Ήξεις, αφήξεις ουκ, εν τω πολέμω θνήξεις

Ο Γεράσιμος είναι ένας "σαδομαζοχιστής" εγκέφαλος, που από τα παιδικά χρόνια έψαχνε πάντα τρόπους να ταλαιπωρεί την καθημερινότητά μας με σκοτεινές συνωμοσίες και τα πιο απίθανα σενάρια επιστημονικής φαντασίας, που έρχονταν να ανατρέψουν ακόμη και τα πλέον αδιαμφισβήτητα δεδομένα.

Τις Τετάρτες ήταν πάντα αγουροξυπνημένος στο σχολείο, αφού προηγουμένως είχε ξενυχτήσει, όχι μόνο για να παρακολουθήσει, αλλά και για να επιλύσει το γρίφο του "Twilight Zone". Φαντάζομαι πως ακόμη και σήμερα, θα χασομεράει αρκετά βράδια με ανάλογες σειρές, ενώ πρέπει να παρακολουθεί και όλες τις επαναλήψεις των τηλεπωλήσεων του Δημοσθένη Λιακόπουλου.

Αυτός, όμως, που τον έχει κάνει να χάσει για τα καλά τον ύπνο του είναι ο Γιάννης Αλαφούζος. Τον έχει διαλύσει ψυχολογικά (αν και δεν το παραδέχεται), αλλά αρνείται να παραδοθεί και πεισμωμένος αναζητά την υπέρτατη αλήθεια. Ενάντια σε Θεούς και δαίμονες. Κόντρα σε όλους και σε όλα.

Η αλήθεια είναι ότι στην αφετηρία του τιτάνιου αγώνα του, παρασύρθηκε από τον συρμό και ήταν σχεδόν βέβαιος ότι ο πρόεδρος της ΠΑΕ δεν ήταν κάτι περισσότερο από μπροστινός του Γιάννη Βαρδινογιάννη, που δεν έφυγε ποτέ από τον Παναθηναϊκό. Ούτε παρέδωσε τις μετοχές του. Μασάει ο Γεράσιμος ταραμά;

Οι μνημονιακές πολιτικές, οι περικοπές, οι μη μεταγραφές ήταν αδιαμφισβήτητα δεδομένα που οδηγούσαν ευθέως σε εποχές προ πολυμετοχικότητας. Τόσο αδιαμφισβήτητα σε σημείο να απορεί και να εξίσταται ο Γεράσιμος με όλους όσοι αγνοούσαμε τη δική του αλήθεια. "Καλά τυφλοί είστε; Δεν βλέπετε πέρα από τη μύτη σας;"...

Ακόμη και οι συνεχιζόμενες ύβρεις προς την οικογένεια Βαρδινογιάννη, αλλά και η αντιπαλότητα του βαρδινογιαννικού μπλοκ προς τη διοίκηση Αλαφούζου (ή "Αλαφούζου-οργανωμένων", όπως προτιμούν να την αποκαλούν), δεν ήταν παρά επιπλέον αποδείξεις για τον Γεράσιμο, η "στάχτη στα μάτια" που μας έχει όλους τυφλώσει...

Και ξαφνικά Πατέρας

Με τον καιρό "μαλάκωσε". Στην πραγματικότητα, απλά κουράστηκε να ανακυκλώνει στις συζητήσεις έναν επαρκώς επιλυμένο γρίφο. Ήθελε κάτι καινούργιο, κάτι που θα αναζωπυρώσει τα πάθη. Και προέκυψε Νικόλας Πατέρας.

Ναι, μα ήταν ολοφάνερο. Ο Πατέρας κρύβεται πίσω από όλο αυτό το ομιχλώδες σκηνικό. Τόσο ολοφάνερο, ώστε μα περίσσεια ηθοποιία να τραβάει τα μαλλιά του, που δεν το κατάλαβε νωρίτερα. Ο Πατέρας είναι, που έφαγε "ένεση" από τον καιρό της προεδρίας του και δεν μπορεί πλέον να ζήσει χωρίς την ίντριγκα του ποδοσφαίρου και την αποθέωση του κοινού που τον έχρισε "καπετάνιο των ονείρων του".

Αυτός είναι που χρηματοδοτεί και κρατάει ζωντανό το οικοδόμημα, αυτός κρύβεται πίσω από τις ανώνυμες δωρεές στην "Παναθηναϊκή Συμμαχία" που επικαλείται ο Γιάννης Αλαφούζος για να δικαιολογήσει τις εισροές χρημάτων στην ΠΑΕ την περασμένη διετία, αυτός και πίσω από το ομολογιακό δάνειο που σιγά σιγά μετακίνησε το κέντρο βάρος του μετοχολογίου από την "Παναθηναϊκή Συμμαχία" σε περισσότερο προσωπικές φόρμες.

