Για τη σωτηρία της ΑΕΚ χρειάζεται (και) θέληση...
Καμία εμφάνιση δεν είναι ντροπή, όσο άσχημα κι αν παίξει μια ομάδα, αρκεί να μην στοιχειοθετείται (μέσα από το παιχνίδι της) το εξής βαρύ ατόπημα: Η αδιαφορία. Η ΑΕΚ στα Γιάννινα ήταν ένα σχολικό τσούρμο που πήγε για τουρισμό, χωρίς την παραμικρή καθοδήγηση. Από προπονητή που είναι αλλού γι' αλλού και από διοίκηση που πουλάει (μήνες τώρα) ψεύτικες ελπίδες και παρουσιάζεται αδύναμη να ελέγξει την κατάσταση.
Όταν δίνεις τον νυν υπέρ πάντων αγώνα, για την επιβίωση, για την τιμή και την ιστορία ενός τεράστιου συλλόγου, το πρώτο πράγμα που καταθέτεις είναι η ψυχή. Ο τσαμπουκάς. Η θέληση. Κανείς δεν περιμένει να κάνει θαύματα αυτή η ομάδα και να κρύψει την μπάλα. Οι αδυναμίες είναι δεδομένες και για να υπερκαλυφτούν θα πρέπει να ματώσεις τη φανέλα. Να έχεις το τσαγανό να πατήσεις τον Λεβαδειακό στο σπίτι του και να μην βγάζεις 90λεπτά με ένα φάουλ του Ανάκογλου. Να έχεις τα κότσια να βάζεις τα πόδια στην φωτιά, να ρίχνεις καμία κλοτσιά (και όχι να παίρνεις την πρώτη κάρτα στο 63'), να μην παίζεις σαν υπνωτισμένος και "ματιασμένος" και να διασύρεσαι με 0-10 τελικές προσπάθειες στο πρώτο ημίχρονο στα Γιάννινα. (Έχω παρακολουθήσει από κοντά και από την τηλεόραση, αρκετές άθλιες εμφανίσεις της ομάδας τα τελευταία 30 χρόνια. Αυτό το αποκρουστικό πράγμα, χτες, στα πρώτα 45 λεπτά στους "Ζωσιμάδες" ομολογώ πως δεν το έχω ξαναδεί...)
Ως προπονητής ο Λίνεν απέτυχε...
Ας μην αναλωθούμε άλλο σε συζητήσεις γύρω από τον Λίνεν. Ο Γερμανός ήταν μια χαρά παικταράς, αέρινο εξτρέμ όταν έπαιζε μπάλα. Με ιδιαιτέρως προοδευτικές απόψεις, πολύ προχωρημένες στην εποχή του και έξοχο πολιτικό λόγο. Ως προπονητής στις περισσότερες ομάδες απέτυχε ή τέλος πάντων δεν έκανε την υπέρβαση. Μια απ' τα ίδια και στην ΑΕΚ. Επί των ημερών του, δεν είδαμε κάτι ξεχωριστό στο παίξιμο της ομάδας. Ναι, μ' αυτό το υλικό. Η ΑΕΚ, με ελάχιστες εξαιρέσεις που μπορείς να τις πεις και μικρές αναλαμπές, δεν βλέπεται δημιουργικά, επιθετικά, παραγωγικά. Βρήκε ενάμισι μήνα ένα σχήμα και τον ρόμβο, έκατσαν μερικά αποτελέσματα και αρκετοί πίστεψαν ότι αυτό είναι έργο Λίνεν. Λάθος. Ο Πετρόπουλος με κάποια γκολ τον Γενάρη, ο Μητρόπουλος με τη δυναμική παρουσία του και τα τρεξίματα, ο Μπουγαΐδης που επί μήνες ήταν εξαφανισμένος, ο Κορδέρο που ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες στο γάλα, ο Φούντας με το θράσος και την άγνοια κινδύνου έκαναν τη διαφορά στο αήττητο σερί. Ο Λίνεν δεν έβαλε καμιά ιδιαίτερη πινελιά, διότι αλλιώς θα είχαμε δει τους πιτσιρικάδες να προοδεύουν. Να εξελίσσονται. Στάσιμοι είναι. Και επί της ουσίας αβοήθητοι.
