H τελευταία ελπίδα αν…

Αν πόνταρα πριν τις κατατακτήριες για το τελικό τους αποτέλεσμα, η αλήθεια είναι πως τα λεφτά μου στον Nico Rosberg θα τα έβαζα. Αυτό άλλωστε έλεγε και η λογική. Η pole για τον Γερμανό ήταν μονόδρομος, η νίκη στον αγώνα του Άμπου Ντάμπι είναι μονόδρομος, το σχέδιο δράσης δεν έχει Plan B.

Οι 17 βαθμοί που τον χωρίζουν από τον Lewis Hamilton, τον υποχρεώνουν να κάνει τα πάντα τέλεια και μετά να περιμένει και βοήθεια από αλλού: την τύχη, τον Bottas (χαριτολογώντας στη συνέντευξη Τύπου του… έταξε διάφορα), τον Massa, την αξιοπιστία, τον ίδιο τον Lewis.

Αν έχει πείσει για κάτι φέτος ο Rosberg, αυτό είναι η σταθερότητά του αλλά και η ταχύτητά του τα Σάββατα. Το σκορ στις κατατακτήριες είναι 12-7 και ο 29χρονος είναι πρωταθλητής φέτος στις pole. Αν και είναι σαφές πως αυτός ο άτυπος τίτλος έχει όση αξία έχουν τα λεφτά της Monopoly στον πραγματικό κόσμο. Οι πρωτιές του Lewis την Παρασκευή δεν τον έκαναν να ιδρώσει, άλλωστε στις δηλώσεις του μετά το FP2 ο Nico ήταν χαρούμενος και ικανοποιημένος από το set up της W05 Hybrid. Έλεγε πως είχε περιθώρια βελτίωσης και κατάφερε να βρει κάθε χιλιοστό του δευτερολέπτου που του έλειπε χθες. Έκανε τα λάθη στο αδιάφορο Q2 και στο Q3, παρουσιάστηκε πιο αποφασισμένος από ποτέ.

Από την άλλη ο Lewis, την κρίσιμη στιγμή πάλι το παράκανε, είχε μπλοκαρίσματα, βρέθηκε μακριά από τον καλό του εαυτό. Είναι όμως τυχερός γιατί δεν τα πλήρωσε τα λάθη. Κρατήθηκε μπροστά από τις Williams, εκκινεί δεύτερος, ακόμα ελέγχει τη μοίρα του κι αν στρίψει και δεύτερος, θεωρώ δεδομένο πως μόνος του αντίπαλος είναι η ατυχία.

Κάθε οδηγός μαθαίνει να λέει πως "τρέχει για να νικήσει" πριν πει "μαμά" και "μπαμπά" αλλά μη γελιόμαστε, ο Lewis στο Άμπου Ντάμπι ΔΕΝ θα τρέξει για να κερδίσει. Θα ήθελε να σφραγίσει τον τίτλο με μία νίκη αλλά δεν πρόκειται να ρισκάρει μία προσπέραση που μπορεί να «στραβώσει» καθώς το τίμημα θα είναι βαρύ. Είμαι σίγουρος πως η Mercedes θα έχει εξασφαλίσει πως το ασημί του βέλος δεν θα το πιάσει… λόξυγκας όπως τη McLaren MP4-22 στη Βραζιλία το 2007 (όταν πήγε στον τελευταίο αγώνα με προβάδισμα έναντι των Alonso/Raikkonen και τελικά έχασε τον τίτλο), ούτε υπάρχει βροχή ή τόσος ανταγωνισμός όπως επίσης στη Βραζιλία ένα χρόνο μετά (όπου παραλίγο να πετάξει στα σκουπίδια προβάδισμα επί της ουσίας μεγαλύτερο αυτού που απολαμβάνει τώρα).

Τώρα που το σκέφτομαι, αυτό θα είναι το απόλυτο τεστ οδηγικής ωρίμανσης του. Γράφω καιρό πως δεν έχει καμία σχέση με τον Hamilton του παρελθόντος αλλά αν καταφέρει να κάνει 55 γύρους με το μυαλό στο θρόνο κι όχι τυφλωμένο από εγωισμό, τότε θα είναι που θα έχει αφήσει εσαεί στο παρελθόν τον παλιό, κακό του εαυτό.

Ίσως εκεί να ποντάρει ο Rosberg. Μπορεί ο Γερμανός να έχει «αγγελικό» πρόσωπο αλλά να είστε σίγουροι, είναι παμπόνηρος. Αν λοιπόν στην εκκίνηση οι Williams δεν του κάνουν τη χάρη, αν η ώρα περνάει και η έτερη W05 δεν αρχίσει ως διά μαγείας να χάνει λάδια, πίεση, αέρα από τα λάστιχα ή αεροδυναμικά βοηθήματα, τότε η μοναδική ελπίδα του Nico, θα είναι να παίξει με το μυαλό του Lewis.

Μία νίκη με τον teammate του δεύτερο, θα είναι απολύτως άχρηστη. Γιατί λοιπόν να μη ρίξει δόλωμα, επιτρέποντας σε μία διαφαινόμενη κρουαζιέρα δίδυμων ασημί πλοίων να αποκτήσει όλα τα φόντα να γίνει ναυμαχία; Αν «τσιμπήσει» ο Lewis και παρασυρθεί, ούτε τα λάθη αποκλείονται ούτε τίποτα. Ο πιο επικίνδυνος οδηγός είναι αυτός που δεν έχει τίποτα να χάσει κι αν όλα γύρω από τον Rosberg αρχίσουν να δείχνουν χαμένα, αυτό το παιχνίδι μυαλού που στο στόχαστρο θα έχει τα κατάλοιπα τυφλού παρορμητισμού στο υποσυνείδητο του Hamilton, θα είναι η τελευταία του ελπίδα.