Οι αυθεντικότεροι winners κόντρα στους χειρότερους losers

Ο Νίκος Γιαννόπουλος βγάζει το καπέλο στο χαρακτήρα των παικτών του Ολυμπιακού και πλέκει το εγκώμιο του ψυχικά χαλκέντερου Γιώργου Πρίντεζη.

24 ΑΠΡ 2015

Ο κόσμος ενοχλείται όταν ακούει πολλές φορές ότι η ψυχολογία παίζει τεράστιο, καταλυτικό ρόλο στον επαγγελματικό αθλητισμό. Ερχονται όμως παιχνίδια όπως αυτό του Ολυμπιακού με την Μπαρτσελόνα την Πέμπτη για να καταδείξουν όταν δεν υπάρχει σπουδαία αγωνιστική διαφορά μεταξύ δύο ομάδων, όλα, μα όλα, θα κριθούν στην ψυχή.

Δεν πρόκειται περί κλισέ, ούτε φυσικά κομίζουμε κάποια νέα πραγματικότητα. Αλλά πραγματικά αναρωτηθείτε. Θα μπορούσαν πολλές ομάδες να επιστρέψουν από το 61-65 στο 1:14 ενώ ο αντίπαλος έχει αποκτήσει το μομέντουμ και ετοιμάζεται να ρίξει απλώς τη χαριστική βολή; Οχι είναι απάντηση. Μία από αυτές που θα μπορούσαν όμως, όπως και μπόρεσε τελικά, είναι ο Ολυμπιακός. Για να το θέσουμε πιο σωστά, ο Ολυμπιακός της τελευταίας τετραετίας!

Μέσα στο ματς οι "ερυθρόλευκοι" βρέθηκαν ουκ ολίγες φορές με την πλάτη στον τοίχο. Στο -10 λίγο έλειψε να τους κοπούν τα πόδια αλλά τους ανέστησε ο Μάντζαρης. Στη συνέχεια πήρε τη σκυτάλη ο Πέτγουεϊ, μετά ο συνήθης ύποπτος Σπανούλης και αφού στο μεσοδιάστημα η Μπαρτσελόνα κατέθεσε τα διαπιστευτήρια της απόλυτης looser νοοτροπίας, ο Πρίντεζης τσέκαρε τα εισιτήρια για τη Μαδρίτη.

Μία λεπτομέρεια που πάνω στην έξαψη της νίκης πέρασε μάλλον απαρατήρητη. Μέχρι να στείλει τους οπαδούς του Ολυμπιακού στα ουράνια, ο Πρίντεζης μετρούσε 0/5 τρίποντα. Και όμως όταν πήρε την μπάλα στα χέρια του δεν το σκέφτηκε ούτε δέκατο του δευτερολέπτου. Λίγο πίσω το κορμί, λύγισμα του καρπού και η μπάλα άρχισε το ταξίδι της μέχρι να χαρίσει...οργασμό στους φίλους των Πειραιωτών στο ΣΕΦ και σ' όλη την Ελλάδα.

Αυτό, ξέρετε, δεν είναι καθόλου εύκολο. Οταν η ψυχολογία σου έχει τρωθεί από τα προηγούμενα άστοχα σουτ πρέπει να ψάξεις πολύ βαθιά μέσα σου για να βρεις κουράγιο και σθένος για να ευστοχήσεις στο σουτ των σουτ. Και από ότι φαίνεται ο Πρίντεζης διαθέτει πολύ μεγάλα αποθέματα και των δύο. Για να επιστρέψουμε λοιπόν στην κουβέντα περί ψυχολογίας, αυτό δεν γίνεται τυχαία, ούτε προκύπτει από παρθενογένεση. Προϋποθέτει δουλειά, ώριμη ψυχική αντιμετώπιση του αγώνα, πνευματική προετοιμασία, συνεχής ενθάρρυνση από σταφ και συμπαίκτες! Κοινώς ομαδική, κοπιώδη δουλειά.

Ολα αυτά θα μπορούσαν βέβαια να είναι απλές αμπελοφιλοσοφίες με τις οποίες γεμίζουν καθημερινά τα site και οι εφημερίδες. Θα ήταν τέτοιες πράγματι αν η Μπαρτσελόνα χειριζόταν με χαρακτήρα μεγάλης ομάδας τις τελευταίες καταστάσεις μέσα στο παιχνίδι. Αλλά η μπασκετική Μπαρτσελόνα απέχει παρασάγγας από το να χαρακτηριστεί πραγματικά μεγάλη ομάδα. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, αν εξαιρέσει κανείς τον Ναβάρο (που πάντως έχασε την πιο κρίσιμη βολή) ουδείς άλλος παίκτης μπορεί να πάρει τον τίτλο του winner. Στο πιο κρίσιμο ματς της σεζόν οι "μπλαουγκράνα" μέτρησαν 13 χαμένες βολές και 12 λάθη!

Πλέον κοντοζυγώνει η ώρα του φάιναλ φορ με τον Ολυμπιακό απολύτως ήσυχο ότι έχει επιτύχει το μεγάλο στόχο της σεζόν που ήταν η επιστροφή στη μεγάλη γιορτή. Την ώρα λοιπόν που ο Σφαιρόπουλος θα αναλύει το παιχνίδι της ΤΣΣΚΑ, οι Ρώσοι θα επιστρέφουν στον εφιάλτη του 2012 αλλά και στο στραπάτσο του ημιτελικού του 2013. Δεν είναι εύκολο να ξορκίσεις το δαίμονά σου, όσα χρήματα και αν σπαταλήσεις. Ειδικά αν αυτός λέγεται Ολυμπιακός και μοιάζει με Λερναία Υδρα.