχρονο είδε να του δουλεύει άριστα. Γνωρίζοντας πως ο Μαρσέλο παίζει επιθετικά και μένει ψηλά, έφερε τον Λουκάκου πιο δεξιά, να υποδέχεται μπάλες με πλάτη και με αυτόν τον τρόπο δημιουργούσε ανισορροπία στην άμυνα της Βραζιλίας.
Υπήρχε ένα πρώτο ημίχρονο με τον Μαρτίνεθ να βλέπει ότι σχεδίασε να του βγαίνει, είχε πολλές τακτικές αλλαγές σε σχέση με το βασικό σχέδιο που πήγε το Βέλγιο στην διοργάνωση , είχε την τύχη να έχει και έναν χώρο που ο Αζαρ έκανε στον σαφώς κατώτερο του επιπέδου Φάγκνερ ότι ήθελε, τελείωσε μάλιστα το 90λεπτό έχοντας ο Αζάρ ένα απίστευτο ρεκόρ με 10/10 επιτυχημένες ντρίπλες.
Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΤΙΤΕ
Στην επανάληψη, ο Τίτε αντέδρασε, συνολικά στη διοργάνωση ο Βραζιλιάνος ομοσπονδιακός έδειξε πως είναι καλός στο κοουτσάρισμα και ξέρει να βοηθά τους παίκτες του με βάση τα δεδομένα του κάθε παιχνιδιού.
Το μοναδικό του λάθος, που για μένα από ένα σημείο και μετά είχε στοιχείο εμμονής, ήταν πως επέμενε στο να ξεκινά τον Ζέσους που έπαιζε κρυφτό και δεν βοήθησε καθόλου η μπάλα να μπαίνει μέσα στην αντίπαλη περιοχή.
Είχε δύο θέματα σε όλο το τουρνουά η Βραζιλία, τα οποία στα χρονικά διαστήματα που κατάφερνε να τα λύσει γινόταν μία πολύ επικίνδυνη ομάδα και μπορούσε να δημιουργεί από παντού. Δεν πέρναγε με εξαίρεση το παιχνίδι με το Μεξικό τον παίκτη του ο Γουίλαν και δεν έδινε την δυνατότητα ο Ζέσους να ακουμπά η μπάλα στον φορ μέσα στην περιοχή.
Η Βραζιλία στο δεύτερο ημίχρονο είχε τον φορ που χρειαζόταν, ο Τίτε έβγαλε τον Γουίλαν που δεν κατάφερε να βοηθήσει περνώντας τον αντίπαλο μπακ στο ένας με ένας και έβαλε τον Φιρμίνο στην επίθεση, στην συνέχεια έβαλε τον Ντούγκλας Κόστα στα δεξιά και τον Ρεανάτο Αγκούστο.
Η Βραζιλία απέκτησε ηρεμία στην ανάπτυξη, ταχύτητα και ποδοσφαιριστή να περνά τον παίκτη του στα δεξιά και κάθετο ποδόσφαιρο από τον άξονα, ταυτόχρονα, ο Μιράντα διάβασε το παιχνίδι του Λουκάκου στα πλάγια και έβγαινε πρώτος στην μπάλα, ενώ με εξαίρεση την μάχη Φάγκνερ-Αζάρ που ήταν σε όλο το 90λεπτό μία χαμένη υπόθεση για τους Βραζιλιάνους και ένας χώρος ανάσας για τους Βέλγους, η Βραζιλία πέτυχε να ξανακερδίζει ψηλά την μπάλα μετά από χαμένες επιθέσεις της και να κρατά για μεγάλα διαστήματα χαμηλά του παίκτες του Μαρτίνεθ.
Πλήρωσαν με σκληρό τρόπο την απουσία του Κασεμίρο από την θέση 6 και την λανθασμένη αντίδραση που είχαν μετά το αυτογκόλ του Φερναντίνιο στο 13ο λεπτό και επέστρεψαν πρόωρα σπίτι.
Έγιναν η πρώτη πραγματικά καλή ομάδα που αποχωρεί από την διοργάνωση και αφήνουν το τουρνουά δίχως φαβορί, με όσους συνεχίζουν να έχουν ένα παράξενο συναίσθημα να διαχειριστούν.
Πως είναι ήδη πετυχημένοι εδώ που βρίσκονται, όμως πως ταυτόχρονα έχουν μία ιστορική ευκαιρία να πάνε μέχρι τέλους. Αυτός ο συνδυασμός κάνει φανταστική την αναμονή για τη συνέχεια της διοργάνωσης.
