Ο τελικός της χρονιάς, ο τελικός της ντροπής

Δεν γίνεται να ξεκινήσω με άλλον τρόπο. Το Σάββατο το βράδυ θα διεξαχθεί ένας τελικός της ντροπής. Ένας αγώνας που σε όλον το ποδοσφαιρικό κόσμο είναι μία μέρα γιορτής, ένα μεγάλο ποδοσφαιρικό πάρτι που κορυφώνεται την ώρα που ξεκινάει ο αγώνας και η τελετή λήξης γίνεται την στιγμή της απονομής, δίνοντας μία ξεχωριστή γλύκα. Δυστυχώς στην χώρα μας θα διεξαχθεί κεκλεισμένων τω θυρών.

Ο τελικός της ντροπής

Δεν τα βάζω με τον υφυπουργό Σταύρο Κοντονή, τουλάχιστον για την συγκεκριμένη απόφαση του. Το ποδόσφαιρο είναι μία προέκταση της κοινωνίας και το γεγονός πως στην Ελλάδα είναι τόσο σάπιο και άρρωστο πρέπει να μας απασχολεί. Τελικός κυπέλλου λοιπόν με 300 προσκλήσεις! Τελικός κυπέλλου σε άδεια καθίσματα και για αυτόν τον αγώνα αναγκαζόμαστε να δουλέψουμε.

Πιστεύω πως ο οποιοσδήποτε εργαζόμενος θα πρέπει με τον τρόπο που εργάζεται να υπερασπίζεται τον χώρο που δραστηριοποιείται και όσο είναι δυνατόν να τον αναδεικνύει. Πόσο μάλλον όταν έχεις την τύχη να σχολιάζεις αθλητικά γεγονότα. Το ελληνικό ποδόσφαιρο, όμως, είναι άρρωστο και κανονικά του αξίζει μία μεγάλη μούντζα και να ασχοληθούμε με άλλα πράγματα.

Κατάφεραν στο δημοφιλέστερο άθλημα να δημιουργήσουν έναν μικρόκοσμο, δικό τους απομονωμένο, από το υγιές κομμάτι της ελληνική κοινωνίας. Το χειρότερο δεν είναι πως ο τελικός θα γίνει κεκλεισμένων των θυρών. Αυτό άλλωστε είναι ένα αποτέλεσμα, το χειρότερο είναι πως ελάχιστοι στενοχωριούνται που δεν θα μπορέσουν να παραβρεθούν σε έναν αγώνα που στην ουσία είναι ο μεγαλύτερος της χρονιάς!

ΞΕΡΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΡΕΑΛ ΚΑΙ ΜΠΑΡΤΣΑ

Μία τελευταία εμπειρία θα επισημάνω και θα προχωρήσω στην ανάλυση του τελικού της ντροπής. Παραβρέθηκα τις γιορτινές ημέρες του Πάσχα, σαν επισκέπτης, σε μία γιορτή που υπήρχαν πολλά παιδάκια. Παιδιά ηλικίας από 5 έως 9 ετών και με έκπληξη διαπίστωσα πως γνώριζαν όλους τους ποδοσφαιριστές της Μπάγερν, της Ρεάλ, της Μπαρτσελόνα και των υπόλοιπων ευρωπαϊκών ομάδων! Για αυτούς συζητάνε και αγνοούν εντελώς τους ποδοσφαιριστές των δικών μας ομάδων. Κλείνω αυτό το κεφάλαιο λέγοντας πως αν αυτό συνεχιστεί σε λίγα χρόνια όχι χορηγό για το πρωτάθλημα τους δεν θα μπορούν να βρουν, αλλά ούτε τηλεοπτική στέγη!

Οι θεατές, έτσι κι αλλιώς δεν τους ενδιαφέρουν. Προτιμούν τους οργανωμένους. Είναι πρωτοφανές,να υπάρχει ένας χώρος που να επιλέγει να πάει με το άρρωστο μικρό κομμάτι και να αφήνει στο περιθώριο την πλειοψηφία!

