Τα πρώτα μέτρα ενός μαραθώνιου

Ο Δημήτρης Καρύδας σχολιάζει τα όσα είδε στο δεύτερο "Clasico" μεταξύ Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού. Το προβάδισμα των "πρασίνων", η αποφόρτιση Διαμαντίδη, ο στόχος της επιβίωσης των "ερυθρολεύκων" στις κακές βραδιές του Σπανούλη και οι ρόλοι στο ρόστερ του Σφαιρόπουλου.

20 ΟΚΤ 2015

Τα πρώιμα ντέρμπι της σεζόν που δημιούργησαν μια παραπλανητική ατμόσφαιρα….πλέι οφ Οκτώβρη μήνα ανήκουν στο παρελθόν με ένα ξεκάθαρο νικητή αλλά όχι κατ΄ανάγκη με ένα μεγάλο ηττημένο.

Ο Παναθηναϊκός με την "προίκα" του 2-0 κατάφερε να πετύχει αυτό για το οποίο έγραφα και μετά τον πρώτο αγώνα. Μια γρήγορη ψήφο εμπιστοσύνης και μεγάλη πίστωση χρόνου στον Τζόρτζεβιτς, το επιτελείο του και τους καινούργιους παίκτες να δουλέψουν απερίσπαστοι. Ο Σέρβος έχει δώσει δείγματα ενός πολύ έξυπνου ανθρώπου και είναι βέβαιο ότι στη ζυγαριά του τελευταίου δεκαημέρου θα βάλει τα σωστά ζύγια.

Ο ίδιος Παναθηναϊκός που νίκησε δύο φορές τον Ολυμπιακό έχασε στο ενδιάμεσο στο Κράσνονταρ. Ξεπερνώντας βασικούς παράγοντες που μπαίνουν στη συγκεκριμένη εξίσωση όπως το βαρύ ταξιδιωτικό πρόγραμμα της ομάδας η ουσία είναι ότι πήρε όσο χρόνο θα ήθελε (και ενδεχόμενα και λίγο παραπάνω) για να δουλέψει με την ηρεμία του και χωρίς πρόωρους κραδασμούς, ερωτηματικά ή στείρα κριτική. Μην το ξεχνάμε: Πέρα από την πρόκριση στο Κύπελλο που είναι ένα ουσιαστικό επίτευγμα το πρωτάθλημα θα κριθεί στους τελικούς των πλέι οφ και όχι νωρίτερα.

Μισό βήμα μπροστά ο Παναθηναϊκός

Ο Παναθηναϊκός είναι μισό βήμα μπροστά σε σχέση με την κατάκτηση της πρώτης θέσης αλλά η προσωπική μου εκτίμηση την οποία έχω ξαναγράψει είναι ότι τα τελευταία χρόνια τα ντέρμπι δεν κρίνουν την πρωτιά στην κανονική περίοδο. Την κρίνει η σταθερότητα και ένα ακόμη στοιχείο: Ποια από τις δύο ομάδες θα κάνει την "έξτρα" και απρόσμενη ήττα σε κάποια άλλη έδρα. Για αυτά έχουμε καιρό λοιπόν να κάνουμε λογαριασμούς. Για την ώρα το μεγάλο και ουσιαστικό κέρδος του Παναθηναϊκού είναι ότι πήρε χρόνο και ένα ακόμη πολύτιμο δεδομένο: Βλέπει ότι η χημεία της φετινής ομάδας είναι στη σωστή κατεύθυνση.

Ο Καλάθης μπορεί σε δύο ντέρμπι να μην είχε ορατή επιθετική προσφορά (στον τομέα του σκοραρίσματος) αλλά δίνει τρομερές βοήθειες στην άμυνα, τραβάει πάνω του το βάρος των αντίπαλων αμυνών και απελευθερώνει σε πολύ μεγάλο βαθμό τον Διαμαντίδη αποφορτίζοντας τον και αφήνοντας του το περιθώριο να "ξαναγράφει" βραδιές με πολύπλευρη προσφορά. Ακόμη και χθες που ο αρχηγός του Παναθηναϊκού σκόραρε 5 πόντους με λιγοστές προσπάθειες είχε 5 ριμπάουντς, 3 ασίστ και 3 κλεψίματα.

Κέρδος οι ψηλοί

Το σημαντικότερο όμως στοιχείο είναι το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός πήρε 19 πόντους από τους δύο ψηλούς του (με 8/14 σουτ), 4 ασίστ, 4 κλεψίματα. Γενικά, η συνολική εικόνα δείχνει ένα Παναθηναϊκό όχι έτοιμο αλλά με τη σωστή χημεία που κάποια στιγμή θα έχει ξεκάθαρους ρόλους και αυτό θα του δώσει το δικαίωμα σε βάθος χρόνου να ανεβάσει και τον δείκτη της απόδοσης του. Ένα επιπρόσθετο μπόνους το γεγονός ότι κατάφερε να αντιδράσει και να βγει από το πηγάδι του -15 και από ένα ανεπανάληπτο επιθετικό κρεσέντο του αντιπάλου του.

