Εχασε την μπάλα και ο Αγγελος

Ο Στέλιος Γρηγοριάδης επιχειρεί να εξηγήσει την αγωνιστική καθίζηση του ΠΑΟΚ μετά και τον διασυρμό στην Τρίπολη, πιστεύοντας ότι τον κύριο λόγο έχει ο προπονητής για να επαναφέρει την ομάδα στα πατήματά της, κάνοντας μια νέα αρχή.

11 ΙΑΝ 2015

Τα «κατάφερε» ο ΠΑΟΚ. Στον αγώνα με την... Μπαρτσελόνα στην Τρίπολη, δεν δέχτηκε περισσότερα γκολ από τον αγώνα με τη... Ρεάλ στα Γιάννινα. Απέφυγε έτσι το αρνητικό ρεκόρ σε σκορ ήττας και συνεχίζει απτόητος την προσπάθειά του για την κατάκτηση του τίτλου. Κάποιες φορές απλώς δεν είναι καλά τα... σημάδια, κάποιες άλλες δεν έχει... γυρίσει το κουμπί, ή η... Παναγιά δοκιμάζει την ομάδα, αλλά κανείς οπαδός του ΠΑΟΚ δεν πρέπει να ανησυχεί. Τον Μάιο θα είμαστε καλά. Η, μήπως, δεν είναι έτσι;

Μετά το 2-1 επί του Ολυμπιακού στο «Γ. Καραισκάκης» δεν υπάρχει ο ΠΑΟΚ που ξέραμε μέχρι τότε. Δεν ήταν δα κάποια ακατμάχητη ομάδα, γι’ αυτό και απέτυχε στο Γιουρόπα Λιγκ, γι’ αυτό απέτυχε και στο Κύπελλο Ελλάδας, αλλά έδειχνε, ανεξάρτητα από αποτελέσματα, ένα βασικό προσόν. Ηταν ο-μά-δα. Με οργάνωση, με αγωνιστική πειθαρχία, με τρεξίματα, με συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού, τον οποίο ακολουθούσαν πιστά οι παίκτες, σύμφωνα με όσα τους είχε διδάξει ο προπονητής τους από το ξεκίνημα της προετοιμασίας. Η αποσύνθεση ήρθε ξαφνικά από το ματς με την Ξάνθη και μετά. Από τότε αυτή η ομάδα δεν έκανε ούτε μία καλή εμφάνιση. Εκτός έδρας είναι αδύναμη και κέρδισε, με τα χίλια ζόρια, μόνο στη Λιβαδειά, εντός έδρας κερδίζει επίσης με το στανιό και με άφθονη δόση τύχης. Εχασε τη συνοχή της, έχασε την ομοιογένειά της, έχασε την αγωνιστική πειθαρχία, την οργάνωση, την προσήλωση σε έναν συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού, έχασε τα πάντα. Ακόμη και τα τρεξίματα, που σημαίνει ότι πιθανότατα αρχίζει να εμφανίζεται και πρόβλημα στη φυσική κατάσταση. Είχαμε πει ότι πληρώνει τις απουσίες βασικών παικτών και την έλλειψη αξιόπιστων εναλλακτικών λύσεων στο «αβαθές» ρόστερ της. Αλήθεια είναι αυτό. Αλλά, προφανώς, δεν αποτελεί τη μοναδική εξήγηση για την κάθετη πτώση και τη θεαματική αγωνιστική κάμψη. Μιλάμε για τον πρωτοπόρο στη βαθμολογία, μιλάμε για τον επίδοξο πρωταθλητή, αλλά σε μια σειρά πολλών αγώνων τώρα, δεν μπορεί να δημιουργήσει ούτε μία καλή ευκαιρία και είναι έρμαιο στις διαθέσεις των αντιπάλων που μπορούν να «χτυπήσουν» με ταχύτητα στις αντεπιθέσεις.

