Δεν μπορούν τα παλικάρια, δεν μπορεί ο Γκαρθία

Το μονίμως σκυθρωπό πρόσωπο του Οσκαρ Γκαρθία βγάζει στο γήπεδο και η ομάδα του. Χλωμή, άνευρη, νευρική. Τι κι αν πέρασαν τρεις εβδομάδες από το προηγούμενο παιχνίδι. Τι κι αν υπήρχε χρόνος για να δουλευτούν κάποια πράγματα στην προπόνηση και να γεμίσουν οι μπαταρίες. Τίποτα δεν άλλαξε κι ας είχε προηγηθεί το άνετο πέρασμα σε βάρος του -ήδη υποβιβασμένου- Πλατανιά. Απέναντι σε μια ομάδα καλά στημένη που είχε νεύρο και τσαγανό, οι «ερυθρόλευκοι» για μία ακόμη φορά τα βρήκαν μπαστούνια.

Δέχθηκαν ένα γκολ από στημένη φάση που δεν πρέπει να μπαίνει ούτε σε σχολικό πρωτάθλημα, με έναν αντίπαλο να παίρνει την κεφαλιά ανάμεσα σε Μποτία και Οφόε κι ενώ είχαν μπροστά τους άλλα 90 λεπτά (συν τις καθυστερήσεις) για να ανατρέψουν το σκορ, το μόνο που κατάφεραν ήταν να ισοφαρίσουν με την ψυχή στο στόμα.

Μία αλλαγή έκανε ο Καταλανός κόουτς σε σύγκριση με τον αγώνα στα Περιβόλια. Έκρινε ότι ο Κώστας Φορτούνης δεν είναι σε καλή κατάσταση και αποφάσισε να τον αφήσει στον πάγκο για να εμπιστευτεί εκ νέου τον φευγάτο Οφόε. Ο Βέλγος είναι γεγονός ότι ήταν από τους ελάχιστους που φάνηκαν που προσπάθησαν που δεν τα παράτησαν. Μαζί με τον Κούτρη που όργωσε την αριστερή πτέρυγα και τον Ελαμπντελαουί σε αντίστοιχο ρόλο δεξιά.

Αν προσθέσουμε και τον φιλότιμο Ρομαό, ο οποίος κλήθηκε μέσα στο παιχνίδι να τα κάνει όλα (να κόψει, να οργανώσει, να πασάρει, να προωθηθεί, να τρέξει, να εκτελέσει) όλοι οι υπόλοιποι ήταν πολύ κατώτεροι των περιστάσεων. Κατώτεροι των προσδοκιών. Με πρώτο και καλύτερο τον Μάρκο Μάριν και από κοντά τον Κέβιν Μιραλάς που έμοιαζαν να είναι αλλού γι' αλλού...

ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ ΘΕΑΤΕΣ

Το χειρότερο απ' όλα είναι ότι οι παίκτες του Ολυμπιακού προσπάθησαν. Δεν μάτωσαν για τη νίκη, αλλά δεν ήταν κι αδιάφοροι. Κράτησαν τη μπάλα στα πόδια τους, κυνήγησαν δυναμικά όλες τις μονομαχίες, πίεσαν, έχασαν ευκαιρίες, βρήκαν μπροστά τους κι έναν εξαιρετικό Επασί, ο οποίος όπως και στο αντίστοιχο ματς του «Καραϊσκάκη» κατέβασε τα ρολά.

Το ζήτημα είναι ότι φάνηκαν για μία ακόμη φορά οι τεράστιες αδυναμίες σε ομαδικό επίπεδο. Καμία συνοχή, κανείς αυτοματισμός, καμία συνεννόηση, παράλληλο ποδόσφαιρο και στα τελευταία λεπτά σέντρες και... γεμίσματα. Βαράτε βιολιτζήδες. Ούτε μια δομημένη επίθεση που θα χτιστεί και θα τελειώσει σωστά, ούτε καθαρό μυαλό, ούτε μια κομπίνα, τίποτα. Η παρηγοριά της στατιστικής που θέλει τους Πειραιώτες να κυριαρχούν σε όλες τις κατηγορίες μοιάζει με ασπιρίνη σε ό,τι αφορά το συνολικό πρόβλημα.

