Μάικλ Εσιέν: Θέλει χρόνο, αλλά αγωνιστικό

Ο Δημήτρης Κριτής παρακολούθησε το φιλικό του Παναθηναϊκού στην Ελευσίνα και καταγράφει τα συμπεράσματά του για τους Εσιέν και Τελάντερ. Το "αντίο" του κόσμου στον Γιάννη Αναστασίου.

17 ΣΕΠ 2015

Μπορεί να μην ήταν το πλέον ανταγωνιστικό τεστ, με δεδομένη την τεράστια διαφορά δυναμικότητας, αλλά και ετοιμότητας των δύο ομάδων, ωστόσο ήταν πολύτιμος αγωνιστικός χρόνος για τα δύο καλοκαιρινά μεταγραφικά αποκτήματα, τον Μάικλ Εσιέν και τον Ράσμους Τελάντερ.

Και οι δύο έπαιξαν για 90 λεπτά και έδειξαν ότι η αντίστροφη μέτρηση για να τεθούν στη διάθεση του (όποιου) προπονητή τους, έχει ήδη αρχίσει. Κι αν για τον νεαρό κεντρικό αμυντικό δεν υπάρχει ιδιαίτερη βιασύνη (στον βαθμό που η υπόθεση Σάντσεθ εξελιχθεί φυσιολογικά και δεν θα έχουμε τίποτε υποτροπές και νέους γύρους αποθεραπειών), για τον Γκανέζο σταρ δεν ισχύει το ίδιο.

Η ενσωμάτωσή του στο σύνολο είναι κομβικής σημασίας και στο ψυχολογικό και στο αγωνιστικό κομμάτι της προσπάθειας ανάκαμψης που μοιραία βρίσκεται σε εξέλιξη. Γιατί είναι το μεγαλύτερο όνομα της καλοκαιρινής μεταγραφικής δραστηριότητας, γιατί αποκτήθηκε ως ηγέτης, γιατί θα διαφοροποιήσει την αφετηρία των επιθετικών προσπαθειών του Παναθηναϊκού, χωρίς πάντως να "αποξενώσει" τους κεντρικούς αμυντικούς που μέχρι σήμερα κουβαλούσαν (σχεδόν αποκλειστικά) το βάρος.

Είναι έτοιμος να το κάνει; Όχι για ενενήντα λεπτά και όχι ως μοναδικός αμυντικός μέσος ακόμη. Χρειάζεται χρόνο, αλλά με μία σημαντική διαφορά: χρειάζεται αγωνιστικό χρόνο και όχι προπονητικό. Ένας ποδοσφαιριστής της δικής του ποιότητας, που έχει να παίξει από τις 16 Μαρτίου του 2015, στο ενενηντάλεπτο με τη Φιορεντίνα για τη Serie A, αυτό που θέλει είναι να βρίσκεται μέσα στην ομάδα και να "φορτίζει τη μπαταρία" ετοιμότητας μέσα στο χορτάρι.

Και τα δύο προσεχή παιχνίδια, οι εντός έδρας αναμετρήσεις με Λεβαδειακό και Πλατανιά θα ήταν πρώτης τάξης ευκαιρία για να πάρει αυτόν τον χρόνο, να βοηθήσει και να βοηθηθεί. Αλλά οι εκλογές της Κυριακής μετέθεσαν την τέταρτη αγωνιστική και πλέον οι δύο αγώνες απέχουν μεταξύ τους μόλις 4 εικοσιτετράωρα (Τετάρτη – Κυριακή).

Είναι διατεθειμένη η τεχνική ηγεσία να καταναλώσει τη μία από τις τρεις αλλαγές, για την σταδιακή επάνοδο του Εσιέν; Ίσως όχι στο εναρκτήριο σχήμα, αλλά σε χρόνο (αν βέβαια βοηθήσουν και τα παιχνίδια...) που θα προγραμματιστεί. Ένα τέταρτο στο παιχνίδι της Τετάρτης και κάτι παραπάνω σε εκείνο της Κυριακής.

Ακολουθεί η εκτός έδρας αναμέτρηση στην Ξάνθη, το εντός έδρας παιχνίδι με ΠΑΣ Γιάννινα και μετά Τούμπα.

Γρήγορη σκέψη και απλότητα

Στα ενενήντα λεπτά που έπαιξε στο γήπεδο της Ελευσίνας, ο 32χρονος μέσος αν και απέχει παρασάγγας από τον πραγματικό του εαυτό, έδειξε αρκετά από τα στοιχεία που τον καθιέρωσαν στην ελίτ και λείπουν από τη μεσαία γραμμή του Παναθηναϊκού.

Ήταν πολύ απλός στο παιχνίδι του, χωρίς ωστόσο να το περιορίζει η παράλληλη έγνοια της κατανομής των δυνάμεων ώστε να ανταποκριθεί στο τεστ. Έψαχνε με μία επαφή της μπάλας τον αμαρκάριστο συμπαίκτη, αλλά όχι την εύκολη πάσα προς τα πίσω. Κυρίως τροφοδοτούσε τον παίκτη που έκανε κίνηση για να ξεμαρκαριστεί, στα 5-10 μέτρα από τη θέση που βρισκόταν.