Άνω κάτω, μπάχαλο όλη η ομάδα...
Για τα κολλήματα του, δεν χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη ανάλυση και αρκεί να δούμε πόσο αλλοπρόσαλλα λειτούργησε στα Γιάννινα. Άλλα δοκίμαζε, άλλα έβαλε. Άνω κάτω, μπάχαλο όλη η ομάδα. Και μόνο αυτή η επιμονή που δείχνει¨, να συντηρεί στην επικαιρότητα, το "ειδεχθές έγκλημα" του περασμένου καλοκαιριού, φτάνει και περισσεύει. Για τον Φουρτάδο, λέω, που ακόμα φορά τη φανέλα της ΑΕΚ.
Ο Λίνεν, αν το σκεφτούν ώριμα σήμερα στα Σπάτα θα πει ένα Auf Wiedersehen και θα επιστρέψει στο ταμείο ανεργίας στην πατρίδα του. Βεβαίως σε λιγότερο κρίσιμη στιγμή από την τωρινή, τελευταίο Σάββατο του Σεπτεμβρίου, ο Δημητρέλος πήρε (πραξικοπηματικά) αποφάσεις με συνοπτικές διαδικασίες. Δεν ρώτησε κανέναν Μαύρο, απέλυσε τον Βλάχο και μετά έψαχνε δυο εβδομάδες για αντικαταστάτη. Τώρα πιθανόν να ρωτήσει τον Γεώργα, τον Σίμο και τον Κοτσώνη, αν θα πρέπει να δείξουν την πόρτα της εξόδου στον Γερμανό.
Η οριακή κατάσταση της ΑΕΚ...
Η κατάσταση είναι κάτι παραπάνω από οριακή, όλοι γνωρίζουν το διακύβευμα στο κυριακάτικο ματς με τον Πανθρακικό. Στο οποίο, το πιο πιθανό είναι να έχει περισσότερο κόσμο, απ' ότι στο ντέρμπι "κόκκινων" και "πράσινων" στο Φάληρο.
Τον κόσμο τον χρειάζεται στο πλευρό της η ομάδα την Κυριακή, για να δώσει την ώθηση και τα φτερά σε παίκτες (και στον όποιο προπονητή) να αποδείξουν καταρχάς ότι μπορούν. Φτάνει όμως μονάχα αυτό; Είμαστε πεπεισμένοι ότι είναι αποκλειστικά θέμα ικανότητας; Πόσο σίγουροι είμαστε ότι δεν οδηγούνται τα πράγματα προς την κατεύθυνση του restart; Το σημαίνον στέλεχος της ΑΕΚ που εισηγήθηκε πέρσι το καλοκαίρι στον Θωμά τη λύση της πτώχευσης, για να καθαρίσει η ομάδα από τα χρέη, κάνοντας επανεκκίνηση από χαμηλές κατηγορίες, δεν θα τα βάψει μαύρα αν η ΑΕΚ χάσει (αγωνιστικά) το τρένο. Οτιδήποτε κι αν υπάρχει στο μυαλό ανθρώπων που ονειρεύονται μια καινούρια αρχή με μαϊμουδένια "α-φι-μι", μπορεί να το σταματήσει την Κυριακή ο κόσμος με τη δυναμική παρουσία του στο γήπεδο.
Ο υποβιβασμός δεν είναι λύση, ούτε λύτρωση όπως παπαγαλίζουν κάποιοι. Εφιάλτης είναι από τον οποίο δεν ξέρεις πότε και πως θα ξυπνήσεις. Με το επιχείρημα ότι η ομάδα και να σωθεί, θα συνεχίζει να φυτοζωεί - οπότε ας της τραβήξουμε τα καλώδια όπως είναι διασωληνωμένη - δεν δίνεις την χαριστική βολή στην ΑΕΚ...
Διαβάστε ακόμη:
Έξαλλοι στην ΑΕΚ με τον Λίνεν, τελειώνει ο Γερμανός
