Το ΓΚΟΛ του Ζιντάν

Ήταν το δεύτερο ταξίδι μου σε τελικό Champions League. Μετά το Μιλάνο και το Μπάγερν - Βαλένθια, σειρά είχε η Γλασκώβη και το Ρεάλ Μαδρίτης - Λεβερκούζεν. Ένας τελικός είναι πάντα ένα μεγάλο ματς που αισθάνεσαι τυχερός όταν το βλέπεις από κοντά, αλλά η αλήθεια είναι πως το Μπάγερν - Βαλένθια με είχε απογοητεύσει. Μπήκαν γκολ μόνο από πέναλτι, ο τελικός κρίθηκε στα πέναλτι και στο ματς αγωνίστηκε ο Ζλάτκο Ζάχοβιτς. Δεν το λες ματς που σε ζηλεύουν που ήσουν εκεί.

ΑΥΤΟ το γκολ...

Στη Γλασκώβη το σκηνικό ήταν διαφορετικό. Μεγάλα αστέρια στο χορτάρι, ένα μεγάλο φαβορί κόντρα σ'ένα ποιοτικό αουτσάιντερ. Ήταν λογικό να έχω αυξημένες προσδοκίες για κάτι καλύτερο, πιο δραματικό, πιο διασκεδαστικό και (γιατί όχι) πιο ιστορικό.

Αλλά, όχι, δεν περίμενα πως θα δω ΑΥΤΟ το γκολ. Αυτό που θεωρείται από πολλούς ως το κορυφαίο που έχει μπει σε τελικό Champions League. Και ήμουν διπλά τυχερός. Όχι μόνο ήμουν μέσα στο γήπεδο, αλλά είχα την τέλεια θέση. Όχι στην πλευρά που βρίσκεται η κεντρική κάμερα, αλλά απέναντι. Στην ευθεία της μεγάλης περιοχής των Γερμανών, στην τέλεια θέση: όσοι καθόμασταν εκεί, είδαμε όλη την κίνηση του Ζιντάν απ'την καλύτερη οπτική γωνία, αυτή που έχει το τελευταίο ριπλέι, αυτή που αποτυπώνουν οι κλασικές πια φωτογραφίες του γκολ.

"Γείωσε" το δεξί και όπλισε το αριστερό

Με τον Ζιντάν φάτσα μπροστά μας, να στηρίζει το δεξί του πόδι στη γη. "Γείωσε" το δεξί και όπλισε το αριστερό, την ώρα που η μπάλα έμοιαζε σαν να κατεβαίνει απ' τον ουρανό. Δεν ξέρω πως φάνηκε στην τηλεόραση ή σε άλλα σημεία του γηπέδου, αλλά εκεί που καθόμουν αρκετοί σηκωθήκαμε όρθιοι πολύ πριν εξαπολύσει το αριστερό βολέ. Η προετοιμασία του μας έδειξε το τι θα ακολουθήσει.

Δεν είμαι μεγάλος φαν των γκολ της μιας επαφής. Αλλά το βολέ με το "κακό" πόδι του Ζιντάν δεν ήταν γκολ one-touch. Δεν μπορεί να λογιστεί ως μια επαφή, όταν το έχει πετύχει με όλο του το σώμα. Όταν η καμπύλη της μπάλας είναι μια ακριβής προέκταση του τρόπου που ο Ζιντάν χειρίστηκε όλο του το κορμί για να την κατευθύνει.

Γελάω με τις τότε σκέψεις μου

Το γκολ έκανε το 2-1 λίγο πριν το ημίχρονο. Το ενδιαφέρον έμεινε μέχρι το τέλος, με τη Λεβερκούζεν να χάνει μεγάλες ευκαιρίες για την ισοφάριση και τον Κασίγιας (που είχε μπει ως αλλαγή) να κρατάει το 2-1 μέχρι τη λήξη. Τότε είχα σκάσει, ήθελα όσο τίποτα να ισοφαρίσουν οι Γερμανοί, να δούμε παράταση, να απολαύσουμε κι άλλο δράμα.

Σήμερα, δώδεκα χρόνια μετά, γελάω με τις τότε σκέψεις μου. Τώρα ξέρω πως όταν κάποιος βάζει ένα τέτοιο γκολ, δύσκολα δεν θα είναι ο τελικός νικητής. Τώρα ξέρω πως, αφού μπήκε ένα τέτοιο γκολ σε τελικό, δεν γινόταν να σημειωθεί άλλο μετά απ' αυτό.

Το γκολ σε φωτογραφίες