Κεφάλαιο ΑΕΚ

Ας πάμε όμως στα αγωνιστικά. Η ΑΕΚ άλλαξε τεχνικό αλλά όχι και συνήθειες. Ο Στέλιος Μανωλάς είναι σοβαρός άνθρωπός και όπως όλοι οι σοβαροί πειθαρχημένοι άνθρωποι έχει αίσθηση του φόβου. Δεν πάει σε τρέλες, δεν επιχειρεί μεγάλες αλλαγές, ακολουθεί την πεπατημένη. Το κλασικό 4-3-3 με το οποίο ο Πογέτ κέρδισε 3 ντέρμπι στην σειρά με 1-0. Μοναδικές παρεμβάσεις Μανωλά, είναι στο κέντρο της άμυνας που δεν έχει εμπιστοσύνη στον Άρθρο, αν και ο Λαμπρόπουλος δεν αποδείχθηκε πιο αξιόπιστος στο Περιστέρι και ο λίγο πιο ελεύθερος ρόλος που έχει αναλάβει ο Μάνταλος. Ο Πογέτ τον Μάνταλο τον χρησιμοποιούσε πιο κοντά στον Γιόχανσον, ο Μανωλάς θέλει να βρίσκεται σε πιο κοντινή απόσταση από τον Αραβίδη κάτι που τον βοηθά να πατά πιο συχνά περιοχή και τον οδήγησε να σκοράρει στο πρώτο παιχνίδι.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΣΙΜΟΕΣ

Η ενδεκάδα και η λογική της ΑΕΚ φαντάζει δεδομένη. Τακτική ανάμεσα στο 4-3-3 και στο 4-2-3-1 με τον Σιμόες στην θέση 6 να προσπαθεί παίζοντας με αυταπάρνηση να κρύψει τις αδυναμίες των στόπερ, να περιορίσει τον Φορτούνη, αλλά και να βοηθήσει στο να υπάρχει σωστή αρχική ανάπτυξη. Φαντάζει σαν προαπαιτούμενο. Για να είναι ανταγωνιστική η ΑΕΚ χρειάζεται από τον Σιμόες να είναι σε θέση να κάνει πολλά πράγματα στο γήπεδο. Ο Πορτογάλος, για την μεσοαμυντική λειτουργία και για να έχει καλή ανάπτυξη η ΑΕΚ, είναι ο ποδοσφαιριστής-κλειδί.

ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ

Έχουμε σαν δεδομένο πως πραγματικά μεγάλο παιχνίδι από τους δύο εξτρέμ δεν μπορεί να πάρει η ΑΕΚ. Οι Μπαρμπόσα, Βαργκας, μπορούν να βγάλουν τον τελικό χωρίς να είναι αρνητικοί, ακόμα και να κρίνουν το παιχνίδι με την ικανότητα τους να πατάνε περιοχή σαν επιπλέον φορ. Όμως δεν τρέχουν την μπάλα όσο πρέπει για εξτρέμ και δεν έχουν ατομική ενεργεία. Συνεπώς, δεν μπορούν να κάνουν αυτοί οι δύο την διαφορά. Χρειάζεται, για να είναι απειλητική η ΑΕΚ, να χτυπήσει τις αδυναμίες του Ολυμπιακού στο κέντρο της άμυνας, να πάρει ενέργεια ταχύτητα ρυθμό, παιχνίδι με ένταση από τους Αραβίδη, Μανταλο και φυσικά καλές επιλογές.

ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΜΑΝΤΑΛΟΣ

Το να έχει καλές επιλογές με μπάλα ο Μάνταλος, είναι ένα σημαντικό κομμάτι, του σχεδίου του Μανωλά. Καθώς ο νέος τεχνικός της ΑΕΚ τον έχει απελευθερώσει, η λειτουργία του Σιμόες είναι αναγκαστικά πιο συντηρητική, για να πάει λόγω ταχύτητας στην θέση 6, ο Γιόχανσον έχει ανέβει σε ρόλο εσωτερικού χαφ. Οπότε, ο Σιμόες παίζει χαμηλά, ο Γιόχανσον δεν μεταφέρει μπάλα, παίζει κάθετα, πατάει περιοχή χωρίς αυτήν και λόγω σωματότυπου παίζει απλό ποδόσφαιρο, οι εξτρέμ, δεν έχουν την μεταφορά μπάλας με την ταχύτητα που απαιτεί η θέση, οπότε και του Μάνταλου το φορτίο βαρύ. Θυμίζω πως στο παιχνίδι πρωταθλήματος η ΑΕΚ δεν μπορούσε να εκμεταλλευτεί την αριθμητική της υπεροχή, γιατί οι μεταβιβάσεις του Μάνταλου ήταν απογοητευτικές.

ΤΟ ΠΡΕΣΙΝΓΚ ΤΟΥ ΑΡΑΒΙΔΗ

Αυτό που φαντάζει δεδομένο είναι πως ο Αραβίδης θα τρέξει και θα πρεσάρει πολύ το δίδυμο των κεντρικών αμυντικών. Έχουν καιρό να αγωνιστούν σε ανταγωνιστικό παιχνίδι οι παίκτες του Ολυμπιακού και το γεγονός, πως εκτός από την ενέργεια που βγάζει ο Αραβίδης, στην πίεση που θα δέχονται οι στόπερ του Ολυμπιακού, θα βρίσκεται κοντά ο Μάνταλος, μπορεί να οδηγήσει πιο εύκολα σε λάθος. Αναλογικά, η ΑΕΚ πρέπει να ψάξει φάση σαν αυτή που δημιούργησε ο Τόρες, για τον Γκριζμάν. Για να γίνω πιο κατανοητός, πρέπει μέσα στο παιχνίδι να ψάξει το λάθος της άμυνας του Ολυμπιακού, που θα οδηγήσει στην απομόνωση και σε φάση 2 με 2 τους Μάνταλο, Αραβίδη με το δίδυμο στόπερ του Ολυμπιακού.

Για να έρθουμε και στον Ολυμπιακό εκτός από προσοχή στο πρέσινκ της ΆΕΚ, και στο παιχνίδι γεμάτο ένταση του Αραβίδη, θα χρειαστεί προσοχή και διάβασμα στην φάση που βγάζει η ΑΕΚ, με μεγαλύτερη συχνότητα και συνέπεια. Ακούμπημα μπάλας στα άκρα είτε στο ανέβασμα των μπακ είτε στον εξτρέμ, ακόμα και στον Αραβίδη που έχει βελτιώσει πολύ την σέντρα του και λειτουργία φορ του εξτρέμ της απέναντι πλευράς και πολλές φορές γεμίζει η περιοχή και από τον άξονα, όπως έγινε και με τον Ατρόμητο που σκόραρε ο Μάνταλος, ενώ όποτε μπορεί πατά περιοχή και ο καλός στο κεφάλι Γιόχανσον.

Επειδή είναι ο νούμερο 1 τρόπος απειλής της ΑΕΚ είναι βέβαιο πως θα το έχει διαβάσει ο Σίλβα και θα πάρει τα μέτρα του, όσο αναφορά τουλάχιστον τις εντολές που θα δώσει στους παίκτες του.

Κεφάλαιο Ολυμπιακός

Ο Ολυμπιακός, μπορεί να είναι ομάδα με μεγαλύτερο μπάτζετ και σίγουρα να διαθέτει περισσότερο βάθος, αλλά η πραγματικότητα είναι πως έχει παρόμοιες αδυναμίες και πλεονεκτήματα. Στον τρόπο που έχουν σχεδιαστεί οι δύο ομάδες, μοιάζουν, με την διαφορά πως παίρνει πολύ περισσότερα πράγματα ο Ολυμπιακός από τον Φορτούνη δημιουργικά από ότι η ΑΕΚ από τον Μάνταλο, αλλά σε αντιστάθμιση και ο Σιμόες, από τον Μιλιβόγιεβιτς, στην θέση 6 κάνει περισσότερη δουλειά.