«Μπήκαμε στο γήπεδο σα να ήρθαμε εκδρομή», ήταν το πρώτο σχόλιο του Αγγελου Αναστασιάδη μετά τη λήξη του αγώνα στην Τρίπολη, όπου ο ΠΑΟΚ με την τραγική αγωνιστική συμπεριφορά τουτ μετέτρεψε τον Αστέρα Τρίπολης σε Μπαρτσελόνα, όπως είχε μετατρέψει σε Ρεάλ τον ΠΑΣ στα Γιάννινα και σε Μπάγερν την Ξάνθη στα Πηγάδια. Ναι, αλλά αυτό το είδαμε όλοι. Είδαμε ότι στο πρώτο ημίχρονο δεν υπήρχε ΠΑΟΚ. Οπως δεν υπήρχε και στην Κέρκυρα. Οπως δεν υπήρχε και στα Γιάννινα. Το θέμα είναι γιατί συνέβη πάλι αυτό και, φυσικά, γιατί δεν μπορεί να το αποτρέψει ο προπονητής, από τη στιγμή που βλέπει ότι επαναλαμβάνεται συνεχώς. Η απλή διαπίστωση περιγράφει το πρόβλημα. Για να λυθεί το πρόβλημα απαιτούνται ενέργειες. Αλλά ο Αγγελος δείχνει ανήμπορος να βρει τη λύση.

Δουλειά του προπονητή η «αναστήλωση»

Είπε ακόμη, στη συνέντευξη Τύπου, αφού, για πρώτη φορά φέτος, ζήτησε να μην απαντήσει σε ερωτήσεις: «Ημασταν πολύ κακοί και δίκαια χάσαμε, άσχετα εάν μπήκαμε πάλι μέσα στο παιχνίδι έχοντας στην πλάτη μας δύο φάσεις που δεν υπάρχουν, αλλά δεν ψάχνω για δικαιολογίες. Θα πάρουμε τις αποφάσεις μας αργότερα, όταν είμαστε πιο ήρεμοι και πιο κατασταλαγμένοι».

Το ερώτημα όμως είναι ποιοι και τι είδους αποφάσεις πρόκειται να πάρουν. Θα τεθεί μήπως θέμα προπονητή; Δεν πιστεύω ότι διοίκηση και Αγγελος έχουν το θάρρος αυτή τη στιγμή να συζητήσουν ενδεχόμενο παύσης της συνεργασίας τους. Πιθανότατα θα πάρει αποφάσεις ο Αγγελος για κάποιους παίκτες. Αργησε πολύ, όμως. Πάρα πολύ. Αλλά, όποια απόφαση και να πάρει, είναι αδύνατο να... μάθει μπάλα σε παίκτες που δεν ξέρουν. Με καμιά απόφαση του προπονητή δεν γίνεται δεξιοτέχνης ο άμπαλος και ταχύς ο αργός. Ο,τι και να αποφασίσει, δεν μπορεί να μάθει στους χαφ του ΠΑΟΚ να μεταβιβάζουν σωστά και να οργανώνουν το παιχνίδι, όταν αυτοί δεν μπορούν να δώσουν την μπάλα ούτε στον εαυτό τους. Με μια κουβέντα, καμιά απόφαση του προπονητή δεν μπορεί να μετατρέψει σε ποιοτικό ένα μέτριο ρόστερ. Αναρωτιέμαι, λοιπόν, τι είδους αποφάσεις μπορεί ο Αγγελος να πάρει, από τη στιγμή που δεν μπορεί να επαναφέρει στην ομάδα την ομοιογένεια που είχε παλιότερα. Το μόνο που μπορεί να γίνει τώρα είναι να αποκτηθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι ποιοτικοί παίκτες. Αλλά έστω με τρεις – τέσσερις νέους παίκτες μπορεί άραγε να αλλάξει ριζικά η αποκαρδιωτική εικόνα που παρουσιάζει αυτή την περίοδο ο ΠΑΟΚ; Είναι κι αυτό ένα λογικό ερώτημα.

