Οι καλύτεροι Σπερς όλων: Σοβαροί σαν την καρδιακή προσβολή

Σε όποιο γήπεδο μπάσκετ κι αν βρεθεί κανείς εφέτος, το θέμα συζήτησης δεν υπάρχει περίπτωση να μην καταλήξει στον… Στέφανο και τους "πολεμιστές". Ο συνδυασμός ουσίας και θεάματος που προσφέρουν στο φιλοθέαμον κοινό, μπορεί να συγκριθεί μόνο με την εποχή του showtime των Λέικερς του '80, όπως και η μοναδικότητα του Κάρι με την αντίστοιχη (αν και τελείως διαφορετική) του Μάτζικ Τζόνσον.

Το φαινόμενο των Γουόριορς, ωστόσο, έχει επισκιάσει κι ενδεχομένως έχει ευνοήσει τον μεγάλο αντίπαλό τους: τα κατορθώματα των Σαν Αντόνιο Σπερς την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο, μπορεί να μην τυγχάνουν της προβολής των "πυραυλοκίνητων" Γουόριορς, πλην όμως είναι εξόχως εντυπωσιακά και μαρτυρούν πως το αθόρυβο σύνολο του Γκρεγκ Πόποβιτς αποτελεί το μεγαλύτερο αντίπαλο για τον Κάρι και την παρέα του.

Η παρακαταθήκη ενόψει των πλέι-οφ

Αφήστε στην άκρη τα ρεκόρ σαν το σερί των 42 συνεχών εντός έδρας νικών ή τις πρωτιές τους σε στατιστικές κατηγορίες, όπως αυτή στην άμυνα, με το εντυπωσιακό (για την παρούσα εποχή του ΝΒΑ) παθητικό των 92,2 πόντων. Τα "σπιρούνια" θα τελειώσουν την κανονική περίοδο με το δεύτερο καλύτερο ρεκόρ του πρωταθλήματος, πηγαίνοντας "σβηστά", κάτι που αποτελεί την μεγαλύτερη παρακαταθήκη τους, ενόψει της post season.

Για να το κάνουμε λιανά, ο Πόποβιτς δεν έχει μπει στη διαδικασία ανταγωνισμού με τους Γουόριορς και δεν παρεκκλίνει της αρχής που τον θέλει να "ξεκουράζει" τους (αρκετούς… υπερήλικες) παίκτες του ώστε να τους έχει "φρέσκους" μετά τον Απρίλιο. Η βαθμολογική διαφορά τους με τους πρωταθλητές είναι στις τέσσερις νίκες και είναι εφικτό να καλυφθεί με δεδομένο ότι οι δυο τους έχουν να αναμετρηθούν άλλες τρεις φορές ως το τέλος της κανονικής περιόδου, αρχής γενομένης από τον αγώνα τα ξημερώματα της Κυριακής στον… Άγιο Αντώνη.

Βάζουμε στοίχημα, όμως, ότι τα "σπιρούνια" δεν πρόκειται να κυνηγήσουν με τρόπο… λυσσαλέο τη νίκη σε αυτά τα ματς, όπως άλλωστε είχε συμβεί και στην πρώτη τους "μονομαχία" στην "Oracle Arena". Ασφαλώς οι Γουόριορς είχαν παίξει πολύ καλύτερα (όπως εύγλωττα "ομολογεί" το τελικό 120-90), αλλά σε εκείνο το ματς τα "σπιρούνια" με τον μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής ήταν ο Λεόναρντ και ο Όλντριτζ με 25 λεπτά (!), ενώ ο Τιμ Ντάνκαν δεν είχε κάνει καν τον κόπο να ταξιδέψει ως το Όκλαντ.

Η "συντήρηση" και το διευρυμένο rotation

Μέχρι τώρα στην σεζόν, οι μοναδικοί με μέση συμμετοχή άνω των 30 λεπτών είναι ο Κάουαι Λέοναρντ (που θα μπορούσε να παίζει και τα 48) με 33 και ο Λα Μάρκους Όλντριτζ με 30,4. Ως συνέπεια ο Πόποβιτς και πετυχαίνει να "συντηρεί" όλες τις παλιοσειρές (Ντάνκαν, Τζινόμπιλι, Πάρκερ) και να διευρύνει το rotation του με διπλό τρόπο: Είτε βρίσκει ρόλους σε νέους παίκτες, όπως έχει κάνει φέτος με τον ρούκι Τζόναθον Σίμονς, είτε αναβαθμίζει αυτούς που βρίσκονται στο προθάλαμο των… βετεράνων, όπως ο Πάτι Μιλς. Ο τελευταίος από εκεί που στα πρώτα χρόνια της καριέρας του είχε χαρακτηρισθεί ως ένα κοντό "δυάρι" που νοιαζόταν μόνο για το σκοράρισμα, πλέον μπορεί να οργανώνει άψογα, αλλά ακόμα και να ασκεί εξαιρετική πίεση πάνω στην μπάλα, στην άλλη άκρη του παρκέ.

Βέβαια το πιο πετυχημένο παράδειγμα της δεύτερης κατηγορίας είναι ο Κάουαϊ Λέοναρντ. "He was as serious as a heart attack" (ήταν τόσο σοβαρός όσο μια καρδιακή προσβολή), είχε πει ο Γκρεγκ Πόποβιτς για την πρώτη γνωριμία του με τον απόφοιτο του (άσημου πανεπιστημίου) Σαν Ντιέγκο Στέιτ, την επόμενη της επιλογής του στο ντραφτ του 2011.

Τότε κανείς δεν περίμενε πως θα εξελισσόταν σε έναν σούπερ-σταρ πρώτου επιπέδου, τώρα η προσδοκία όλων είναι πως θα πάρει τα ηγετικά ηνία από τον (τελευταίο των Big3 μαζί με Ντάνκαν και Τζινόμπιλι) Τόνι Πάρκερ, για τουλάχιστον μια δεκαετία.

Όταν ο 24χρονος φόργουορντ πάρει για δεύτερη συνεχή χρονιά το βραβείο του κορυφαίου αμυντικού της σεζόν, θα σας αναλύσουμε την ιδιαίτερη ιστορία του. Στην παρούσα φάση, μπορούμε να πούμε πως πρόκειται για τον καλύτερο μπασκετμπολίστα δύο άκρων (άμυνας-επίθεσης) του ΝΒΑ, αλλά και ότι είναι αυτός που μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες στον (διαφαινόμενο) τελικό της Δύσης. Πολύ απλά γιατί είναι ο μοναδικός παίκτης στο ΝΒΑ που μπορεί να μαρκάρει με την ίδια επιτυχία τόσο τον Στεφ Κάρι όσο και τον Ντρέιμοντ Γκριν. Αν καταφέρει να εξουδετερώσει έναν από τους δύο, τότε η επίθεση υψηλών επιδόσεων των Γουόριορς, μπορεί να "κολλήσει". Ως τα τέλη Μάιου, όμως, έχουμε αρκετό δρόμο…

Προς το παρόν, οι Σπερς θα "σπάσουν" την καλύτερη επίδοση της ιστορίας τους (το προ δεκαετίας 63-19), με τον αγαπημένο τους τρόπο. Δηλαδή αθόρυβα και μεθοδικά. Όπως "χτυπάει" και μια καρδιακή προσβολή…