Ντένις Ρόντμαν: Μια νύχτα από την ζωή του

Στα πρώτα του χρόνια ήταν απλά ένα χρήσιμο εργαλείο της πιο "σκληρής" ομάδας του ΝΒΑ. Ακολούθως εξέλιξε την τέχνη στο ριμπάουντ σε σημείο που έφθασε να θεωρείται ο κορυφαίος "σκουπιδιάρης" στην ιστορία του ΝΒΑ, αλλά όταν "έχασε" τον μέντορα του, η "βίδα" του μυαλού του … λάσκαρε. Ο Ντένις Ρόντμαν έγινε η πιο ιδιόρρυθμη φιγούρα του κορυφαίου πρωταθλήματος, μα την ίδια στιγμή παρέμεινε ξεχωριστός κι εντός του παρκέ.

As bad as he wanted to be

Η συνεισφορά του στην επίτευξη του δεύτερου "three peat" των Μπουλς είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που του πιστώνεται, αλλά αυτό δεν θα μπορούσε να απασχολεί λιγότερο τον 55χρονο σήμερα «wοrm». Διότι όπως είχε γράψει και ο ίδιος στην αυτοβιογραφία του είναι τόσο κακός όσο θα ήθελε. Το βιβλίο "As Bad as I wanna be" κυκλοφόρησε το 1996 και μέσα από κάποια αποσπάσματα του, θα σκιαγραφήσουμε το προφίλ του παίκτη που έβαλε χρώμα (εντός κι εκτός εισαγωγικών) στο ΝΒΑ.

ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ

Το γεγονός πως ο (βετεράνος του Βιετνάμ) πατέρας του τον εγκατέλειψε στα τρία του χρόνια δεν αποτελεί έκπληξη. Είναι, άλλωστε, το σύνηθες σενάριο για τους περισσότερους NBAers. Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι πως ο πατέρας του ήταν ιδιαίτερα… παραγωγικός και είχε συνολικά 28 παιδιά.

Ο ίδιος φυσικά μεγάλωσε με τις δύο αδελφές του και την μητέρα του Σίρλει στα σκληρά projects του Όουκ Κλιφ στο Ντάλας. Το 1968 ενώ ήταν επτά ετών, είχε δει μια παρέα μαύρων να χτυπάνε μέχρι θανάτου έναν λευκό, την μέρα που δολοφονήθηκε ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Παράλληλα όντας συνεχώς ανάμεσα σε τρεις γυναίκες, ανέπτυξε μια πολύ ντροπαλή κι ευαίσθητη προσωπικότητα. Για τον Ρόντμαν, όλα εξελίχθηκαν με μεγάλη καθυστέρηση…

ΤΟ ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Πρώτα απ’ όλα η σωματική του ανάπτυξη. Οι αδελφές του Ντέμπρα και Κιμ αν και ήταν κατά δύο κι έναν χρόνο μικρότερες του, στο γυμνάσιο ήταν ψηλότερες και ως αποτέλεσμα έπαιζαν μπάσκετ με μεγάλη επιτυχία. Ο Ντένις μέχρι τα 18 του δεν ξεπερνούσε το 1,80 και ζούσε στην σκιά των αδελφών του, δίχως να προοδεύει σε κανένα επίπεδο. Ένα χρόνο αργότερα, η μητέρα του βαρέθηκε να τον νταντεύει και τον έδιωξε από το σπίτι, μπας και «στρώσει»! Για έξι μήνες, κοιμόταν σε φίλους του, ή ακόμα και σε παγκάκια στον δρόμο, μέχρι που αποφάσισε να πιάσει δουλειά. Έγινε καθαριστής στο αεροδρόμιο του Ντάλας και με το ωρομίσθιο των 6,5 δολαρίων μπορούσε να επιβιώνει αξιοπρεπώς.

Ωστόσο το «χούι» που είχε σε μικρή ηλικία να κλέβει μικροαντικείμενα αποδείχθηκε μια «blessing in disguise», όπως λένε στην Αμερική. Κι αυτό διότι οδήγησε στην φυλάκιση και στον άμεσο σωφρονισμό του.

ΕΚΛΕΨΕ 50 ΡΟΛΟΓΙΑ ΜΈΝΑ ΣΚΟΥΠΟΞΥΛΟ

Σε μια από τις βραδινές βάρδιες του, διαπίστωσε ότι μπορούσε με το σκουπόξυλο να φθάσει τα ρολόγια που υπήρχαν μέσα σε ένα από τα μαγαζιά του αεροδρομίου. Συνολικά έκλεψε 50, τα οποία μοίρασε σε φίλους του, δίχως να ζητήσει αντάλλαγμα!