Φοβάμαι ότι κάπου έχασε την μπάλα και ο Αγγελος. Του ξέφυγε το καράβι και δεν μπορεί να το επαναφέρει. Ετσι φαίνεται τουλάχιστον. Αν δεν ισχύει, ας φροντίσει να το αποδείξει. Ο ίδιος που δημιούργησε μια αξιοπρεπέστατη, μαχητική και πειθαρχημένη ομάδα και, μάλιστα, με ένα σωρό «τρύπες» στο ρόστερ, ο ίδιος καλείται τώρα να βοηθήσει αυτή την ομάδα να συνέλθει για να ξαναβρεί τον εαυτό της. Οι τραυματίες θα επανέλθουν, νέοι παίκτες θα προστεθούν στο ρόστερ, θέμα κούρασης δεν θα υπάρχει από εδώ και πέρα, ας γίνει, λοιπόν, μια νέα αρχή. Κι αυτή η νέα αρχή, είναι έργο του προπονητή. Οπως ήταν και η... πρώτη αρχή.

Ωψιμη οργή για τη διαιτησία

Η ανακοίνωση της ΠΑΕ ΠΑΟΚ κατά του Καλογερόπουλου και της ΕΠΟ είναι, κατά τη γνώμη μου, άκαιρη και αστεία. Από τον ΠΑΟΚ περιμένω αντίδραση σε κάθε κακή διαιτησία, σε κάθε αγώνα Πρωταθλήματος με κακή διαιτησία και ανεξάρτητα από το τελικό αποτέλεσμα. Περιμένω αντίδραση σε θεσμικό επίπεδο για να αλλάξει ή όλη κατάσταση στην ελληνική διαιτησία. Με πολύ χειρότερες διαιτησίες εις βάρος του, ο επίσημος ΠΑΟΚ διατυμπάνιζε ότι... έχει εμπιστοσύνη στους Ελληνες διαιτητές. Και με κάκιστες διαιτησίες σε αγώνες μεταξύ άλλων ομάδων, έκανε το παγώνι. Τώρα, μετά τον διασυρμό στην Τρίπολη, θυμήθηκε μέχρι και τον... κυρ Σάββα τον Θεοδωρίδη για να αποπροσανατολίσει τον κόσμο του ΠΑΟΚ από τα χάλια της ομάδας. Οι επικοινωνιολόγοι της ΠΑΕ ΠΑΟΚ και οι επικεφαλής της διοίκησης είναι για γέλια και για κλάματα μαζί.

Βέβαια, ο Καλογερόπουλος ήταν απαράδεκτος. Για πολλοστή φορά απέδειξε ότι είναι ένας από τους πολλούς εντελώς ανίκανους Ελληνες διαιτητές, που ταλαιπωρούν το ποδόσφαιρο και τη σφυρίχτρα. Εδωσε πέναλτι σε βάρος του ΠΑΟΚ σε φάση που έγινε εκτός περιοχής και δεν υπήρχε καν ανατροπή. Αμέσως μετά επέτρεψε στον Γιαννιώτα να σκοράρει παίρνοντας την μπάλα με το χέρι. Και έκανε και άλλα λάθη. Και αυτός αλλά και οι επόπτες του. Ο Σκόνδρας διώχνει καθαρά την μπάλα και βλέπει κίτρινη κάρτα, ο Αθανασιάδης γλιτώνει δύο φορές την κίτρινη, ο Μπαράλες φεύγει μόνος και ανακόπτεται με οφ σάιντ που δεν υπάρχει, όπως και ο Μάσα, ενώ η ακύρωση του γκολ του Αστέρα με τη λήξη αποτελεί εφεύρεση. Ισως έγιναν και άλλα λάθη που δεν τα θυμάμαι αυτή τη στιγμή, αλλά είναι βλακώδες να μιλάμε για τη διαιτησία, όταν έχουμε μπροστά μας έναν άθλιο, αδύναμο, ανύπαρκτο, στην κυριολεξία, ΠΑΟΚ...

