To παρασκήνιο της σχέσης Καμπιάσο-Σίλβα
Ο Εστέμπαν Καμπιάσο που ήρθε ως ο παίκτης που θα κάνει τη διαφορά, αλλά δεν χρησιμοποιήθηκε ως τέτοιος, η πικρία του από τη διαχείριση του Σίλβα και το μέλλον του στον Ολυμπιακό.
Σε μία γενικότερη, θεωρητική συζήτηση για την εμφάνιση του Ολυμπιακού στον τελικό με την ΑΕΚ, τίποτα δεν λειτούργησε σωστά. Πείτε το αγωνιστική απραξία ενός μήνα, πείτε το κακή εμφάνιση (στο πλαίσιο των γενικευμένων χαρακτηρισμών σε αυτές τις περιπώσεις), πείτε το λάθος διαχείριση του αγώνα. Το τρίτο είναι που σηκώνει πολύ συζήτηση και ουσιαστικά προβληματίζει σε μέγιστο βαθμό τους φίλους του Ολυμπιακού.
Γιατί, η αλήθεια είναι, ότι ο κόσμος της ομάδας βλέποντας να μπαίνει αλλαγή ο Τσόρι Ντομίνγκες και να καταθέτει ψυχή στο χρόνο που αγωνίστηκε, εύλογα του γεννιέται το ερώτημα: "Γιατί όχι και ο Καμπιάσο;"
Ο ΚΑΜΠΙΑΣΟ ΚΑΙ Η ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΤΣΟΡΙ
Στα ρεπορτάζ πριν τον τελικό, η κατάσταση σχετικά με τον Καμπιάσο είχε διαφοροποιηθεί. Ο Αργεντινός παρουσιαζόταν εκ των βασικών αν το ματς γινόταν στις 7 Μαϊου, αλλά από τότε πέρασαν 10 μέρες και ο Κασάμι κέρδισε τη θέση του. "Γιατί ο Κασάμι και όχι ο Μιλιβόγεβιτς;", είναι το δεύτερο, επίσης, εύλογο ερώτημα.
Στις συζητήσεις μετά τον τελικό, το όνομα του Σέρβου ακούστηκε ως αυτό που έπρεπε να "δώσει" τη θέση του στον Καμπιάσο. Είναι αυτό που μπαίνει στη ζυγαριά και συγκρίνεται η απόδοσή του με το τι ΘΑ έκανε ο Καμπιάσο στο ντέρμπι με την ΑΕΚ. Και πάντα κάπου εκεί μπαίνει ο Τσόρι για να γίνει η σχετική σύγκριση: "Είδες τι έκανε όσο έπαιξε;"
Ο Εστεμπάν Καμπιάσο, λοιπόν, είναι το όνομα που συζητιέται περισσότερο απ' όλα ως απόρροια της χθεσινής ήττας. Ίσως περισσότερο και από το Σταύρου Κοντονή.
Ο ίδιος δεν είναι από τους ποδοσφαιριστές που δημιουργεί προβλήματα. Ίσα-ίσα όλοι λένε τα καλύτερα για τον χαρακτήρα του και τον επαγγελματισμό του. Ήρθε το περασμένο καλοκαίρι ως το μεγάλο όνομα. Αυτός που έστειλε τον κόσμο στα γραφεία για να τον αποθεώσει στην άφιξή του, αυτός που ονειρευόταν ευρωπαϊκά μεγαλεία με τον Αργεντινό στην ενδεκάδα.
Ο Μάρκο Σίλβα, βέβαια, είχε άλλα στο μυαλό του. Δεν είναι ότι δεν τον ήθελε, δεν είναι ότι είχε σκοπό να τον παραμερίσει, αλλά πρωτίστως είχε στο μυαλό του ένα συγκεκριμένο πλάνο για τον Ολυμπιακό με αστερίσκο τον Αργεντινό. Αν χρειαζόταν, θα έπαιζε. Αν όχι, θα καθόταν στον πάγκο. Όπως ισχύει με όλους τους ποδοσφαιριστές, κανένας διαχωρισμός επειδή είναι ο Καμπιάσο.
ΣΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΜΑΤΣ ΗΤΑΝ ΕΚΤΟΣ
Τον έβαλε στο Λονδίνο στο μεγάλο διπλό με την Άρσεναλ (όντας εκ των πρωταγωνιστών της μεγαλειώδους νίκης). Δεν τον χρησιμοποίησε στον εντός έδρας αγώνα με την Άρσεναλ, στο σημαντικότερο ματς της σεζόν όπου κρινόταν το ευρωπαϊκό μέλλον των Πειραιωτών. Δεν τον έβαλε στο πρώτο ματς με την Άντερλεχτ, τον έκανε αλλαγή στη ρεβάνς στο 67' (ίσως στο κρισιμότερο χρονικό σημείο του επαναληπτικού), αν' αυτού έπαιξε ο Ζντιέλαρ, δεν τον χρησιμοποίησε σε κανένα από τα ντέρμπι με ΠΑΟΚ και ΑΕΚ και του έδωσε φανέλα βασικού σε αυτό με τον Παναθηναϊκό στο γήπεδο Καραϊσκάκη.