Παρ' ότι γνώριζε πολύ καλά ότι αγωνίζεται για πρώτη φορά μπροστά σε κοινό (τα δύο προηγούμενα φιλικά ήταν κεκλεισμένων των θυρών -ακόμη και για τους εκπροσώπους του Τύπου!- στο Κορωπί) δεν εκβίασε το επιφώνημα θαυμασμού της εξέδρας, καίτοι εκείνη του το πρόσφερε απλόχερα σε δύο φάσεις αλλαγής του παιχνιδιού, σε κίνηση συμπαίκτη που έγινε στην πλάτη του.

Προτίμησε τις σίγουρες μεταβιβάσεις και τη διαρκή κίνηση, προκειμένου να δίνει επιλογές στον κάτοχο της μπάλας, αν και δεν ακολουθούσε πολύ ψηλά, φτάνοντας ελάχιστες -μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού- φορές το τελευταίο 1/3 του γηπέδου.

Δεν έκανε πολλά σπριντ κι ένα από αυτά ήταν για να διορθώσει ένα δικό του λάθος, αλλά δεν έβαλε τα χέρια στη μέση και δεν περπάτησε ούτε στη διάρκεια του δευτέρου ημιχρόνου που φυσιολογικά έφτασαν τα πρώτα σημάδια της κόπωσης.

Στο πρώτο σαρανταπεντάλεπτο είχε κοντά του τον Ζέκα, σ' ένα 4-3-3 με τον Ατζαγκούν σε πιο ελεύθερο ρόλο μπροστά τους, ενώ στο δεύτερο μέρος έπαιξε ως καθαρό (και μοναδικό) εξάρι, αφού η πράσινη προπονητική ομάδα απέσυρε έναν ποδοσφαιριστή για να ισοφαρίσει την αριθμητική ανισορροπία (από την αποβολή που είχαν οι γηπεδούχοι από το 8ο λεπτό της αναμέτρησης).

Και στα δύο ημίχρονα ήταν πολύ λίγες οι φορές που κουβάλησε τη μπάλα, έχοντας περισσότερες από 2-3 επαφές μαζί της και ανέβαζε το παιχνίδι αποκλειστικά με κοντινές πάσες και γρήγορες κινήσεις, ενώ ανασταλτικά δεν επεδίωκε την επαφή με τον κάτοχο της μπάλας, αλλά με κίνηση στον χώρο να περιορίσει τις επιλογές του.

Δεν είναι αυστηρό χαρακτηριστικό του παιχνιδιού του, απλά δείγμα του χρόνου που χρειάζεται για να φτάσει στο 100% της ετοιμότητας.

Ο Τελάντερ

Ο Δανός κεντρικός αμυντικός δεν βοηθήθηκε από την εξέλιξη του παιχνιδιού και ιδιαίτερα την γρήγορη αποβολή που άφησε την ομάδα της Ελευσίνας με παίκτη λιγότερο και άρα λιγότερες επιθετικές παρουσίες.

Έδειξε πάντως παίκτης που αγωνίζεται πάνω στον αντίπαλο φορ, επιχειρώντας να προλάβει την επαφή του με τη μπάλα και λιγότερο ως εκείνος που θα δώσει βάθος ή θα καθοδηγήσει την αμυντική λειτουργία.

Δηλαδή ως υποψήφιος αντικαταστάτης του Ταυλαρίδη και με τη συχνότητα που "κιτρινίζεται" ο 35χρονος άσος, προφανώς θα έχει ευκαιρίες μέσα στη σεζόν και δεν υπολογίζεται μόνο ως μελλοντικό μπακ απ.

"Αντίο Γιάννη"

Πολύ ήπιες οι αντιδράσεις των λιγοστών "οργανωμένων" που έδωσαν το παρών για τον Γιάννη Αναστασίου, αλλά και κατηγορηματικές αν κρίνουμε από το πανό που αναρτήθηκε και κατέστησε σαφές ότι για εκείνους είναι "ωσεί παρών" στον σύλλογο.

Παρ' ότι ο πάγκος ήταν πολύ κοντά στην εξέδρα και η προπονητική ομάδα επέλεξε να μείνει εκτός του προστατευτικού πλεξιγκλάς, σε έναν κλασσικό πρόσθετο ξύλινο, δεν υπήρξαν συχνές αναφορές προς το πρόσωπό του, παρά μόνο παραινέσεις (μετά το σφύριγμα της λήξης) να φύγει αλλά μόνος του, δηλαδή να παραιτηθεί.

Πάντως χθες δεν ήταν ο γνώριμος Αναστασίου, που παρακολουθεί όρθιος τα παιχνίδια και καθοδηγεί, ενώ ελάχιστες ήταν και οι παρατηρήσεις που μοιράστηκε με τους συνεργάτες του. Μάλλον ανέκφραστος έζησε τη φιλική αναμέτρηση και απλά κατευθύνθηκε προς τον διαιτητή με την ολοκλήρωση του πρώτου μέρους, προκειμένου να του ζητήσει να επιτρέψει στη γηπεδούχο ομάδα να αγωνιστεί με έντεκα παίκτες στην επανάληψη.

Εφ' όσον εκείνος παρέμεινε αμετάπειστος, απέσυρε τον Καρέλη, προκειμένου να αγωνιστούν και οι δύο ομάδες με δέκα παίκτες.