Στην πραγματικότητα, μπορεί να είναι στα θετικά ένα κλικ πιο πάνω ο Ολυμπιακός και οι αδυναμίες, λίγο πιο αυξημένες της ΑΕΚ, αλλά είναι στα ίδια κομμάτια του παιχνιδιού. Και ο Σίλβα δεν μπορεί να έχει εμπιστοσύνη στο κέντρο άμυνας και αναγκάζεται να πηγαίνει σε συντηρητικά σχήματα και να μην απομονώνει ποτέ τα δύο χαφ, από τους στόπερ, για να υπάρχει ασφάλεια.

ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΣΤΑ ΑΚΡΑ

Όπως και η ΑΕΚ έτσι και ο Ολυμπιακός, δεν παίρνει ποιοτική ανάπτυξη από τους εξτρέμ. Στο τέλος το πήρε απόφαση και ο Σίλβα, που όλη η φιλοσοφία του βασίζεται στο να έχει δύο καθαρά εξτρέμ να προσφέρουν πλάτος και μονιμοποίησε τον Φουστέρ, ενώ στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό έπαιξε χωρίς κλασικό ακραίο. Επειδή ο Παρντο είναι διαθέσιμος και προσφέρει ταχύτητα φαντάζει σίγουρος, πιθανότατα στην άλλη πλευρά να μην δούμε τον Ντουρμάζ, αλλά έναν εκ των Τσόρι, Φουστέρ.

Καταλαβαίνετε πως ανάλογα με ποιος θα βρίσκεται στο γήπεδο και η λειτουργία αντιμετώπισης θα πρέπει να είναι διαφορετική. Αυτό είναι κάτι που δεν το έχει η ΑΕΚ, που μόνο ο δύσκολος για να τον εμπιστευτεί στα μεγάλα παιχνίδια, μπορεί να δώσει κάτι διαφορετικό από τον πάγκο. Αλλιώς η λύση για να αλλάξει κάτι ο Μανωλάς και να δυσκολέψει αριθμητικά να βγει το μαρκάρισμα από τους ερυθρόλευκους, είναι ο Τζεμπόυρ που σημαίνει και μετατόπιση του Αραβίδη στα άκρα.

Η... ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΑ

Αν ήμουν Μανωλάς, θα ευχόμουν να ξεκινήσει ο Σίλβα με δύο από τους τρεις καθαρούς ακραίους που διαθέτει. Ο Φουστερ βάζει μεγάλη πίεση στην αδύναμη άμυνα του, όταν η μπάλα πάει στην περιοχή της ΑΕΚ, ενώ η παρουσία του Τσόρι μπορεί να δημιουργήσει πολύ ποιοτικές συνεργασίες. Η συνύπαρξη Τσόρι-Φορτούνη αποτελεί ένα ρίσκο, αλλά αν βγει, θα βγάλει ποιοτικές συνεργασίες που θα δυσκολευτεί να αντιμετωπίσει η άμυνα των "κιτρινόμαυρων". Αν ο Σίλβα πάει με δύο εξτρέμ, πάνω κάτω το τι θα αντιμετωπίσει η ΑΕΚ φαντάζει δεδομένο. Θα πάμε σε ένα ισορροπημένο παιχνίδι.

ΦΟΒΙΖΕΙ Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΑΠΡΑΞΙΑ

Είναι πιο δύσκολο να διαβαστεί ο Ολυμπιακός από την στιγμή που οι ερυθρόλευκοι έχουν να δοκιμαστούν σε ανταγωνιστικό παιχνίδι από το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Τον είχαμε αφήσει δηλαδή σε μία περίοδο που ο Καμπιάσο είχε μονιμοποιηθεί, αντί των Ζντιέλαρ, Κασάμι σαν παρτενέρ του Μιλιβόγιεβίτς και ο Φουστέρ στο ένα άκρο.