Φυσικά εντοπίσθηκε από τις κρυφές κάμερες και οι αστυνομικοί δεν άργησαν να τον… επισκεφτούν στο σπίτι του. Αμέσως μετά τη σύλληψη του, η μητέρα του εσκεμμένα τον άφησε για μια μέρα μέσα στην φυλακή και οι συνθήκες που βίωσε στην «στενή», τον ταρακούνησαν για τα καλά. Την επομένη, αποφυλακίστηκε με εγγύηση και δίχως δεύτερη σκέψη αποκάλυψε στις αστυνομικές αρχές σε ποιους είχε δώσει τα κλεμμένα ρολόγια. Αμέσως μετά την ανάκτηση τους, η εισαγγελία αποφάσισε να μην του ασκήσει δίωξη, διότι οι παραλήπτες των κλοπιμαίων είχαν πληροφορήσει πως ο κλέφτης επιζητούσε απλά την… δόξα, καθώς δεν είχε αξιώσει τίποτα ως αντάλλαγμα.

Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΣΕ ΜΠΑΣΚΕΤΜΠΟΛΙΣΤΑ

Το σοκ της φυλάκισης του, τον έκανε να αφοσιωθεί στο μπάσκετ, αφού συνάμα μέσα σε δύο χρόνια, είχε πάρει περισσότερους από 20 πόντους και έβλεπε τον κόσμο από τα 203 εκατοστά! Παράλληλα δούλευε με μερική απασχόληση σε καθαριστήριο πλυντηρίων, δουλειά την οποία εγκατέλειψε όταν μια οικογενειακή φίλη τον έπεισε να δοκιμαστεί σε ένα τζούνιορ κόλετζ. Το Κουκ Κάουντι βρισκόταν μια ώρα μακριά από το σπίτι του και οι προπονητές του, χρειάστηκαν μόλις μια προπόνηση για να του προσφέρουν υποτροφία. Ο Ρόντμαν την δέχθηκε και στην μοναδική του χρονιά, είχε 17 πόντους και 13 ριμπάουντ μέσο όρο.

Όταν το πρόγραμμα των αγώνων ολοκληρώθηκε, επέστρεψε στο σπίτι της μητέρας του και αρκετά κολέγια πρώτης κατηγορίας του τηλεφωνούσαν, πλην όμως δεν είχε διάθεση να επιστρέψει στο μπάσκετ. Έτσι ο προπονητής και ο βοηθός του Σάουθιστερν Οκλαχόμα Στέιτ , έφθασαν ως το σπίτι του απρόσκλητοι και χτύπησαν την πόρτα του. Στην κυριολεξία...

Το γεγονός αυτό κολάκευσε τον Ρόντμαν, ο οποίος πείστηκε να ενταχθεί στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο, καθώς συν τοις άλλοις θα είχε την ευκαιρία να (ξε)φύγει από την κακόφημη γειτονιά του στο Τέξας.

Από την στιγμή που «μετακόμισε» στο Ντουράντ της Οκλαχόμα, το νερό μπήκε στο αυλάκι. Έκανε τρεις σπουδαίες σεζόν και όταν πλέον αποφοίτησε, όλες οι ομάδες του ΝΒΑ ήξεραν τι μπορεί να πετύχει. Επιλέχθηκε μόλις στο Νο 27 του δεύτερου γύρου του ντραφτ του 1986 από τους Πίστονς, μόνο και μόνο γιατί ήταν 25 ετών και είχε παρέλθει προ πολλού η εποχή που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ανερχόμενο ταλέντο.

Η ΒΡΑΔΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΑΜΠΙΝΑ ΑΓΚΑΛΙΑ

Το γεγονός αυτό, ωστόσο, τον βοήθησε να κερδίσει άμεσα την εμπιστοσύνη του Τσακ Ντέιλι, ο οποίος ήθελε «έτοιμους» παίκτες με διάθεση για δουλειά. Από την ρούκι του χρονιά «έκοψε» λεπτά στον πολύπειρο σκόρερ Άντριαν Ντάντλει και από την δεύτερη έγινε βασικό στέλεχος. Τα υπόλοιπα τα ξέρετε: Πρωταθλητής, καλύτερος αμυντικός, παίκτης του All Star game και κορυφαίος ριμπάουντερ στο… τετράγωνο.