Ο Πάβλοβιτς παραδόξως συνεχίζει να μου κάνει μεγαλύτερη εντύπωση για την προσπάθεια του να παίξει σκληρή άμυνα παρά για τα δεδομένα χαρίσματα του σουτέρ που τον συνοδεύουν και ο Φελντέιν μόλις καταφέρει να βάλει σε λογαριασμό το ένστικτο ενός πολύ καλού σκόρερ θα κερδίσει το στοίχημα της προαγωγής του στο ανώτερο επίπεδο του Ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Για την ώρα έχει στιγμές που παρασύρεται επιθετικά αλλά αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό για ένα παίκτη που ξεκίνησε από ένα άσημο κολέγιο, πρωτόπαιξε στην Ευρώπη σε ομάδα της Ισπανικής Α2, ανέβηκε κατηγορία στο επόμενο βήμα του και κέρδισε μερικούς ακόμη πόντους εμπιστοσύνης στην Καντού. Σε βάθος χρόνου ενδέχεται να αποδειχθεί η καλύτερη φετινή μεταγραφή του Παναθηναϊκού αρκεί να "λουστράρει’’ τις επιλογές και τις αποφάσεις του για το πότε σουτάρει και πότε πασάρει.

Η επιβίωση χωρίς τον "καλό" Σπανούλη

Στην απέναντι όχθη, ο Ολυμπιακός μπορεί να χρησιμοποιήσει τις δύο ήττες για να τροφοδοτήσει ένα γόνιμο προβληματισμό. Γενικά και ο Σφαιρόπουλος και η διοίκηση του Ολυμπιακού δεν μας έχουν συνηθίσει σε άσκοπη χρήση του κουμπιού που γράφει πάνω του τη λέξη ‘’πανικός’’. Αλλά αυτό δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι η ομάδα και οι παίκτες έχουν απόλυτη ασυλία. Δεν την κέρδισαν στο παρκέ και είναι πολύ λογικό να ξεκινήσει μια φάση πρόωρου προβληματισμού για την αγωνιστική εικόνα της ομάδας. Στην ουσία βέβαια η αλήθεια ενδεχόμενα να είναι πολύ απλή. Ο Ολυμπιακός έκανε ένα εκρηκτικό επιθετικό ξεκίνημα στο ντέρμπι γιατί είχε ενέργεια στην άμυνα και γιατί κυκλοφόρησε τη μπάλα πολύ γρήγορα στην επίθεση. Τίποτε δεν γίνεται συμπτωματικά και όλα έχουν εξήγηση.

Όσο η μπάλα κυκλοφορούσε γρήγορα και έφευγε στο σωστό χρόνο από τα χέρια του Σπανούλη τα πάντα έμοιαζαν εύκολα. Απόδειξη ότι με ελάχιστες προσπάθειες στο ξεκίνημα του αγώνα έδωσε στα πρώτα 18 λεπτά τις μισές από τις 10 συνολικά ασίστ του. Από εκεί και πέρα, η επίθεση του Ολυμπιακού έγινε ένα χρόνο πιο αργή, η μπάλα έμενε πολύ περισσότερο στα χέρια του Σπανούλη, η κίνηση των υπολοίπων περιορίστηκε και αυτό ξέρουμε όλοι τι σημαίνει. Μεταφράστηκε σε 7 λάθη του Σπανούλη και 3/12 σουτ. Ο Ολυμπιακός πρέπει να μάθει να ζει για το επόμενο δίμηνο και μέχρι ο αρχηγός του να ξεπεράσει την καλοκαιρινή επιβάρυνση με βραδιές σαν και αυτές των ντέρμπι με τον ΠΑΟ. Η μάλλον η σωστή έκφραση δεν είναι να μάθει να ζει αλλά να μάθει να επιβιώνει.

Και εδώ μόνο ο χρόνος θα μας δώσει σαφείς και ξεκάθαρες απαντήσεις. Πάντως, ο Σφαιρόπουλος βλέποντας κυρίως τα πρώτα 18 λεπτά της ομάδας του και ακόμη πιο ειδικά το πρώτο δεκάλεπτο ενδέχεται να διαπιστώσει ότι ο Ολυμπιακός μπορεί να βασιστεί όχι μόνο στην σκληρή άμυνα. Η συνέχεια του αγώνα με τον ρυθμό να πέφτει και το παιχνίδι να μετατρέπεται σε μια τυπική…οδομαχία μισού γηπέδου (όπως το 99% των σχετικών αγώνων) απέδειξε ότι ο φετινός Ολυμπιακός στα εντός και εκτός συνόρων ντέρμπι που θα δέχεται +70 πόντους θα έχει πρόβλημα. Πέρα από δόγματα και δοξασίες η αλήθεια του μπάσκετ είναι μια: Καμία ομάδα μετά το μοναδικό ίσως παράδειγμα της σύγχρονης ιστορίας (τη Λιμόζ του Μάλκοβιτς) δεν μπορεί να ζήσει μόνο με την άμυνα ή μόνο με την επίθεση. Το ένα τροφοδοτεί το άλλο και είναι αναγκαία η ισορροπία των δύο γραμμών. Για να δύσει ο ήλιος πρέπει να βγει το φεγγάρι και το αντίστροφο.

