Βινς Χάντερ: Κυνηγός επιθετικών ριμπάουντ, κυνηγός ονείρων

Ο Μάικ Μπατίστ, για την ακρίβεια η επιλογή του Ζέλικο Ομπράντοβιτς να δημιουργήσει έναν ψηλό από την θέση "3", έφερε αρκετές αλλαγές στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Πιο σωστά έδωσε το δικαίωμα σε καριέρα για παίκτες που δεν ανήκαν στον κόσμο του ΝΒΑ. Με μία διευκρίνιση: το θέμα της ποιότητας. Ο Μπατίστ για παράδειγμα προσπάθησε ως σμολ φόργουορντ για κάποια χρόνια στο ΝΒΑ, αλλά δεν μπορούσε ποτέ να διαδραματίσει τον ρόλο που διαδραμάτισε με τον Παναθηναϊκό.

Μία παρόμοια κατάσταση είναι ο Γκιστ, αν και το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα Μπατίστ είναι ο Τζούλιαν Ράιτ που πέρασε και αυτός από τους "πράσινους". Ο Γκιστ υπήρξε ένας σμολ φόργουορντ στο κολέγιο, ο οποίος λόγω έλλειψης στοιχείων για περιφερειακό, γύρισε πριν από την αποφοίτησή του στο "4" προβλέποντας σωστά πως το μέλλον του θα είναι στην Ευρώπη ή σε κάποιο σενάριο έως "3" στο ΝΒΑ. Δούλεψε πολύ ώστε να αποκτήσει ένα σταθερό σουτ. Κατανόησε εγκαίρως πάντως πως το μέλλον του με ύψος 2μ03 βρίσκεται μακριά από τον Ατλαντικό.

Η εισαγωγή ήταν απαραίτητη για να παρουσιάσουμε τον Βινς Χάντερ, τον δεύτερο παίκτη από το αναπτυξιακό πρωτάθλημα του ΝΒΑ που θα παίξει εφέτος στο "τριφύλλι".

Η διαφορά με τον Γκιστ είναι πως ο Χάντερ συνέχισε να πιστεύει πως το μέλλον του είναι στο ΝΒΑ και γι' αυτό δεν ανέβηκε μόνο μία θέση αλλά... δύο. Με ύψος 2μ04 άρχισε στο πανεπιστήμιο ως σμολ φόργουορντ, προτού η ομάδα κρατήσει τα αλτικά προσόντα, το πάθος, την άμυνα και τη διάθεση για ριμπάουντ και τον τραβήξει στη ρακέτα.

Άμυνα σε 5 θέσεις

Ο ίδιος δεν έκανε πολλά για να αλλάξει το παιχνίδι του. Αυτό παίρνει ο Παναθηναϊκός. Ο,τι έχει παρακολουθήσει κάποιος από τη θητεία του στο κολέγιο τα τελευταία δύο χρόνια, αυτά θα δει στο ΟΑΚΑ. Ένα παιδί που κάθε βράδυ θα κυνηγάει όλα τα επιθετικά ριμπάουντ. Κυριολεκτικά και αυτή είναι η μεγαλύτερη... αμυντική συνεισφορά του (για όσους συμφωνούν πως το επιθετικό ριμπάουντ αποτελεί αμυντική... πράξη διότι εξασφαλίζει κατοχή).

Ο Χάντερ δεν αφήνει καμία φάση χαμένη πολύ απλά διότι δεν έχει δικό του επιθετικό παιχνίδι. Μάλλον, τώρα αρχίζει να αναπτύσσει κάπως κάποια ντράιβ από την περιφέρεια με τελειώματα κοντά στην ρακέτα, ενθυμούμενος τα χρόνια του ως σμολ φόργουορντ.

Κινείται καλά χωρίς την μπάλα, δουλεύει αποτελεσματικά στο πικ εν ρολ, παρακολουθεί τις φάσεις, είναι ενεργός. Στην άμυνα μαρκάρει όλες τις θέσεις θεωρητικά, αλλά πρακτικά έχει πρόβλημα στο "5" λόγω ύψους, ενώ θα έχει ενδιαφέρον να δούμε κατά πόσο απώλεσε μέρος της ταχύτητάς του με τα κιλά που προσέθεσε στην προσπάθεια να πείσει το ΝΒΑ. Όσοι έτυχε να τον δούμε προς τον επίλογο των υποχρεώσεών του στο κολεγιακό, είχε την ευελιξία και την ταχύτητα να αναλάβει τα αντίπαλα δυάρια όποτε χρειαζόταν ή να κυνηγήσει στο "3". Με επιτυχία.

Ουσιαστικά αν ο Παναθηναϊκός θέλει να επαναφέρει την άμυνα που έπαιζε επί Πεδουλάκη, ο Χάντερ δένει με τον Γκιστ εξαιρετικά και στην επίθεση αφού ο δεύτερος σουτάρει ενώ ο νεαρός κινείται στην ρακέτα.

Προσοχή... σουτ

Το πρόβλημα για τον Τζόρτζεβιτς θα είναι αν ζητήσει από τον Χάντερ να κάνει πράγματα που δεν ξέρει. Δεν μπορεί να σουτάρει, δεν μπορεί να παίξει με πλάτη, είναι ασταθέστατος στις βολές, ενώ δεν γνωρίζει να παίζει σε ομαδική άμυνα. Το προσόν του είναι το ένας εναντίον ενός, οπότε αν αυτό του ζητηθεί, θα προσφέρει άμεσα.

Ένα άλλο ζήτημα αφορά στον ίδιο τον Χάντερ. Στους τελευταίους αγώνες του άρχισε να σουτάρει πιο πολύ με αποτέλεσμά πολύ... στεφάνι, κάτι που έδειχνε τη διάθεσή του να προσπαθεί να τραβηχτεί στο "4". Ο Παναθηναϊκός δεν τον θέλει για να πειραματιστεί με το παιχνίδι του ή να το εξελίξει, αλλά να προσφέρει άμεσα αυτά που του δίνουν οι αλτικές δυνατότητες του. Κάποιες φορές, παίκτες με μοναδικό στόχο το ΝΒΑ, μπερδεύουν τις προτεραιότητες και αυτό θέλει προσοχή.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Επίσημο: Στον Παναθηναϊκό ο Χάντερ