Αυτό που πιθανότατα να μην έχετε ακούσει είναι ότι έφθασε ένα βήμα από τον… Άγιο Πέτρο. Το 1992 όταν ο Ντέιλι έφυγε από τον πάγκο του Ντιτρόιτ το «σκουλήκι» ένιωθε να χάνεται το… χώμα κάτω από το (εντυπωσιακά δομημένο) κορμί του. Τα προβλήματα και τα βιώματα της προσωπικής του ζωής, τον κατέβαλλαν και μια μέρα στο ξεκίνημα του 1993 πήρε την καραμπίνα του και πήγε στο "Όμπερν Χιλς Πάλας". Όχι για να σημαδεύσει στόχους, όπως συνήθιζε να κάνει στο αχανές πάρκινγκ του γηπέδου, αλλά για να τα τινάξει τα μυαλά του στον αέρα. «Όταν την κράτησα στα χέρια μου ήξερα ότι μπορώ να το κάνω», είχε γράψει ο ίδιος στο βιβλίο του. Εν τέλει αποφάσισε ότι έστω και χωρίς τον «μέντορα» Ντέιλι στο πλευρό του, μπορούσε να παραμείνει στο ΝΒΑ και παράλληλα να εκφράσει τις ιδιαιτερότητες του. Την επόμενη μέρα, οι αστυνομικοί τον βρήκαν να κοιμάται μέσα στο φορτηγό του, αγκαλιά με την καραμπίνα.

Οι Πίστονς του συνέστησαν να εισαχθεί σε κλινική, αλλά αρνήθηκε και αρκέστηκε σε μερικές συνεδρίες με έναν ψυχίατρο, ο οποίος (άγνωστο πως) έκρινε ότι είχε σώας τας φρένας.

Από κει και πέρα, ο Ρόντμαν εξελίχθηκε στην εκκεντρική φιγούρα που όλοι γνωρίζουμε. Έβαψε με αμέτρητα χρώματα το μαλλί του, πρόσθεσε τρύπες με σκουλαρίκια σε διάφορα σημεία του σώματος του και ακόμα περισσότερα τατουάζ.

Ο ΤΡΥΦΕΡΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΝΤΟΝΑ

Έτσι έφθασε να προσελκύσει το ενδιαφέρον, ακόμα και της μεγαλύτερης ντίβας της δεκαετίας του 90. Η Μαντόνα συνήθιζε να πηγαίνει στα παιχνίδια των Νικς στο «Γκάρντεν» και όταν παρακολούθησε εκ του σύνεγγυς τον «Dennis the menace» σε μια επίσκεψη των Σπερς στην Νέα Υόρκη, αποφάσισε ότι πρέπει να γίνει δικός της.

Μέσω του υπεύθυνου των δημοσίων σχέσεων της, κανόνισε να την επισκεφθεί στο σπίτι της στο Μαϊάμι, ώστε να του πάρει συνέντευξη για το (πρωτοποριακό εκείνη την εποχή) περιοδικό Vibe. Πράγματι αυτό συνέβη και στην διάρκεια της κοινής τους φωτογράφισης, ήταν έντονο το ερωτικό vibe ανάμεσα τους. Όταν ολοκληρώθηκε, η Μαντόνα τον πήγε σε ένα γκέι μπαρ που της άρεσε, καθώς οι θαμώνες δεν την ενοχλούσαν και ακολούθως του είπε να κοιμηθεί σπίτι της.

Ο Ρόντμαν αρχικά θέλησε να πάει σε άλλο δωμάτιο, αλλά η Μαντόνα ενημέρωσε τον υπεύθυνο ασφαλείας της πως ο Ντένις θα κοιμόταν μαζί της.

Ο διάλογος που ακολούθησε στο δωμάτιο της ήταν ιδιαίτερα τρυφερός και αυστηρά ακατάλληλος για ενηλίκους.

Μ:-Θα φας πρώτα το μ@#$ί μου?»

Ρ:-Έτσι πάει;

Μ:-Ναι έτσι πάει.

Ρ:-Πίστεψε με δεν θα το κάνω αγάπη μου.

Μ: Δεν θα καθίσεις να με ρουφήξεις ολόκληρη; Αυτό μου αρέσει για να μπορώ να ξεκινήσω.

Ο Ρόντμαν μάλλον δεν είχε πλύνει τα δόντια του και ντράπηκε να της κάνει την χάρη. Η εξάμηνη σχέση τους, όμως, έγραψε ιστορία και θα αποτελέσει το βασικό μας αντικείμενό σχολιασμού στα επόμενα γενέθλια του. Προς το παρόν, να ζήσεις Διονύση!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

H σκοτεινή πλευρά του Nτένις Ρόντμαν