Ο Κλάους και οι... αναταράξεις

Στο υστερόγραφο σημειώνω ότι αξίζουν συγχαρητήρια στον Στέφανο Αθανασιάδη για τις λεβέντικες δηλώσεις του. «Μόνο εμείς οι παίκτες φταίμε και μόνο εμείς πρέπει να φροντίσουμε να αλλάξουμε την κατάσταση», δήλωσε σαν πραγματικός αρχηγός. Την ίδια αυτοκριτική οφείλουν να κάνουν όλοι οι συμπαίκτες του.

Μαζί και ο προπονητής τους, τον οποίο ο Κλάους δεν «αγγίζει» με τη δήλωσή του και καλά κάνει. Ολοι μαζί αποθεώθηκαν στις επιτυχίες, όλοι κατακρίνονται δικαιολογημένα σήμερα, όλοι πρέπει να δουλέψουν για να παρουσιάσουν πάλι τον ΠΑΟΚ που δεν ντροπιάζει τους οπαδούς του, αλλά τους δίνει χαρά και τους κάνει υπερήφανους. Είναι βαρύ το φορτίο που έχουν να σηκώσουν. Άλλωστε, το είπαμε: Μόνοι τους ανέβασαν πολύ ψηλά τον πήχη και τώρα είναι υποχρεωμένοι να περάσουν από πάνω. Έχασαν τους άλλους δύο στόχους τους και τώρα παλεύουν να πετύχουν τον πιο δύσκολο απ’ όλους. Εύχομαι να μη βγει αληθινό το δυσάρεστο σενάριο για το οποίο έγραφα τα εξής στο προηγούμενο άρθρο: «Κανείς από τους οπαδούς του ΠΑΟΚ, ούτε ο πιο αφελής ή ο πιο αισιόδοξος, δεν φαντάστηκε το περασμένο καλοκαίρι, όταν σχηματίστηκε η ομάδα, ότι είναι ικανή να διεκδικήσει τον τίτλο του πρωταθλητή. Κανείς δεν είχε αυτή την απαίτηση. Κανείς δεν ζήτησε Πρωτάθλημα. Και κανείς από τον ΠΑΟΚ δεν το είχε υποσχεθεί, ούτε το είχε εξαγγείλει ως στόχο. Ξαφνικά, πρώτος ο Αγγελος ο Αναστασιάδης και ύστερα κάποιοι από τους παίκτες άρχισαν να δηλώνουν δημοσίως ότι στόχος τους είναι η κατάκτηση του Πρωταθλήματος. Εάν τα καταφέρουν, θα γράψουν ιστορία και θα αποθεωθούν. Αν όχι, οι πάντες θα μιλήσουν για μια πέρα για πέρα αποτυχημένη χρονιά, καθώς η ομάδα θα έχει περιοριστεί στο συνηθισμένο όλα τα τελευταία χρόνια, ανεξάρτητα από αξία παικτών και προπονητή, που είναι είτε η πρώτη είτε η δεύτερη θέση στα πλέι οφ. Κι αν, ο μη γένοιτο, μετά από κάποιες αγωνιστικές, βρεθεί ο ΠΑΟΚ πίσω από τον Ολυμπιακό με 5-6 βαθμούς διαφορά, τότε πολύ φοβάμαι ότι θα αρχίσουν πάλι οι εσωτερικές «αναταράξεις». Το «ξενέρωμα» θα φέρει γκρίνια, φαγωμάρα, αμφισβητήσεις και, ως συνήθως, θέμα προπονητή. Συνέβη ήδη στον Ολυμπιακό με τον... Θεό μέχρι πρότινος Μίτσελ. Γιατί να μη συμβεί και στον ΠΑΟΚ με τον Αναστασιάδη, όταν μάλιστα το ίδιο έργο έχει ήδη επαναληφθεί άλλες τέσσερις φορές στο παρελθόν;».