Του συστήματος ρε

Αυτή τη φορά ήταν σίγουρος. Και ανένδοτος, περισσότερο από ποτέ. Ή έτσι νόμιζε τουλάχιστον. Μέχρι χθες το μεσημέρι, που πλέον ζει τον μεγάλο του θρίαμβο. Τον απόλυτο θρίαμβο.

"Θα σου κάνω μία ερώτηση, αλλά μην βιαστείς να απαντήσεις. Πάρε τον χρόνο σου και άμα θες πάρε και τη βοήθεια του κοινού", μου είπε με μάτια που έλαμπαν. "Μπορείς να μου εξηγήσεις πώς γίνεται, κάθε φορά που ο Αλαφούζος είναι στριμωγμένος στα σκοινιά, να έρχεται μία εξόφθαλμα προκλητική απόφαση του γαυροσυστήματος, να τον αποσύρει από το αδιέξοδο, να του ξαναδίνει την πρωτοβουλία των αντιδράσεων και να τον αναδεικνύει σε πόλο συσπείρωσης απέναντι στην αδικία;

Μήπως είναι μέρος του συστήματος, που θέλει την εξόντωση, την εξαφάνιση του Παναθηναϊκού; Λέω εγώ τώρα..."!

Δεν τον άφησα να συνεχίσει. Δεν αποκλείεται το ομολογιακό δάνειο να είναι λεφτά του Μαρινάκη, ενώ και οι αγωγές και τα εξώδικα που ανταλλάσσουν με την ταχύτητα που αλλάζει θέσεις ο υαλοκαθαριστήρας εν μέσω νεροποντής δεν είναι παρά μια ακόμη γερή δόση "στάχτης στα μάτια" για να δέσει το σενάριο και να κάμψει τις αντιστάσεις και των πλέον άπιστων Θωμάδων.

Κάπου το έχασε ο Γεράσιμος. Ήταν νομοτελειακά βέβαιο ότι θα συμβεί αυτό. Όπως βέβαια το έχουμε χάσει όλοι μας, λίγο ως πολύ, μηδενός εξαιρουμένου. Σήμερα με τη Δικαιοσύνη, αύριο στην κόντρα. Αύριο με τον Κοντονή, μεθαύριο στα μαχαίρια. Ο Παναθηναϊκός προσομοιάζει με τα "ήξεις αφήξεις" της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, που κάθε φορά που προσκρούει στα βράχια, αποθεώνει ενδόμυχα τον σταθερό -και ανεξάρτητο κυβερνήσεων- προσανατολισμό της τουρκικής στρατηγικής.

Δεν θα έχει γυρισμό

Ζει με άλυτα ερωτηματικά και χρησμούς. "Ήξεις αφήξεις ουκ εν τω πολέμω θνήξεις". Πολυθρύλητος χρησμός.

"Ήξεις, αφήξεις, ουκ εν τω πολέμω θνήξεις", δηλαδή "θα φύγεις, θα γυρίσεις, δεν θα πεθάνεις στον πόλεμο". Αν, όμως, ο Γεράσιμος μετακινήσει το κόμμα από το "αφήξεις" στο "ουκ", τότε γίνεται "'Ηξεις, αφήξεις ουκ, εν τω πολέμω θνήξεις" δηλαδή "θα φύγεις, δεν θα γυρίσεις, στον πόλεμο θα πεθάνεις".

Και ο Παναθηναϊκός δεν θα γυρίσει από τον πόλεμο, αν δεν πάει έστω και αυτή, την ύστατη ώρα, συντεταγμένα στη μάχη. Με ή χωρίς τους μεγαλοχρηματοδότες. Με ή χωρίς τους "συμμάχους" στον πόλεμο κατά της διαφθοράς. Με το ποδοσφαιρικό τμήμα να λειτουργεί μόνο ως ομάδα, μακριά και έξω από όλα αυτά, τη διοίκηση να χαράσσει επιτέλους στρατηγική και τον κόσμο να αναλαμβάνει τον ρόλο που ιστορικά του αναλογεί, αυτόν του εγγυητή. Όχι απαραίτητα με συλλαλητήρια και ηχηρές αντιδράσεις. Αλλά με ουσιαστικές δράσεις.

Άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Μόνο έτσι θα βάλουμε αληθινά δύσκολα στον Γεράσιμο...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Η τιμωρία του Παναθηναϊκού: -3 βαθμοί, δεν γίνεται το ντέρμπι

ΠΑΕ Παναθηναϊκός: "Δεν θα γίνουμε ξανά η Ιφιγένεια"