Αυτά τα ματς αποτελούν σημείο αναφοράς για το πως διαχειρίστηκε ο Πορτογάλος τον ποδοσφαιριστή. Είναι τα παιχνίδια που στο μυαλό του κόσμου έκριναν τη γενικότερη πορεία της ομάδας την εφετινή σεζόν. Κι αν τα ντέρμπι με ΠΑΟΚ και ΑΕΚ έχουν θετικό πρόσημο (εκτός από αυτό του ΟΑΚΑ με την Ένωση που έτσι κι αλλιώς δεν έκρινε το πρωτάθλημα, παρά μόνο το αήττητο), τα ευρωπαϊκά αποτελούν ακόμα και σήμερα θέμα συζήτησης στις τάξεις των φίλων του Ολυμπιακού.
ΠΙΚΡΑΜΕΝΟΣ, ΑΛΛΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ
Πρόβλημα, πάντως, δεν δημιούργησε ποτέ. Δεν είναι, άλλωστε, του χαρακτήρα του. Η πικρία δεδομένη, αλλά ποτέ δεν ξεπέρασε τα όρια που θα χαλούσε το κλίμα στην ομάδα ή θα επηρέαζε τις σχέσεις του με τον Μάρκο Σίλβα. Στον τελικό με την ΑΕΚ δεν ήταν από τους πιο χαρούμενους ανθρώπους, παρακολουθώντας το μεγάλο ματς από τον πάγκο. Ούτε είδε με καλό μάτι την επιλογή του Πορτογάλου τεχνικού να μην τον χρησιμοποιήσει ως τρίτη αλλαγή (επιλέγοντας τελικά τον Τσόρι). Σιωπηλός κινήθηκε στον πάγκο και έζησε από εκεί την ένταση και την αγωνία των τελευταίων κρίσιμων λεπτών.
Το επικοινωνιακό ρεύμα, πλέον, έχει στραφεί αλλού. Ο Σίλβα έρχεται σιγά-σιγά στο κάδρο των ευθυνών.
Το θέμα είναι ότι ο τελικός με την ΑΕΚ δεν θα γραφτεί ως το τελευταίο παιχνίδι του Αργεντινού με την ερυθρόλευκη φανέλα. Αυτό (πιθανότατα) ήταν με την Καλλονή, στη φιέστα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Το συμβόλαιο του Καμπιάσο ολοκληρώνεται και οι πιθανότητες να παραμείνει ακόμα μία χρονιά στους Πειραιώτες δεν είναι πολλές. Κάτι η ηλικία του, κάτι το βαρύ συμβόλαιο (φέτος πήρε περίπου 1.5 εκατομμύρια μεικτά), τον φέρνουν προ της εξόδου. Μίας εξόδου που αν πραγματοποιηθεί δεν θα χαρακτηριστεί ως "ηρωική", αλλά σίγουρα θα αφήσει να αιωρούνται πολλά "αν". Αν έπαιζε με την Άρσεναλ, αν έπαιζε με την Άντερλεχτ, αν έπαιζε στον τελικό...
Εκτός όμως απ' τον Καμπιάσο, υπάρχει και η συνολική εικόνα του Ολυμπιακού και η επόμενη μέρα ενός χαμένου τελικού. Ο Αργεντινός δεν δυσαρεστήθηκε ξαφνικά με το γεγονός πως για τον Σίλβα είναι απλώς μια εναλλακτική λύση. Καιρό είναι "χολωμένος" ο Αργεντινός, άσχετα αν ο επαγγελματισμός του δεν δημιούργησε κανένα πρόβλημα. Η δυσαρέσκειά του όμως τώρα διαρρέεται απ' τον Ολυμπιακό, τώρα επικοινωνείται προς τα έξω η απορία για το πως τον διαχερίστηκε φέτος ο Σίλβα;
Γιατί τώρα; Γιατί χάθηκε ένα Κύπελλο, γιατί τώρα βρίσκονται φταίχτες. Το βράδυ του τελικού είχε ένα ρεφρέν από πλευράς Ολυμπιακού: "Απραξία-Κοντονής, Κοντονής-απραξία". Βρισκόμαστε όμως στην επόμενη μέρα και ήδη το επικοινωνιακό ρεύμα έχει στραφεί αλλού. Ο Σίλβα έρχεται σιγά-σιγά στο κάδρο των ευθυνών. Κι έτσι ξαφνικά, αλλά καθόλου τυχαία, βγήκε και στην επιφάνεια η παλιά και πάγια ιστορία με τον Καμπιάσο...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
Σχόλιο Τσάρλυ: Το μαύρισμα και οι διακοπές τον Απρίλιο
Σχόλιο Καίσαρη: Η ΑΕΚ θριάμβευσε, ο Ολυμπιακός εκτέθηκε
Σχόλιο Γεωργακόπουλου: Αλήθειες και ψέματα για τον χαμένο τελικό