Δεν έχει αρχή και τέλος ο Ολυμπιακός φέτος, φάνηκε ξεκάθαρα για μία ακόμη φορά. Η ομάδα του Ανιγκό ήξερε τι όπλα έχει και πως θα τα διαχειριστεί. Πως θα πολεμήσει, έστω και με κλεφτοπόλεμο. Πότε θα επιτεθεί για να αιφνιδιάσει, πότε να αμυνθεί για να κλείσει τους χώρους, πως θα εκδηλώσει σωστά την κόντρα. Μεγάλες ευκαιρίες, άλλωστε, για ένα δεύτερο γκολ έχασαν και οι γηπεδούχοι κι όχι οι φιλοξενούμενοι κι ας είχαν πολύ περισσότερη ώρα τη μπάλα στα πόδια. Όλο μέλι-μέλι και τηγανίτα τίποτα...

Την ίδια ώρα στον πάγκο, ο Όσκαρ Γκαρθία επιχείρησε να αλλάξει την τράπουλα και να διορθώσει τις δικές του επιλογές με δυσνόητες αποφάσεις. Πέρα από το ότι δεν κατάλαβε κανείς γιατί δεν ήταν στο αρχικό σχήμα ο Φορτούνης, η είσοδος του οποίου στην ανάπαυλα προκάλεσε ορμή και οδήγησε στη -γρήγορη- ισοφάριση, οι αλλαγές του Σεμπά και του Τζούρτζεβιτς επίσης δεν άλλαξαν τίποτα. Αντίθετα μπέρδεψαν περισσότερο. Σαλάτα...

Ο Βραζιλιάνος ακραίος αλλού πατούσε κι αλλού βρισκόταν τόσο αριστερά που ξεκίνησε όσο και δεξιά που μετακινήθηκε στα τελευταία λεπτά, ενώ και η είσοδος του Σέρβου για λίγα λεπτά δεν άλλαξε τίποτα. Οι «πορτοκαλί» που όπως και στην Κρήτη έτσι και χθες δεν φόρεσαν την ερυθρόλευκη, έφτασαν την κατοχή μπάλας στο 67%, είχαν 11 τελικές τις 6 στην εστία -5 με τρεις στην εστία οι γηπεδούχοι- και είναι γεγονός ότι μπορούσαν να βάλουν περισσότερα γκολ, αλλά... δεν. Δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο που λέει και μια ψυχή, αλλά -σωστός- τρόπος στον φετινό Ολυμπιακό δεν υπάρχει.

ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΓΙΑ ΚΟΝΤΗ!

Ο Όσκαρ Γκαρθία μετράει 13 παιχνίδια στον πάγκο του Ολυμπιακού. Μπορεί ο συγκεκριμένος αριθμός να αποδειχθεί και γρουσούζικος, αλλά αυτό θα φανεί τις επόμενες ημέρες. Με έξι νίκες, ωστόσο, τη μία στο ματς με τον ΠΑΟΚ (άνευ αγώνα), πέντε ισοπαλίες και δύο ήττες, αυτή πολύ απλά δεν είναι επίδοση επιπέδου Ολυμπιακού! Σε καμία περίπτωση. Δεν θα πρέπει, δηλαδή, να προκαλέσει ιδιαίτερη εντύπωση ακόμη και η άμεση αντικατάσταση του 44χρονου κόουτς και να τελειώσει τη σεζόν με κάποια υπηρεσιακή λύση (Κόντης;).

Με βάση (και) την εικόνα στην Λιβαδειά, το «δεν μπορούν τα παλικάρια» ούτε στον πάγκο ούτε στο γήπεδο, δεν είναι μια υπερβολική, αλλά μια ρεαλιστική προσέγγιση. Πάλι καλά δηλαδή που δεν θα διεξαχθούν φέτος Play Off! Όπως φαίνεται, πάντως, και ο στόχος της δεύτερης θέσης θα μείνει ανεκπλήρωτος, με ό,τι συνεπάγεται αναφορικά με την ευρωπαϊκή παρουσία. Η απουσία ακόμη και από τα προκριματικά του Champions League, σημαίνει -απλά- πολλές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα, μειωμένο μπάτζετ, επιστροφή δανεικών, αποχωρήσεις ακριβοπληρωμένων... Φτου κι απ' την αρχή!

Με δύο κουβέντες «όπως στρώνεις κοιμάσαι»...