Οι ρόλοι στο "ερυθρόλευκο" ρόστερ

Στην παρούσα φάση της σεζόν είναι πρακτικά αδύνατο σε μια ομάδα να κρατήσει τον ίδιο φρενήρη ρυθμό που είχε ο Ολυμπιακός στο πρώτο δεκάλεπτο για περισσότερο χρόνο. Ενδέχεται να γίνει πολύ κουβέντα για τα 11 λεπτά που έμεινε στο παρκέ ο Χάκετ και για τα μόλις 6 λεπτά που έπαιξε ο Στρόμπερι. Σίγουρα όχι από τον υπογράφοντα. Από τη στιγμή που κανείς μας δεν έχει πρόσβαση στις προπονήσεις των ομάδων και ελεύθερη δίοδο στα μυαλά των προπονητών ότι και να λέμε είναι κουβέντες του συρμού και του…καναπέ. Άκουσα πολλάκις χθες την άποψη ότι ο Ολυμπιακός πρέπει να κάνει αλλαγές. Και το γεγονός ότι ο Σφαιρόπουλος εμπιστεύθηκε λίγο τον Στρόμπερι ενδεχόμενα τροφοδότησε αυτή την άποψη. Χωρίς να επικαλούμαι κανενός είδους εσωτερική πληροφόρηση (τουλάχιστον αυτή τη στιγμή δεν την έχω) θεωρώ ότι οι σκέψεις αυτές για την ώρα δεν έχουν γόνιμο έδαφος μέσα στην ομάδα. Ο Στρόμπερι δεν ήρθε για το ρόλο του… αντι-Σπανούλη αλλά για τον ρόλο του 4γκαρντ.

Και στην προκειμένη περίπτωση για τον ρόλο του αντι-Λαφαγιέτ. Όποιος τον κρίνει με βάση αυτή τη λογική ενδεχόμενα θα εκπλαγεί λιγότερο από την εξάλεπτη παρουσία του στο ντέρμπι. Αυτό το ξαναγράφω δεν σημαίνει αναγκαστικά μια δεδομένη ψήφο εμπιστοσύνης σε όλους και σε όλα αλλά ένα πεδίο γόνιμου προβληματισμού για τη μοιρασιά των ρόλων στην ομάδα. Άλλο το ένα και άλλο το δεύτερο…Ο Ολυμπιακός αποφάσισε να πορευτεί με τρεις ξένους ψηλούς και αυτό μαζί με τη δεδομένη παρουσία του Λοτζέσκι έκανε σχεδόν μονόδρομο την παρουσία δύο ξένων περιφερειακών πίσω από τον Σπανούλη και τον Μάντζαρη. Υπόθεση εργασίας για να μη μιλάμε στον… βρόντο:

Αν είχε δύο ξένους ψηλούς χθες έπρεπε να παίξει 40 λεπτά με τον Γιανγκ ή να εμπιστευθεί κάποιο παίκτη από την….Τρίτη ταχύτητα της ομάδας. Η χημεία μιας ομάδας στο μπάσκετ τείνει να γίνει ολόκληρη επιστήμη και όχι ένα κουβεντολόι λαϊκής κατανάλωσης για δημοσιογράφους και οπαδούς που αβίαστα μπορούν να καταθέτουν απόψεις κρίνοντας εκ του αποτελέσματος. Προσωπικά θα κρίνω το μείγμα και των δύο ομάδων μετά από ένα δίμηνο όταν θα είναι ξεκάθαρο τι ακριβώς έχουν οι δύο προπονητές στο μυαλό τους και θα υπάρχει επαρκές δείγμα από το μπάσκετ που θέλουν να παίξουν.

Μέχρι τότε κρατάω μόνο τα πρώιμα συμπεράσματα για μια σεζόν που είναι ένας μαραθώνιος 70 αγώνων και οκτώ μηνών και όχι ένα σπριντ 3-4 αγώνων και ενός δεκαημέρου. Γιατί αυτό ακριβώς έχουμε δει… Το πρώτο χιλιόμετρο από τα 42.192 μέτρα ενός μαραθώνιου.