Το παραμύθι ενός δήθεν ανταγωνιστικού πρωταθλήματος

Θα ήταν ωραία και ιντριγκαδόρικη η κουβέντα να πούμε εφέτος ότι έχουμε ένα ωραίο πρωτάθλημα με αμείωτο το ενδιαφέρον ακόμα και τον... Δεκέμβριο (πράγμα ασυνήθιστο για τα ελληνικά δεδομένα). Συγγνώμη που θα σας χαλάσω αυτό το ωραίο παραμύθι, αλλά εγώ ανήκω σε αυτούς που θεωρώ ότι έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση μέχρι ο Ολυμπιακός να ανέβει ξανά στην κορυφή και δύσκολα θα πέσει.

Πιθανότατα αυτό θα γίνει την προσεχή Τετάρτη, πιθανότατα να γίνει πιο μετά. Θα γίνει, όμως, γιατί νομοτελειακά εκεί πηγαίνει το πράγμα. Δεν είναι τόσο το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός έχει καλύτερη ομάδα από τον ΠΑΟΚ, όσο το γεγονός ότι έχει λύσεις. Μία λέξη που αφήνει... άυπνο τον Αγγελο Αναστασιάδη, ο οποίος σε κάθε συνέντευξη Τύπου έχει την εικόνα του κατατρεγμένου, του ψυχικά και σωματικά κουρασμένου, του ανθρώπου που προσπαθεί να κρατήσει όρθια μια ομάδα με 13-14 παίκτες.

Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο δύσκολο είναι αυτό που κάνει ο Αναστασιάδης στον εφετινό ΠΑΟΚ. Είναι κατόρθωμα να βλέπεις μια ομάδα με τρανταχτά κενά και χτυπητές αδυναμίες -οι περισσότερες εξ αυτών προέρχονται από το μικρό, ποσοτικά και ποιοτικά, ρόστερ- να παραμένει στην πρώτη θέση και να πηγαίνει στο γήπεδο Καραϊσκάκη με την πολυτέλεια των δύο αποτελεσμάτων. Και σε αυτά προσθέστε το γεγονός πως έχει και την Ευρώπη, αλλά και τις πιθανότητες να προκριθεί στην επόμενη φάση του Europa League.

Ο Ολυμπιακός είναι στο -2 από τον ΠΑΟΚ γιατί έχει κι αυτός τις αδυναμίες του και τα κενά του, αλλά έχει τις λύσεις να καλύψει τη διαφορά, ειδικά στην κρίσιμη καμπή του πρωταθλήματος. Γιατί όπως ξέρουμε όλοι, το πρωτάθλημα συνήθως δεν κρίνεται στα ντέρμπι, αλλά σε δύσκολες έδρες με επικίνδυνους αντιπάλους. Μήπως χρειάζεται να σας υπενθυμίσω ότι ο Ολυμπιακός εφέτος έχει χάσει βαθμούς σε Αγρίνιο και Τρίπολη αν και πήρε το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό; Μήπως χρειάζεται να σας υπενθυμίσω ότι ο ΠΑΟΚ βρίσκεται στην πρώτη θέση ακριβώς επειδή έχει εξαιρετική συγκομιδή στα εκτός έδρας παιχνίδια και δη σε αυτά με ομάδες που κάνουν τη ζημιά;

Το ντέρμπι της Τετάρτης θα γεννήσει κουβέντα για τη διαφορά δυναμικότητας των δύο ομάδων. Και σάλτσα από πάνω το πως αντιμετώπισαν οι δύο προπονητές των ματς, τα συστήματα, οι ενδεκάδες και οι αλλαγές. Αλλά η βασικότερη κουβέντα θα έχει να κάνει με τον πρωταθλητισμό των δύο ομάδων και τη διαφορά τους. Δεν ξέρω αν ο Ολυμπιακός θα θριαμβεύσει όπως πέρυσι στο αντίστοιχο ντέρμπι του Φαλήρου (δεν το έχει κάνει εφέτος σε κανένα ματς που κατέβηκε ως φαβορί) ούτε αν ο ΠΑΟΚ καταφέρει να κρατήσει το μηδέν στην άμυνα σε ακόμη ένα εκτός έδρας ματς (στο δυσκολότερο που έχει δώσει μέχρι τώρα). Το σίγουρο είναι ότι αυτά που λέμε τώρα, αλλά και όλο τον καιρό, μεγάλο μέρος τους θα το δούμε στο χορτάρι του "Γ. Καραϊσκάκης".