Στο διάστημα που μεσολάβησε κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να έχει μπει στο μυαλό του Σίλβα. Και ο Ολυμπιακός μπορεί να έχει αδικαιολόγητα κενά και αδυναμίες για το μπάτζετ που έχει χτιστεί, όμως απέναντι στην ΑΕΚ έχει σαν όπλο, ότι έχει περισσότερα πρόσωπα να δείξει. Είναι διαφορετικός και έχει περισσότερο κάθετο παιχνίδι με τον Κασάμι στα χαφ, βγάζει εμπειρία και προσωπικότητα με τον Καμπιάσο, είναι πιο ακίνδυνος και αρκετά συντηρητικός με τον Ζντιέλαρ. Πρακτικά, πάντως περιμένουμε να δούμε, αν θα παραμείνει παρτενέρ του Μιλιβόγιεβίτς, ο Καμπιάσο, και ποιος εκ των Φουστέρ, Ντουρμάζ, Τσόρι, θα πάρει την απέναντι πλευρά από τον Πάρντο.

Ο ΝΤΕΦΟΡΜΕ ΙΝΤΕΓΕ

Ο Ολυμπιακός που αφήσαμε είχε περισσότερο παιχνίδι από τον άξονα και πατήματα στην αντίπαλη περιοχή λόγω της παρουσίας του Φουστέρ και του Καμπιάσο και είχε λιγότερο Ιντέγε από ότι στον πρώτο γύρο, λόγω του παρατεταμένου ντεφορμαρίσματος του Νιγηριανού.

Στο μεγαλύτερο κομμάτι της χρονιάς, ο Ολυμπιακός έχτιζε επιθέσει, με ακούμπημα μπάλας στην κίνηση που έκανε προς την μπάλα ο Ιντέγε και συνεργασία με τις υπόλοιπες γραμμές. Λειτουργία που είναι πιο επικίνδυνη όταν ο έλεγχος της επίθεσης περνά από τα πόδια του Φορτούνη. Εδώ επανερχόμαστε στον Σιμόες. Πρέπει να είναι σε υψηλά επίπεδα η συγκέντρωση του, ώστε να μην αφήσει τον Φορτούνη να πέσει πάνω στα στόπερ της ΑΕΚ.

Στο αμυντικό κομμάτι, σημαντικός θα είναι ο ρόλος του Γιόχανσον. Άλλωστε με τον Μάνταλο να παίζει πιο ψηλά, ο ρόλος του Γιόχανσον είναι κάτι ανάμεσα σε εσωτερικού χαφ και δεύτερου 6αριού. Επειδή ο Ολυμπιακός έχει την ικανότητα να βάζει τον αντίπαλο στην περιοχή, να κερδίζει στημένα ο Σουηδός, θα πρέπει να έχει στο μυαλό του πως με το ύψος του θα πρέπει να βοηθήσει πολύ στην περιοχή της ομάδας, του και στις στημένες φάσεις και στην ροή αγώνα.

ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΑΣΥΡΘΟΥΝ ΤΑ ΣΤΟΠΕΡ

Για το αμυντικό πλάνο του Ολυμπιακού είναι σημαντικό να μην παρασυρθούν οι στόπερ από τις κινήσεις στα άκρα του Αραβίδη, γιατί αν τους πάρει μαζί του ο Μάνταλος θα χωθεί και με μία σωστή πάσα θα βγει τετ α τετ. Επίσης, θα χρειαστεί πολύ προσοχή από τους κοντούς ακραίους μπακ του Ολυμπιακού στην λειτουργία σαν επιπλέον στόπερ, όταν η μπάλα βρίσκεται στην απέναντι πλευρά. Το ίδιο θα ισχύει και στην ΑΕΚ, ειδικά αν ο Σίλβα πάει με τον Φουστερ στην μία πλευρά.

Αυτά προς το παρόν, σαν πρώτο πιάτο. Το Contra. gr θα είναι στις επάλξεις και θα ανεβάζει συνέχεια αρθρογραφία ρεπορτάζ, θα έχει live συζητήσεις. Θα καλύψει τον τελικό πριν και μετά την διεξαγωγή του, όπως αξίζει στον θεσμό και όχι στο ελληνικό ποδόσφαιρο.